Annet Hulst is een manusje van alles. Ze is gehuwd, heeft kinderen, werkt in de IT en schrijft boeken. Voor ze zelf begon te schrijven, las ze graag en veel. Vooral romantische boeken met humor spraken haar aan. Bij gebrek aan een website met een overzicht van dit genre richtte ze chicklit.nl op. Nadien deed ze hetzelfde voor thrillers en was hiermee de oprichter van Vrouwenthrillers.nl. Intussen hebben beide websites een nieuwe eigenaar en richt Annet zich op haar auteurschap. 

In Kat in het nauw heeft Annelinde last van het legenestsyndroom. Haar man heeft haar verlaten en hun enig zoon is bij zijn vader ingetrokken. Ze besluit dan maar een handje toe te steken bij de voorbereiding van het buurtfeest. De leegte thuis wordt van de ene dag op de andere opgevuld door een kat die zomaar komt aanlopen. Hoe schattig het beestje ook is, hij zet een reeks gebeurtenissen in gaan die niet te overzien zijn. 

Kat in het nauw is een cosy crime novelle. De titel blijkt bij het lezen van het verhaal een dubbele betekenis te hebben en is dus goed gekozen. Annet Hulst slaagt erin om een volledig verhaal te brengen op het beperkte aantal pagina’s. Ze werkt haar hoofdpersonage goed uit: duidelijke karaktertrekken en een specifieke evolutie die passen bij het verhaal.

De schrijfstijl is erg vertellend en voelt in het begin enigszins aan als een opsomming van gebeurtenissen, waarbij het niet heel duidelijk is waar het verhaal naartoe gaat. Er zit wel vaart in de situaties, waardoor het vlot leest. Gaandeweg voelt de lezer dat er duidelijk één en ander niet pluis is, om vandaar uit te komen bij een niet te voorspellen plottwist.

Erg spannend is Kat in het nauw niet, maar voor het genre cosy crime is dit geen noodzaak. De auteur heeft hier eerder ingezet op de persoonsontwikkeling van Annelinde en dat is de sterkte van het verhaal. Liefhebbers van cosy crime en katten zullen dit verhaal wel vermakelijk vinden.

Annet Hulst werkt in de IT, daarnaast is zij een aantal jaren geleden met haar schrijverscarrière begonnen. Haar debuut was een Young Adult-thriller. In 2021 verscheen Bloedheet, haar eerste thriller. Kat in het nauw is een novelle die verschijnt bij De Verhalenfabriek, een uitgeverstak van De Crime Compagnie. Annet Hulst zelf noemt het verhaal een Cosy Crime. En dat suggereert direct een bepaalde mate van ontspanning, zelfs gezelligheid .

Annelinde is gescheiden en als haar zestienjarige zoon Timo ook het huis uit gaat, plopt direct het lege-nest-syndroom bij haar op. Ze is dus blij dat ze door buren gevraagd wordt te helpen bij de komende buurtbarbeque. En dan krijgt ze een wel heel onverwacht gezelschap.

Via een pakkende, korte proloog zet Hulst de aandacht van haar lezers op scherp. Direct daarna neemt ze hen mee naar de aanloop van alle gebeurtenissen, met de introductie van de zwarte kat Flip die als uit het niets bij Annelinde aan komt lopen. Gaandeweg zal blijken dat de titel Kat in het nauw niet alleen op Flip slaat. 

Hulst heeft een fijne, verhalende stijl, waarmee ze op een beeldende manier de personages en situaties schetst. Annelindes pijn als Timo van de een op de andere dag vertrekt, komt dicht onder de huid. De kat Flip vult voor haar echt het gat dat Timo heeft achtergelaten. 

In de eerste helft van de novelle komen geen thrillerelementen voor. Het verhaal over Annelinde kabbelt door - de gescheiden vrouw die zich eenzaam voelt nadat haar zoon het huis uit is en veel troost vindt bij een kat die precies op het juiste moment is komen aanlopen. Maar wel een vrouw die de wanhoop nabij is, bijkans verliefd wordt op kat Flip en buitengewoon verontwaardigd reageert als Flip toch ergens een baasje blijkt te hebben. Dit maakt iets bezitterig in haar los, en gebeurtenissen dreigen min of meer uit de hand te gaan lopen.

De auteur is duidelijk vertrouwd met katten. Ook met koken trouwens, met eten. Ze vertelt tot in detail wat Annelinde op tafel zet en hoe ze vooral troost vindt bij glaasjes wijn.

Op het hoogtepunt van Annelindes paniek over Flip komen er de meest wilde plannen in haar op. Hulst bouwt het verhaal zorgvuldig op tot tijdens de barbecue de ontknoping nadert. Zij trakteert haar lezers op een knallende, verrassende plot, die niemand heeft zien aankomen.

Kat in het nauw is fijn om te lezen; een heel leuk verhaal over wat er gebeurt als een eenzame vrouw met een leeg-nest-syndroom gaat doordraaien, ook al is het hier en daar niet moeilijk te raden wat er aan de hand is. Het kan een beetje absurdistisch overkomen, maar het is absoluut een heerlijk verhaal voor een vakantiemiddag.

Tamara Geraeds staat bekend om haar thrillers vol met verrassingen. Haar schrijfervaring begon al op zesjarige leeftijd met het gedichtje: Een knufje voor jou en een knufje voor mij en zo gaat het leven voorbij. Haar eerste boek: Achtervolgd door de Dood, volgde toen ze vijftien jaar oud was en heeft ze in eigen beheer uitgegeven in 2005. Na het volgen van de lerarenopleiding Engels en enige jaren werkervaring op een middelbare school, heeft ze het roer omgegooid. Naast dat ze zich volledig stort op het schrijven, heeft ze haar eigen Tekstbureau Charizma en gaat ze door het leven als freelance docent en redacteur en trainer op het gebied van cursussen omtrent creatief schrijven. 

Soms heeft het leven onverwachtse wendingen in petto. Zo ook Nora, die door een trauma uit het verleden in die tijd blijft hangen. Als dan haar grote liefde Hugo het niet meer aankan zien, verlaat hij haar. In plaats van het levenslicht te zien dat het anders moet, begraaft Nora zich in haar werk. Een manier om zich zoveel mogelijk van de wereld af te zonderen en haar verdriet te vergeten. Enkel Wiebe, haar tweeënzeventig jarige buurman, heeft ze toegelaten in de kleine kring mensen die ze spreekt. Ook bij haar buurman lijkt het leven niet van een leien dakje te gaan, zijn dochter Hannah heeft een gewelddadige ex. Samen met haar dochtertje besluit Hannah om onder te duiken. Deze drastische beslissing zorgt ervoor dat de zorg voor Wiebe op Nora’s schouders terecht komt. Al zet ze zich daarmee ook in de kijkers en al snel krijgt ze ook een eerste dreigement binnen: Geef me wat ik wil, of anders… Weet Nora erachter te komen wat de waarheid is?

Of anders wordt grotendeels verteld vanuit Nora’s perspectief. Lange tijd blijft voor de lezer ongrijpbaar welk trauma er aan het verleden van Nora vastkleeft. Ook Nora’s broer Nick komt regelmatig aan bod en lijkt een geheim met zich mee te dragen. Een plot die grotendeels in het ongewisse blijft en niet overal als toegevoegde waarde voelt. Het lijkt alsof Geraeds te veel verhalenlijnen in één novelle probeert te stoppen. Het plot bevat wel voldoende potentie, maar had hier en daar verder uitgewerkt mogen worden. Diepgang ontbreekt, terwijl Geraeds een hele mooie boodschap had kunnen overbrengen als de aandacht had gelegen op de ontwikkeling van Nora bij het omgooien van haar leven. De puzzelstukjes worden aan het eind wel mooi samengebracht, al voelt het soms te veel van het goede. Het is eind is dan wel weer mooi gekozen, maar misschien iets te zoetsappig voor de echte thrillerlezers onder ons.  

Al met al een ideaal tussendoortje om in een paar uurtjes uit te lezen en dus voor de lezers die zoek op zijn naar kortdurende spanning. 

Frank Vork staat bekend om zijn thrillers met menselijke, herkenbare personages. Wat voortkomt uit zijn studie psychologie en zijn interesse in de fascinatie hoe mensen reageren op gebeurtenissen. Het moment dat zijn personages een eigen leven gaan leiden, weet Vork dat hij op de goede weg is met zijn manuscript. Zelf heeft hij verhalen in eigen beheer uitgegeven. Aura is de tweede novelle van Vork die bij De Verhalenfabriek is uitgegeven. 

Heftig kloppende hoofdpijn tijdens een migraineaanval beperkt Isabels leven volledig. Als middelbareschoollerares moet ze daardoor vaak eerder vertrekken om zich thuis op te sluiten in een donkere kamer en de aanval uit te zitten. De aanvallen lijken in grote getale toe te nemen en niets van de behandelmethodes lijkt te helpen. Als ze op gesprek komt bij een vervangend neuroloog raadt deze haar een experimentele behandeling voor. Een keer geen nieuwe medicatie of een aanpassing van de bestaande medicatie mix, maar juist alle medicatie loslaten. De behandeling staat niet in het teken van de aanval verzachten of voorkomen, maar juist om er dieper in te duiken. Dan blijkt al snel dat er meer achter de verschrikkelijke sterrenstorm en kloppende hoofdpijn zit, meer dan Isabel ooit had kunnen bedenken. 

Vork weet de wanhoop die een patiënt voelt waardoor die bereid is elke mogelijke oplossing uit te proberen om van zijn klachten af te komen, hoe alternatief die ook is, goed op de lezer over te brengen. Vork slaagt er met zijn schrijfstijl goed in voelbaar de pijn en frustraties over te brengen die een ziekte op het dagelijks leven van mensen heeft. Hierdoor ontwikkelt de lezer een hoog inlevingsvermogen voor het hoofdpersonage Isabel. Al is het verdere plot her en der ver gezocht en dient de lezer wel een beetje van sciencefiction te houden om hiervan te genieten. Ondanks de kleine hoeveelheid bladzijdes worden er regelmatig zaken herhaald, dat hield de vaart uit het verhaal en zorgde dat de spanningsboog niet strakgetrokken werd. Aura is dan ook een psychologisch thriller met elementen van het bovennatuurlijke erin verwerkt.

Lysanne Hoksbergen woont samen met haar vriend en twee zoons. Ze werkt ze elk vrij moment dat ze heeft aan zowel korte als lange verhalen. Allemaal thrillers, niet zelden met een vleugje verleiding. Eind vorig jaar verscheen het tussendoortje Dodelijk verlangen van haar hand.  

Het gaat niet goed met Julia. Ondanks dat ze een heel fijn gezin heeft en een goede baan stort ze totaal in op een feestavond bij haar mooie luxe huis.  Ze gaat zonder haar gezin naar Egypte om even tot zichzelf te komen...maar of dat lukt?

“Ergens weet ik dat ik het niet verdien; deze ontspannende vakantie in dit tropische oord, maar ik dwing mezelf die negatieve gedachte te  verdringen.”

Lisanne Hoksbergen laat door de ogen van Julia heen een mooi beeld zien van hoe haar leven eruit ziet. Een lichte vorm van satire valt hier niet in te ontkennen. Ze laat echter ook stukjes uit het verleden los die zorgen voor een spanningsveld dat ze blijkbaar niet meer aan kan. Net als in Dodelijk verlangen begint het wat lyrisch, de idylle is bijna compleet en dan onverwacht barst de bom! Geweldig geschreven. 

Julia vindt in Egypte niet de rust en de antwoorden die ze zoekt maar haar ervaringen daar maken de lezer wel bewust dat er echt een thriller gelezen wordt. Punctueel beschreven gebeurtenissen laten niets te wensen over. Hoksbergen maakt van de personages mensen die je zo tegen zou kunnen komen, in een bar of bij de berichten in de krant. De lezer wordt ondertussen nog meer ingelicht over wat er eerder gebeurd is. Het einde is alleen op een veel mysterieuze manier geschreven dan verwacht. 

Hels paradijs is een thriller die de lezer achterlaat met vraagtekens die er best mogen zijn. Hoksbergen schuwt geen enkel onderwerp om over te schrijven. 

Frank Vork schreef in december 2023 het tussendoortje De storm van Sauville en deze zomer schreef hij Aura. Daarvoor gaf hij een aantal boeken in eigen beheer uit. 

Isabel heeft migraine dat zich uit in hevige aanvallen. Als ze door omstandigheden een andere neuroloog krijgt die een andere behandeling voorstelt komt ze ineens voor een nieuwe keuze en heel veel vragen te staan. Zal ze van de aanvallen afkomen of dient het een ander doel?. 

'Ik weet niet wat je nog meer gaat zeggen maar mijn leven met migraine is al moeilijk genoeg zonder dit soort bullshit.'

Dit tussendoortje plaatst de aandoening migraine in een heel ander licht. 

De beschrijvingen van de migraine aanvallen zijn een thriller op zich. Ze klinken voor iemend die niet bekend is met de aandoening misschien wat vreemd in de oren maar mensen die deze aandoening hebben zullen zich hierin herkennen.

'Maar er suddert wat onder de oppervlakte...Wat is er aan de hand. Waarom kijkt ze terug naar bepaalde ervaringen van vroeger...'

Omdat de neuroloog een bijzondere opdracht geeft aan Isabel krijgt het verhaal een heel andere wending en wordt het heel erg spannend. De vooruitdenkende lezer kan het niet geloven. Hoe heeft Frank Vork dit kunnen bedenken! Wat origineel.

Juist omdat het in de derde persoon geschreven is valt deze thriller echt op tussen de rest. Isabel vertelt niet haar verhaal vanuit haar eigen perspectief maar het verhaal wordt over haar verteld en in een breder perspectief gezet. Mooi dat een mannelijke auteur zich zo kan verdiepen in de gevoelens en emoties van een vrouw. Er wordt vergeten dat het door een man geschreven is. De rol van de vriend van Isabel is een wat ondergeschikte rol maar wel erg belangrijk om te laten zien dat migraine niet alleen de patiënt zelf treft. 

En het open einde geeft wel ruimte voor een vervolg. Dat geeft de lezer weer moed.

Lysanne Hoksbergen staat bekend om haar thrillers met als thema spannend met een vleugje verleiding. In 2023 kwam haar eerste debuut uit bij De Verhalenfabriek en begon haar echte schrijfcarrière. In 2024 deed ze mee aan de boekenweekschrijfwedstrijd en bereikte ze een mooie derde plek uit alle achthonderd inzendingen. Hels paradijs is de tweede novelle die door De Verhalenfabriek van haar wordt uitgebracht. In haar jongere jaren heeft ze het plezier van lezen als vroeg ervaren en las ze dan ook tot in de late uurtjes met de deken hoog opgetrokken en een leeslampje aan. 

Al jaren gelukkig getrouwd, drie prachtige kinderen, een goede baan, een mooi huis… alles wat je hartje begeerd. Hoewel Julia’s leven er perfect uitziet en het leven haar toelacht, moet ze zelf niet denken aan die ene dag uit haar jeugd dat alles veranderde. Herinneringen die op de loer liggen en ineens keihard binnenkomen als ze tijdens een feest in hun aangelegde tuin in mediterrane sfeer naar haar dochter kijkt. Alle opgehoopte pijn, de wanhoop en het schuldgevoel zoekt zijn weg naar buiten en zorgt dat Julia met een onomkeerbare actie de avond in ander daglicht zet. Ze weet dat het zo niet langer kan en besluit een paar dagen ertussenuit te gaan om aan zichzelf te werken. Al blijkt het prachtige tropische oord in Egypte niet helemaal het hemelse paradijs te zijn zoals ze in gedachten had en staat haar daar iets afschuwelijks te wachten. 

Hels paradijs wisselt het perspectief van zowel het heden als het verleden met elkaar af. Als lezer wordt snel duidelijk dat Julia worstelt met een gebeurtenis uit het verleden. De flashbacks uit het verleden geven langzaam stukjes van de puzzel af, waardoor duidelijk wordt welk trauma ze heeft moeten ondergaan. Maar ook het heden gaat niet over rozengeur en maneschijn en daardoor voelt het her en der als te veel van het goede. Er zit een hoog tempo in deze novelle en de gebeurtenissen zowel in het heden als verleden volgen elkaar in een rap tempo op. Ademruimte om als lezer je gedachten op een rijtje te zetten is er niet. Al past dat wel bij de thema’s die Hoksbergen in dit plot heeft aangekaart. Het eind is dan echter weer heel abrupt en laat de lezer verstrooid achter met enkele vragen. 

Hoksbergen heeft met Hels paradijs een duidelijk gevalletje van schijn bedreigt op papier weten te zetten!

Nora leeft al zeven jaar een teruggetrokken bestaan, na de breuk met haar vriend stort zij zich op haar werk en leeft bijna het leven van een kluizenaar. Haar buurman Wiebe is haar enige uitje. Wanneer Wiebe hulp nodig lijkt te hebben aarzelt Nora dan ook geen moment, zij gaat haar leven omgooien, meer naar buiten treden, minder werken en zorgen voor haar oudere buurman. Dat zij daar mee haar eigen veiligheid in gevaar brengt kon zij vooraf niet voorzien.

Een korte thriller van de Verhalenfabriek, het ideale tussendoortje, wanneer men gewoon even heerlijk wil ontspannen met een verhaal dat je in een middag uit kunt lezen. Daar is Of Anders... de perfecte leeservaring voor. Tamara Geraerds weet in 100 bladzijden de spanning sterk op te bouwen en met een verrassend plot de lezer in te pakken. Men zal empathie voor Nora voelen, en haar verleden roept vraagtekens op, dit is natuurlijk overheerlijk voor een ongrijpbare thriller. Nora is het ideale karakter, zij wekt de nieuwsgierigheid van de lezer op en men zal haar maar moeilijk los kunnen laten. Ook Wiebe heeft iets aandoenlijks en samen met de andere karakters vullen zij elkaar prima aan, uitstekend om de lezer in hun greep te houden. Of anders... is een heerlijk tussendoortje welke men met een voldaan gevoel zal sluiten, even lekker Spannend Ontspannen, een verhaal waarbij men zal genieten… Of Anders…

Nadat Heleen van den Hoven enkele kinderboeken en een avonturenroman schreef, waagde ze zich in 2019 aan het thrillergenre. Haar tweede boek, De speelgoedman stond op de longlist voor de Hebban Thrillerprijs. Ze geeft de voorkeur aan bijzondere locaties voor haar verhalen.  Wie schrijft, die blijft is haar vijfde thriller.

Twaalf schrijvers zijn uitgenodigd op een kasteel voor een schrijfwedstrijd. Iedere auteur schrijft zijn eigen verhaal rond Het raadsel van Rijnhuizen. Elke dag wordt een afvaller aangeduid die de wedstrijd en het kasteel moet verlaten. Maar er gebeuren vreemde dingen met de deelnemers en de vraag is of er zich een moordenaar onder de kandidaten bevindt. Het lijkt alsof niemand te vertrouwen is en de kandidaten stellen hun eigen onderzoek in, maar niet iedereen heeft hetzelfde doel. 

De titel van dit boek had niet beter kunnen zijn en ook de cover past uitstekend bij het verhaal. Wie schrijft, die blijft is op zijn minst een bijzonder boek te noemen. Het is een verhaal in een verhaal. De verhaalperspectieven zijn wisselend en het aantal hoofdpersonages is talrijk. Ieder personage heeft wel uitgesproken karaktertrekken, maar toch vraagt het van de lezer de nodige concentratie om bij de pinken te blijven om goed te kunnen volgen. Er speelt zich heel wat af: de grote lijn wordt gevormd door de schrijfwedstrijd in het kasteel, maar daarnaast zijn er nog heel wat intriges. Sommige personages hebben een verleden met elkaar, anderen zijn totaal onbekenden. Echter is iedereen op zijn hoede. Het wantrouwen is groot en terecht ook, want sommige personages zijn er niet vies van om de situatie op onethische wijze naar hun hand te zetten. Jaloezie en afgunst zijn zonden die duidelijk primeren. Bizar is echter dat er een moord gebeurt en dat dit amper wordt opgemerkt door de aanwezigen. Hierdoor ontbreekt ook de spanning in het verhaal. Ook is er sprake van een spion, maar dit wordt eerder meegedeeld dan dat het als functie wordt gebruikt om spanning op te bouwen.

De schrijfstijl is opvallend te noemen, want naast de verschillende verhaallijnen verschijnen tussendoor stukken tekst die door de deelnemers werden geschreven. Ook interviews met de afvallers doorbreken het hoofdverhaal. Dat zorgt voor variatie, alleen is de vraag of de auteur hier niet te veel in het boek heeft willen proppen. Naar het einde toe komt het verhaal in een stroomversnelling en wordt het toch nog enigszins spannend. Het einde is gelukkig wel verrassend.

Wie schrijft, die blijft is alleszins een boek waarover de meningen uiteen zullen lopen. Liefhebbers van mysteries zullen het meer appreciëren dan de thrillerfanaat die hoopt op puntje-van-de-stoel spanning. Qua originaliteit kan dit verhaal absoluut tellen, maar de dosering van input had matiger gemogen. 

Inge van Prooijen verslindt al boeken vanaf haar kindertijd. Na de ontdekking van het thrillergenre ontstond ook haar liefde voor het schrijven. Na het uitbrengen van een non-fictie boek, kwam ze tot de conclusie dat haar hart toch meer licht in het schrijven van fictie. In 2023 is haar thrillerdebuut Zonder Angst verschenen. Waar is Ivy? is één van tussendoortjes die ze voor De Verhalenfabriek heeft geschreven. 

Geld verdienen met Social Media: het achtste wereldwonder?! Lizzy krijgt de kans om dit te ontdekken, nadat ze viraal gaat met een bloedeerlijke post over het moederschap. Als alleenstaande moeder van Ivy is het namelijk niet altijd even makkelijk en verdwijnt de roze wolk tijdens de vele slapeloze nachten regelmatig naar de achtergrond. De volgers groeien en dat maakt dat de agentschappen in de rij staan om van haar een ‘momfluencer’ te maken. De zorg voor Ivy en haar werk als verpleegkundige zijn niet altijd goed te combineren, dus zou dit meteen een kans zijn om de geldzorgen voor eens en altijd op te lossen. Lizzy besluit de sprong te wagen, maar het oog van de wereld is niet altijd zo onschuldig als die lijkt. De nare berichten en bedreigingen stromen binnen. Wanneer Lizzy heeft besloten te stoppen met haar online werk, blijkt het al te laat… Ivy ligt niet meer veilig in haar bedje voor een middagdutje. 

Van Prooijen geeft met deze novelle de lezer inzicht in het menselijk brein. Haar ervaring in de psychiatrie en verslavingszorg weet ze om te zetten in een onderhuids spanningsgevoel vanaf de eerste bladzijde en neemt de lezer gedurende de overige honderd pagina’s mee in de zoektocht naar het vermiste meisje, haar ontvoerder en het motief achter deze actie. De emotie van een wanhopige moeder die elk strohalmpje vastpakt om haar dochtertje te vinden is sterk neergezet, waardoor dit niet gezien kan worden als een bloedstollende thriller maar eerder als een beklemmend psychologische thriller. Af en toe een flashback naar het verleden zorgt dat de lezer zich nog beter kan inleven in Lizzy en haar keuzes om als alleenstaande moeder voor Ivy te zorgen. Ondanks dat het een novelle is, weet van Prooijen een aantal onverwachtse wendingen de revue te laten passeren, waardoor de lezer regelmatig op het verkeerde been wordt gezet. De verwerking van actuele thema’s maken het verhaal compleet en zorgt dat het een geloofwaardig plot is geworden dat zo werkelijkheid zou kunnen zijn. 

Waar is Ivy? laat met alle gemak zien dat de onlinewereld een makkelijke plek is om vriendschap te schijnen terwijl men eigenlijk de vijand blijkt te zijn, er is geen dodelijker venijn ter wereld dan dat! 

Als kind was Naomi de Meer elke week in de bibliotheek te vinden en pas rond haar twintigste begon ze met schrijven. De Cozy & Crime wedstrijd van De Verhalenfabriek in 2023 zorgde ervoor dat ze onder contract kwam te staan en dat ze haar debuut maakte met De vrouw die moord riep. Ondanks dat het psychologische werkveld haar na de studie niet aansprak, verwerkt ze de opgedane kennis wel in haar thrillers. 

De vrouw die moord riep volgt het verhaal van Aesa die sinds haar ouders vermoord zijn in een onverdraaglijke angst leeft. De traumatische ervaring waarin haar ouders voor haar ogen zijn vermoord, heeft ervoor gezorgd dat ze vaak gevaar ziet op plekken waar die niet is. De politie is dan ook al meerdere keren uitgerukt zonder geldige reden. Als ze aangeeft een stalker te hebben, gelooft niemand haar. De vreemde berichtjes zal ze wel zelf verzinnen. Enige die ze nog een beetje in vertrouwen kan nemen is haar vriendin Evi, psycholoog. Alleen heeft Evi zo ook haar eigen problemen. Dus gaat Aesa voornamelijk zelf op eigen onderzoek uit en wordt er opnieuw iemand vermoord waar ze veel om geeft. Of zit het toch echt allemaal in haar eigen hoofd?

Afwisselend krijgt de lezer het verhaal mee vanuit Aesa of Evi. Op deze manier bouwt zich langzaam een web rondom de gedachtespinsels van Aesa. Als lezer voel je namelijk hoe Aesa worstelt met het onbegrip en de eenzaamheid die daarmee gepaard gaard. Maar tevens krijgt de lezer ook mee hoe het moet zijn om iemand dichtbij je te zien worstelen met hun angst en die eigenlijk niet te kunnen helpen. Wat de Meer knap voor elkaar weet te krijgen is om zelfs de lezer daardoor te laten twijfelen over wat echt is en wat verzonnen is. Mooi gegeven is dat dit plot gebaseerd is op een oud-Griekse fabel, namelijk Aesopus: De jongen die wolf riep. De boodschap die zowel achter dit fabel als het plot van De vrouw die moord riep ligt, is dat leugenaars nooit zullen worden geloofd ook niet als ze wel de waarheid spreken. 

De kracht van dit plot zit hem dan met name in het onderhuidse gevoel en daardoor past deze goed in het plaatje van een psychologische thriller! 

Naomi de Meer staat bekend om haar psychologische thrillernovelles die ze tot nu toe heeft uitgegeven bij De Verhalenfabriek. In de plots die ze bedenkt verwerkt ze altijd haar ervaring in zowel psychologie als chemie (haar gevolgde studie) om zo diepgang te bieden aan gedachtes en gevoelens van de personages. Naast het schrijven van tussendoortjes als thriller auteur, werkt ze nog als chemisch analist.

Evi heeft nog niet zo lang geleden haar eigen praktijk als psycholoog geopend in Groningen, genaamd De Nieuwe Hoop. Zelf heeft ze ook een turbulent verleden achter de rug, maar samen met haar beste vriendin Noor probeert ze nieuwe cliënten aan te trekken voor de praktijk. Als er zich een jonge vrouw meldt, hoopt Evi dat dit het begin van betere tijden wordt. Al blijkt haar nieuwe cliënte wel een zeldzame fobie te hebben, namelijk catoptrofobie: angst voor spiegels. Vol goede moed begint Evi aan de behandeling van Juliët en lijkt het ook beter te gaan met haar cliënte. Tot de behandeling plots tot een eind komt als de politie bij Evi op de stoep staat. Juliët heeft een ongeluk gehad met een spiegel, wat tot haar dood heeft geleid. Een bizarre en bijzondere zaak waar de politie al snel over besluit dat er geen opzet in het spel is geweest. Evi vertrouwt dit echter niet en gaat zelf op onderzoek uit over de fobie en over wat er echt met haar cliënte is gebeurd. 

Het is leuk om te zien dat de Meer van een personages uit haar eerdere novelle De vrouw die moord riep, in dit plot als hoofdpersonage heeft laten terugkomen. Het is niet noodzakelijk om haar eerdere novelle te hebben gelezen om dit plot te kunnen volgen. Het zijn twee totaal op zichzelf staande verhaallijnen, maar mocht de lezer de achtergrond van Evi’s verleden beter willen begrijpen dan is het aan te raden eerst De vrouw die moord riep te lezen. De Meer weet met woorden de fobie van Juliët beeldend te krijgen. Het grootste deel van de ontwikkeling krijgt de lezer vanuit het perspectief van Evi in haar rol als psycholoog. De afwisseling om her en der een flashback uit Juliëts verleden toe te voegen helpen om de spanning aan het verhaal toe te voegen. Niet overal voelt het verhaal even geloofwaardig aan. Zo komt het slotstuk wel ineens een rap tempo en houdt de lezer enige vragen over na het lezen van de laatste pagina. 

Naomi de Meer groeit met de novelle die ze schrijft en heeft de potentie om in het lijstje van thriller auteurs Chantal van Mierlo, Marieke Damen en het schrijversduo Sophie Wester te komen als ze zo doorgaat met haar ontwikkeling! 

Tamara Geraeds is freelance docent en redacteur. Ze is dol op aan fantasy. Na wat jeugd- en YA-boeken te hebben gepubliceerd, schrijft ze nu ook thrillers. Of anders… is haar tweede novelle bij De Verhalenfabriek.

Nora sluit zich sinds de breuk met haar vriend af voor de wereld. De enige die ze in haar leven toelaat is haar 72-jarige buurman Wiebe. Als die haar vertelt dat zijn dochter Hannah moet onderduiken voor haar gewelddadige ex en dus tijdelijk haar vader niet kan helpen, besluit Nora om een oogje in het zeil te houden. Tot ze ’s nachts een vreemde man ziet rondsluipen en zijzelf dreigementen ontvangt .

Snel wordt duidelijk dat Nora een diep jeugdtrauma parten speelt, waarover ze nog vaak nachtmerries heeft. Geraeds laat haar lezer hierover lang in het ongewisse. Daarnaast lijken er dingen niet te kloppen met Wiebe en maakt Nora zich veel zorgen over haar broer, die ze maar niet kan bereiken. Van verschillende kanten loopt de spanning dus behoorlijk op. Onderhuids voegt de auteur iets duisters toe aan Nora’s omgang met Wiebe, waardoor er een ongemakkelijk gevoel ontstaat en je de neiging krijgt om haar tegen zichzelf te gaan beschermen.

Nora dreigt terug te vallen in een depressie, maar Geraeds zet haar neer als een sterke vrouw, die alles op alles zet om strijdbaar te blijven en niet toe te geven aan haar wanhoop. Het verhaal krijgt ineens een flink tempo als Nora zelf in acuut gevaar komt. De auteur heeft een mooie twist voor ons in petto, maar het gaat ineens allemaal een beetje te snel en te gemakkelijk, ze raffelt haar verhaal af en na de ontknoping gaat ze te lang door. Het laatste stuk van het verhaal voegt niet veel meer toe en dient alleen om tot een feelgood-einde te komen.

Of anders… is een leuk tussendoortje, een aangenaam verhaal met redelijk wat spanning om tijdens de vakantie of op een luie middag te lezen. 

Heleen van den Hoven was docent en schreef handleidingen en lesmateriaal. Ze had enkele kinderboeken uitgegeven voordat ze aan thrillers begon. Ook schrijft ze korte, spannende verhalen.

Voor een schrijfwedstrijd zijn twaalf schrijvers uitgenodigd op kasteel Rijnhuizen. Hun opdracht is om het geheim van het kasteel te achterhalen. Maar het is de vraag of er ook niet andere motieven meepelen. 

Wie schrijft, die blijft heeft een heel originele opzet. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van twee van de deelnemende  auteurs, waarvan er eentje in de eerste persoon enkelvoud schrijft. Tussendoor staan fragmenten van de verhalen die tijdens het verblijf geschreven moeten worden. Van den Hoven bezit een fijne, soepele schrijfstijl met mooie woordkeuzes. Ze slaagt erin om zowel de fragmenten als de twee protagonisten hun eigen stijl te geven, zodat het gevoel ontstaan steeds een ander artikel in een tijdschrift te lezen. In eerste instantie doet het boek een beetje fragmentarisch aan, we ontmoeten het hele gezelschap waarbij de uiteenlopende karakters duidelijk worden en ook de relaties die ze tot elkaar hebben. Alles is er. Collegialiteit, haat en nijd, jaloezie, ondermijning en ook bewondering. 

Intriges en conflicten kunnen niet uitblijven. Op het moment dat niemand elkaar meer vertrouwt, vallen de eerste slachtoffers en de niet uitgesproken getuigenissen maken het zinderend. Het is weergaloos hoe feiten en fictie ineens door elkaar gaan lopen.

Toch dreigt de spanningsboog in de tweede helft van het boek wel wat in te zakken, ondanks dat er best veel gebeurt. Hier had een en ander misschien iets compacter gekund. Gelukkig herpakt Van den Hoven zich. Met de laatste overgebleven auteurs stevent ze af op een verbijsterende ontknoping, gevolgd door een paar totaal onverwachte twist, waarmee ze haar lezer doet stuiteren in de stoel. 

Wie schrijft, de blijft is een heel leuk bijna ouderwets moordmysterie, in de sfeer van een Engelse detective. Met alle tips die erin staan als onderdeel van de wedstrijd kunnen thrillerschrijvers hun voordeel doen.

De vrouw die moord riep is het debuut van Naomi de Meer. Het verhaal is gebaseerd op de Griekse fabel De jongen die wolf riep van Aesopus (600 v. Chr.) Dit legt de Meer in een nawoord uit aan de lezer. De moraal van deze psychologische thrillernovelle: “Leugenaars worden niet geloofd ook al spreken ze de waarheid.”

Angst wordt gezien als een nuttige emotie. Als deze het overneemt van gezond verstand komen we in de gevarenzone en beïnvloed angst ons dagelijks leven. Niet geloofd worden door de politie en te boek gezet worden als iemand die geestelijke bijstand nodig heeft, is niet fijn. Helemaal als hulp nodig is, en het daardoor niet geboden wordt.

Aesa heeft een angststoornis ontwikkeld sinds haar ouders voor haar ogen vermoord zijn. Ze ziet en hoort dingen die er niet zijn, en is hiervoor onder behandeling. Door berichtjes die ze krijgt, gaat ze steeds meer aan zichzelf twijfelen en als er dan ook nog vreemde telefoontjes volgen wordt ze radeloos. De enige waarmee ze dit kan bespreken is haar vriendin Evi die basispsycholoog is. Het privéleven van Evi is onrustig. Op het werk staat ze onder druk en is bang om fouten te maken. Toch probeert ze er voor haar vriendin te zijn, maar leugentjes maken dat Aesa haar geloof in Evi aan het verliezen is.

Het plot is goed opgebouwd en wordt afwisselend verteld vanuit Aesa en Evi. De Meer weet met zorgvuldig aangebrachte dwaalsporen de lezer mee te laten nadenken wie Aesa stalkt. De gevoelswereld van de personages zijn realistisch vormgegeven. Evi is onzeker over haar relatie met Lars, waarin ze als voetveeg door hem behandelt wordt, en de oorzaak bij zichzelf zoekt. Ze heeft faalangst, ergert zich aan Aesa’s angsten en heeft moeite haar te geloven. Aesa heeft last van nachtmerries, krijgt houvast door het begrijpen van haar gedachten en twijfelt aan de vriendschap met de ambitieuze Evi. De deur uitgaan is voor haar een grote overwinning, maar waarbij een paniekaanval op de loer ligt als er zich iets onvoorziens voordoet. 

In De vrouw die moord riep zit een voelbare onderhuidse spanning. Spanning wordt in het verhaal gebracht door het zaaien van twijfel en de manier waarop steun aan iemand geschonden wordt door leugentjes om bestwil te vertellen. De Meer heeft een vlotte schrijfstijl die dreiging en vragen oproept voor de lezer. Ze weet dit in ongeveer honderd bladzijdes neer te zetten. In deze novelle zijn thema’s als leunen op een steun en toeverlaat, geloof in de medemens en het oppikken van signalen afgegeven door de omgeving verwerkt. Het einde is niet helemaal onverwacht maar past heel goed bij deze novelle.

De vrouw die moord riep is een spannend tussendoortje waarin vertrouwen schenken niet zo vanzelfsprekend is en voor problemen zorgt.

'Een speurtocht voor de lezer, van den Hoven weet de lezer meermaals op het verkeerde been te zetten, met haar verpletterende plot zal zij menig lezer doen verbazen en omverblazen.'

Het raadsel van Rijnhuizen, twaalf auteurs bij elkaar onder één dak. Een schrijfwedstrijd waar de auteurs één voor één naar huis kunnen worden gestuurd als hun verhaal niet aan de eisen van de jury voldoet. Twaalf karakters die stuk voor stuk gedreven zijn om de wedstrijd te winnen, maar ook twaalf auteurs die elk hun eigen agenda hebben en elkaar de euforie niet gunnen. Een ideale setting voor een thriller, maar wat als de thriller werkelijkheid wordt... zolang je blijft schrijven mag je blijven.

'Wie schrijft, die blijft, alleen niet op het kasteel. Wie blijft… loopt gevaar.'

Origineel en beklemmend, dit zal de lezer kunnen beamen wanneer men Wie schrijft, die blijft oppakt. De setting is dermate origineel dat het meteen iets duisters en mysterieus zal oproepen. De pakkende oplopende spanning zal mede door de sfeer van het kasteel en de ongrijpbare deelnemers zorgen voor een onweerstaanbare leesflow, zo eentje welke de lezer niet zomaar even van zich af zal kunnen schudden. De indrukwekkende schrijfstijl welke vlot maar ook enorm stijlvol is, past helemaal bij het originele karakter van dit verhaal. De omgeving is aantrekkelijk en het zorgt als vanzelf voor een mysterieuze sfeer, welke ideaal is voor een thrillerverhaal. Stop twaalf auteurs bij elkaar onder één dak organiseer een schrijfwedstrijd, en het thrillerbrein zal uit zichzelf allerlei scenario’s op kunnen noemen, wie bedenkt het! 

Heleen van Hoven heeft in haar eerdere thrillers al laten zien dat zij een indrukwekkende en unieke schrijfstijl heeft. In Wie schrijft, die blijft gooit zij er nog een schepje bovenop. Ditmaal laat zij de lezer niet alleen genieten van de schrijfsels en de thrillerbreinen van de auteurs, maar ook weet zij de lezer te verrassen, de plot is werkelijk een meesterlijke wending die men niet aan zal zien komen.

Wantrouwen, afgunst, wraak, allerlei ingrediënten die ervoor zorgen dat dit boek een pageturner is. Van den Hoven heeft dit sterk uiteengezet, de manier waarop de karakters uit de verf komen geeft het verhaal een mysterieuze uitstraling. De lezer heeft in het verhaal zelf ook nog een zoektocht aan te gaan. Men zal eerst zelf moeten proberen uit te vogelen wie of achter welk karakter schuilt. Een puzzelstukje in een grotere puzzel.

Wie schrijft, die blijft bezorgt de lezer onvergetelijke leesuren, de gedreven karakters zorgen ervoor dat men meermaals op het verkeerde been gezet wordt en ook de mysterieuze setting zal het thrillerbrein van de lezer overuren laten draaien. Kortom, Heleen van den Hoven heeft ons helemaal in haar greep, ideaal leesvoer voor een fanatieke thrillerfan die niet wars is van een serieuze whodunit.

Met Het CARPA Complot maakte Heleen van den Hoven in 2019 haar thrillerdebuut bij De Crime Compagnie. Het boek kreeg lovende recensies en NBD Biblion noemt haar de 'Jan Terlouw voor volwassenen'. Daarna verschenen de thrillers De speelgoedman en Tango algoritme. Ze schreef ook verhalen voor de verhalenbundels van De Crime Compagnie waardoor ze zich voor dit boek goed in lijkt te kunnen leven in het schrijven van korte verhalen. 

Voor Wie schrijft die blijft heeft van den Hoven een bijzondere groep mensen bij elkaar gebracht. Twaalf auteurs met dezelfde droom. Alle twaalf getriggerd door een schrijfwedstrijd op een echt kasteel. De competitie is enorm want er hangt veel af van deze bijzondere opdracht die ze krijgen. De vraag is alleen voor wie hangt er het meeste af? Wie is de moordenaar onder de deelnemers en wie wint deze wedstrijd?

'Het samenzijn van thrillerschrijvers is meestal stimulerend en vrolijk, zeker wanneer de drank gaat vloeien, maar om de een of andere reden voelt het vandaag alsof er iets mis is.'

Wat een mooie setting voor een thriller, breng twaalf gedreven mensen bij elkaar en zorg dat er elke dag eentje afvalt. Het wordt in meerdere programma’s gebruikt maar is nog nooit zo intens beleefd als tijdens het lezen van dit boek. Het duurt heel even voor het systeem van dit boek duidelijk is. Maar dan is stoppen geen optie meer want de lezer wordt zelf onderdeel van het verhaal lijkt het wel.

Het verhaal van de wedstrijd waar alles om draait of vanaf hangt wordt afgewisseld door flarden van de verhalen waar ze mee bezig zijn. Het is alsof er steeds een andere camera op de scènes gericht is en dat leest heel prettig. 

De cliffhangers aan het einde van de hoofdstukken zijn zo doordacht dat de lezer gelijk weer rechtop zit. Een klein woordje kan alles op scherp zetten. En aan het denken zetten. Hoe de dynamiek van een groep steeds weer verandert als er een afvaller weg is gegaan en de wedstrijd verder gaat is goed beschreven.  Hoe zou jij reageren? Dan blijkt er tussen de regels door ook nog een geheim te zijn dat steeds meer plek inneemt in het verhaal. Een bijzonder detail. 

Het verhaal van “muis” wordt een vervolgverhaal in het verhaal van de wedstrijd. De verschillende schrijfstijlen van de deelnemers laten zien dat Van den Hoven talent heeft voor schrijven en zich echt in de personages heeft ingeleefd. Het past als een puzzel in elkaar.

Er zit een onderhuidse spanning door het hele verhaal en dat komt met name door de setting die door Agatha Christie lijkt te zijn gearrangeerd. Met enkele uitstapjes buiten het kasteel. Maar dat weten de kandidaten niet want zij hebben geen internet en geen telefoon. De lezer heeft dus meer informatie dan de deelnemers en dat voelt goed. 

Een thriller voor lezers die houden van stiekeme moorden, spannende dialogen en een goed verhaal. 

Lysanne Hoksbergen is geboren in 1986 en woon samen met haar vriend en twee zoons. Ze werkt elk vrij moment dat ze heeft aan spannende verhalen.  In 2024 deed Hoksbergen mee aan de boekenweek schrijfwedstrijd en werd hierbij derde.

In Hels paradijs lezen we over Julia. Julia heeft een perfect leven. Een goede baan, een mooi huis en een fijn gezin. Het leven lacht haar toe zolang ze maar niet denkt aan vroeger, aan die ene dag. Als Julia overspoeld wordt door herinneringen en iedereen om haar heen wel ziet dat het niet goed met haar gaat, besluit ze een paar dagen er tussenuit te gaan. Maar op het moment dat Julia aan zichzelf wil gaan werken wacht er haar iets vreselijks!

Hels Paradijs is een korte novelle waarin Hoksbergen de lezer meteen vanaf de eerste bladzijde meesleept in het verhaal. Het leest lekker vlot maar de schrijfstijl voelt af en toe wat mysterieus aan. Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit Julia. De auteur neemt de lezer regelmatig mee naar het verleden door middel van flashbacks, ook deze zijn vanuit het perspectief van Julia geschreven.

Het hoofdpersonage Julia is goed uitgewerkt. Door de flashbacks en door de gevoelens die mooi weer zijn gegeven, leert de lezer haar goed kennen. De emoties richting haar verleden en de angst, verdriet en keuzes die ze maakt komen erg goed naar voren.

De verhaallijn is goed opgebouwd. Lang blijft het geheim waar dit verhaal om draait onduidelijk en daardoor ontstaat er een mooie spanning. Waar het allemaal wat onbezonnen en zonder spanning begint, weet de auteur naar het einde toe de lezer echt nieuwsgierig te maken en letterlijk in spanning te houden. Als de spanning op het hoogtepunt is komt er al gauw een onverwacht, maar ook wat vaag en onbevredigend einde. Hoewel het een afgerond verhaal is zal de lezer een klein beetje teleurgesteld achterblijven en zeker zich nog van alles af vragen. Het feit dat het om een novelle gaat en er niet meer ruimte voor uitwerking was zal hierin vast meespelen.

Al met al is Hels paradijs een heerlijk thriller tussendoortje wat menigeen met veel plezier en spanning zal lezen. Het is een uurtje heerlijk genieten en zeker het lezen waard!

Naomi de Meer woont in Nederland met haar echtgenoot. Ze werkt in de chemische sector, maar had eerder een opleiding psychologie gestudeerd. Haar kennis integreert ze in haar verhalen. Naast schrijven heeft ze tal van andere hobby’s, waarbij de focus ligt op dingen bijleren. Ze debuteerde als auteur 2023 met haar eerste psychologische thrillernovelle De vrouw die moord riep. Haar nieuwe ebook De vrouw in de scherven is het tweede deel in deze thrillerreeks. 

Psychologe Evi heeft een zelfstandige praktijk opgericht. Ze heeft haar eigen issues, maar focust zich vooral op haar cliënten. Vooral haar nieuwste cliënt Juliët intrigeert haar. Zij heeft een spiegelfobie. Evi doktert een behandelplan uit en net op het moment dat het beter lijkt te gaan, doet zich een drama voor. Juliët overlijdt door een ongeval met een spiegel? Toeval of zit er meer achter. Evi is vastbesloten om de waarheid te ontdekken en start haar eigen onderzoek.

Evi speelde in het eerste deel De vrouw die moord riep al mee. In dit tweede deel neemt ze de hoofdrol op zich en leert de lezer haar beter kennen. Dit verhaal is echter ook apart te lezen, want er wordt voldoende achtergrondinformatie voorzien. 

De titel is goed gekozen, want kan een dubbele betekenis hebben, waarbij deze zowel op Juliët als op Evi van toepassing is. Ook de cover past perfect bij het eerste deel.

In De vrouw in de scherven volgt de lezer het perspectief van Evi, wat in de derde persoon geschreven is. Tweemaal is er een terugblik naar het verleden van cliënt Juliët, dat meer duidelijkheid schept over de gebeurtenissen.

Naomi van Meer heeft een vlot leesbare schrijfstijl en weet het verhaal goed op te bouwen. Er zitten verrassende elementen in het verhaal en de spanningsboog wordt naar het einde toe strak getrokken. Het verhaal is echter niet altijd even geloofwaardig. Sommige gebeurtenissen zijn net iets te toevallig en ook het beroepsgeheim van psychologe Evi moet er soms aan geloven. 

Positief is dat ondanks de kortere lengte van het boek – het is immers een novelle – het verhaal wel redelijk volwaardig en gevarieerd is. Enkel het financiële aspect rond Evi’s praktijk blijft een los draadje.

De vrouw in de scherven is een spannende psychologische thriller, ondanks dat het verhaal iets te slordig werd afgewerkt. 

Naomi de Meer is een Nederlandse auteur die psychologische thrillers schrijft. Ze studeerde psychologie en chemie en verwerkt haar interesses in haar verhalen. Dat doet ze ook met haar fascinatie voor mythologie. Typerend aan haar schrijfstijl zijn de uitwerking van gedachten en gevoelens van haar personages. In 2023 debuteerde ze met deze De vrouw die moord riep nadat ze met haar manuscript deelnam aan de cozy & crime wedstrijd van De Verhalenfabriek.

Aesa heeft een angststoornis, die ze ontwikkelde toen ze getuige was van de moord op haar beide ouders. Ze is erg achterdochtig en ziet problemen die er niet zijn. Ook bij de politie kennen ze haar als degene die steeds onnodig hulp vraagt. Wanneer Aesa vreemde berichten krijgt en haar nieuwe vriend voor haar ogen levenloos in een wagen wordt gedumpt, wordt ze niet geloofd. Ze zal een andere manier moeten zoeken om de waarheid aan het licht te brengen. Tenzij ze opnieuw spoken ziet…

In De vrouw die moord riep wordt afgewisseld tussen het perspectief van Aesa en haar beste vriendin Evi. Terwijl de hoofdstukken rond Aesa in de ik-vorm zijn geschreven, lees je bij Evi vanuit de derde persoon. Dit stoort de leeservaring helemaal niet. 

Opvallend zijn de innerlijke monologen, gedachtenspinsels en innerlijke gevoelswereld van de personages, waar Naomi de Meer bewust op inzet. Hierdoor leer je de hoofdfiguren echt goed kennen, ondanks dat het verhaal een novelle is.

De opbouw van het verhaal is zeer goed uitgewerkt. In het verhaal zit meerdere soorten spanning verweven. Enerzijds zijn er de psychologische twists en paranoia, anderzijds de onderhuidse, sluimerende spanning. Als kers op de taart worden de situaties zelf ook echt spannend. Over dit verhaal heeft de auteur duidelijk goed nagedacht. De lezer wordt op een verkeerd spoor gezet, maar dat is vrij duidelijk geënsceneerd, waardoor men ook mag hopen en verwachten dat er nog een plottwist aankomt. 

De vrouw die moord riep heeft misschien een eigenaardige titel, maar inhoudelijk is deze wel passend. De cover is aantrekkelijk en ook het verhaal smaakt naar meer. Een mooi debuut waarbij de auteur haar eigen stijl weet neer te zetten en de uitwerking van zowel verhaal als personages zeer goed is.