De verdwenen dochter
Door: Wendy op 17 december 2017

Sara Lövestam (1980) schrijft met veel inlevingsvermogen en humor over mensen uit alle lagen van de bevolking. De verdwenen dochter, haar eerste misdaadroman, werd door de Zweedse Deckarademin, een genootschap van misdaadauteurs, tot het beste thrillerdebuut van 2015 uitgeroepen. Tijdens het thrillerfestival 2017 kreeg Lövestam De gouden Vleermuis uitgereikt voor haar boek De verdwenen dochter.

De proloog van De verdwenen dochter begint met de verdwijning van Julia, het dochtertje van Pernilla. Iemand heeft Julia meegenomen. Kouplan is een illegale vluchteling zonder papieren. Om wat geld te kunnen verdienen hangt hij een advertentie op waarbij hij zich aanbiedt als privé-detective. Een computer heeft hij bij het grofvuil gevonden en een week later ook een beeldscherm. Zijn e-mailadres is een gewoon hotmailadres, net als duizend anderen, nergens aan gekoppeld. Kouplan verblijft op een kamertje bij een gezin en heeft geld nodig om de huur te betalen. Pernilla leest de advertentie en neemt Kouplan in dienst. Voor Kouplan betekent dit eindelijk een inkomen en hij heeft iets om handen. Maar tijdens zijn onderzoek ontdekt hij steeds meer rare dingen en het lijkt erop dat Pernilla iets voor hem verzwijgt. 


Het eerste gedeelte van het boek komt verwarrend over en is moeilijk te volgen. Er is weinig bekend over de personages en dit blijft ook over de gehele linie wat vlak. Nu is dit het eerste deel en die vlakheid kan een bewuste keuze zijn. Kouplan blijkt hier de hoofdrol te spelen. We lezen over zijn onveilige bestaan, zijn eenzaamheid en zijn dromen. Tussendoor zijn er fragmenten over Pernilla, haar verleden en haar verlies. Het verhaal kabbelt eerst een beetje door, we volgen Kouplan in zijn zoektocht maar vooralsnog blijft de verdwijning van Julia een groot mysterie. 

De schrijfstijl is eenvoudig en dat maakt De verdwenen dochter dan ook wel makkelijk te lezen waardoor het verwarrende minder storend is. Naarmate we verder in het verhaal komen en er meer prijs gegeven wordt komen we onverwachts in een spannende en uitermate verrassende setting terecht. Met één twist weet de auteur plotseling mijn aandacht te vangen en krijgt dit boek een meer interessant karakter. Vanaf dat moment weet het verhaal mij te boeien en nieuwsgierig te maken naar de afloop. Een boek waaruit gevoel spreekt en dat wat de auteur wil vertellen met dit boek duidelijk over komt. 

Een bijzondere misdaadroman maar is het een echte vrouwenthriller? Nee, want daarvoor heeft het net niet alle elementen in zich. Ook de schrijfwijze zal niet elke lezer van vrouwenthrillers aanspreken. Toch, lees je graag eens wat anders, dan is dit zeker een boek om op te pakken. 


Waardering 4****
Vrouwenthriller: NEE

Wendy



Bezoekersreacties:
Website Security Test