Yvonne Hoogendijk
Tina van Langeveld
Patricia Koster
Mireille Declerck
Wendy van Deurzen
Silvia van Elzelingen
Gerda van Drunen
Lisanne Ortsen
Renate v/d Kwast
Na een kleine vertraging met het versturen van de boeken kon de leesclub van start. Eerst een voorstelronde en dan kan er begonnen worden met lezen en tussendoor het beantwoorden van de vragen.
Wat verwacht je van het verhaal?
Wendy verwacht een spannend verhaal met een vleugje Sicilië, en de ontdekking van een schrijfster die ze nog niet kent. Ze is ook erg benieuwd welke Siciliaanse elementen er in zitten en wat ze zal herkennen (Ze waren daar zelf in september/oktober). Maar ze hoopt vooral op een verhaal dat goed in elkaar zit, met goed uitgewerkte personages!
Renate hoopt op een kijkje in een andere omgeving en vooral een spannend verhaal. Bij voorkeur met hoofdpersonen die ze gaat leren kennen en met wie ze mee gaat leven.
Gerda hoopt op een spannend verhaal die plaats vindt op Sicilië. Gezien de titel op de cover. Een boek die je niet snel wilt weg leggen en je het liefst in een keer wilt uitlezen.. zo spannend.
Patricia heeft meerdere boeken van Marelle Boersma gelezen, en verwacht een goed geschreven, spannend verhaal, dat niet voorspelbaar is, en waar je in meegezogen wordt. Soms weet je halverwege al hoe een verhaal afloopt, maar verwacht dat niet bij dit boek.
Lisanne hoopt op een net zo'n spannend boek als Chateau de Provence, één van haar favorieten. Een boek dat je niet wil en weg kunt leggen. Het nieuwe boek speelt zich af in Italië en aangezien ze daar nog nooit geweest is, hoopt ze ook veel van de omgeving in zich op te nemen.
Tina verwacht een heerlijk spannend verhaal, dat haar toch ook laat wegdromen naar het prachtige Italië. Verder weet ze niet zo goed wat ze kan verwachten, omdat ze nog nooit eerder een boek van Marelle heeft gelezen, ze laat het dan ook helemaal over haar heen komen.
Yvonne verwacht een spannend verhaal met Italiaanse sferen. Ze hoopt op een boek dat niet weg te leggen is.
Silvia verwacht een spannend verhaal in Italië, Sicilië. Ze is bekend met de schrijfstijl van Marelle dus denkt dat dit boek in dezelfde stijl geschreven is. Ze is heel benieuwd.
De cover van een boek is je eerste kennismaking. Word je door de cover van Ciao Scillia geprikkeld/nieuwsgierig? Wat vind je van de cover? Zou je dit boek oppakken in een boekhandel? (voor de epub lezers, zoek de cover even op internet op).
Wendy vindt de cover vooral ‘gezellig’, met die warme kleuren. Je wordt ook meteen een Italiaans straatje in getrokken. Ze zou het boek waarschijnlijk wel oppakken in de boekhandel, mede ook door de titel!
Mireille Een smal straatje met een eenzame persoon ... samen met de titel zet de cover haar aan om het boek minstens vast te nemen en dan de eerste pagina’s te lezen ... Ook de kleuren spreken ... een ondergaande zon ...
Gerda vindt het een prachtige cover met al die mooie kleuren en ze ziet hier niet echt een thriller in, meer een roman vanwege het plaatje met die vrouw. Zelf is ze in Venetië geweest en daar vindt ze het wel een beetje op lijken, die smalle straatjes en dan ook heel veel kleur, vooral het eiland Burano waar ze ook geweest is.
Patricia vindt de cover echt prachtig. Alleen denk ze niet meteen aan een thriller bij het zien ervan. .. Mooi kleurgebruik ! Ze is zelf naar Italië geweest (niet Sicillie) en bij het zien van deze cover zou ze meteen terug willen... Als ze dit boek zou zien bij de boekhandel zou ze het zeker meteen oppakken!
Tina vindt de cover wel erg mooi, maar ze zou niet meteen aan een thriller denken, eerder aan een roman, en daar doet de titel haar ook meer aan denken. Het zou voor haar dus een boek zijn waar ze snel overheen zou kijken.
Yvonne vindt de cover prachtig, het doet haar meteen aan haar vakanties in Italië denken. Ze vindt het meer een cover voor een feelgood boek en het maakt haar vrolijk. Ze zou het boek zeker oppakken omdat ze een fan van Marelle is.
Lisanne vindt het een mooie cover, en ze zou hem bij de winkel zeker oppakken en kopen. Kleurgebruik is inderdaad mooi en doet meer denken aan een feelgood verhaal.
Bij Renate spreekt de cover zeker genoeg aan om in een winkel dit boek op te pakken. Door de warme kleurstelling denkt ze niet meteen aan een thriller. Dat vind ze juist verrassend. Erg mooi vind ze de binnenomslagbladzijdes met 2 zijdig 'schedelbedrukking'. Dat maakt duidelijk dat het wel degelijk een thriller is!
Silvia vindt de cover prachtig en kleurrijk. Een afbeelding die meteen trekt. Ook haar doet het meer aan een roman denken. Als fan van Marelle zou ze het boek zeker oppakken.
Hoe leest het verhaal? Met andere woorden: wat vind je van de schrijfstijl? Voor de lezers die al eerder een boek van Marelle hebben gelezen: is haar schrijfstijl anders dan in haar vorige boeken? Zo ja, op welke manier?
Silvia vindt dat Marelle zoals altijd een prettige vlotte schrijfstijl heeft. Ze trekt je meteen het boek in en wegleggen is erg moeilijk. Silvia geniet volop.
Mireille vindt de schrijfstijl van Marelle in dit boek vergelijkbaar met Chateau de Provence. Alleen heeft ze deze keer meer moeite om telkens over te schakelen vanuit welk personage het volgende hoofdstuk geschreven is. Het leest wel vlot. Alleen altijd even denken...
Volgens
Renate leest het boek lekker. Toegankelijk taalgebruik. Mooie omschrijvingen van mensen en situaties. Nadeel: lastig weg te leggen.....😊
Gerda is na het ontvangen van het boek gelijk begonnen met lezen. Prettige schrijfstijl dat zo makkelijk weg leest. Geweldig en ze vindt het nu al goed omdat haar tweede geboortenaam Sophia is.
Yvonne heeft al eerder boeken van Marelle Boersma gelezen. Het verhaal leest makkelijk en ze zit er al midden in. Ze heeft veel moeite het boek weg te leggen en dit geldt ook voor
Patricia.
Voor Tina en Wendy is het de eerste kennismaking met de boeken van Marelle en ze zijn allebei zeer enthousiast. Een vlotte schrijfstijl, interessante en goed uitgewerkte personages en een spannend verhaal.
Karin vraagt of de lezers ook opmerkelijke zinnen en/of woorden tegenkomen.
Mireille kwam dit tegen: 'Toelaten wat te accepteren is, aanvaarden wat onmogelijk anders kan en blijven vechten voor de dromen die ze ooit had.'
Wendy vond dit een mooie zin: 'Het is altijd lastig om over ditjes en datjes te praten als er grote gebeurtenissen hebben plaatsgevonden. Niets lijkt meer belangrijk. De dood raakt in de ziel.'
Gerda: 'Het mysterie van liefde is dat het groter wordt als je het deelt'...wat een prachtige zin!
Marelle vindt dit een heel fijn topic en de lezers kiezen precies de zinnen die recht uit haar hart komen.
De hoofdpersoon(en): Ontwikkelen zij zich gedurende het verhaal en worden ze voldoende uitgediept? Licht je antwoord toe.
Lisanne is halverwege maar vindt dat Sofia/Anne zich vlot ontwikkelt. Je krijgt ook steeds meer over haar te weten. Over haar verleden, haar familie, haar relatie met Benny en de reden waarom ze een nieuw leven is begonnen.
Tina vindt dat vooral Sofia zich ontwikkelt. Erg mooi om te lezen wat er ook aan vooraf is gegaan allemaal. Wel vindt ze dat je een heleboel van te voren ziet aankomen. Persoonlijk had ze, net als Patricia, het verhaal van Gigi wel willen weten, waarom hij alleen is achtergebleven. Silvia vond het personage Sofia/Anne steeds krachtiger worden. De andere personages werden niet uitgebreid uitgelicht, maar dat vond ze voor het verhaal niet echt nodig. En ook Silvia wil meer weten over Gigi.
Karin vroeg de deelnemers de spanningsboog van Ciao Sicilia te beschrijven.
Renate vindt dat er steeds wel wat spannends gebeurt, en ook Wendy en Tina vinden de spanningsboog helemaal prima, het verhaal zakte nergens in. De andere deelnemers hebben dezelfde mening, al vindt Mireille het op een gegeven moment voorspelbaar worden.
Loopt het verhaal zoals verwacht? Wat is er (eventueel) anders?
Wendy heeft geen echte verwachting van het verhaal, ze laat zich verrassen. Patricia verwachtte een spannend en goed geschreven verhaal en dat was ook wat ze kreeg. Geen moment saai, mooi verwoord en niet voorspelbaar. Een toppertje! Tina had het einde met het personage Arthuro iets anders verwacht, maar verder heeft het boek totaal aan haar verwachting voldaan. Lisanne had verwacht dat dit boek ongeveer hetzelfde was als Chateau de Provence, dat de Maffia in dit boek een rol speelde was voor haar een grote verrassing. Mireille en Silvia werden ondanks enige voorspelbaarheid toch nog door een aantal dingen verrast.
Wat vind je van de plot? Is deze onverwacht of had je het zien aankomen? Hoe zou het anders kunnen eindigen?
Mireille vond de plot redelijk voorspelbaar wegens te weinig personages. Met meer mogelijke daders had het heel anders kunnen verlopen. De andere deelnemers sluiten zich hierbij aan, maar het boek was alsnog spannend genoeg en iedereen heeft er van genoten.
De deelnemers mochten Marelle het hemd van het lijf vragen...
Gerda vroeg of jasmijnchocolade wel echt bestaat en of Marelle deze weleens had geproefd. Heel toevallig was Wendy in oktober in Modica geweest, de plek waar alles zich afspeelt, en heeft daar verschillende smaken chocolade geproefd. En ja, jasmijnchocolade bestaat echt en is volgens Wendy heerlijk.
Silvia vroeg aan Marelle wat haar inspiratie is geweest voor het gaan schrijven van ik vertrek-thrillers. Marelle vertelt dat haar eigen vertrek vanuit Nederland de aanleiding is geweest. Als geen ander weet ze wat er allemaal bij komt kijken en welke emoties daarbij horen. Eigenlijk is Enkele reis haar eerste ik vertrek-thriller, in deze thriller vertrekt Suus vanuit Nederland naar Portugal, maar dat wist Marelle toen nog niet.
Wendy vraagt of Marelle ook zelf in Modica is geweest om onderzoek te doen, om te kijken hoe de huizen eruit zien, hoe de chocolade smaakt, ...? Heeft ze met mensen van daar gesproken om te horen hoe alles er in elkaar zit?
Marelle:
Natuurlijk. We hebben daar een week rondgelopen, geproefd, sfeer gesnoven, en natuurlijk ook met chocolademensen gesproken. We hebben in de smalle steegjes gelopen en ik weet dus ook precies waar Sofia woont. In welk huis en op welke trap ze altijd zit met Gigi. Dat er op donderdag markt is, waar wij natuurlijk geweest zijn. Deze foto's en filmpjes komen stuk voor stuk op mijn website als achtergrondweetjes voor de lezers: https://marelleboersma.nl/ik-vertrek-thrillers/
Wendy vroeg ook hoe Marelle op het idee is gekomen om over de maffia te schrijven. Is er een bepaalde gebeurtenis die daartoe geïnspireerd heeft? En heeft ze zich er extra in verdiept door erover te lezen? Of misschien zelfs wel door er met mensen over te praten? (al lijkt dat laatste misschien wat onwaarschijnlijk).
Marelle:
Tijdens de Magriet Winterfair kwam ik in gesprek met een boekhandelaar waar ik signeerde en die vertelde me een korte anekdote over de maffia op Sicilie. Daarna sloeg alles in mijn hoofd op hol, wierp ik mijn oorspronkelijke plan overboord en vertrok naar Sicilie.
Karin vraagt hoe het schrijfproces van Marelle eruit ziet en of ze ook gebruik maakt van proeflezers.
Marelle:
Ik denk best lang na over het verhaal en hoe ik het wil vertellen. Pas daarna begin ik echt met schrijven. Daarna is het gewoon werken: elke ochtend zit ik om 9:00 uur op mijn schrijfplek. Bij de laatste twee boeken is er door meerdere omstandigheden geen gebruik gemaakt van proeflezers.
Tina vraagt waarom Marelle uit Nederland is weggegaan.
Marelle:
Ik ontmoette Jan. Hij had een droom: hij wilde in Portugal wonen. En ik zei al heel snel: ik ga met je mee :)
Lisanne vraagt of Gigi gebaseerd is op iemand die Marelle kent maar nee, Gigi is volledig ontsproten uit de fantasie van Marelle.
Yvonne was benieuwd of Marelle na het schrijven van een boek een rustpauze neemt. Marelle vertelt dat na het schrijven van een boek er altijd veel werk ligt te wachten vanwege de schrijftrainingen die ze geeft, dus meestal is er een pauze van een aantal maanden.
Daarna werden de rollen omgedraaid, Marelle mocht vragen stellen aan de deelnemers.
Marelle: Welke scène is je het meest bijgebleven uit het boek?
Patricia vond het stukje mooi waar Anna/Sofia de chocolade aangeboden krijgt van haar moeder en Mireille de scène op het kerkhof met de speech ... heel beklijvend om dat te durven in het hol van de leeuw.
Marelle: Welke sfeer roep Sicilie in het boek bij je op? (Stel dat je er nooit geweest was).
Patricia is nog nooit op Sicilia geweest, heeft wel een rondreis door een deel van Italië gemaakt en tijdens het lezen van het boek kreeg ze echt een vakantiegevoel.
Mireille vond de beschrijvingen een wat dubbel gevoel geven. Enerzijds een soort van vakantiegevoel, anderzijds door het dreigende in het boek een gevoel van onveiligheid. Iedereen was het over eens dat de beschrijvingen mooi zijn en je meevoeren naar Sicilië, maar wel kwam de vraag naar boven of de aanwezigheid van de maffia erg zichtbaar is. Marelle heeft daar weinig van gemerkt, maar er was wel belachelijk veel politie op straat. En als je goed observeert zie je het 'zwijgen' in de gezichten van de mensen.
Toen Marelle vroeg wat de deelnemers van het ik vertrek-idee vonden en dat je achtergronden op de website kunt vinden, gaven de deelnemers aan dat het heel leuk was dat je meer over de achtergrond van het boek op kon zoeken en een aantal hebben dit ook gedaan. Het boek gaat er meer door leven volgens Renate.
Vaak wordt er in een verhaal een maatschappelijk thema verweven of gebruikt. Is dit in Ciao Sicilia ook zo? Zo ja, welk thema (of problematiek) is dit?
Volgens Lisanne onrecht, geweld en criminaliteit, volgens Gerda mishandeling van de vrouw, maar ook strijdvaardigheid en gerechtigheid. Anderen vonden ook euthanasie een belangrijk thema dat gebruikt werd in het boek.
Ciao Sicilia mogen we lezen voor vrouwenthrillers.nl. Maar wat betekent vrouwenthriller eigenlijk (voor jou)? Wat is dan een mannenthriller? Waar zou je Ciao Sicilia onder plaatsen en waarom?
Lisanne vindt een boek een vrouwenthriller als het door een vrouw geschreven is en een mannenthriller is door een man geschreven. Voor Wendy betekent een vrouwenthriller een thriller met een romantische toets erin, een mannenthriller is wat ruiger geschreven.
Renate: In een vrouwenthriller speelt denk ik in elk geval een vrouw de hoofdrol. De sfeer wordt mogelijk uitgebreider omschreven als ook meer diepgang in de personen. Geschreven door een vrouw... voor vrouwen(?). In een mannenthriller gaat het er soms wat bloederiger aan toe. Meer geweld en vechtpartijen. Thrillerelement is in een vrouwenthriller wat subtieler.
Silvia: Een mannenthriller is een harde thriller...vaak met heel veel actie en misdaad. Regelmatig zijn het boeken met een militaire achtergrond. Ludlum vind ik ook een echt mannenboek. Michael Connelly dacht ik vroeger van dat hij mannenboeken schreef, maar na een gelezen te hebben heb ik mijn mening bijgesteld. Ciao Sicilia vind ik een echte vrouwenthriller. Maar er zijn vast ook mannen die hier enorm van genieten.
Gerda: Een boek is goed of slecht, ongeacht of het door een vrouw of man geschreven is. Want wanneer is het een vrouwenthriller....geschreven door een vrouw, de hoofdpersonage is een vrouw? Hoe noem je dan thrillers die door een man en vrouw zijn geschreven? Bv Cilla & Rolf Börjlind of Lars Kepler( ook een echtpaar) en zo zijn er nog meer. Waar moet dit genre dan onder "vallen" ? Volgens mij is het gewoon een marketingstrategie om de verkoop te stimuleren. Wordt het in andere landen ook zo benoemd onder het mom vrouwen of mannen thrillers? Ciao Sicilia zou ik gewoon onder thriller plaatsen.
Patricia: Dit is echt een vrouwen thriller vind ik. Toch net wat meer diepgang... en wat romantiek. In "mannenthrillers " vaak alleen maar geweld, vaak over leger/FBI/CIA.... Vind deze boeken vaak minder boeiend.
Tina: Ik vind een mannenthriller van die thrillers over spionage en dat soort dingen, boeken die ik dus echt niet lees! Vrouwenthrillers zijn meer thrillers die over sterke vrouwen gaan, en er zit altijd romantiek in.
Yvonne: Ik denk dat een vrouwenthriller door meer vrouwen dan mannen gelezen wordt. Het verhaal hoeft niet persé door een vrouw geschreven te zijn. Suzanne Vermeer was in eerste instantie een man. Ik let niet echt op of het door een vrouw of een man is geschreven. Het verhaal vind ik belangrijk of het mij aanspreekt.
Bedenk een passende quote waarin je in een korte zin duidelijk maakt hoe je Ciao Sicilia omschrijft.
Silvia: Ciao Sicilia is een thriller die je meeneemt als in een rivier, de ene keer rustig voortkabbelend om je vervolgens weer mee te nemen in een stroomversnelling.
Tina: Zomers, broeierig en lekker wegdromen!
Mireille: Zomers, luchtig ... voorspelbaar.
Patricia: Van begin tot eind een spannend verhaal dat zeker niet altijd voorspelbaar is.
Gerda: Ciao Sicilia soms wat voorspelbaar, maar het verhaal is boeiend en spannend genoeg om het in een keer uit te lezen!
Wendy: Spanning in een Italiaans sfeertje, mét een vleugje chocolade!
Yvonne: Een spannende thriller met een Italiaans vakantiegevoel.
Renate: Een boek voor lezers die houden van sfeeromschrijvingen en diepgang in de personen: het thrillereffect zit hem in de dreigingen die soms meer onderhuids spelen en soms aan de oppervlakte komen.
En toen was het tijd voor de recensies en de eindwaardering.
Tina vond het een heerlijk boek en zal zeker meer boeken van Marelle gaan lezen. 4****
Mireille vond het net iets te voorspelbaar en geeft daarom een wat minder hoge waardering. 2,5**
Silvia en Yvonne hebben genoten en geven allebei 4****
Ook Renate heeft genoten van het lezen van deze thriller en geeft Ciao Sicilia 4,5****
De recensies van de deelnemers zijn terug te vinden op www.vrouwenthrillers.nl via deze link: Ciao Sicilia
De gemiddelde waardering na deze leesclub is 3,5***
Als laatste wil Vrouwenthrillers uitgeverij De Crime Compagnie bedanken voor het beschikbaar stellen van leesexemplaren; Karin voor het wederom in perfecte banen leiden van de leesclub en natuurlijk alle deelnemers voor hun enthousiaste inzet!
