Nena trekt in bij haar vriend Diederik en zijn driejarige zoontje Benjamin. Maar niet iedereen is blij met haar komst. Zowel haar schoonmoeder als de ex van Diederik zien haar liever weer gaan. Als haar geschiktheid als bonusmoeder in twijfel wordt getrokken en er vreemde dingen gebeuren, komt haar relatie met Diederik onder druk te staan. Nena voelt zich genoodzaakt om terug te vechten, maar wie is nu precies haar vijand?

Inge van Prooijen woont samen met haar man en zoontje in Den Haag en ze werkt in een huisartsenpraktijk. Ze speelt graag bordspelen met haar man en lezen is voor haar een ultieme vorm van ontspanning. Inge leest graag thrillers en feelgoods. Ze kan vooral genieten van een boek als er veel humor in zit. Zelf schrijft Inge ook in verschillende genres. Ze heeft al twee feelgoodverhalen geschreven en De bonusmoeder is haar derde thriller.

Nena is bonusmoeder. Maar niet iedereen is blij met haar komst...

Nena heeft een relatie met Diederik. Hij is gescheiden en hij heeft een zoontje van drie. Als Nena bij ze intrekt, merkt ze dat niet iedereen blij met haar is. Haar schoonmoeder en de ex van Diederik hebben moeite met haar en laten merken dat ze niet welkom is. Gelukkig heeft ze steun aan haar nieuwe vriendin Lou, die ook bonusmoeder is van een peuterzoon.

Als er allerlei vreemde dingen rondom Nena gebeuren, kan dat geen toeval zijn. Het lijkt alsof ze geen goede bonusmoeder is, terwijl die dingen buiten haar om gebeuren. Bovendien raken een aantal vreemde gebeurtenissen aan een trauma uit haar verleden. Nena is vastbesloten om te ontdekken wie al die vreemde dingen veroorzaakt en waarom.

De bonusmoeder is een goede psychologische thriller. De proloog lijkt een gewone beschrijving van een gebeurtenis in het verleden, tot je de laatste onheilspellende regels leest:

“Als ik toen wist wat ik nu weet, was ik dan wel door mijn raam naar buiten geklommen, of had ik de kans om onze toekomst te herschrijven met beide handen aangegrepen?”

In het eerste hoofdstuk wordt de nieuwsgierigheid van de lezer nog verder aangewakkerd door gedachten naar het verleden.

“Zelfs na zijn dood weet hij me nog tot in het diepste van mijn ziel te raken.”

Veelvuldig komen gedachten naar het verleden terug. Soms voelt het zelfs als teveel. Ze zorgen wel voor een extra laag spanning naast de vreemde gebeurtenissen die in het heden gebeuren. Af en toe is De bonusmoeder wat langdradig door gebeurtenissen die wel erg uitgebreid worden beschreven, maar over het algemeen leest het boek heel vlot weg en houdt het de lezer in zijn greep. De opbouw is zeer goed en vooral het einde is verbluffend. De plottwist is erg mooi gevonden.

De bonusmoeder is een goede psychologische thriller die de lezer in zijn greep houdt en verbluft achterlaat na het lezen van de laatste hoofdstukken.

Inge van Prooijen woont met haar vriend Bob en zoontje Dice in Den Haag. In 2016 werd ze bekend via Instagram. Op haar account PickOneQuotes postte ze quotes waarover haar volgers konden beargumenteren of ze het eens of oneens waren. De populariteit hiervan mondde uit in haar eerste boek. Intussen werden ook nog twee e-book novelles en haar debuutthriller Zonder angst uitgegeven. De bonusmoeder is haar tweede psychologische thriller. 

Wanneer Nena intrekt bij haar vriend Diederik en zijn driejarige zoon Benjamin voelt haar leven compleet. Ze is gelukkig en heeft al snel een goede band met Benjamin opgebouwd. Toch merkt ze dat niet iedereen blij is met haar komst naar Den Haag. De moeder van Benjamin, maar ook de moeder van Diederik zien Nena liever niet als bonusmoeder. Wanneer er een aantal vreemde gebeurtenissen voorvallen, is het hek helemaal van de dam. Nena moet vechten voor haar relatie en zal zich meer dan ooit moeten bewijzen. 

De cover van De bonusmoeder oogt mysterieus en roept meteen de vraag op wiens gele laarsjes dit zijn. Een goede insteek voor een thriller. 

Inge van Prooijen steekt van wal met een flashback. Dan start het verhaal in het heden, geschreven in de ik-vorm, vanuit de visie van bonusmoeder Nena. De schrijfstijl is meteen actief: de lezer wordt van bij aanvang in het dagelijkse leven van Nena’s nieuwe gezin gedropt. Op regelmatige basis wordt in cursief gedrukte tekst een uitstapje naar het verleden gemaakt in de vorm van herinneringen. Zo wordt in kleine stukjes een inkijk gegeven in de gebeurtenissen van vroeger, die een invloed hebben op het heden. Op die manier diept van Prooijen haar hoofdpersonage Nena verder uit. Het gezinsleven en de rol van de bonusmoeder worden herkenbaar en geloofwaardig neergezet. De gebeurtenissen, gevoelens en gedachtewereld zijn levensecht. 

Het verhaal zet aanvankelijk vooral in op deze psychologische ontwikkeling en dus minder op spanning. Langzaamaan wordt verwarring gezaaid. Pas naar het einde toe beginnen puzzelstukken in elkaar te vallen en wordt daarmee de spanning opgebouwd. Nena begint keuzes te maken en risico’s te nemen, met alle gevolgen van dien. Er zitten knappe plottwists in het verhaal en ze zijn bovendien perfect getimed. En net wanneer de lezer verwacht dat het einde van het verhaal nadert, deelt Inge van Prooijen de genadeklap uit.

De bonusmoeder is knap geschreven en heeft een goed doordacht plot. Een psychologische thriller die de lezer door de rustige opbouw aanvankelijk zal onderschatten, maar die zeker zal verrassen. Dit is een op en top vrouwenthriller voor de fans van Michelle Frances. 

Nena trekt in bij haar vriend Diederik en zijn driejarig zoontje Benjamin. Maar zowel haar schoonmoeder als de ex van Diederik stellen zich onaangenaam op tegenover haar. Zij trekken haar geschiktheid als bonusmoeder openlijk in twijfel. Als er vreemde dingen gebeuren, komt zelfs haar relatie met Diederik onder druk te staan. Nena voelt zich genoodzaakt om terug te slaan, maar ze weet niet tegen wie ze moet vechten. Nena heeft in haar dagelijks leven nog veel last van een eerder opgelopen trauma. Van Prooijen grijpt daar op geraffineerde wijze via flasbacks steeds op terug, waardoor de lezer geboeid blijft. Temeer omdat Nena telkens in onbegrijpelijke, gevaarlijke situaties verzeild raakt die haar trauma steeds weer naar boven halen. Het verleden dreigt Nena in te halen met ogenschijnlijke wrede toevalligheden die een verstikkende uitwerking op haar hebben. 

Inge van Prooijen vult de pagina’s met teveel gekeuvel, waardoor scenes langdradig worden en te uitgebreid. Haar taalgebruik neigt soms tot erg populair en een soort popie-jopie-gezelligheid. Onaangename voorvallen worden zo dus al lang van te voren ingeleid en verrassen daardoor niet meer. Elke keer als de auteur iets breekt begint uitte spinnen, is dat een teken dat er iets vervelends staat te gebeuren. Ondanks dat slaagt ze er echter goed in om de lezers bij de les te houden, om ervoor te zorgen dat zij gewoon willen weten wat er speelt, wat er achter de nare voorvallen zit, wie degene is die Nena zo dwarszit. Op den duur krijgt Nena – net als de oplettende lezer trouwens – een akelig vermoeden en ze gaat zelf op onderzoek uit. Hierna zet de auteur ineens de vaart erin en ontwikkelt het verhaal zich snel naar een ontknoping, die eigenlijk in eerste instantie niet verrast. Maar wie denkt dat het dan klaar is, heeft buiten Van Prooijen gerekend. De twist die nog volgt is geniaal en angstaanjagend. 

Met De bonusmoeder heeft Inge van Prooijen bewezen dat ze zich sterk ontwikkelt als thrillerauteur.