Madeira, het bloemeneiland en de plek waar geheimen van Piens moeder verborgen lijken te liggen. Een halfjaar na de dood van haar moeder zit Pien er nog steeds flink doorheen. Het is lastig om de dood van haar moeder een plekje te geven en het draaiend houden van een eigen kapperszaak zorgt ook voor de nodige stress. Beste vriendin Leonor raadt Pien aan om op vakantie te gaan, even een andere omgeving om tot rust te komen en nieuwe energie op te doen. Als Pien een mysterieus bericht vindt die gericht was aan haar moeder, slaan er nog meer twijfels toe over haar verleden. Het spoor leidt naar het groene en bloemrijke Madeira, tevens een mooie vakantiebestemming. Zodra Pien en Leonor een voet op het eiland zetten, komen er steeds meer geheimen bovendrijven en lijkt niets meer wat het lijkt. 

Bloemeneiland volgt de zoektocht naar de ware identiteit van Pien en laat zien hoe een boodschap het leven van iemand op zijn kop kan zetten. Ondanks dat de boeken van Vermeer geen zware, literaire hoogstandjes zijn, laat het plot realistisch zien hoe een klein zaadje van twijfel snel kan worden gedropt. De twijfel die met de dag groeit bij Pien voelt geloofwaardig aan. Uiteraard zijn er ook acties waarover de lezer twijfels kan hebben of dat de meest logisch stap is, maar dat doet niets af aan dit verhaal. Anders dan veel andere Vermeers wordt er in dit plot niemand vermoord en blijft het met name bij een gevoel van onderhuidse spanning. 

Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel, met Bloemeneiland wordt dit spreekwoord weer eens bekrachtigd in een plot met gegarandeerd een en al zomerse ontspanning.