Omschrijving: Een jonge kunstenaar raakt betrokken bij de mysterieuze dood van zijn oom. Hij komt erachter dat de tulpenmanie niet iets is dat tot het verleden behoort. De gekte rond die bloem drijft mensen nog steeds tot het uiterste, zelfs tot moord… Alkmaar, 1636. De gerespecteerde herbergier en tulpenhandelaar Wouter Winckel wordt gevonden in de gelagkamer van zijn taveerne De Oude Schutterdoelen. Hij is vermoord. Waarom moest hij dood? Londen, 2007. Frank Schoeller wordt door zijn neef Alec dodelijk gewond aangetroffen. Uit Franks laatste woorden, en het boek dat hij omklemt, begrijpt Alec dat de moord iets met tulpen te maken moet hebben. Samen met zijn beste vriend Damian volgt Alec een spoor dat niet alleen terugleidt naar de zeventiende-eeuwse tulpenhandel en de moord op Wouter Winckel, maar ook naar een groep rijke investeerders. Als blijkt hoeveel er op het spel staat, is niemand van de betrokkenen zijn leven meer zeker.
Het tulpenvirus van Daniëlle Hermans leest als een trein. Meteen vanaf het begin zit de spanning er goed in. Door de korte hoofdstukken leest het boek ook gemakkelijk weg. En dat het verhaal zich deels in Nederland afspeelt, maakt het erg herkenbaar. Ik vind het onderwerp van het boek (de tulpenhandel) erg origineel. Hermans heeft zich grondig verdiept in de geschiedenis en weet historie goed te mixen met de actualiteit. Daardoor heb ik erg genoten van het boek. Het einde van het boek is slecht uitgewerkt, een minpuntje. Het lijkt wel of Hermans het niet meer wist. Een schrijver mag best wat te raden over laten, maar het einde van Het tulpenvirus is zo cryptisch dat ik het wel twee keer heb moeten lezen voordat ik het snapte. Bovendien laat het einde ruimte open voor een vervolg. Omdat het verhaal voor mijn gevoel wel af is, vond ik dat niet passen bij dit boek. Ik kreeg er een beetje een Indiana Jones-gevoel door. Ik heb Het tulpenvirus met plezier gelezen, maar omdat het einde tegenviel, zijn het vier in plaats van vijf sterren geworden.
Bezoekersreacties:
