Hoi Lysanne wat fijn dat je ons weer hebt verrast met een nieuw tussendoortje, wil je je opnieuw voorstellen aan de lezers en deze keer iets vertellen over jouw schrijfgewoontes? Wat doe je wel of juist niet tijdens het schrijven en welk tijdstip van de dag schrijf je de meeste woorden?
Dankjewel! Ik woon samen met mijn vriend en twee zoons van zes en drie jaar. Mijn passie is lezen en schrijven en net als vroeger kan ik boeken verslínden. Dat probeer ik over te brengen op mijn kinderen. Wat vooral leuk is, is dat mijn oudste nu zelf kan lezen en ik moet oppassen dat hij niet stukjes van mijn thrillers meeleest, haha!
Elk moment dat de kinderen niet thuis zijn schrijf ik, dus vooral overdag en dan heerlijk cozy vanaf de bank. Soms lees ik eerst een stukje uit een boek dat ik via mijn Kobo abonnement lees. E-books maken het heel makkelijk stukjes te markeren en opnieuw erbij te pakken. Of ik luister een liedje dat de juiste sfeer geeft. Voor Hels paradijs was dit bijvoorbeeld Harder dan ik hebben kan van Bløf en Birds van Imagine Dragons. Sommige auteurs stellen een afspeellijst samen van nummers die goed passen bij hun boek en delen deze met de lezers. Dat vind ik goed gevonden.
In december 2023 kwam jouw eerste tussendoortje uit, Dodelijk verlangen. Wat is er sindsdien allemaal gebeurd?
Het was vreselijk spannend om Dodelijk verlangen gepubliceerd te zien worden. Het hele proces was nieuw; de reacties en op sites als Hebban als Bol staan. Maar ik genoot er ook van, het smaakte naar meer. De tweede novelle Hels paradijs was redelijk snel af en ondertussen kwamen uitslagen binnen van schrijfwedstrijden waaraan ik had meegedaan. De Harland Prijs leerde mij dat Fantasy niet zo mijn ding is en dat is prima. De Boekenweek schrijfwedstrijd loonde daarentegen wel: Mijn verhaal Afscheid ontving een eervolle vermelding en werd gepubliceerd in Mezza! Dat geeft me de motivatie om mijn droom te blijven najagen.
Ik zie allemaal enthousiaste recensies staan met opmerkingen over goede plottwists. Heeft dat jouw manier van schrijven beïnvloedt?
Er komen inderdaad mooie recensies voorbij. Ik ben heel blij dat lezers de tijd nemen om iets over mijn novelle te schrijven.
Het leukste van het lezen van een boek vind ik als het einde niet voorspelbaar is. Dan moet het wel bij het verhaal passen, dus er kunnen niet ineens nieuwe personen opduiken en personages kunnen zich niet ineens heel anders gaan gedragen om het eind maar gesloten te krijgen. Maar een twist die wél past, een eind waar je na het lezen over na blijft denken… dat heb ik geprobeerd te bereiken. In mijn vorige novelle Dodelijk verlangen zit ook een kleine plottwist. Ik denk dat ik daar altijd wel al van gehouden heb, van een verrassing aan het eind en dat dit niet zozeer door recensies beïnvloed is. Al is het natuurlijk heel leuk om te zien dat het gewaardeerd wordt.
De beide covers passen wel bij elkaar, op beide staan een vrouw in het donker. Hoe bepalend is een cover van een boek als lezer? En geldt dit ook voor e-books?
Voor een e-book is de cover denk ik net zo belangrijk als voor een papieren exemplaar. Het is waar je als auteur en uitgever mee naar buiten treed en maakt het boek herkenbaar voor lezers. Er zijn meerdere versies voorbij gekomen voor Hels paradijs. Op mijn Instagram had ik met behulp van Canva al wat afbeeldingen gemaakt; een strand met palmbomen en een scheur in de lucht. Ik had een bepaald idee in mijn hoofd zitten en ik ben ontzettend blij met hoe de vormgever dat idee tot een daadwerkelijke cover heeft gebracht, complimenten daarvoor!
Toevallig heeft de Online Schrijfschool haar volgers onlangs gevraagd wat belangrijk is op de cover van een boek. Volgens mij kwam daar voornamelijk uit dat lezers het kleurgebruik graag passend zien bij het genre. Geen vrolijke kleurtjes voor een thriller dus, dat zit bij mijn covers wel goed.
We zien als mens snel de buitenkant van de ander, een mooi gezin een goede baan en een sfeervol huis. Jij laat in jouw verhalen zien dat er heel wat ellende achter kan schuilen. Hoe zag jouw research eruit?
Ik moet bekennen dat ik soms de meest lugubere zoektermen op Google ingeef. Als ik schrijf dat iemand de hand van een overledene vastpakt, dan wil ik weten of dat makkelijk gaat of dat er lijkstijfheid opgetreden is. Kan ze de vingers van de overledene om haar eigen hand buigen? Dan kom ik op een of andere medische website die precies vertelt vanaf en tot hoeveel uur na overlijden lijkstijfheid optreed. Ook al schrijf ik fictie, sommige dingen moeten wel kloppen. Zo heb ik over verschillende niet-alledaagse onderwerpen het een en ander geleerd. Ook zie ik dat bij sommige zoektermen als eerste resultaat een website over 113 naar boven komt, wat een goede zaak is.
Verder lees ik enorm veel, daar leer ik zoveel van. Hoe spring ik van het ene stukje naar een nieuw stukje? Welk vertelperspectief past het beste bij het verhaal en bij het gevoel dat ik wil overbrengen? Of als ik een spannend stuk lees en denk: Het gevoel dat ik hierbij krijg, precies dát wil ik voor een bepaald stuk in mijn eigen verhaal. En dan ga ik denken hoe ik dat voor elkaar krijg. Als dat voor mijn gevoel gelukt is kan mijn dag niet meer stuk.
Door het jaar heen worden er verschillende boeken evenementen georganiseerd. Ga jij hier wel eens naar toe en waar kunnen de lezers jou dan ontmoeten?
Het liefst zou ik bij alles aanwezig zijn, maar dat is niet haalbaar. Veel events zijn ver weg en ik heb nu eenmaal twee kinderen die veel van mijn tijd en energie vragen, wat ik helemaal niet erg vind overigens. Er zijn geen vaste evenementen waar ik bij aanwezig ben, maar mocht er een groot en interessant thriller- of horrorboekevent zijn dan zou ik daar zomaar eens bij kunnen zijn.
Onlangs heb ik een hele gezellige middag gehad met auteurs van De Verhalenfabriek en The Crime Compagnie, georganiseerd door de uitgever. Bij de Harland Prijs uitreiking was ik ook aanwezig. Wat geweldig is aan zulke bijeenkomsten is dat iedereen daar gek van boeken is, dus daar kan ik onbeperkt over lezen en schrijven praten, heerlijk!
Stel je mag op reis met een van de hoofdpersonen uit het boek. Wie zou je absoluut niet mee willen nemen? En wie wel?
Oei, als dat maar goed gaat… Ik ga mee, zolang deze reis maar niet als in mijn thriller verloopt! Ik zou Julia meenemen en haar helemaal tot rust laten komen, om vervolgens weer veilig mee naar Nederland te nemen. Verder zou ik helemaal niemand mee willen hebben. Gewoon lekker met zijn tweeën genieten van zon, zee, strand, een goed boek en een koel glas wijn.
Heb je al plannen voor een nieuw boek of tussendoortje en wordt het weer een thriller? Kun je er al een beetje over vertellen?
Momenteel werk ik aan een spannende roman, met onderwerpen als de kracht van familiebanden en hoever ga je als ouder om je kind te beschermen. Hele interessante vraagstukken vind ik dat. Als ik het heb over een spannende roman is wellicht niet meteen duidelijk wat het genre is. Een beetje genre-overschrijdend gedrag ga ik niet uit de weg en daar is mijns inziens ook niets mis mee. Wat vroeger horror genoemd werd ligt nu wel eens bij de thrillers. En de ene keer wordt naar een boek verwezen als zijnde literatuur om de volgende keer niet zo genoemd te worden. Genres zijn enigszins rekbaar. Bij de boeken van Thomas Olde Heuvelt zie je dat deze veel gelezen worden door mensen die gewoonlijk niet voor horror gaan, maar zijn boeken fantastisch vinden. Ik denk dat het genre daarom niet heel belangrijk is. Het manuscript waaraan ik nu werk is in ieder geval spannend. Misschien zelfs wel eng…
Heel erg bedankt voor het beantwoorden van de vragen, ik heb erg genoten van jouw boeken en ik hoop dat je met jouw verhalen veel lezers zult bereiken.
