Omschrijving: Bij een ongeluk heeft Marc Lucas zijn vrouw en ongeboren kind verloren. Zelf heeft hij een splinter in zijn nek, die helse pijn veroorzaakt. Erger dan dat is de depressie die zich na het ongeluk van hem meester maakt. Dan stuit hij op een advertentie voor een kliniek die experimenteert met het wissen van traumatische gebeurtenissen uit het geheugen. Marc gaat erheen, maar besluit niet deel te nemen aan het experiment omdat zijn gehele identiteit erdoor zou worden gewist. Als hij de kliniek verlaat, zijn er echter verontrustende tekenen dat dit al gebeurd is en begint voor Marc een hallucinatoire zoektocht.
Marc Lucas wil vergeten wat hem zes weken eerder is overkomen en wendt zich tot Patrick Bleibtreu, werkzaam als professor in het gelijknamige instituut waar ze het zogeheten memory-experiment toepassen. De kliniek verwierf wereldwijde faam op het gebied van individueel geheugenonderzoek en de mogelijkheid kunstmatig een totale amnesie te veroorzaken. De vraag is hier dus niet of Marc zich op tijd heeft bedacht, maar wat de werkelijkheid is die achter alle fictie schuilgaat. Samen met Marc gaat de lezer op onderzoek uit, waarbij de uitkomst uiteindelijk inslaat als een bom. ‘Leren vergeten’ bijna niemand houdt zich ermee bezig. Dit citaat, dat Fitzek ter ore kwam, was wel de aanleiding om zich hierin te verdiepen met dit boek als resultaat. Opvallend – voor de Fitzek-kenners onder ons – zijn de terugkerende toegepaste tactieken die de lezer aan het denken zet, dan wel ernstig aan het twijfelen brengt. Met precisie weet de auteur zowel zijn voorgaande thriller (De zielenbreker) als een spoiler van zijn volgende boek (Der Augensammler, waar nog geen titelvertaling van is) te verwerken in dit huidige verhaal. Met een inmiddels voor ons bekend uitgebreid na- en dankwoord weet Fitzek feilloos wat zijn handelsmerk is en blijft hij, ook nu, wederom keurig bij zijn leest. Niet het spannendste verhaal tot dusver, maar wel weer een psychologisch hoogstandje inclusief kennis van zaken. En waarom zou je immers je pijlen richten op een ingenieus plot als je de onvoorspelbaarheid in je vingers hebt? De vertaling, die in zijn vorige boek duidelijk te wensen overliet, is dit keer beter uitgevoerd. De schrijfstijl is prettig maar minder pakkend dan ik had willen zien. Even leek het erop dat Fitzek zich vergaloppeerde in de slotfase, maar hij wist zich prima in te houden en de geloofwaardigheid in toom te houden. Het experiment is geslaagd.
Wie schrijft, die blijft **** Issie Hagedorn (21): Twaalf schrijvers worden uitgenodigd om mee te doen aan een schrijfwedstrijd. Voor de schrijfwedstri...
Prijs: € 52,26
