Rechercheurs Mara Rais en Eva Croce zijn niet blij als ze worden overgeplaatst naar de nieuw opgerichte eenheid voor onopgeloste misdaden in Cagliari, Sardinië. De een is geboren en getogen Sardijns, niet op haar mondje gevallen en hiermee al regelmatig in de problemen gekomen. De ander, een Milanese specialist in rituele moorden, staat privé voor een aantal uitdagingen en werd in Milaan geschorst.

Het kantoor: een stoffige kelder vol oude dossiers. Aan de zijde van de twee rechercheurs: de terminaal zieke inspecteur Moreno Barrali. Zijn laatste wens is om een oude zaak op te lossen. Jaren geleden, op de Dag van de Doden, werden twee vrouwen op brute wijze vermoord in de buurt van de fonteintempels. Rituele moorden, denkt Moreno Barrali. Maar zijn superieuren geloven niet in zijn theorie. Het team is een oude sekte op het spoor als plotseling de cold case roodgloeiend wordt: een jonge vrouw is sinds een paar dagen spoorloos verdwenen...

Het eiland van de zielen speelt zich af op Sardinië en start met de oprichting van een nieuwe eenheid Onopgeloste Zaken. Dit team bestaat uit twee vrouwen die beiden niet op hun mondje gevallen zijn. Mara Rais en Eva Croce worden al meteen in contact gebracht met de terminaal zieke inspecteur Moreno Barrali. Hij is geobsedeerd door twee onopgeloste moordzaken die plaatsvonden op de Dag van de Zielen. Doordat de vermoorde vrouwen nooit geïdentificeerd werden en er dus ook geen dader gevonden werd, blijven deze zaken hem achtervolgen. Mara en Eva bijten zich vast in de zaak en als een jonge vrouw spoorloos verdwijnt, begint de tijd te dringen. De Dag van de Zielen nadert. 

Het verhaal vindt plaats in Sardinië en dat zal de lezer geweten hebben. Het boek bevat heel veel Sardijnse benamingen waardoor de vaart telkens uit het verhaal gezogen wordt. Achteraan het boek is een verklarende woordenlijst, maar voor lezers die het e-book lezen, is dit dus niet praktisch. Het verhaal zelf bevat daarbovenop veel historische en culturele achtergrond dat vaak zwaar aanvoelt en waardoor de focus in de eerste helft van het boek meer daarop ligt dan op de onopgeloste moordzaken zelf. Het duurt een hele tijd voor de lezer alle folklore mee heeft en het verhaal echt om de moordzaken begint te draaien. 

Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere perspectieven. Twee daarvan zijn die van Mara en Eva wat de lezer de mogelijkheid geeft de dames beter te leren kennen. Over de reden waarom Eva naar Sardinië komt, wordt lange tijd mysterieus gedaan, maar eenmaal die duidelijk is, voelt de lezer zeker met haar mee. Daarnaast is er het standpunt van de Laddu clan. Aanvankelijk is de link tussen de Laddu leden en de rest van het verhaal onduidelijk en ook in deze stukken zit een hele portie rituelen en achtergrond verwerkt. Op een gegeven moment wordt het verband wel duidelijk en kijkt de lezer met andere ogen naar het verhaal. Het boek is dus wel spannend, maar die spanning wordt zeer traag opgebouwd. Iets over de helft van het boek wordt de focus wat verlegd naar de moordzaken en gaat de spanningsboog omhoog. De plot zelf is verrassend, maar kan voor sommige lezers misschien ongeloofwaardig of vergezocht overkomen. Dankzij puzzelwerk uit eerdere hoofdstukken kan de lezer het verhaal zelf invullen, maar voor de onderzoekers blijven er wel open vragen achter. 

Het eiland van de zielen bevat dus een hoge dosis aan culturele achtergrond en Sardijnse benamingen. Sommige lezers zullen hiervan smullen, voor anderen kan het boek een worsteling zijn. Liefhebbers van De stilte van de witte stad zullen dit boek zeker waarderen.