Niemand die me ziet
Simone Grimberg

Niemand die me ziet


logo_bookspot_120x90_2018
Geen Bookspotinfo aanwezig.



ISBN: 9789082695809

Uitgever: Kleinschalige uitgeverijen

Verschenen: 2017

Pagina's: 336


Omschrijving:
'De sleutel wordt omgedraaid. Heel langzaam adem ik uit. Geen klappen dit keer.’

Er is een meisje vermist. Een naaktfoto van haar wordt aangetroffen op de mobiel van een pedofiel. Maar van Sofie zelf geen enkel spoor… ‘Sorry oma,’ schreef ze achter op een foto in haar slaapkamer. Sorry waarvoor? Vraagt rechercheur Liesbeth Ligthart zich af. Haar jonge collega Inge de Wit weet zeker dat Sofies broer Bram iets achterhoudt. Maar hoe kan ze hem ertoe bewegen te praten? Er is al veel tijd verloren, maar met alles wat ze in zich hebben werpen de twee agenten zich op deze zaak. En dat is meer dan je zou vermoeden… Is het genoeg om Sofie te vinden?






Oordeel VrouwenThrillers.nl:

Recensie Ellen De Vriend op 17 augustus 2017:

Politieagente Inge de Wit vindt tijdens een fietstocht in het bos een pas geboren baby. Ze brengt het kindje naar het ziekenhuis waar ze kennismaakt met de ervaren rechercheur Liesbeth Ligthart die haar opvangt. Het klikt tussen de twee vrouwen en Inge mag Liesbeth assisteren bij haar volgende zedenzaak: de verdwijning van paardenmeisje Sofie Vrolijk. Een naaktfoto van Sofie wordt aangetroffen op de mobiel van een pedofiel, maar van Sofie zelf is er geen enkel spoor… ‘Sorry oma,’ schreef ze achter op een foto in haar slaapkamer. Sorry waarvoor? vraagt Liesbeth zich af. Haar collega Inge weet zeker dat Sofies broer Bram iets achterhoudt. Maar hoe kan ze hem ertoe bewegen te praten? Er is al veel tijd verloren, maar met alles wat ze in zich hebben werpen de twee agenten zich op deze zaak. En dat is meer dan je zou vermoeden… Is het genoeg om Sofie te vinden? De rechercheurs zetten alles op alles om Sofie levend te redden. Klopt het gevoel van Inge dat Sofie zwanger is? Inge volgt haar gevoel, Liesbeth gaat voor de feiten. Ze komen erachter dat Sofie is ingepalmd door een loverboy.

Schrijfster Simone Grimberg woont in Gendt. Ze werkte in de jeugdzorg met moeilijk opvoedbare kinderen maar heeft nu haar eigen bedrijf. Ze schrijft al jarenlang korte verhalen. Niemand die me ziet is haar debuut. Het is geïnspireerd op waargebeurde gebeurtenissen bij de politie Gelderland-Midden. Simone heeft zich goed verdiept in de gang van zaken bij de politie en heeft het loverboy drama goed en indringend neergezet. Het boek telt 37 hoofdstukken en 333 pagina’s. Het perspectief is wisselend. Sommige stukken tekst met datum en tijd zijn cursief geschreven en vertellen het verhaal van Sofie. Niemand die me ziet was medio 2016 al uitgebracht en bevatte toen een aantal vreemde uitspraken en zinnen. Jammer dat een goede redacteur Simone daarvoor niet heeft behoed. Het siert de schrijfster dat ze zich enorm heeft ingespannen om deze feedback, onder meer van VrouwenThrillers, ter harte te nemen en een nieuwe uitgave uit te brengen bij Lima Books. Een veel betere uitgave waarop Simone met recht trots kan zijn. Ze heeft een vlotte schrijfstijl waardoor het verhaal lekker leest, met eigenzinnige personages en een intrigerend verhaal. Wel zijn er nog wat losse eindjes, maar wie weet komt dit in een volgend boek van de schrijfster aan bod? Niemand die me ziet is een indrukwekkend en veelbelovend debuut dat smaakt naar meer!


Bezoekersreacties:



Wendy Wenning op 13 september 2017:
Politieagente Inge de Wit heeft de zondagmorgen gereserveerd voor een mountainbike training in het bos. Als ze vanwege de wel erg modderige paden afwijkt van de route vindt ze midden in het bos een pasgeboren baby. De baby leeft nog en ze zet alles op alles om het kindje naar het ziekenhuis te brengen. In het ziekenhuis ontmoet ze rechercheur Liesbeth Ligthart. Er is gelijk een klik tussen de vrouwen en Liesbeth besluit Inge onder haar hoede te nemen om haar de kneepjes van het vak te leren. De eerste zaak die zich aandient is een zedenzaak. Het meisje Sofie is vermist en haar foto is aangetroffen op de mobiel van een pedofiel. Wat Liesbeth niet weet is dat Inge een speciale gave heeft waardoor ze gedachten van de mensen kan oppikken. De broer van Sofie, Bram, lijkt wat achter te houden, maar vooralsnog lukt het niet om te achterhalen wat. Vastbesloten Sofie te vinden storten Liesbeth en Inge zich op deze zaak, ieder op hun eigen manier. Het eigengereide gedrag van Inge maakt de samenwerking niet altijd even makkelijk en er is al veel tijd verloren. Gaan ze Sophie vinden en zullen ze op tijd zijn? 

Mijn armen omklemmen mijn knieën, het matras schuurt tegen mijn wang. Ik wil niet zien waar ik ben, ik wil niets voelen, ik wil niets horen.“ 

Simone Grimberg was werkzaam in de jeugdzorg, maar heeft nu een eigen bedrijf, samen met haar man. Ze schrijft haar hele leven al korte verhalen, Niemand die me ziet is haar eerste thriller. Simone heeft zich laten inspireren door waargebeurde gebeurtenissen bij de politie Gelderland-Midden en heeft zich tijdens het schrijven van het verhaal laten helpen door haar vriendin Judith, die werkzaam is als zedenrechercheur. Maar…zoals Simone aangeeft in het nawoord, dit boek blijft fictie.  

Niemand die me ziet begint met een cursief geschreven hoofdstuk. We zullen vaker cursief geschreven stukken tegenkomen en al snel is duidelijk dat deze stukken Sofie betreffen. Het boek verhaalt vanuit een wisselend perspectief en heeft al gelijk een mooie snelheid. Simone beschikt over een vlotte pen en al had mijn inziens het geheel iets compacter gekund, de vaart blijft voortdurend behouden. Het loverboy thema weet ze goed uit te diepen en door er een ander thema aan toe te voegen is het net allemaal iets dramatischer opgezet dan een standaard loverboy verhaal. Met de personages is makkelijk een klik te krijgen en vooral de gave van Inge geeft haar een stukje extra persoonlijkheid. Ondanks de verschillen tussen Inge en Liesbeth is er een goede verstandhouding al heeft Liesbeth soms moeite met het eigenzinnige gedrag van Inge. Maar Liesbeth heeft ook bewondering voor deze jongedame die zich met veel gedrevenheid op de zaak stort en die zich niet zo snel met een kluitje in het riet laat sturen.  

Ze daagt haar uit. Inge weet dat ze niets meer te verliezen heeft. Als ze nog iets wil redden, zal ze moeten laten zien wie ze is en waar ze voor staat.“ 

Niemand die me ziet is al eerder uitgegeven en deze eerdere versie kreeg een aantal punten van kritiek. Simone besloot het boek helemaal te herschrijven, opnieuw te laten redigeren en uit te geven, daarbij de op-en aanmerkingen uit de recensies van de eerdere uitgave goed voor ogen houdend. En dat is haar goed gelukt. Ze heeft een thriller neergezet met een onderhoudend verhaal die voorzien is van een mooie spanningsboog. Toch lijkt ook deze versie net als de vorige niet helemaal af te zijn. De verwachting die achterblijft is dat er een vervolg komt waarin overgebleven vragen een antwoord krijgen en afgerond gaan worden. Een vervolg waar ik naar uit zal zien…

Oordeel:

Pas verschenen >
Bloedband

Bloedband
Jet van Vuuren

Roofdier

Roofdier
Toni Coppers

IJzige val

IJzige val
Ulf Kvensler

De nachtdienst

De nachtdienst
Esther Verhoef
(Midprice)

Onderstroom

Onderstroom
Linda Jansma

Doodvonnis

Doodvonnis
Andreas Gruber

De boekenmoord

De boekenmoord
Sandra Berg

De vergissing

De vergissing
K.L. Slater
(E-book)

Speelplaats

Speelplaats
A.M. Ollikainen

Website Security Test