Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Eline Van Der Meulen op 12 september 2024:
Als een van hun oud-studiegenoten komt te overlijden, reist een groepje vrienden af naar een eilandengroep voor de kust van IJsland. Ze hebben elkaar al lange tijd niet meer gezien, maar ze zijn blij om de band opnieuw te kunnen aanhalen. Alles verloopt redelijk vlot, tot ze vreemde telefoontjes ontvangen en een van hen op de begrafenis aangesproken wordt door een vrouw. Vanaf dan is het duidelijk dat niets meer hetzelfde zal zijn.
Blijf hier niet van Yrsa Sigurdardottir is het tweede deel in de Zwart ijs reeks, na Ik zie je. De boeken zijn los van elkaar te lezen, hoewel er hier en daar kleine referenties zijn naar wat er in het eerste deel is voorgevallen. Toch kan de lezer dit tweede deel perfect losstaand lezen zonder veel cruciale informatie te missen. Yrsa Sigurdardottir is zelf een IJslandse van afkomst en maakte in 2005 haar debuut als misdaadauteur. Toen verscheen het eerste deel in de serie rond Thora Gudmundsdottir getiteld Het laatste ritueel. Nadien bracht ze nog een andere zeer populaire serie uit rond Huldar en Freyja. In beide reeksen verschenen er zes boeken.
Het verhaal wordt verteld vanuit twee standpunten en tijdspannes. Het eerste perspectief is vanuit Trausti, een van de vrienden die mee is naar de begrafenis en het relaas doet van alles wat de vriendengroep heeft meegemaakt. Daarnaast is er het standpunt van Idunn, de patholoog die we eerder ook al zagen opduiken in het eerste deel. Haar bevindingen worden vanuit het heden verteld. De lezer krijgt dus afwisselend hoofdstukken te lezen vanuit beide standpunten, wat zorgt voor een aangename afwisseling en dynamiek. De overige personages zijn beperkt. We hebben de vier andere vrienden die mee zijn naar de eilandengroep, Leifur, Ari, Sigga en Ragga. Bij het politieteam hebben we nog Tyr, Karo en Ina. Hun aandeel in het verhaal is echter redelijk klein.
Het verhaal zelf is spannend en de hoofdstukken sluiten vaak af met een kleine cliffhanger of een zinnetje dat de lezer prikkelt om verder te lezen. Het aantreffen van de lijken wordt in het begin van het boek al snel benoemd, maar het is lang onduidelijk om wie het gaat. De lezer wil dus snel meer duidelijkheid over dit mysterieuze aspect, maar het geduld wordt dus wel op de proef gesteld. Soms wordt er wel van de hak op de tak gesprongen en is het onduidelijk waarom bepaalde acties plaatsvinden of wat de aanleiding is voor iets. Er wordt dus snel van het ene op het andere overgegaan en op het einde moet de lezer zijn aandacht er zeker goed gaan bijhouden om alles mee te krijgen. Toch zit het verhaal goed in elkaar en komt alles mooi samen.
Blijf hier niet doet de lezer uitkijken naar een derde deel in deze spannende reeks.
Bezoekersreacties:
