Op een schijnbaar doodgewone maandagochtend komt een man onder de wielen van een locomotief terecht. Het lijkt een duidelijk geval van zelfmoord. Inspecteur Cara Elliot wordt naar de plaats delict geroepen en zet haar vraagtekens bij het sterfgeval. Ze haalt haar broer, ex-rechercheur Nate Griffin, over om te helpen, maar hij heeft zijn eigen problemen.

Dan volgen er meer opmerkelijke sterfgevallen: een schizofrene man, een vrouw die haar dementerende moeder verzorgt en een slachtoffer van verkrachting. Heeft iemand ze de dood ingejaagd? En wat hebben ze met elkaar gemeen? Kunnen ze de waarheid achterhalen voordat er meer slachtoffers vallen?

Colin Jeffries pleegt ogenschijnlijk zelfmoord door onder de wielen van een trein te komen. Inspecteur Cara Elliot komt ter plaatse. Ze twijfelt of de man zelfmoord heeft gepleegd en gaat op onderzoek uit om dit vast te stellen. Het onderzoeksteam is sterk onderbemand en daarom vraagt Cara haar broer Nate Griffin, een ex-rechercheur, om hen te helpen. Nate worstelt nog met problemen en gebeurtenissen uit het verleden. Het team staat voor een raadsel wanneer er nog meer zogenaamde zelfmoorden worden gepleegd. Wat is de overeenkomst tussen deze mensen? Cara doet er alles aan om samen met haar team achter de waarheid te komen. 

In De poppenmeester is opnieuw een rol weggelegd voor inspecteur Cara en haar broer ex-rechercheur Nate. Allebei hebben ze het nodige meegemaakt en zijn ze hier nog niet geheel van hersteld. Het verleden speelt nog een rol in hun leven. Het is daarom aan te raden om eerst de eerdere delen te lezen. In De poppenmeester wordt regelmatig terugverwezen naar deze boeken. Cara is een beetje onzeker door een zaak uit het verleden maar zet zich volledig in om samen met haar team tot een goed einde te komen. Jamie Hoxton is een brigadier en onderdeel van het team. Hij is de rechterhand van Cara maar worstelt ook met zichzelf. De broer van Cara, Nate, is een ex-verslaafde en is nu bezig om uit een diep dal te klimmen. In De poppenmeester slaagt Sam Holland erin om de personages menselijk neer te zetten. De persoonlijke verhalen waarin duidelijk wordt dat het mensen zijn met zwakte, zorgen ervoor dat ze mens van vlees en bloed worden. 

De schrijfstijl van Holland leest heerlijk. Deze is direct en gedetailleerd. Vanuit verschillende personages wordt het verhaal verteld. In dit deel worden de moorden niet zo expliciet uitgebeeld, zoals dat in de eerdere delen wel het geval was. De spanning broeit onderhuids en het onderwerp in De poppenmeester is heftig: zelfmoord. De korte hoofdstukken, de vele gebeurtenissen en doden plus de wendingen in het verhaal laten de lezer niet los. De epiloog laat de puzzelstukjes op hun plek vallen en Holland belooft dat er een vervolg gaat komen. Sterker nog, ze is al gestart met het schrijven hiervan. Het gaat Het eindspel worden. 

Sam Holland laat met De poppenmeester wederom zien dat ze een meester is op het gebied van het schrijven van een megaspannende thriller.