Schrijfster worden
Door: Susan Moonen op 2 december 2013

Aan de vooravond van het verschijnen van mijn thriller Conflict kreeg ik een verzoek. Van Annette. Van Vrouwenthrillers. Of ik zin had in het schrijven van een aantal columns in de aanloop naar het debuteren. Om mensen een beeld te geven van wat er gebeurt voordat een boek te koop is. Zelf had ik er nooit zo’n idee bij.

Het is half maart als ik mijn manuscript aanbied bij Ilse Karman, eigenaar van De Crime Compagnie. Het jaar daarvoor heb ik geschreven aan het boek. Elke dag. In de ochtend. In de avond. En zoveel mogelijk daartussen. Ik startte tijdens het zwangerschapsverlof van jongste. Het was oudste die me stimuleerde, omdat ze me in haar zesjarige wijsheid vroeg wat ik, als kind, later worden wilde.
‘Schrijfster!’ had ik zonder aarzelen geantwoord.
‘Maar waarom ben je dat niet geworden dan?’
Haar blauwe ogen keken me vragend aan.

Tsjakka. Die kwam binnen.
Ik was inderdaad behoorlijk van mijn oorspronkelijke passie afgeweken.
Waar ik als kind uren in de bibliotheek draalde, zelf boekjes schreef en naar lezingen van volwassen schrijvers (!) ging, was ik ergens toch economie gaan studeren en bij Rabobank gaan werken. Ik weet wel hoe het kwam. Naast een vrije geest en fantasie beschikte ik ook over een stevige dosis nuchterheid. En de wens om financieel onafhankelijk te zijn. Maar ergens schuurde het van binnen, want ik die onze kinderen al op jonge leeftijd probeer te stimuleren en ze regelmatig vertel dat ze kunnen worden wat ze willen, was toch wel wat afgedreven van mijn authentieke ik. Van datgene waarvoor ik vroeg in de ochtend opsta, laat in de nacht ga slapen en waar ik verder op elk moment van de dag over wil praten.  Schrijven.  Maar niet alleen dat. Het is alles wat er omheen hangt. Boeken, columns, lezen, contacten leggen, mensen ontmoeten, research, de media volgen. En meer.

Met drie kleine kinderen en een deeltijdbaan was het schipperen. Mijn telefoon draaide overuren om de ingevingen die aan de schoolpoort of tijdens het badritueel ontstonden in mijn notitie-app te zetten. Of in te spreken op mijn telefoon. Het contrast was prachtig. Een ijzingwekkende verkrachting werd met regelmaat vergezeld door vrolijk badgespatter op de achtergrond. Uiteraard stond ik buiten gehoorafstand. Mijn fluistertoon maakte het terugluisteren van een nieuwe plotwending nog spannender.
Anyway, de uitgever reageerde snel. Of ik interesse had in een afspraak. Daar moest ik toch wel een hele halve seconde over nadenken. Niet lang daarna zat ik er voor het eerst in mijn leven aan tafel. Het klikte. Het was gezellig. Ik werd geraakt door de energie die men in mijn boek wilde steken.

Maar wat gebeurde er nu tussen maart en november? Wat doen een uitgever en een auteur in die periode van acht maanden tussen het beoordelen van het manuscript en het daadwerkelijk verschijnen in boekvorm ervan? Best veel kan ik je zeggen. In vogelvlucht:
Er volgt een periode van herlezen, herschrijven, nog meer herlezen, schaven, schrappen, proeflezen, nog wat meer aanscherpen en beoordeling door (eind)redacteuren en de zetter. En dan heb ik het nog niet over het samenstellen van de cover, praten over de manier waarop persaandacht gecreëerd gaat worden en het tekenen van het contract. Want dat, dat was voor mij een speciaal moment.
Ik zette mijn handtekening en was dat geworden wat ik als kind van zes al wilde zijn. 
Hartelijke groet,

Susan Moonen





Susan Moonen (1976) is getrouwd, ze heeft twee dochters en een zoon.
Als kind wilde ze maar één ding. Schrijven.
Susan debuteerde in november 2013 met thriller Conflict bij uitgeverij De Crime Compagnie, thriller Zwarte Aarde wordt verwacht in het najaar van 2014. Naast schrijven en haar gezin, houdt ze van hardlopen, schilderen, zingen en biologisch eten & koken, het liefst uit eigen moestuin. Susan is dagelijks te volgen op @SusanMoonen



Bezoekersreacties:
Mieke Schepens (56) op 9 december 2013:
Knap van je !

Irma (42) op 9 december 2013:
Eindelijk worden wat je van binnen al was... chapeau! En dat dankzij de verwonderende nuchterheid van je kind. Heerlijke column!

marjon (31) op 4 december 2013:
Spannend tot het einde, gefeliciteerd met dit debuut!

Website Security Test