Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Erika Houkes op 28 juni 2024:
Anya Niewierra is directeur van VVV Limburg en prijswinnend auteur van verschillende thrillers zoals Het bloemenmeisje (2020) en De Camino (2023). In De nomade verwerkt ze een stukje van haar eigen familiegeschiedenis.
De 37-jarige Duitse journalist en documentairemaker Olga Liebke woont met haar dementerende vader in het Harzgebergte. Als haar vader plotseling flarden over zijn leven vertelt die haar volledig onbekend zijn, groeit Olga’s twijfel over de geschiedenis van haar familie. Ze gaat naar Polen, Litouwen en Belarus om dit te onderzoeken.
De nomade is opgebouwd uit vijftien delen, die elk weer zijn onderverdeeld in een aantal hoofdstukken. Niewierra gebruikt drie verhaallijnen, van Olga in de ik-vorm, van twee KGB-agenten, en fragmenten uit een documentaire die een indringend interview bevat met een politiek gevangene uit de jaren ’90. Niewierra heeft een heel fijne schrijfstijl, die direct boeit. De enorme research die zij voor De nomade heeft gedaan, heeft geresulteerd in een levensecht verhaal, midden in een echte geschiedenis. Diepe indruk maken haar beschrijvingen van het leven in de DDR, Polen en de Baltische staten. En niet alleen de geschiedenis, maar ook de natuur is doorleefd beschreven.
De angst en paniekaanvallen van Olga’s vader over het jarenlange verzwegen familieverleden zijn aangrijpend. Getriggerd door plotselinge, vreemde gebeurtenissen besluit Olga om naar Oost-Pruisen te gaan om een documentaire te maken. Tegelijkertijd zet ze alles op alles om haar eigen herkomst te achterhalen. De angst, het wantrouwen en het gevaar die daarmee gepaard gaan, maar ook haar doorzettingsvermogen en de absolute wil om te krijgen wat ze hebben wil, springen voortdurend door alle pagina’s heen naar boven. Ze rolt van de een uitdaging in de andere, het is verbazingwekkend hoe ze er telkens in slaagt zichzelf te redden uit benarde posities. Olga is zich er niet van bewust dat het gevaar voor haar persoonlijk veel dichterbij is dan ze kan bedenken. De lezer weet meer en is daardoor zelf onderdeel van het verhaal geworden.
Niewierra vermengt feiten met fictie. Verpakt in dialoogvorm staat het verhaal bol van geschiedenislessen. Maar die leiden te veel af van het eigenlijke verhaal, op den duur voegen ze niets meer toe. Het zou met iets minder herhalingen of uitweidingen kunnen. Ook een beetje te veel wordt Niewierra’s hameren op de nauwe band tussen Olga en haar vader. Hier komt enige klefheid om de hoek kijken. De auteur zorgt voor spannende, verrassende ontwikkelingen, die de lezer in de greep houden. Na een onverwachte wending tegen het einde lijkt alles opgelost. Maar Niewierra is nog niet klaar, ze werkt toe naar een gigantische plottwist die alle verwachtingen tart. Olga’s verbijstering, haar totale paniek en pijn dringen tot diep in de vezels door.
De nomade is een mooie thriller, geschreven in moderne, soms populaire taal, waardoor het nét literaire diepgang mist. Het verhaal is best ingewikkeld, met veel namen en persoonsverwisselingen. Een personenlijst zou echt welkom zijn geweest. Ondanks dat blijft De nomade boeien, van begin tot eind.
Bezoekersreacties:
Diane Kooistra (48) op 19 juli 2024:
De klank van het zuiden van Emma Zegers
Dutch Venture Publishing
Emma Zegers is bekend als auteur van romans als Versplinterd vertrouwen, Versplinterd verlangen. Ik leerde haar kennen door haar boek Het museum van gevonden voorwerpen en Alles voor jou.
Ik schreef over haar andere boeken: “Emma Zegers weet de situaties die ze tegenkomt heel treffend weer te geven door het gebruik van de juiste woorden op het juiste moment. Ze ontroeren me.”
De klank van het zuiden begint als Cathelijne afscheid moet nemen van haar vriend, hij overleed plotseling en laat haar met gemengde gevoelens achter. Ze is van harte welkom bij haar ouders die zich graag over haar ontfermen. Ze komt oude bekenden tegen en leert een weg te vinden in haar nieuwe leven zonder hem.
Emma Zegers heeft in deze roman ook gekozen voor een bredere benadering van de hoofdpersonen, de lezer leert ze in alle situaties kennen en omdat de gedachten van Cathelijne ook gedeeld worden wordt het gevoel van herkenbaarheid en meeleven nog sterker.
Daar tegenover staat het nuchtere Limburgse. Bij haar ouders en oude bekenden komt ze tot rust ook al moet ze nog enkele “beren afschieten” die ze onderweg naar rust tegenkomt. Dit wereldje staat haaks tegenover de wereld van de country zangeres die Cathelijne ook is. Amsterdam tegenover een Limburgs dorp geeft hele mooie tegenstellingen in het verhaal.
Het is een meeslepende roman met diverse mooie thema’s die allen bij elkaar komen in een aangename hoofdpersoon. Het zou zomaar jouw oud klasgenoot kunnen zijn die terugkomt.
Zegers heeft de lezer wederom weten te treffen met mooie zinnen, zowel in het Limburgs als in het Nederlands.
Ik las samen met de Hebban leesclub het nieuwste boek van Anya Niewarra.
De nomade.
@ls Amsterdam
Anya Niewarra verschillende literaire thrillers die goed zijn ontvangen. Ze won verschillende boekenprijzen met deze boeken. De NS publieksprijs voor De Camino en de Hebban thrillerprijs gingen naar de Camino en Het bloemenmeisje. In haar boeken staan vrouwen centraal die in bijzondere situaties terecht komen en deze tot de bodem en ver daaronder uitzoeken.
Over De Camino schreef ik : ”Een thriller dat echt onder je huid gaat zitten als een blaar na het wandelen.”
De journaliste Olga hoort tijdens een korte vliegreis iemand in een taal spreken dat ze lijkt te herkennen. Als die persoon later in de problemen komt heeft ze geen idee dat ze zelf al onderdeel is geworden van het verhaal. Dit is niet de enige verhaallijn, Niewarra neemt de lezer mee naar landen die bij de meesten alleen bekend zijn door de onrust die er in Oost-Europa heerst. Landen met een bijzondere geschiedenis die nu nog steeds zijn tol eist.
De dementerende vader van Olga blijkt hier ook een rol in te hebben gehad wat tot uiting komt in zijn verwarde buien als gevolg van zijn ziekte. Olga gaat met hulp van enkele bijzondere personen op zoek naar het verhaal achter haar medepassagier maar komt ook zichzelf keihard tegen. Ze is behalve journalist ook dochter, vrouw en collega. Kan ze deze rollen allemaal volhouden tot het einde?
“Elke grens vertelt zijn eigen verhaal”
Nomaden zijn mensen of bevolkingsgroepen die geen vaste woon- of verblijfplaats hebben. Het is een bijzondere cover die de lading van het verhaal goed dekt. Niewarra schrijft in geen van haar boeken iets zomaar op. Daarom is het ook een heel goed boek om met medelezers verder te bespreken in een leesclub. De aandacht wordt echt naar de verschillende verhaallijnen getrokken en maakt de lezer nieuwsgierig naar de afloop van dit verhaal.
Niewarra heeft voorin het boek enkele mooie landkaartjes verwerkt en ze beschrijft de fictieve plaatsen zo doeltreffend dat verschillende lezers op google maps gingen zoeken zonder resultaat. Boven de hoofdstukken staat duidelijk waar het over gaat en deze titels worden regelmatig opgevolgd met mooie quotes waarvan er meerdere op een tegel niet zouden misstaan.
Er is gekozen voor een wisselend perspectief waardoor het verhaal meer lagen krijgt en de gebeurtenissen door meerdere personen beschreven worden. Daardoor is er onder andere een hele sterke spanningsboog. Niet de spanning van veel moorden en aanslagen maar een onderhuidse spanning. Juist omdat de lezer merkt dat alles wat in het boek staat een reden heeft.
Het verhaal eindigt met een heel mooi einde dat de lezer echt bij laat komen van alles wat er gelezen is.
Niewarra heeft dit niet alleen voor elkaar gekregen, de uitgebreide literatuurlijst is een snoepwinkel voor de lezer en de vele mensen die ze uitgebreid bedankt in haar nawoord hebben haar geholpen. Ze heeft er wel een heel mooi geheel van gemaakt dat meer dan prettig leest. We mochten haar in de leesclub ook een vraag stellen en toen ik haar vroeg wanneer de research stopt en het schrijven begint was dat voor Anya best een punt. Mooi dat ze ons daar zo in meegenomen heeft.
De nomade is een fascinerende literaire thriller met meerdere mooie verhaallijnen en een goed plot.
Oordeel:
Nel Aanhane (64) op 13 juli 2024:
“ De Nomade “ geschreven door Anya Niewierra
De verwachtingen om dit boek te lezen waren torenhoog en om alvast iets te verklappen ik ben niet teleurgesteld.
Olga Liebke woont met haar dementerende vader op een mooi maar afgelegen plekje in het Harzgebergte in Duitsland.
Vader en dochter zijn dol op elkaar en hebben een onverbrekelijke band.
Olga is een documentairemaakster en zij gaat moeilijke onderwerpen niet uit de weg. Op weg voor een artikel zit zij in het vliegtuig achter een jonge man, deze spreekt een taal die zij niet kent maar die wel gevoelens van herkenning bij haar losmaakt. Dit en met de verhalen van haar vader die steeds over vroeger vertelt prikkelt haar nieuwsgierigheid en zo ontstaat de zoektocht naar haar verleden. Wie is mijn moeder, waar ben ik geboren, wat is mijn moedertaal en wie ben ik echt. Van haar vader hoeft zij niet veel te verwachten deze is alleen met zichzelf bezig, angstig en heel boos.
De zoektocht brengt haar naar het voormalig Oostblok, Belarus, Polen en Litouwen. Wij lezen hoe het er daar in die tijd aan toe ging. De angst, corruptie, spionage, niet kunnen zeggen wat je denkt en onderdrukking. Olga komt in netelige situaties terecht en moet soms vrezen voor haar leven.
Het is een geweldig stukje geschiedenis waarvan ik wel iets wist maar dit verhaal maakt het allemaal nog interessanter.
Helder en duidelijk geschreven, korte hoofdstukken en spannend. Hoe triest het verhaal ook is, zo mooi en emotioneel is de liefde die ook in het boek op meerdere gebieden aanwezig is
Een boek wat verschillende gevoelens bij je losmaakt en je anders leert kijken naar de wereld.
Het is zo gedetailleerd beschreven hier moet dus ongelooflijk veel onderzoek naar gedaan zijn.
Er is voor mij maar een woord voor dit boek en dat is Geweldig
Oordeel:
