Omschrijving: Als Hercule Poirot vanuit Istanbul met de Oriënt-Expres naar Engeland terugkeert, verwacht hij een rustige reis. Maar rond middernacht strandt de trein in de sneeuw en de volgende ochtend blijkt één van de passagiers op een gruwelijke manier te zijn vermoord. Poirot vindt bij het ondervragen van zijn medepassagiers zo veel tegenstrijdige aanwijzingen, dat hij al gauw vermoedt dat dit de meest wonderlijke moordzaak uit zijn carrière zal worden.
Het toneel: de Orient Express. Deze trein heeft echt bestaan en was van 1882 tot 2009 een hele luxe trein die de adel en mensen die het konden betalen van Parijs naar Constantinopel (nu Istanbul) reed. De trein bestond uit compartimenten waar de gasten sliepen en bediend werden door personeel van de trein. Ze ontmoetten elkaar in de restauratiewagen waar ze samen de maaltijd gebruikten en licht converseerden.
In Moord in de Oriënt Expres gaat alles goed totdat er een moord wordt ontdekt. Deze moord blijkt te maken te hebben met een tragedie die zich eerder in Amerika heeft afgespeeld en hierdoor rouwt niemand om de overledene. Dit weerhoudt Poirot niet van een uitgebreid onderzoek. Aan hem dus de eer om deze op te lossen voor de trein in Istanbul arriveert. Agatha Christie schreef dit boek al in 1934 en de lezer moet beseffen dat dit een totaal ander boek is dan de moderne thrillers cq. detectives van nu. Agatha Christie schrijft heel rustig en gedetailleerd en laat de lezer lang in spanning puzzelen naar de dader. Geen losse eindjes voor deze auteur.
Het boek bestaat uit drie delen, deze zouden ook aktes genoemd kunnen worden. De spelers in dit boek zijn Monsieur Poirot, de detective die in veel van Christies verhalen de moorden oplost en de gasten op de trein. Als op een ochtend het lichaam van een van de treinreizigers gevonden wordt begint Poirot met een uitgebreid onderzoek. Dat kan omdat alle verdachten de trein toch niet kunnen verlaten. Er volgt een heel gedetailleerde puzzel die uiteindelijk zonder forensische foefjes opgelost wordt. Hierin spelen een pijp en het moordwapen de grootste rol. En wie heeft er een rode kimono? De lezer zal op een gegeven moment denken dat Poirot wel een beetje op mag schieten en net op dat moment worden ook de andere passagiers ongeduldig, ze missen hun aansluiting en hebben allemaal een belangrijke reden om verder te reizen. Of om te ontsnappen aan de nieuwsgierige detective? Poirot brengt alle spelers bij elkaar en legt dan uit wie de moordenaar is.
Agatha Christie is de moeder van alle detectives en zelfs in deze tijd is het nog mogelijk te genieten van haar verhalen. Het voelt nostalgisch en spannend tegelijk. Moord in de Oriënt Expres is traag lezen maar op het einde wordt de lezer op zijn wenken bediend en blijft niet met vragen zitten over wie het gedaan heeft. Er zijn weinig auteurs die dit kunnen evenaren, om na al die jaren nog steeds zo gelezen en verfilmd te worden is wel heel bijzonder.
