In deze thriller volgen we Katja en Daniël die steeds minder met elkaar communiceren en steeds meer hun eigen spoortje volgen. Als Daniël voorstelt een mannenweek op Terschelling te houden met hun vijfjarige zoontje Jonas, is Katja voornamelijk opgelucht dat ze haar deadline kan halen. Op de avond dat ze terug zouden komen neemt Katja de balans op, waarover ze zich best schuldig voelt. Het was wel fijn een weekje zo alleen. Toch hoopt ze snel haar zoontje weer in haar armen te sluiten, maar die avond komen ze niet thuis. Pas dagen later stopt er een taxi voor de deur met alleen haar zoontje erin. Daniël is spoorloos. Jonas kan niet vertellen wat er gebeurd is. Samen met Steven, een collega en vriend van haar man, probeert ze te achterhalen waar Daniël is, maar of Steven nou de juiste persoon is om hulp van te krijgen, is nog maar de vraag. 

Buiten bereik is zodanig opgebouwd dat je er hartkloppingen van krijgt. Iris Boter heeft een snelle schrijfstijl en weet haarfijn, zonder al te veel poespas, een omgeving en sfeer neer te zetten. Doordat de hoofdstukken wisselen tussen voornamelijk Daniël en Katja, heb je als lezer voorkennis en tegelijkertijd stapelen de vragen zich op. Dit sleurt je als het ware door het verhaal heen. Op een positieve manier want wegleggen is geen optie. Wel loert het gevaar dat de spanningsboog iets te lang gerekt wordt en er enige mate van voorspelbaarheid heerst. 

De situatie van de twee hoofdpersonage zullen voor een aantal lezers voor herkenbaarheid zorgen. Het zoeken van een balans tussen werk en gezin, en het zwarte randje om de bekende roze wolk. Iris Boter heeft dat vooral bij Katja pijnlijk realistisch neergezet in een paar simpele zinnen. Ze gebruikt dit gegeven om aan te tonen hoe je als geliefden uit elkaar kunt groeien tot je uiteindelijk letterlijk en figuurlijk voor elkaar buiten bereik bent. 

Hoewel alle personages met zorg zijn neergezet, steek Daniël er toch met kop en schouders bovenuit. Zijn acties, niet helemaal juist op sommige momenten, zijn begrijpelijk en maken hem sympathiek. Katja daarentegen handelt op sommige momenten opmerkelijk en in haar gedrag zit in een korte tijd een te grote omslag. Het onderstreept wel het gegeven dat we makkelijk het gezin opgeven voor eigen belang en troost, maar toch maakt het haar net een beetje vlakker als personage. Hetzelfde geld voor Steven, zijn intenties liggen er iets te dik bovenop. Hij wordt wel goed gecompenseerd door Gradus. 

Qua opbouw voldoet dit verhaal aan een pageturner. Het is goed gedaan zonder dat je het idee krijgt dat het geforceerd wordt. Hier en daar voelt het wel alsof de spanningsboog wat wordt opgerekt. Dat komt ook doordat de plot redelijk eenvoudig is en Iris Boter vooral de lezer bij de kladden moet grijpen door vragen op te werpen en tegelijkertijd een stukje van de puzzel moet laten zien. Dat hierdoor een zekere mate van voorspelbaarheid kan ontstaan is niet erg. Een konijn uit de hoed als plottwist had echt afgedaan aan het verhaal. 

Buiten bereik is een hartslagverhogende thriller waarvoor je gerust een avond of wat offline gaat, want in één keer uitlezen is de enige optie.