Geen Bol.com info aanwezig. |
ISBN: 9789461099150
Uitgever: De Crime Compagnie
Verschenen: juli 2024
Pagina's: 300
Overige edities:
E-book
 |
Omschrijving:
Nena is bonusmoeder. Maar niet iedereen is blij met haar komst...
Nena trekt in bij haar vriend Diederik en zijn driejarige zoontje Benjamin. Maar niet iedereen is blij met haar komst. Zowel haar schoonmoeder als de ex van Diederik zien haar liever weer gaan. Als haar geschiktheid als bonusmoeder in twijfel wordt getrokken en er vreemde dingen gebeuren, komt haar relatie met Diederik onder druk te staan. Nena voelt zich genoodzaakt om terug te vechten, maar wie is nu precies haar vijand?
|
|
|
Bezoekersreacties:
Kat van den Hoven (43) op 4 juli 2024:
De bonusmoeder bestaat uit 30 hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Nena. Daarnaast zijn er heftige meeslepende terugblikken naar het verleden in cursieve teksten geschreven, waardoor we steeds iets meer te weten komen. Het verhaal start met een geheimzinnige meeslepende proloog die je ontzettend nieuwsgierig maakt naar de rest van het verhaal.
Inge van Prooijen heeft een enorme toegankelijke en intrigerende schrijfstijl waardoor je het verhaal echt met heel veel vaart leest. Op beeldende en inlevende wijze sleept ze je mee in het verhaal wat je vanaf het begin in zijn greep heeft. Aangevuld met humor en romantiek en liefdevolle omschrijvingen ondanks dat bepaalde personages elkaars bloed wel kunnen drinken, staat de liefde voor kleine Benjamin altijd bovenaan, toch?
We maken kennis met Nena. Sindskort woont ze samen met advocaat Diederik, haar lot uit de loterij. Na een jaar besloten ze dat het tijd werd voor de volgende stap in hun relatie. Diederik liet haar weer in de liefde geloven en Nena verhuisd voor hem naar Den Haag, trekt bij hem in en hoopt daar haar levensgeluk te vinden. Bij de keuze voor Diederik kreeg ze er niet enkel en alleen zijn driejarige zoon Benjamin bij, die van haar een bonusmoeder maakt, maar ook een hele familie. Of ze daar nu zo blij mee moet zijn? Niet iedereen is namelijk even blij met haar komst. Sommige zien haar liever gaan dan komen.
Door haar verhuizing heeft Nena niks meer om handen en verveeld zich kapot, geen baan, geen structuur en geen vrienden, enkel de zorg voor de kleine Benjamin op de dagen waarop hij er is. Gelukkig ontmoet ze Lou, een mede bonusmoeder, die kleur geeft aan haar saaie dagen, ze is dankbaar voor zo’n lieve vriendin op haar pad.
Diederik is gescheiden en samen met zijn ex Celeste heeft hij co-ouderschap over hun zoontje Benjamin. Celeste ziet haar droom in duigen vallen en ziet de stiefmoeder van haar zoon als een bedreiging. En ook Diederiks moeder Cato is geen fan van haar nieuwe schoondochter, zij blijft hopen op een hereniging van haar zoon en Celeste. Wat Nena ook doet, hoe hard ze ook haar best doet, ze toch toch altijd alles fout, niks is goed genoeg en alles wordt in twijfel getrokken, de minachting overheerst. Het zal toch nooit goed genoeg zijn.
Ondertussen gebeuren er steeds vaker eigenaardige dingen, die zijn weerslag hebben op haar functioneren, ze herkent zichzelf niet meer. Hoe is ze hierin verzeild geraakt? Ze wilde alleen maar het beste voor iedereen. Ze hoopt dat de gezamenlijke liefde voor Benjamin de verbindende factor zal zijn. Maar is hun relatie sterk genoeg om alles te doorstaan? Wie heeft er zo’n hekel aan haar dat ze weg moet? Hoever is iemand bereid te gaan om zijn doel te bereiken? Nena voelt zich ongewenst en wil een einde maken aan de situatie, maar hoe vecht je terug als je niet weet wie je tegenstander is?
Voor je begint met lezen heb je nog geen enkel idee waar het verhaal heen zal gaan? De verhaallijn kent een boeiende en actuele insteek, de stiefmoeder oftewel de bonusmoeder of vader, veel kinderen leven vandaag de dag in een samengesteld gezin, dus het is echt wel van deze tijd. En we kennen natuurlijk allemaal wel de boze stiefmoeder uit Sneeuwwitje, niet iedereen komt er evengoed mee weg zullen we maar zeggen. De verhaallijnen en de karakters zijn goed uitgewerkt en herkenbaar neergezet. De tenenkrommende bloed onder de nagels uithalende gebeurtenissen zijn heel realistisch uitgewerkt. Ik denk dat menig bonusmoeder en zelfs schoondochter zichzelf wel zal kennen in de ongewenste situatie waarin Nena zich bevindt, hopelijk niet net zo extreem ;-)
De haat en nijd tussen de Nena en haar nieuwe schoonmoeder en de ex van Diederik, de tegenstrijdigheden komen heel mooi naar voren, Nena die zo graag succesvol wil zijn in haar nieuwe rol als bonusmoeder en daardoor juist wel heel veel verantwoordelijkheid op haar bordje krijgt en haar niet geaccepteerde liefde voor de kleine Benjamin, ze heeft het niet makkelijk. Loyale Diederik, is te lief, hij laat alles maar over zich heen komen, typisch? Hij zou wel wat meer voor zijn vriendin op mogen komen, maar alles om de lieve vrede te bewaren. En dan kenaus Celeste en Cato, twee onuitstaanbare krengen OMG! Statig aan de buitenkant, maar die binnenkant... enorm overheersend, respectloos en denigrerend. Ik voelde zelfs plaatsvervangende boosheid en had nog net de stoom niet uit mijn oren. Ofwel de personages zijn levensecht uitgewerkt.
Ouwe boekenbaas Marinus van Boekhandel Koolhoven geeft een leuke toevoeging aan het verhaal, een kijkje achter de schermen.
De kracht van het verhaal zit hem in deze thriller niet zo zeer in de spanning, die wel aanwezig is maar meer een beklemmend gevoel geeft en geen bloedstollende spanning, maar dat hoef niet perse altijd om een goede thriller te zijn. Maar juist meer in het jasje van mysterie waarin het verhaal in ondergedompeld. Het constante gevoel van naderend onheil, alsof er ieder moment iets kan gebeuren en de onthulling van het grote vraagstuk; wie heeft er zo’n extreme hekel aan Nena? Gedurende het lezen vallen de verdenkingen alle kanten op en denk je als lezer een idee te hebben van waar het heen gaat, om vervolgens toch weer bij de ander uit te komen, en dan weet Inge er toch nog een verrassing in te gooien bij de uiteindelijke ontknoping.
Met een semi open einde, waarvan de invulling deels aan de verbeelding van de lezer wordt over gelaten, vraag je je af zou er nog een vervolg komen?
Ik heb me er prima mee vermaakt, dankzij de fijne schrijfstijl en de vaart waarin het verhaal geschreven is, de verschillende tijdlijnen, met de meeslepende heftige terugblikken naar het verleden en de bizarre gebeurtenissen in het heden, maken een boeiend verhaal waardoor je blijft lezen.
Met De bonusmoeder heeft Inge van Prooijen een meeslepende psychologische thriller neergezet. Met boeiende verhaallijnen en een actuele insteek helemaal van deze tijd en heftige terugblikken naar het verleden. Waarin de karakters levensecht zijn neergezet en waarbij de lezer het bloed onder de nagels uit wordt gehaald door de respectloze tenenkrommende gebeurtenissen en je last krijgt van plaatsvervangende schaamte en boosheid. Waarin de kracht van het verhaal niet in de spanning zit maar in het beklemmende gevoel van continue aanwezigheid van de dreiging van naderend onheil voor Nena en de onthulling van het grote vraagstuk. Met een toch wel verrassende ontknoping. Ik kijk uit naar het volgende werk van van Prooijen.
'De bonusmoeder, meeslepende boeiende psychologische thriller met actuele insteek. Hoe vecht je terug als je niet weet wie je tegenstander is? Nobody said it was easy.'
Oordeel:
J.N. Kingma Postma (47) op 3 juli 2024:
Recensie van:
Bonusmoeder
Nena is bonusmoeder.
Maar niet iedereen is blij met haar komst ...
Auteur:
Inge van Prooijen
woont met haar vriend Bob en zoontje Dice in het centrum van Den Haag. Ze debuteerde met Zonder angst, dat na verschijnen in 2023 gelijk werd genomineerd voor de MAX Bronzen Vleermuis en Beste Thrillerdebuut bij ThrillZone.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen voor deelname aan de blogtour van het E-book Bonusmoeder van auteur Inge van Prooijen in ruil voor mijn recensie en deelname.
Uitgeverij: De Crime compagnie
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een alledaags en lieflijk tafereel; gele laarsjes die klaar staan. Maar achter het glas een onherkenbaar silhouet. Wie is het? Het werkt nieuwsgierig makend.
De flaptekst zet je gelijk op scherp qua alertheid en laat je gedachten gelijk afdwalen naar het verhaal.
Quote:
Mooie tekst:
It’s such a shame for us to part
Nobody said it was easy
No one ever said it would be this hard
Oh, take me back to the start
I was just guessing at numbers and figures
Pulling the puzzles apart
Questions of science, science and progress
Do not speak as loud as my heart
But tell me you love me, come back and haunt me
Oh and I rush to the start
Running in circles, chasing our tails
‘The Scientist’ – Coldplay
Het verhaal:
Nena trekt in bij haar vriend Diederik en zijn driejarige zoontje Benjamin. Maar niet iedereen is blij met haar komst. Zowel haar schoonmoeder als de ex van Diederik zien haar liever weer gaan.
AIs haar geschiktheid als bonusmoeder in twijfel wordt getrokken en er vreemde dingen gebeuren, komt haar relatie met Diederik onder druk te staan. Nena voelt zich genoodzaakt om terug te vechten, maar wie is nu precies haar vijand?
Mijn leesbeleving:
De proloog vind ik gelijk een schot in de roos. Je zit gelijk in het verhaal. Je nieuwsgierigheid gaat direct op standje alert. Ik vereenzelfdigde me direct met de wereld zoals personage Nena deze zag en voelde. De toon wordt gelijk gezet. Dit werd versterkt door de gehanteerde ik vorm. De tijger modus van Nena waar het qua beschermingsdrang haar (bonus) gezin betreft is herkenbaar.
Ook is de schrijfstijl beeldend. De afwisselingen met de schuingedrukte teksten, die veelal bestaan uit flashbacks uit het verleden, zorgde bij mij voor een opbouwende spanning. Een beklemmend, angstaanjagend en overal en doordringend gevoel van niet pluis. Alsof de duivel zelf mij op de hielen zat.
De personages leer je goed kennen. Ze maken gedurende het verhaal een ontwikkeling door. Eerst worden gevoelens opgedreven door gebeurtenissen, krassen ze in de ziel, klauwen ze rafels in een lieflijk gezinsplaatje. Daarna na veel gepuzzel en diepgaande psychologische gewaarwordingen herrijst het zelfsturend en achteraf toch krachtige daadkrachtige vermogen.
Wat volgt is een crescendo aan gevoelens, een kat en muis spel die zijn weerga niet kent. Hoofdstuk 13 doet zijn nummer echt eer aan. De paniek is dan helemaal compleet. De rozengeur en maneschijn keert terug om weer overspoelt te worden doordat het verleden harder holt dan het heden. Dan nog een krachtige cliffhanger gevolgd door een sublieme twist plot. En dan is het nog niet klaar. Opnieuw dat psychologische en ingenieuze sluimerende onbehaaglijke gevoel. En als de finale dan echt komt dan ben je beduusd. Dan weet ik weer waarom Inge van Prooijen een echte lady van the crime vindt.
Dit is een hoogstaande psychologisch diepgaande thriller. De woorden zo geschreven dat ze je gevoelens continu raken.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een prima en sublieme opbouw met gedetailleerd uitgewerkte personages. Je zit gelijk in het verhaal dat je qua spanning mee de diepte in neemt. Je niet loslaat en je mee laat puzzelen naar de clou.
Ik maak een diepe buiging voor Inge van Prooijen. Gaaf dat haar eerste boek verkrijgbaar was in de boekenwinkel. De in het verhaal genoemde gerechten deden me watertanden. Misschien is het een idee om deze recepten te bundelen in een boek wat gerelateerd is aan deze thriller. Dat wordt vast een hit.
Oordeel:
|
|
|
|
|
