Omschrijving: Alex Mercer en zijn zoon Max vinden hun buurman dood in bad. Het lijkt zelfmoord, totdat de politie Alex' echtgenoot Millicent ondervraagt over een armband die in het huis van de buurman is gevonden. Ze bekent een kortstondige flirt - niets meer. Maar Max weet dingen over zijn moeder die geen zoon zou moeten weten, en Alex vraagt zich af hoe dicht hij bij het verliezen van zijn vrouw kwam. Hij is bijna blij dat de buurman dood is. En dan begint het moordonderzoek...
Wat de jongen zag met als ondertitel ‘Degenen van wie je houdt doen je het meeste pijn’ neemt ons mee naar Crappy, een wijk in Noord-Londen. Het boek kent drie delen en is geschreven vanuit de belevingswereld van Alex. In het eerste deel maken we kennis met Alex en zijn elfjarige zoon Max wanneer ze een schokkende ontdekking doen: ze vinden de buurman dood in bad met een strijkijzer. De politie twijfelt of het om zelfmoord gaat en Max en zijn vrouw Millicent komen ook in beeld bij de politie. Zeker omdat ontdekt wordt dat Millicent een relatie had met de buurman. Hiermee komt de relatie van Alex en Millicent behoorlijk onder druk te staan en ze lijken toch wat langs elkaar heen te leven. Ze zijn allebei anders omgegaan met het verlies van hun ongeboren dochter en dit heeft geleid tot verwijdering. Allebei zijn ze erg met zichzelf bezig, ze leven behoorlijk ongestructureerd en Max krijgt meer mee van de problemen die er zijn dan zijn omgeving in de gaten heeft. Hij worstelt hier op zijn eigen manier mee.
De titel van het boek is daarmee ook heel treffend gekozen. Ook al is Wat de jongen zag geschreven vanuit de belevingswereld van zijn vader, is de manier waarop Max omgaat met ondermeer het overspel van zijn moeder heel treffend beschreven. Het laat goed zien dat zijn belevingswereld nog erg zwart-wit is en weinig grijs kent. Dat is ook wel een duidelijk thema in dit boek; de wereld van volwassenen compleet met alle tinten grijs en de wereld van een kind met alleen maar zwart en wit. Verder is de eenzaamheid van Max schokkend.
In deel twee stort Alex in zekere zin zijn hart uit bij een andere vrouw en zoekt hij troost buiten zijn clan, zoals hij zijn gezin noemt, de drie-eenheid die ze altijd gevormd hebben. In het laatste deel loopt hun toch al overhoop gehaalde leven nog meer averij op en rapen ze aan het eind van het boek toch de brokstukken weer bij elkaar. De plot zat er al een tijdje aan te komen en was in die zin niet heel verrassend. Het einde van het boek is wel hoopvol, maar niet heel geloofwaardig. Wat is het dat een boek vaak een goed einde moet hebben? Dat gezegd hebbende is Wat de jongen zag een interessant boek, een mix tussen een roman en een psychologische thriller.
Bezoekersreacties:
