Inge van Prooijen verslindt al boeken vanaf haar kindertijd. Na de ontdekking van het thrillergenre ontstond ook haar liefde voor het schrijven. Na het uitbrengen van een non-fictie boek, kwam ze tot de conclusie dat haar hart toch meer licht in het schrijven van fictie. In 2023 is haar thrillerdebuut Zonder Angst verschenen. Waar is Ivy? is één van tussendoortjes die ze voor De Verhalenfabriek heeft geschreven. 

Geld verdienen met Social Media: het achtste wereldwonder?! Lizzy krijgt de kans om dit te ontdekken, nadat ze viraal gaat met een bloedeerlijke post over het moederschap. Als alleenstaande moeder van Ivy is het namelijk niet altijd even makkelijk en verdwijnt de roze wolk tijdens de vele slapeloze nachten regelmatig naar de achtergrond. De volgers groeien en dat maakt dat de agentschappen in de rij staan om van haar een ‘momfluencer’ te maken. De zorg voor Ivy en haar werk als verpleegkundige zijn niet altijd goed te combineren, dus zou dit meteen een kans zijn om de geldzorgen voor eens en altijd op te lossen. Lizzy besluit de sprong te wagen, maar het oog van de wereld is niet altijd zo onschuldig als die lijkt. De nare berichten en bedreigingen stromen binnen. Wanneer Lizzy heeft besloten te stoppen met haar online werk, blijkt het al te laat… Ivy ligt niet meer veilig in haar bedje voor een middagdutje. 

Van Prooijen geeft met deze novelle de lezer inzicht in het menselijk brein. Haar ervaring in de psychiatrie en verslavingszorg weet ze om te zetten in een onderhuids spanningsgevoel vanaf de eerste bladzijde en neemt de lezer gedurende de overige honderd pagina’s mee in de zoektocht naar het vermiste meisje, haar ontvoerder en het motief achter deze actie. De emotie van een wanhopige moeder die elk strohalmpje vastpakt om haar dochtertje te vinden is sterk neergezet, waardoor dit niet gezien kan worden als een bloedstollende thriller maar eerder als een beklemmend psychologische thriller. Af en toe een flashback naar het verleden zorgt dat de lezer zich nog beter kan inleven in Lizzy en haar keuzes om als alleenstaande moeder voor Ivy te zorgen. Ondanks dat het een novelle is, weet van Prooijen een aantal onverwachtse wendingen de revue te laten passeren, waardoor de lezer regelmatig op het verkeerde been wordt gezet. De verwerking van actuele thema’s maken het verhaal compleet en zorgt dat het een geloofwaardig plot is geworden dat zo werkelijkheid zou kunnen zijn. 

Waar is Ivy? laat met alle gemak zien dat de onlinewereld een makkelijke plek is om vriendschap te schijnen terwijl men eigenlijk de vijand blijkt te zijn, er is geen dodelijker venijn ter wereld dan dat! 

Als kind was Naomi de Meer elke week in de bibliotheek te vinden en pas rond haar twintigste begon ze met schrijven. De Cozy & Crime wedstrijd van De Verhalenfabriek in 2023 zorgde ervoor dat ze onder contract kwam te staan en dat ze haar debuut maakte met De vrouw die moord riep. Ondanks dat het psychologische werkveld haar na de studie niet aansprak, verwerkt ze de opgedane kennis wel in haar thrillers. 

De vrouw die moord riep volgt het verhaal van Aesa die sinds haar ouders vermoord zijn in een onverdraaglijke angst leeft. De traumatische ervaring waarin haar ouders voor haar ogen zijn vermoord, heeft ervoor gezorgd dat ze vaak gevaar ziet op plekken waar die niet is. De politie is dan ook al meerdere keren uitgerukt zonder geldige reden. Als ze aangeeft een stalker te hebben, gelooft niemand haar. De vreemde berichtjes zal ze wel zelf verzinnen. Enige die ze nog een beetje in vertrouwen kan nemen is haar vriendin Evi, psycholoog. Alleen heeft Evi zo ook haar eigen problemen. Dus gaat Aesa voornamelijk zelf op eigen onderzoek uit en wordt er opnieuw iemand vermoord waar ze veel om geeft. Of zit het toch echt allemaal in haar eigen hoofd?

Afwisselend krijgt de lezer het verhaal mee vanuit Aesa of Evi. Op deze manier bouwt zich langzaam een web rondom de gedachtespinsels van Aesa. Als lezer voel je namelijk hoe Aesa worstelt met het onbegrip en de eenzaamheid die daarmee gepaard gaard. Maar tevens krijgt de lezer ook mee hoe het moet zijn om iemand dichtbij je te zien worstelen met hun angst en die eigenlijk niet te kunnen helpen. Wat de Meer knap voor elkaar weet te krijgen is om zelfs de lezer daardoor te laten twijfelen over wat echt is en wat verzonnen is. Mooi gegeven is dat dit plot gebaseerd is op een oud-Griekse fabel, namelijk Aesopus: De jongen die wolf riep. De boodschap die zowel achter dit fabel als het plot van De vrouw die moord riep ligt, is dat leugenaars nooit zullen worden geloofd ook niet als ze wel de waarheid spreken. 

De kracht van dit plot zit hem dan met name in het onderhuidse gevoel en daardoor past deze goed in het plaatje van een psychologische thriller! 

Naomi de Meer staat bekend om haar psychologische thrillernovelles die ze tot nu toe heeft uitgegeven bij De Verhalenfabriek. In de plots die ze bedenkt verwerkt ze altijd haar ervaring in zowel psychologie als chemie (haar gevolgde studie) om zo diepgang te bieden aan gedachtes en gevoelens van de personages. Naast het schrijven van tussendoortjes als thriller auteur, werkt ze nog als chemisch analist.

Evi heeft nog niet zo lang geleden haar eigen praktijk als psycholoog geopend in Groningen, genaamd De Nieuwe Hoop. Zelf heeft ze ook een turbulent verleden achter de rug, maar samen met haar beste vriendin Noor probeert ze nieuwe cliënten aan te trekken voor de praktijk. Als er zich een jonge vrouw meldt, hoopt Evi dat dit het begin van betere tijden wordt. Al blijkt haar nieuwe cliënte wel een zeldzame fobie te hebben, namelijk catoptrofobie: angst voor spiegels. Vol goede moed begint Evi aan de behandeling van Juliët en lijkt het ook beter te gaan met haar cliënte. Tot de behandeling plots tot een eind komt als de politie bij Evi op de stoep staat. Juliët heeft een ongeluk gehad met een spiegel, wat tot haar dood heeft geleid. Een bizarre en bijzondere zaak waar de politie al snel over besluit dat er geen opzet in het spel is geweest. Evi vertrouwt dit echter niet en gaat zelf op onderzoek uit over de fobie en over wat er echt met haar cliënte is gebeurd. 

Het is leuk om te zien dat de Meer van een personages uit haar eerdere novelle De vrouw die moord riep, in dit plot als hoofdpersonage heeft laten terugkomen. Het is niet noodzakelijk om haar eerdere novelle te hebben gelezen om dit plot te kunnen volgen. Het zijn twee totaal op zichzelf staande verhaallijnen, maar mocht de lezer de achtergrond van Evi’s verleden beter willen begrijpen dan is het aan te raden eerst De vrouw die moord riep te lezen. De Meer weet met woorden de fobie van Juliët beeldend te krijgen. Het grootste deel van de ontwikkeling krijgt de lezer vanuit het perspectief van Evi in haar rol als psycholoog. De afwisseling om her en der een flashback uit Juliëts verleden toe te voegen helpen om de spanning aan het verhaal toe te voegen. Niet overal voelt het verhaal even geloofwaardig aan. Zo komt het slotstuk wel ineens een rap tempo en houdt de lezer enige vragen over na het lezen van de laatste pagina. 

Naomi de Meer groeit met de novelle die ze schrijft en heeft de potentie om in het lijstje van thriller auteurs Chantal van Mierlo, Marieke Damen en het schrijversduo Sophie Wester te komen als ze zo doorgaat met haar ontwikkeling! 

Tamara Geraeds is freelance docent en redacteur. Ze is dol op aan fantasy. Na wat jeugd- en YA-boeken te hebben gepubliceerd, schrijft ze nu ook thrillers. Of anders… is haar tweede novelle bij De Verhalenfabriek.

Nora sluit zich sinds de breuk met haar vriend af voor de wereld. De enige die ze in haar leven toelaat is haar 72-jarige buurman Wiebe. Als die haar vertelt dat zijn dochter Hannah moet onderduiken voor haar gewelddadige ex en dus tijdelijk haar vader niet kan helpen, besluit Nora om een oogje in het zeil te houden. Tot ze ’s nachts een vreemde man ziet rondsluipen en zijzelf dreigementen ontvangt .

Snel wordt duidelijk dat Nora een diep jeugdtrauma parten speelt, waarover ze nog vaak nachtmerries heeft. Geraeds laat haar lezer hierover lang in het ongewisse. Daarnaast lijken er dingen niet te kloppen met Wiebe en maakt Nora zich veel zorgen over haar broer, die ze maar niet kan bereiken. Van verschillende kanten loopt de spanning dus behoorlijk op. Onderhuids voegt de auteur iets duisters toe aan Nora’s omgang met Wiebe, waardoor er een ongemakkelijk gevoel ontstaat en je de neiging krijgt om haar tegen zichzelf te gaan beschermen.

Nora dreigt terug te vallen in een depressie, maar Geraeds zet haar neer als een sterke vrouw, die alles op alles zet om strijdbaar te blijven en niet toe te geven aan haar wanhoop. Het verhaal krijgt ineens een flink tempo als Nora zelf in acuut gevaar komt. De auteur heeft een mooie twist voor ons in petto, maar het gaat ineens allemaal een beetje te snel en te gemakkelijk, ze raffelt haar verhaal af en na de ontknoping gaat ze te lang door. Het laatste stuk van het verhaal voegt niet veel meer toe en dient alleen om tot een feelgood-einde te komen.

Of anders… is een leuk tussendoortje, een aangenaam verhaal met redelijk wat spanning om tijdens de vakantie of op een luie middag te lezen. 

Heleen van den Hoven was docent en schreef handleidingen en lesmateriaal. Ze had enkele kinderboeken uitgegeven voordat ze aan thrillers begon. Ook schrijft ze korte, spannende verhalen.

Voor een schrijfwedstrijd zijn twaalf schrijvers uitgenodigd op kasteel Rijnhuizen. Hun opdracht is om het geheim van het kasteel te achterhalen. Maar het is de vraag of er ook niet andere motieven meepelen. 

Wie schrijft, die blijft heeft een heel originele opzet. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van twee van de deelnemende  auteurs, waarvan er eentje in de eerste persoon enkelvoud schrijft. Tussendoor staan fragmenten van de verhalen die tijdens het verblijf geschreven moeten worden. Van den Hoven bezit een fijne, soepele schrijfstijl met mooie woordkeuzes. Ze slaagt erin om zowel de fragmenten als de twee protagonisten hun eigen stijl te geven, zodat het gevoel ontstaan steeds een ander artikel in een tijdschrift te lezen. In eerste instantie doet het boek een beetje fragmentarisch aan, we ontmoeten het hele gezelschap waarbij de uiteenlopende karakters duidelijk worden en ook de relaties die ze tot elkaar hebben. Alles is er. Collegialiteit, haat en nijd, jaloezie, ondermijning en ook bewondering. 

Intriges en conflicten kunnen niet uitblijven. Op het moment dat niemand elkaar meer vertrouwt, vallen de eerste slachtoffers en de niet uitgesproken getuigenissen maken het zinderend. Het is weergaloos hoe feiten en fictie ineens door elkaar gaan lopen.

Toch dreigt de spanningsboog in de tweede helft van het boek wel wat in te zakken, ondanks dat er best veel gebeurt. Hier had een en ander misschien iets compacter gekund. Gelukkig herpakt Van den Hoven zich. Met de laatste overgebleven auteurs stevent ze af op een verbijsterende ontknoping, gevolgd door een paar totaal onverwachte twist, waarmee ze haar lezer doet stuiteren in de stoel. 

Wie schrijft, de blijft is een heel leuk bijna ouderwets moordmysterie, in de sfeer van een Engelse detective. Met alle tips die erin staan als onderdeel van de wedstrijd kunnen thrillerschrijvers hun voordeel doen.

De vrouw die moord riep is het debuut van Naomi de Meer. Het verhaal is gebaseerd op de Griekse fabel De jongen die wolf riep van Aesopus (600 v. Chr.) Dit legt de Meer in een nawoord uit aan de lezer. De moraal van deze psychologische thrillernovelle: “Leugenaars worden niet geloofd ook al spreken ze de waarheid.”

Angst wordt gezien als een nuttige emotie. Als deze het overneemt van gezond verstand komen we in de gevarenzone en beïnvloed angst ons dagelijks leven. Niet geloofd worden door de politie en te boek gezet worden als iemand die geestelijke bijstand nodig heeft, is niet fijn. Helemaal als hulp nodig is, en het daardoor niet geboden wordt.

Aesa heeft een angststoornis ontwikkeld sinds haar ouders voor haar ogen vermoord zijn. Ze ziet en hoort dingen die er niet zijn, en is hiervoor onder behandeling. Door berichtjes die ze krijgt, gaat ze steeds meer aan zichzelf twijfelen en als er dan ook nog vreemde telefoontjes volgen wordt ze radeloos. De enige waarmee ze dit kan bespreken is haar vriendin Evi die basispsycholoog is. Het privéleven van Evi is onrustig. Op het werk staat ze onder druk en is bang om fouten te maken. Toch probeert ze er voor haar vriendin te zijn, maar leugentjes maken dat Aesa haar geloof in Evi aan het verliezen is.

Het plot is goed opgebouwd en wordt afwisselend verteld vanuit Aesa en Evi. De Meer weet met zorgvuldig aangebrachte dwaalsporen de lezer mee te laten nadenken wie Aesa stalkt. De gevoelswereld van de personages zijn realistisch vormgegeven. Evi is onzeker over haar relatie met Lars, waarin ze als voetveeg door hem behandelt wordt, en de oorzaak bij zichzelf zoekt. Ze heeft faalangst, ergert zich aan Aesa’s angsten en heeft moeite haar te geloven. Aesa heeft last van nachtmerries, krijgt houvast door het begrijpen van haar gedachten en twijfelt aan de vriendschap met de ambitieuze Evi. De deur uitgaan is voor haar een grote overwinning, maar waarbij een paniekaanval op de loer ligt als er zich iets onvoorziens voordoet. 

In De vrouw die moord riep zit een voelbare onderhuidse spanning. Spanning wordt in het verhaal gebracht door het zaaien van twijfel en de manier waarop steun aan iemand geschonden wordt door leugentjes om bestwil te vertellen. De Meer heeft een vlotte schrijfstijl die dreiging en vragen oproept voor de lezer. Ze weet dit in ongeveer honderd bladzijdes neer te zetten. In deze novelle zijn thema’s als leunen op een steun en toeverlaat, geloof in de medemens en het oppikken van signalen afgegeven door de omgeving verwerkt. Het einde is niet helemaal onverwacht maar past heel goed bij deze novelle.

De vrouw die moord riep is een spannend tussendoortje waarin vertrouwen schenken niet zo vanzelfsprekend is en voor problemen zorgt.

'Een speurtocht voor de lezer, van den Hoven weet de lezer meermaals op het verkeerde been te zetten, met haar verpletterende plot zal zij menig lezer doen verbazen en omverblazen.'

Het raadsel van Rijnhuizen, twaalf auteurs bij elkaar onder één dak. Een schrijfwedstrijd waar de auteurs één voor één naar huis kunnen worden gestuurd als hun verhaal niet aan de eisen van de jury voldoet. Twaalf karakters die stuk voor stuk gedreven zijn om de wedstrijd te winnen, maar ook twaalf auteurs die elk hun eigen agenda hebben en elkaar de euforie niet gunnen. Een ideale setting voor een thriller, maar wat als de thriller werkelijkheid wordt... zolang je blijft schrijven mag je blijven.

'Wie schrijft, die blijft, alleen niet op het kasteel. Wie blijft… loopt gevaar.'

Origineel en beklemmend, dit zal de lezer kunnen beamen wanneer men Wie schrijft, die blijft oppakt. De setting is dermate origineel dat het meteen iets duisters en mysterieus zal oproepen. De pakkende oplopende spanning zal mede door de sfeer van het kasteel en de ongrijpbare deelnemers zorgen voor een onweerstaanbare leesflow, zo eentje welke de lezer niet zomaar even van zich af zal kunnen schudden. De indrukwekkende schrijfstijl welke vlot maar ook enorm stijlvol is, past helemaal bij het originele karakter van dit verhaal. De omgeving is aantrekkelijk en het zorgt als vanzelf voor een mysterieuze sfeer, welke ideaal is voor een thrillerverhaal. Stop twaalf auteurs bij elkaar onder één dak organiseer een schrijfwedstrijd, en het thrillerbrein zal uit zichzelf allerlei scenario’s op kunnen noemen, wie bedenkt het! 

Heleen van Hoven heeft in haar eerdere thrillers al laten zien dat zij een indrukwekkende en unieke schrijfstijl heeft. In Wie schrijft, die blijft gooit zij er nog een schepje bovenop. Ditmaal laat zij de lezer niet alleen genieten van de schrijfsels en de thrillerbreinen van de auteurs, maar ook weet zij de lezer te verrassen, de plot is werkelijk een meesterlijke wending die men niet aan zal zien komen.

Wantrouwen, afgunst, wraak, allerlei ingrediënten die ervoor zorgen dat dit boek een pageturner is. Van den Hoven heeft dit sterk uiteengezet, de manier waarop de karakters uit de verf komen geeft het verhaal een mysterieuze uitstraling. De lezer heeft in het verhaal zelf ook nog een zoektocht aan te gaan. Men zal eerst zelf moeten proberen uit te vogelen wie of achter welk karakter schuilt. Een puzzelstukje in een grotere puzzel.

Wie schrijft, die blijft bezorgt de lezer onvergetelijke leesuren, de gedreven karakters zorgen ervoor dat men meermaals op het verkeerde been gezet wordt en ook de mysterieuze setting zal het thrillerbrein van de lezer overuren laten draaien. Kortom, Heleen van den Hoven heeft ons helemaal in haar greep, ideaal leesvoer voor een fanatieke thrillerfan die niet wars is van een serieuze whodunit.

Met Het CARPA Complot maakte Heleen van den Hoven in 2019 haar thrillerdebuut bij De Crime Compagnie. Het boek kreeg lovende recensies en NBD Biblion noemt haar de 'Jan Terlouw voor volwassenen'. Daarna verschenen de thrillers De speelgoedman en Tango algoritme. Ze schreef ook verhalen voor de verhalenbundels van De Crime Compagnie waardoor ze zich voor dit boek goed in lijkt te kunnen leven in het schrijven van korte verhalen. 

Voor Wie schrijft die blijft heeft van den Hoven een bijzondere groep mensen bij elkaar gebracht. Twaalf auteurs met dezelfde droom. Alle twaalf getriggerd door een schrijfwedstrijd op een echt kasteel. De competitie is enorm want er hangt veel af van deze bijzondere opdracht die ze krijgen. De vraag is alleen voor wie hangt er het meeste af? Wie is de moordenaar onder de deelnemers en wie wint deze wedstrijd?

'Het samenzijn van thrillerschrijvers is meestal stimulerend en vrolijk, zeker wanneer de drank gaat vloeien, maar om de een of andere reden voelt het vandaag alsof er iets mis is.'

Wat een mooie setting voor een thriller, breng twaalf gedreven mensen bij elkaar en zorg dat er elke dag eentje afvalt. Het wordt in meerdere programma’s gebruikt maar is nog nooit zo intens beleefd als tijdens het lezen van dit boek. Het duurt heel even voor het systeem van dit boek duidelijk is. Maar dan is stoppen geen optie meer want de lezer wordt zelf onderdeel van het verhaal lijkt het wel.

Het verhaal van de wedstrijd waar alles om draait of vanaf hangt wordt afgewisseld door flarden van de verhalen waar ze mee bezig zijn. Het is alsof er steeds een andere camera op de scènes gericht is en dat leest heel prettig. 

De cliffhangers aan het einde van de hoofdstukken zijn zo doordacht dat de lezer gelijk weer rechtop zit. Een klein woordje kan alles op scherp zetten. En aan het denken zetten. Hoe de dynamiek van een groep steeds weer verandert als er een afvaller weg is gegaan en de wedstrijd verder gaat is goed beschreven.  Hoe zou jij reageren? Dan blijkt er tussen de regels door ook nog een geheim te zijn dat steeds meer plek inneemt in het verhaal. Een bijzonder detail. 

Het verhaal van “muis” wordt een vervolgverhaal in het verhaal van de wedstrijd. De verschillende schrijfstijlen van de deelnemers laten zien dat Van den Hoven talent heeft voor schrijven en zich echt in de personages heeft ingeleefd. Het past als een puzzel in elkaar.

Er zit een onderhuidse spanning door het hele verhaal en dat komt met name door de setting die door Agatha Christie lijkt te zijn gearrangeerd. Met enkele uitstapjes buiten het kasteel. Maar dat weten de kandidaten niet want zij hebben geen internet en geen telefoon. De lezer heeft dus meer informatie dan de deelnemers en dat voelt goed. 

Een thriller voor lezers die houden van stiekeme moorden, spannende dialogen en een goed verhaal. 

Lysanne Hoksbergen is geboren in 1986 en woon samen met haar vriend en twee zoons. Ze werkt elk vrij moment dat ze heeft aan spannende verhalen.  In 2024 deed Hoksbergen mee aan de boekenweek schrijfwedstrijd en werd hierbij derde.

In Hels paradijs lezen we over Julia. Julia heeft een perfect leven. Een goede baan, een mooi huis en een fijn gezin. Het leven lacht haar toe zolang ze maar niet denkt aan vroeger, aan die ene dag. Als Julia overspoeld wordt door herinneringen en iedereen om haar heen wel ziet dat het niet goed met haar gaat, besluit ze een paar dagen er tussenuit te gaan. Maar op het moment dat Julia aan zichzelf wil gaan werken wacht er haar iets vreselijks!

Hels Paradijs is een korte novelle waarin Hoksbergen de lezer meteen vanaf de eerste bladzijde meesleept in het verhaal. Het leest lekker vlot maar de schrijfstijl voelt af en toe wat mysterieus aan. Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit Julia. De auteur neemt de lezer regelmatig mee naar het verleden door middel van flashbacks, ook deze zijn vanuit het perspectief van Julia geschreven.

Het hoofdpersonage Julia is goed uitgewerkt. Door de flashbacks en door de gevoelens die mooi weer zijn gegeven, leert de lezer haar goed kennen. De emoties richting haar verleden en de angst, verdriet en keuzes die ze maakt komen erg goed naar voren.

De verhaallijn is goed opgebouwd. Lang blijft het geheim waar dit verhaal om draait onduidelijk en daardoor ontstaat er een mooie spanning. Waar het allemaal wat onbezonnen en zonder spanning begint, weet de auteur naar het einde toe de lezer echt nieuwsgierig te maken en letterlijk in spanning te houden. Als de spanning op het hoogtepunt is komt er al gauw een onverwacht, maar ook wat vaag en onbevredigend einde. Hoewel het een afgerond verhaal is zal de lezer een klein beetje teleurgesteld achterblijven en zeker zich nog van alles af vragen. Het feit dat het om een novelle gaat en er niet meer ruimte voor uitwerking was zal hierin vast meespelen.

Al met al is Hels paradijs een heerlijk thriller tussendoortje wat menigeen met veel plezier en spanning zal lezen. Het is een uurtje heerlijk genieten en zeker het lezen waard!

Lysanne Hoksbergen was al een leesfanaat op jonge leeftijd en ook vast klant bij de bibliotheek. Haar voorliefde ging toen al uit naar spannende verhalen. Ze debuteerde eind december 2023 met Dodelijk verlangen nadat ze succesvol deelnam aan de Cozy & Crime wedstrijd georganiseerd door Schrijven Online, de Online Schrijfschool en de Verhalenfabriek. Hels Paradijs is haar tweede thrillernovelle.

Julia leidt een prachtig leven samen met haar fijne gezin. Ze heeft alles wat haar hartje begeerd. Wanneer ze vrienden uitnodigen voor een gezellig tuinfeest en Julia haar blik werpt op haar elfjarige dochter wordt ze plotseling overspoeld door herinneringen aan toen ze zelf zo jong was. De flashback hakt er hard in en Julia besluit dat ze even wat tijd voor zichzelf nodig heeft. Ze boekt een ticket naar Egypte om even voor zichzelf de dingen op een rijtje te zetten, maar wat een zorgeloze vakantie moest worden, draait uit op een hels paradijs.

Hels paradijs heeft een prachtige cover die de vakantiesfeer waarop hoofdpersonage Julia rekent, mooi weergeeft. Ook de titel spreekt de zeker thriller fan aan.

Lysanne Hoksbergen start haar verhaal op het tuinfeest van Julia’s gezin. De sfeer is ontspannen, maar toch is meteen de gespannen persoonlijkheid van Julia voelbaar. De eerste triggers zijn er al meteen vanaf het eerste hoofdstuk. Kleine verwijzingen naar het verleden maken de lezer nieuwsgierig. Er wordt tijd genomen om even in te gaan op het gezin en de onderlinge relaties en vervolgens verplaatst het verhaal zich naar een prachtige hotelomgeving in Egypte. 

De lezer leert Julia steeds beter kennen en stilaan wordt meer en meer prijsgegeven over het verleden. De vakantiesfeer wordt goed beschreven en het verhaal leest vlot. Op een bepaald moment wordt de schrijfstijl wat verwarder, maar als snel wordt duidelijk dat dit een bewuste en terechte keuze van de auteur is. Wat volgt is een prachtig verwoord deel waarin Lysanne Hoksbergen laat zien dat ze een situatie met bijhorende gevolgen, beleving en gevoelens treffend weet neer te zetten. Hoe het verhaal verder evolueert, is anders dan verwacht. 

Hels paradijs is een knap geschreven en straf verhaal met een gedurfd einde. De cirkel is rond en de lezer blijft verbijsterd achter.

Dat maakt van deze thrillernovelle een aanrader voor de fans van thrillers met een mix van vakantiesfeer en psychologische uitwerking van het hoofdpersonage.

De vrouw in de scherven is een goed afgeronde novelle, die de lezer naar meer over Evi zal laten verlangen.

Naomi de Meer woont in Nederland met haar echtgenoot. Ze werkt in de chemische sector, maar had eerder een opleiding psychologie gestudeerd. Haar kennis integreert ze in haar verhalen. Naast schrijven heeft ze tal van andere hobby’s, waarbij de focus ligt op dingen bijleren. Ze debuteerde als auteur 2023 met haar eerste psychologische thrillernovelle De vrouw die moord riep. Haar nieuwe ebook De vrouw in de scherven is het tweede deel in deze thrillerreeks. 

Psychologe Evi heeft een zelfstandige praktijk opgericht. Ze heeft haar eigen issues, maar focust zich vooral op haar cliënten. Vooral haar nieuwste cliënt Juliët intrigeert haar. Zij heeft een spiegelfobie. Evi doktert een behandelplan uit en net op het moment dat het beter lijkt te gaan, doet zich een drama voor. Juliët overlijdt door een ongeval met een spiegel? Toeval of zit er meer achter. Evi is vastbesloten om de waarheid te ontdekken en start haar eigen onderzoek.

Evi speelde in het eerste deel De vrouw die moord riep al mee. In dit tweede deel neemt ze de hoofdrol op zich en leert de lezer haar beter kennen. Dit verhaal is echter ook apart te lezen, want er wordt voldoende achtergrondinformatie voorzien. 

De titel is goed gekozen, want kan een dubbele betekenis hebben, waarbij deze zowel op Juliët als op Evi van toepassing is. Ook de cover past perfect bij het eerste deel.

In De vrouw in de scherven volgt de lezer het perspectief van Evi, wat in de derde persoon geschreven is. Tweemaal is er een terugblik naar het verleden van cliënt Juliët, dat meer duidelijkheid schept over de gebeurtenissen.

Naomi van Meer heeft een vlot leesbare schrijfstijl en weet het verhaal goed op te bouwen. Er zitten verrassende elementen in het verhaal en de spanningsboog wordt naar het einde toe strak getrokken. Het verhaal is echter niet altijd even geloofwaardig. Sommige gebeurtenissen zijn net iets te toevallig en ook het beroepsgeheim van psychologe Evi moet er soms aan geloven. 

Positief is dat ondanks de kortere lengte van het boek – het is immers een novelle – het verhaal wel redelijk volwaardig en gevarieerd is. Enkel het financiële aspect rond Evi’s praktijk blijft een los draadje.

De vrouw in de scherven is een spannende psychologische thriller, ondanks dat het verhaal iets te slordig werd afgewerkt.