Omschrijving: Karen is bijna afgestudeerd. Haar studententijd heeft ze doorgebracht met drie brave huisgenootjes in een keurige wijk van Londen. Maar dan ontmoet ze Biba en haar broer Rex, twee bohemiens die een leven vol drugs, drank en drama leiden in een bouwvallige villa in Highgate. Karen stort zich vol overgave in het losbandige leven dat ze nooit heeft gekend. Het drietal brengt de zomer met elkaar door in een gelukkige bedwelming, die verdoezelt dat het onheil nadert: aan het eind van de zomer verstoren twee brute moorden de idylle. Tien jaar later rijdt Karen in een auto door Londen, met Rex naast zich. Op de achterbank zit de negenjarige Alice. Karen en Alice hebben zojuist Rex opgehaald uit de gevangenis, waar hij zijn straf heeft uitgezeten. Maar was Rex wel schuldig? Welk geheim draagt Karen met zich mee? En waar is Biba? De gifboom is een knap geconstrueerde psychologische thriller, geschreven in een poëtische en verfijnde stijl, die de lezer meeneemt in de zomerse roes van de hoofdpersonages en die de kilte van het leven na de moorden voelbaar maakt.
Karen leidt het leven van een overmatig brave studente. Ze woont in een huis aan de rand van Londen, met drie vriendinnen die nog veel overmatiger braaf en netjes zijn. Karen is slim, gaat cum laude afstuderen, maar het leven lijkt langs haar heen te gaan. Dan komt ze Biba tegen, een flamboyante jonge vrouw die als actrice aan de slag wil. Karen verliest zich volledig in de vriendschap met Biba. Voor ze het weet woont ze bij Biba en haar broer Rex in een statig pand en waar een keur aan passanten woont, logeert en feest viert. Tot er op een dag een onvermijdelijk drama plaatsvindt. De gifboom is een goed geschreven thriller. Heel soms schiet de debuterende auteur een beetje door in haar wens literair te willen schrijven en wordt de lezer wat al te poëtische vergelijkingen en beschrijvingen voorgeschoteld. Over het geheel genomen is de taal mooi en de sfeer heeft een constante, onderliggende, bijna naargeestige, dreiging. Het huis waar het drama zich afspeelt is al jaren aan een flinke opknapbeurt toe. Het is vervallen en vervuild. Belangrijke personages verkeren te pas en te onpas in een roes van drank en drugs en de meeste van hen zijn – om verschillende redenen – wanhopig. Het verhaal wordt uit de ik-persoon verteld en schiet heen en weer tussen heden en verleden. In het begin van het boek wordt al duidelijk dat er mensen zijn vermoord en dat de broer van Biba, Rex, in de gevangenis zit. De rest van het boek wordt de lezer verteld wat er precies gebeurd is. Die informatie wordt in heel kleine beetjes, een beetje te langzaam waardoor je als lezer ongeduldig wordt, vrijgegeven. Hoewel intrigerend is het boek geen pageturner. Alles is al gebeurd, er is weinig dreiging in het heden en er is dus weinig wat het hoofdpersonage Karen nog kan beïnvloeden op het moment dat wij als lezer in het verhaal zitten. Pas in de laatste tien bladzijden van het boek bevinden we ons in het nu ook in een draaikolk en wordt het nog even heel spannend. De gifboom zit goed in elkaar. De wereld van een aantal twintigers die in hun eigen, schimmige wereld verkeren is op een prachtige manier neergezet. De hunkering naar aandacht en liefde en het vaccuum van twintigers die op een kruispunt in hun leven staan en niet weten welke richting ze moeten kiezen is indringend. Evenals de drang tot zelfvernietiging en de tragiek van onvermijdelijkheid. Een goede thriller, die als een traag stromende rivier op een niet al te hoge, maar dodelijke waterval afkoerst.
Bezoekersreacties:
Henny Jellema-van de (66) op 29 december 2014:
Tweet Ik vond het absoluut wel een page-turner! Tot op het eind weet je niet waarom de hoofdpersoon in het allereerste hoofdstuk midden in de nacht haar huis verlaat/uitvlucht? Ik wilde weten waarom dat was gebeurd en de plot was voor mij beslist een verrassing!
Ik vind het boek geweldig in elkaar zitten en heb het in één ruk uitgelezen! Oordeel:
