Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Annette van der Meij op 27 september 2018:
Miranda van der Steen studeerde voor maatschappelijk werkster. Ze is al jaren werkzaam in de jeugdzorg en gebruikt nu haar expertise in het ondernemerschap waarin ze o.a. projecten voor en door jongeren coördineert. Het ondernemer zijn bood haar ook de kans een andere droom te vervullen: het schrijverschap. In juni 2018 verscheen haar debuut Broer.
De 16- jarige Christien gelooft er niets van als wordt beweerd dat haar pleegbroer William zelfmoord heeft gepleegd. Ook haar pleegmoeder Ilse denkt dat moord meer voor de hand zou liggen. Bram, Ilse’s pleegvader, houdt echter vol dat het zelfmoord is. Een aantal invloedrijke mannen lijken haar pleegvader en het gezin onder druk te zetten om hetzelfde te zeggen. Dat doet bij Christien alle alarmbellen rinkelen en ze gaat op onderzoek uit. Ze begint bij haar pleegvader en komt via de burgemeester van Weerden en de invloedrijke huisarts uit datzelfde dorp tot een schokkende ontdekking. Een geheim uit het verleden maakt tien jaar later nog steeds slachtoffers.
Broer is een Young Adult thriller dat een aantal interessante thema’s zoals pleegzorg, pesten en isolatie (binnen en buiten een gemeente) aankaart. Dat Miranda van der Steen weet waar ze over schrijft is, met name bij de informatieve gedeeltes, duidelijk merkbaar. De plot is relatief eenvoudig en daardoor logisch uitgewerkt. Voor een verhaal van deze omvang heeft het echter te weinig vlees op de botten. De niet relevante subplots, omschrijvingen en vele herhalingen voelen daardoor als vulling. Dat is zonde, want er ligt in de kern een interessant verhaal. Hetzelfde geldt voor de personages. In de basis zijn ze geloofwaardig, Christien komt hierbij het beste uit de verf, maar in de uitwerking wringt het. Sommige personages maken het verhaal daardoor minder geloofwaardig. Inspecteur Stap bijvoorbeeld, is hopelijk niet representatief voor de rest van het korps en hoewel een eigenaardigheid in het karakter wenselijk is, moet het niet de overhand gaan voeren. In het verlengde hiervan liggen ook de dialogen. Doordat de personages nog niet op zichzelf staan, lijkt de auteur genoodzaakt om ze veel te laten uitleggen. Hierdoor komen de dialogen vaak geforceerd over. De schrijfstijl van Miranda bevat hele krachtige poëtische beelden die worden afgewisseld met eenvoudigere, bijna kinderlijke, zinnen en zinsconstructies.
Broer voelt als een boek dat nog niet af is. In de basis is het een interessant verhaal maar op het gebied van uitwerking zijn er genoeg verbeterpunten op aan te merken. Dit gaat ten koste van het leesplezier en dat is jammer want de auteur bezit duidelijk genoeg potentie om hier een bloedstollende thriller van te maken.
Bezoekersreacties: