Gevangen onschuld is vlot geschreven waardoor je als lezer door wil blijven lezen maar van echte spanning is geen moment sprake. Hierdoor past het boek niet binnen het thrillergenre. Door de leeftijd van de hoofdpersonages en het verhaal is het eerder een Young Adult of een spannende roman dan een thriller. Dit komt niet alleen doordat er spanning mist maar ook door de verhaallijn. Goed bedachte situaties worden niet verder uitgewerkt of verlopen op zo’n onrealistische manier dat het leesplezier afneemt. Ook kloppen verschillende punten in het boek niet. Om een voorbeeld te noemen: Noah is veertien jaar en zit in HAVO 4. Dit terwijl de jongeren die in HAVO 4 horen te zitten minstens vijftien jaar moeten zijn. Dan zitten er ook nog vele herhalingen in het boek. Er worden ontzettend vaak zinnen gebruikt over dat Noah met Isa naar Groningen wil verhuizen na het afronden van de HAVO en de kloof die er is ontstaan tussen Noah en haar vriendinnen. Op zich is herhaling niet erg, maar wel als het steeds opnieuw vrijwel identieke zinnen betreft. 

Gevangen onschuld heeft verschillende sterke punten waaronder de fijne schrijfstijl van Leungen. Met haar levendige beschrijvingen weet ze de aandacht van de lezer over het algemeen vast te houden. Maar laat op verschillende punten teveel liggen om als lezer echt van het boek te kunnen genieten.