Geen Bookspotinfo aanwezig. |
Oorspronkelijke titel:
Night Waking (2010)
Vertaling: Sandra van de Ven
ISBN: 9789047202097
Uitgever: Artemis & Co
Verschenen: 2011
Pagina's: 384
Categorie: Spannende roman
Overige edities:
E-book
 |
Omschrijving:
Historica Anna Bennett moet nodig werken aan haar proefschrift over de opvoeding van kinderen door de eeuwen heen. Ze heeft echter ook een peuter die nog geen nacht doorslaapt, een veeleisende zevenjarige zoon en ze is getrouwd met een bioloog die hen heeft meegenomen naar het afgelegen eiland Colsay om daar papagaaiduikers te tellen. Dan ontdekt Anna tijdens het tuinieren het skelet van een baby in de tuin van hun huis, en op de zolder vindt ze een stapel brieven die rond 1870 zijn geschreven door May, een jonge vroedvrouw die naar het eiland is gestuurd om de grote babysterfte tegen te gaan. Ze raakt min of meer geobsedeerd door deze ontdekkingen en vraagt zich zelfs af of haar schoonfamilie meer weet over de overleden baby. Ondanks de tegenwerking die zij ervaart is Anna vastbesloten het mysterie van de overleden baby te ontrafelen.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Els van den Brande op 21 september 2011:
In Doorwaakte Nachten bundelt Sarah Moss verschillende verhaallijnen. Ruw geschetst gaat het boek over offers, in letterlijke en figuurlijke zin. Figuurlijke offers: de vele offers die een vrouw moet brengen op het altaar van het moederschap (nachtrust, vrije tijd, striaeloze buik). Sarah Moss durft toe te geven dat de vermeende roze wolk ook wel eens donkergrijs kleurt. Sarah Moss haalt de moedermythe onderuit met ironische kanttekeningen, die soms ronduit cynisch zijn, maar altijd hilarisch. Een ware verademing tegenover de momlit waarin een baby vaak beschouwd wordt als een soort modeaccessoire. Moss schetst een realistischer portret van het moederschap. Veel onvoorwaardelijke liefde, maar weinig tijd voor jezelf.
Wanneer het vierkoppige gezin Cassingham (mama, papa, twee kinderen) naar het desolate eiland Colsay verhuist, wordt carrièrevrouw Anna tegen wil en dank vrouw-aan-de-haard en zorgt ze fulltime voor de kinderen van 2 en 7 jaar oud. Hoofdpersoon Anna moet haar eigen intellectuele en sociale behoeften parkeren om in andermans primaire en secundaire behoeften te voorzien. En dat is niet altijd even simpel! De doorwaakte nachten en de routineuze dagen gaan haar niet bijzonder goed af. Dat haar man Giles, ornitholoog van beroep, liever vogels gaat spotten dan thuis een handje toe te steken, is ook niet bevorderlijk voor de gezinssfeer.
Doordat Sarah Moss het gezin isoleert op een verlaten eiland, waar weinig afleiding is, komt de (verstoorde) gezinsdynamiek extra uit de verf. Letterlijke offers: slacht ‘offer’. Bij het tuinieren doet Anna een griezelige ontdekking. Ze stoot op een historisch babylijkje in haar tuin. Wanneer Anna vervolgens delft naar de identiteit van het slachtoffertje stoot ze ook op een onverkwikkelijke passage uit de geschiedenis van het eiland Colsay (slechte leefomstandigheden, uitbuiting, kindersterfte)
De verhaallijn over het moederschap is veruit de sterkste. De dagdagelijkse situaties waarin Anna met haar twee spruiten belandt zullen zeer herkenbaar zijn voor vele (jonge) moeders. De ander verhaallijn (zoektocht naar de identiteit van het babylijkje en de geschiedenis van Colsay) komt traag op gang (door middel van historische brieven in archaïsche taal, flarden uit geschiedkundige boeken) en kabbelt verder doorheen het boek, zonder echt een climax te bereiken. Alle eindjes worden uiteindelijk wel netjes samengeknoopt.
Sarah Moss’ unique selling point is zonder twijfel haar zeer eigenzinnige en grappige schrijfstijl. Rake observaties die ze vervolgens bijzonder prettig gestoord verwoordt. Ik wil zeker meer van haar lezen!
Een kritische noot voor de uitgever: in deze druk spotte ik minstens twee taal/typfouten. Het doet me afvragen hoe grondig het vertaalde werk gelezen wordt alvorens het naar de drukker gaat… Het werpt toch een smet op een boek waar inhoudelijk en stilistisch weinig op aan te merken valt.
Bezoekersreacties:
Justine (54) op 10 oktober 2011:
Ik heb het boek Doorwaakte nachten van Sarah Moss, weggelegd. Ik kom er niet door heen. Had ergens gelezen dat het een roman is en leest als een thriller, nou weinig thriller hoor, maar wel 2 vreselijke kleine kinderen waar zeer uitgebreid op wordt ingegaan. Een echtgenoot die je zelf (ik tenminste) niet zou willen. De schrijfstijl is ook niet super, erg lange zinnen en weinig alinea's. Nee dit is mijn 1ste miskoop van 2011. Heel jammer.
Oordeel:
|
|
|
|
|
