Omschrijving:
Ze is de zus van een seriemoordenaar, en ze is verdwenen ...
De zaak was destijds al sensationeel. Kaylee Pierson bekende direct. Ze noemde zichzelf de Dood, het publiek noemde haar de Duivel. Ondanks haar getraumatiseerde jeugd had niemand sympathie voor de vrouw die achttien mannen gewetenloos om het leven had gebracht. Over 21 dagen wacht haar de doodstraf, maar nu heeft ze eindelijk een aanwijzing gekregen over haar zus, die meer dan tien jaar geleden verdween. Kaylee roept de hulp in van Frankie Elkin, en vraagt haar undercover te gaan op een afgelegen eiland bij Hawaï om uit te vinden wat er toen is gebeurd. Niemand mag weten naar wie Frankie op zoek is, en iedereen heeft wat te verbergen. Als het misgaat, kan niemand haar helpen…
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Joke Veenstra op 12 juli 2024:
Er verdwijnen elk jaar honderdduizenden mensen waarbij afkomst en huidskleur bepalend lijken te zijn of er wel of niet naar ze gezocht wordt. Bij het lezen van deze woorden denken de meeste mensen meteen aan Amerika. Achtergesteld door het milieu waaruit men komt is daar schering en inslag. Op Hawaï is het niet anders en maken rijken de dienst uit. In Ik zie je overal van Lisa Gardner is Frankie Elkin opnieuw op zoek naar een vermist meisje. Dit keer één, die nog zou leven op een atol in de buurt van Hawaï. In de Frankie Elkin serie verschenen Voordat ze verdween en Een stap te ver. Dit derde deel is goed als standalone te lezen doordat er flashbacks in het verhaal naar het verleden van Frankie zitten, zodat haar handelswijze begrepen kan worden. Terloops wordt er naar personages uit eerdere boeken verwezen, maar deze spelen nu geen rol.
Frankie laat zich overhalen door de advocaat van een ter dood veroordeelde vrouw om haar zus te zoeken. Hiervoor reist ze voor het eerst van haar leven per vliegtuig naar Honolulu en verder per privéjet naar Pomokai, een atol. Een gevoel van dreigend onheil bekruipt haar vrijwel meteen bij aankomst. Op Pomokai is niets zo eenvoudig als je op het eerste gezicht zou zeggen. Hier werkt ze undercover als huishoudster bij het basiskamp van een in aanbouw zijnde milieuvriendelijk resort van een techmagnaat. Door de vragen die Frankie stelt en haar manier van doen valt ze de eerste dag al op bij de projectmanager. Een dag later doen Frankie en een teamlid een macabere ontdekking. Deze zorgt voor onrust, daar er eerder al kleine problemen zijn geweest met kleine ongelukjes en onaangename voorvallen.
Het verhaal wordt langzaam opgebouwd en er wordt uitgebreid aandacht geschonken aan natuurbehoud en beheer. Wie voorgaande boeken gelezen heeft weet dat Frankie haar mannetje staat. Dat is hier niet anders, net als haar op de achtergrond aanwezige drang naar alcohol. Wel is ze toe aan verandering.
‘Wie ik toen was, is niet wie ik nu wil zijn.’
Het zijn boeiende personages, allemaal buitenbeentjes op het eiland, maar in tijden van nood weten de teamleden elkaar te vinden en steunen. Deze groep mensen heeft sterke karakters, noodzakelijk als ze ver van de bewoonde wereld zelf verantwoordelijk zijn voor hun veiligheid. Gardners schrijfstijl is vlot, beschrijvend, gedetailleerd en af en toe beklemmend. Alles trekt ze uit de kast om spanning op te wekken, waarbij de ongerepte jungle en de natuur in de vorm van storm en kokoskrabben een handje helpen. Overal kan gevaar schuilen. Door meerdere plotwendingen en dwaalsporen duurt het lang voordat we in de gaten krijgen wie er achter de problemen op het atol zitten. Richting het einde is er een rollercoaster aan gebeurtenissen en neemt de spanning duizelingwekkende hoogten aan.
Na het lezen van Ik zie je overal is een tropisch eiland nooit meer alleen maar mooi en onschuldig, maar is het duidelijk dat gevaar op de loer ligt.
Bezoekersreacties:
