Bezoekersreacties



  De bonusmoeder - Inge van Prooijen *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: Bonusmoeder Nena is bonusmoeder. Maar niet iedereen is blij met haar komst ... Auteur: Inge van Prooijen woont met haar vriend Bob en zoontje Dice in het centrum van Den Haag. Ze debuteerde met Zonder angst, dat na verschijnen in 2023 gelijk werd genomineerd voor de MAX Bronzen Vleermuis en Beste Thrillerdebuut bij ThrillZone. Wijze van lezen: Recensie-exemplaar ontvangen voor deelname aan de blogtour van het E-book Bonusmoeder van auteur Inge van Prooijen in ruil voor mijn recensie en deelname. Uitgeverij: De Crime compagnie Genre: thriller Cover en flaptekst: Een alledaags en lieflijk tafereel; gele laarsjes die klaar staan. Maar achter het glas een onherkenbaar silhouet. Wie is het? Het werkt nieuwsgierig makend. De flaptekst zet je gelijk op scherp qua alertheid en laat je gedachten gelijk afdwalen naar het verhaal. Quote: Mooie tekst: It’s such a shame for us to part Nobody said it was easy No one ever said it would be this hard Oh, take me back to the start I was just guessing at numbers and figures Pulling the puzzles apart Questions of science, science and progress Do not speak as loud as my heart But tell me you love me, come back and haunt me Oh and I rush to the start Running in circles, chasing our tails ‘The Scientist’ – Coldplay Het verhaal: Nena trekt in bij haar vriend Diederik en zijn driejarige zoontje Benjamin. Maar niet iedereen is blij met haar komst. Zowel haar schoonmoeder als de ex van Diederik zien haar liever weer gaan. AIs haar geschiktheid als bonusmoeder in twijfel wordt getrokken en er vreemde dingen gebeuren, komt haar relatie met Diederik onder druk te staan. Nena voelt zich genoodzaakt om terug te vechten, maar wie is nu precies haar vijand? Mijn leesbeleving: De proloog vind ik gelijk een schot in de roos. Je zit gelijk in het verhaal. Je nieuwsgierigheid gaat direct op standje alert. Ik vereenzelfdigde me direct met de wereld zoals personage Nena deze zag en voelde. De toon wordt gelijk gezet. Dit werd versterkt door de gehanteerde ik vorm. De tijger modus van Nena waar het qua beschermingsdrang haar (bonus) gezin betreft is herkenbaar. Ook is de schrijfstijl beeldend. De afwisselingen met de schuingedrukte teksten, die veelal bestaan uit flashbacks uit het verleden, zorgde bij mij voor een opbouwende spanning. Een beklemmend, angstaanjagend en overal en doordringend gevoel van niet pluis. Alsof de duivel zelf mij op de hielen zat. De personages leer je goed kennen. Ze maken gedurende het verhaal een ontwikkeling door. Eerst worden gevoelens opgedreven door gebeurtenissen, krassen ze in de ziel, klauwen ze rafels in een lieflijk gezinsplaatje. Daarna na veel gepuzzel en diepgaande psychologische gewaarwordingen herrijst het zelfsturend en achteraf toch krachtige daadkrachtige vermogen. Wat volgt is een crescendo aan gevoelens, een kat en muis spel die zijn weerga niet kent. Hoofdstuk 13 doet zijn nummer echt eer aan. De paniek is dan helemaal compleet. De rozengeur en maneschijn keert terug om weer overspoelt te worden doordat het verleden harder holt dan het heden. Dan nog een krachtige cliffhanger gevolgd door een sublieme twist plot. En dan is het nog niet klaar. Opnieuw dat psychologische en ingenieuze sluimerende onbehaaglijke gevoel. En als de finale dan echt komt dan ben je beduusd. Dan weet ik weer waarom Inge van Prooijen een echte lady van the crime vindt. Dit is een hoogstaande psychologisch diepgaande thriller. De woorden zo geschreven dat ze je gevoelens continu raken. Mijn mening: Ik geef 5 sterren. Een prima en sublieme opbouw met gedetailleerd uitgewerkte personages. Je zit gelijk in het verhaal dat je qua spanning mee de diepte in neemt. Je niet loslaat en je mee laat puzzelen naar de clou. Ik maak een diepe buiging voor Inge van Prooijen. Gaaf dat haar eerste boek verkrijgbaar was in de boekenwinkel. De in het verhaal genoemde gerechten deden me watertanden. Misschien is het een idee om deze recepten te bundelen in een boek wat gerelateerd is aan deze thriller. Dat wordt vast een hit.



  Geen weg terug - Marie-José Verweij ****
Ronald van Gemeren (76): Recensie boek “Geen weg terug” door Marie-José Verweij Wie de titel van dit boek op zijn of haar computer en internet invoert komt maar liefst drie boeken tegen met dezelfde titel. Maar deze “Geen weg terug” is een oorspronkelijk Nederlands boek. Dat is overigens ook aan de naam van de schrijfster te zien: Marie-José Verweij. In dit boek spelen min of meer 6 personages een hoofdrol en krijgen om de beurt een eigen hoofdstuk. Ogenschijnlijk hebben de meesten niets met elkaar te maken, maar in de loop van het verhaal blijkt dat schijn. Alhoewel dat ook weer niet voor alle personen geldt. Het voordeel van ieder zijn of haar eigen hoofdstuk is dat je met alle personen kan meeleven. Zijn of haar beweegredenen van de ondernomen actie(s) kan begrijpen of juist niet willen begrijpen. Zo’n persoon in je armen te sluiten of juist een afkeer van krijgen. Sympathie krijgen of min of meer haten. Dat doen tenslotte ook de hoofdrolspelers in het boek in de loop van het verhaal trouwens ook zelf. Het verhaal ga ik hier niet verklappen. Maar komt in het kort op het volgende neer: een jong meisje van rond de drie jaar wordt ontvoerd uit de kinderopvang. De dader heeft daar een reden voor. De ontvoerder weet zich naderhand eigenlijk geen raad met het kind. Hoe nu verder? Samen met een buurman wordt besloten het ergens achter te laten, waardoor het kind, zodra het is gevonden, weer via de politie terug kan naar de ouders. Maar dat loopt anders dan gedacht. De jonge dame die het vindt wordt geraakt door het meisje en wil het voor zich zelf houden. Deze dame zit vol plannen (manisch-depressief) en daar past een “dochtertje” wel goed bij. Ze zorgt goed voor haar. Maar blijft dat zo? Er gaat een internationaal kinder-alert uit en in Nederland en in de buurlanden wordt uitgekeken naar de vermoedelijke auto (buscamper), het meisje en de jonge dame. Want dat is al gauw wel duidelijk via een camera bij een benzinestation waar gestopt wordt. Het verhaal leest als een trein en je wordt als lezer ook meegenomen is de verwikkelingen die volgen. Onderwijl krijg je ook inzicht in de verschillende personages en hun angsten en karakters. Het is een lekker leesbare thriller met een doorlopende spanningsboog. De twee moorden in het boek vind ik persoonlijk net iets over de top, dat had ook wat minder gekund. Maar goed, de schrijfster bepaalt het verhaal. De uitgever is De Crime Compagnie en het boek is als paperback en als e-book verkrijgbaar. De website “Vrouwenthrillers” heeft er ook aandacht aan besteed. rvg/1juli 2024.



  Help me - Ilse Ruijters *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: Help me Roosmarijn gelooft haar cliënte niet. Tot haar hetzelfde overkomt, met moord tot gevolg. Auteur: Ilse Ruijters Ilse Ruijters wist in 2022 zoveel promotie voor haar boek Minnaar te genereren dat ze in de provincie Flevoland de shortlist van de Vrouw in de Media Award haalde. Om lezers mee te nemen in het schrijfproces van Help me maakt ze de Ilse Ruijters Podcast. Met vier prijzen en talloze nominaties voor haar boeken is ze niet meer weg te denken uit de Nederlandse thrillerwereld. Help me is haar vijfde boek. Wijze van lezen: Recensie-exemplaar E-book ontvangen van uitgeverij Ambo Antos in ruil voor mijn recensie. Uitgeverij: Ambo Anthos Genre: thriller Cover en flaptekst: Een zwarte achtergrond. Een schitterende gedetailleerde blauwe vlinder. Symboliek voor schoonheid en craquelé teerheid. De flaptekst is intens en maakt nieuwsgierig. Quote: Overal bladeren, hier in de bosrand. Dikke struiken, bomen, distels; zoveel groen dat ik er nauwelijks doorheen kan kijken. In haar voortuin staat een plastic klimtoestel naast een trampoline. Alles voor de o zo geliefde, o zo gewenste dochter. Het Grote Geluk. De schutting is er om de dochter te beschermen. De auto is er om de zooi van de dochter in te vervoeren. Ze moet naar haar werk, maar het kind schiet niet op. ‘Schatje, toe nou,’ zegt ze gefrustreerd maar zonder boos te worden. ‘Alsjeblieft, we komen te laat zo.’ Ik slik. Eerst gooit ze haar sporttas in de achterbak, dan tilt ze de dochter in de auto. Gordels controleren. Kusje. Aai over de bol. Kort blijft ze staan, een elleboog op het dak, haar gebalde vuist tegen haar voorhoofd. Ik streel de boom; de harde, ruwe bast. Mijn hand op haar huid, haar lichaam dat door mij aangeraakt wil worden, wij samen die – Eensklaps kijkt ze op en ze speurt argwanend om zich heen. Mijn hele lichaam reageert; de haartjes op mijn armen, mijn adem, mijn hart. Haar blik zoekt de bosrand af. Ze voelt me. Dat is een teken, toch? Ze vóélt me! Maar dan stapt ze in en rijdt het pad af. Achter de ruit zie ik haar iets tegen de dochter zeggen. Ze kijkt naar haar eigen ogen in het achteruitkijkspiegeltje, trekt haar onderste oogleden wat naar beneden, lacht wat somber en scheurt van me weg. Mooie tekst: Het gedicht waaraan Joachim zich altijd heeft vastgeklampt is ‘Berceuse Nr. 2’ van Paul van Ostaijen, uit: In De Gemeenschap (1927). Frank Boeijen heeft het in een gelijknamig nummer prachtig op muziek gezet. Misschien wel op de manier zoals het klonk in Joachims hoofd. Slaap als een reus slaap als een roos slaap als een reus van een roos reuzeke rozeke zoetekoeksdozeke doe de deur dicht van de doos Ik slaap Het verhaal: Een smekende blik, een doodsbange vrouw en een papiertje met help me. Iedereen zou te hulp schieten… Toch? Wanneer Roosmarijn, moeder en advocaat, in een openbaar toilet haar handen staat te wassen komt er een doodsbange jonge vrouw uit een van de hokjes. Met een smekende blik moffelt ze een wc-papiertje in Roosmarijns hand, waarna ze snel wegloopt. help me staat er met lippenstift op gekrabbeld. Roosmarijn moet in een fractie van een seconde beslissen wat ze doet: de vrouw achterna gaan of niet. Maar met haar besluit komt haar eigen leven op het spel te staan… Hoe bewijs je je onschuld als alles erop wijst dat je gek bent, een moord hebt gepleegd en daar ook nog eens je kind bij betrokken hebt? Mijn leesbeleving: Nog nooit eerder las ik een boek van Ilse Ruijters. Ik heb allerminst spijt dat ik het E-book Help me gelezen heb. Dit verhaal heeft me omver geblazen. Wat een tergende, bloedstollende, beklemmende, diepgaande psychologische thriller is dit. Het deed mij denken aan een boek van Louise Candlish wat qua sfeer en schrijfwijze dit verhaal benadert. De schrijfstijl van Ilse Ruijters is beeldend. De proloog is gelijk ijzersterk. Je blijft doorlezen, je wilt het hoe en waarom weten. De proloog vormt een prima opmaat naar de rest van het verhaal. Het tempo zit er goed in en je rolt van de ene gebeurtenis in de andere. De schuingedrukte stukken in de ik vorm geven een unieke inkijk in de psyche en belevingswereld van een individu die door het leven gesloopt is. Ze vervlechten moeiteloos met het verhaal. Op een gegeven moment komen ze vlijmscherp samen. Intens en overrompelend. Gelijk voelde ik een diepe verbintenis met hoofd personage Roosmarijn. Ik herkende me in haar als vrouw, carrière tijger en als moeder. Ik leerde haar door en door kennen doordat zij gedetailleerd is uitgewerkt door de auteur. Tot in de finesses leerde ik haar verleden e heden kennen. Haar gedachten en gevoelens werden de mijne. Maar ook de overige personages komen ijzersterk uit de verf. Bij de levens belevingen over geestelijke nood; het niet begrepen en gehoord worden moest ik even flink slikken voordat ik door kon lezen. Zoveel tastbare herkenning aan een tijd die nog steeds gitzwart aanvoelt voor mij. Maar dat betekent dat Ilse Ruijters het zeer goed verwoord heeft. Zo is het helaas echt. De machteloosheid, het verdriet, de rauwe hartverscheurende en uitzichtloosheid van Roosmarijn haar wereld raakte me in al mijn vezels. Nergens hoop, nergens een uitweg nergens antwoorden. Wat een kracht heeft Roosmarijn dan toch dat ze dieper dan diep gaat graven om de waarheid boven tafel te krijgen. Zodat sujetten die anderen het levenslicht niet gunnen en alles voor macht en geld doen om hogerop te komen gestopt kunnen worden. Ik vond dit een geloofwaardig verhaal dat voor mij stond als een huis. De lezer wordt continu op het verkeerde been gezet en puzzelt verwoed mee naar de oplossing. Als ik niet las dan dacht ik nog na over dit verhaal. Zo leefde het voor mij. Net als je denkt er is geen uitvlucht, net als je de neiging om gefrustreerd te gaan gillen of iets gaan slopen onderdrukt volgt de explosieve finale. In razendsnel tempo in een fatalistische sfeer komen de verhaallijnen samen. En dan volgt de plot. Als de totale clou en de waarheid doordringen dan ben je verbaasd, verbijsterd en verwonderd tegelijkertijd. Wat een georkestreerde nachtmerrie. Waanzinnig en moedwillig. In de toekomst lees ik graag meer boeken van Ilse Ruijters. Haar vorige boeken zou ik ook nog graag lezen. Zij kan met enkele woorden een levendige wereld scheppen waar je als lezer instapt. Je mag pas naar huis als de plot komt. Met al mijn zintuigen genoten van dit verhaal. Mijn mening: Ik geef 5 sterren. Een prima en geloofwaardige opbouw. Een solide en goed gestructureerd verhaal. Gedetailleerd uitgewerkte personages die daadwerkelijk tot leven komen en die je als lezer goed leert kennen. Hun gedachten, gedragingen en gevoelens zijn tastbaar. De personages maken een ontwikkeling door. Van hulpeloos, uitgerangeerd en bang tot spitsvondig, diepgravend naar de waarheid naar krachtig. De zware thematiek van enerzijds psychisch lijden naar de illegaliteit op zoeken van snel geld verdienen door de ethische grenzen uit te gummen vond ik formidabel vervlochten in dit verhaal. Herkenbaar en levensecht nauwkeurig. Ik ben fan van Ilse Ruijters. Bedankt dat ik dit verhaal mocht lezen en recenseren Ambo Anthos en Ilse Ruijters.



  Kat in het nauw - Annet Hulst ****
Miranda (45): Annelinde woont samen met haar zoon Timo na de scheiding van haar man Johan. Johan was vreemdgegaan en woont nu samen met zijn veel jongere en slankere vriendin. Of beter gezegd woonde; ze zijn uit elkaar en daarom wil Timo per direct bij zijn vader wonen. Annelinde voelt zich in de steek gelaten door iedereen; ze is eenzaam en verdrietig. Ze verwelkomt de aanloopkat dan ook met open armen. Ze noemt hem Flip, naar haar kat uit haar jeugd. De rust lijkt een beetje wedergekeerd in haar leven. Tot iedereen begint te zeggen dat Flip van iemand moet zijn. Maar ze wil hem niet kwijt! Kat in het nauw start als een normale feelgood novelle. Je krijgt een kijkje in Annelinde leven en de schok die ze te verwerken krijgt als haar zoon van de een op de andere dag weer bij zijn vader wil wonen. Ze blijft achter in een groot leeg huis, alleen, verdrietig en van streek. De buurt barbecue geeft haar wat afleiding, maar de echte redding blijkt een kat te zijn. In haar jeugd had Annelinde ook een kat. Haar hart lijkt zich weer te ontspannen en te openen voor geluk. Het verhaal wordt in derde vorm vanuit Annelinde vertelt, af en toe lijkt de kat flip ook te spreken. Haar baas, broer en buren krijgen niet veel aandacht. Ze zijn rolfiguren in haar leven, maar het gaat vooral om Annelinde, hoe ze van een normale vrouw helemaal de weg kwijtraakt en totaal geobsedeerd wordt door de kat en haar angst om ook die te verliezen. Kat in het nauw heeft een goed opgebouwde spanningsboog. Annelinde’s gekkigheid wordt steeds meer en vergroot in beeld gebracht. Dit wist mijn aandacht goed vast te houden. Daarnaast weet de schrijfster ook hilarische situaties in het verhaal te brengen. Een verrassende twist aan het einde, verraste en schokte me. Zo leuk dat De verhalenfabriek steeds meer verschillende genres tussendoortjes uitbrengt. Naast feelgood en thrillers, zijn er ook twee historische tussendoortjes verkrijgbaar en nu een eerste Coby crime tussendoortje. Ik heb nog niet eerder een cosy crime gelezen, en vond dit tussendoortje erg goed en fijn om te lezen. Het verhaal heeft een mooie opbouw qua verhaallijn en qua spanning. Het is in de derde persoon vanuit Annelinde geschreven. Haar eenzaamheid, en daar uit volgend gedrag en gedachten worden uitgebreid beschreven, je gaat op in haar leven. Je voelt de obsessie ontstaan. Kat in het nauw wist me te boeien en aangenaam te verrassen. Het einde was verrassend en een laatste twist kwam uit het niets. Altijd leuk als dat in verhalen gebeurt. Dikke aanrader!



  Verborgen littekens - Yvonne Kersten ****
Silvia v. Elzelingen (63): Yvonne Kersten heeft bijna 20 jaar in het basisonderwijs gewerkt en daarna 15 jaar haar Remedial-Teaching praktijk gerund, voordat ze besloot om zich volledig op het schrijven te gaan richten. Kersten houdt van reizen en heeft o.a. veel inspiratie in Noorwegen en Zweden opgedaan tijdens haar rondreizen. Behalve een mooi verhaal wil ze graag de Scandinavische landen op hun best naar voren laten komen. Ook wil ze diepgang in haar verhalen brengen door maatschappelijke thema’s in het verhaal te verwerken. ‘Verborgen littekens’ is het thrillerdebuut van Kersten dat zich afspeelt in het mooie Zweden. In ’Verborgen littekens’ is Emma net klaar met haar opleiding fotografie en journalistiek als haar pleegouders verongelukken. Tussen de papieren van haar ouders ontdekt ze foto’s van misschien wel haar biologische moeder, krantenartikelen over vermiste kinderen en het bewijs dat ze als kind is ontvoerd. Emma zoekt haar ontvoerder op in een tbs-kliniek, verbrandt al haar schepen achter zich en reist af naar Zweden om haar biologische moeder te vinden. Stukje bij beetje komt ze erachter wat haar gruwelijke nachtmerries betekenen. ‘Verborgen littekens’ begint met de verhaallijn over Emma die moederziel alleen achterblijft na het overlijden van haar pleegouders. Wanneer ze achter gevoelige informatie komt die tussen de spullen van haar ouders zit reist ze af naar Zweden om uit te zoeken waar ze vandaan komt en hoe ze in Nederland is beland. In Zweden gaat ze allereerst op zoek naar een nieuwe woonplaats van waaruit ze haar zoektocht kan starten. Gaandeweg het verhaal komt er een tweede verhaallijn bij die is geschreven vanuit een man. Al snel komen we te weten wat deze verhaallijn aan het verhaal toevoegt. Kersten weet goed de sfeer van Zweden over te laten komen door haar uitvoerige beschrijvingen van de omgeving. In gedachten zien we het mooie, uitgestrekte maar ook ruige landschap voor ons geestesoog verschijnen. De personages zijn stuk voor stuk interessant en goed uitgewerkt. De auteur heeft verschillende thema’s in haar thriller verwerkt waaronder: adoptie, mishandeling en het verwerken van trauma’s. Ook al heb je het gevoel te weten hoe het verhaal gaat verlopen, doet dit zeker niks af aan het leesplezier dat je beleeft. ‘Verborgen littekens’ is een boek dat constant boeit en spannende elementen herbergt. Zeker een aanrader.



  Undercover - Eva Burgers ****
Bodil Weewer (13): Undercover is een super leuk en zeker aan te raden boek!! Het is een spannend verhaal in maar 96 bladzijden. Echt zeker de moeite waard om het te lezen!



  Kat in het nauw - Annet Hulst ***
Isabelle De Moor:
Annet Hulst is een manusje van alles. Ze is gehuwd, heeft kinderen, werkt in de IT en schrijft boeken. Voor ze zelf begon te schrijven, las ze graag en veel. Vooral romantische boeken met humor spraken haar aan. Bij gebrek aan een website met een overzicht van dit genre richtte ze chicklit.nl op. Nadien deed ze hetzelfde voor thrillers en was hiermee de oprichter van Vrouwenthrillers.nl. Intussen hebben beide websites een nieuwe eigenaar en richt Annet zich op haar auteurschap. 

In Kat in het nauw heeft Annelinde last van het legenestsyndroom. Haar man heeft haar verlaten en hun enig zoon is bij zijn vader ingetrokken. Ze besluit dan maar een handje toe te steken bij de voorbereiding van het buurtfeest. De leegte thuis wordt van de ene dag op de andere opgevuld door een kat die zomaar komt aanlopen. Hoe schattig het beestje ook is, hij zet een reeks gebeurtenissen in gaan die niet te overzien zijn. 

Kat in het nauw is een cosy crime novelle. De titel blijkt bij het lezen van het verhaal een dubbele betekenis te hebben en is dus goed gekozen. Annet Hulst slaagt erin om een volledig verhaal te brengen op het beperkte aantal pagina’s. Ze werkt haar hoofdpersonage goed uit: duidelijke karaktertrekken en een specifieke evolutie die passen bij het verhaal.
De schrijfstijl is erg vertellend en voelt in het begin enigszins aan als een opsomming van gebeurtenissen, waarbij het niet heel duidelijk is waar het verhaal naartoe gaat. Er zit wel vaart in de situaties, waardoor het vlot leest. Gaandeweg voelt de lezer dat er duidelijk één en ander niet pluis is, om vandaar uit te komen bij een niet te voorspellen plottwist.

Erg spannend is Kat in het nauw niet, maar voor het genre cosy crime is dit geen noodzaak. De auteur heeft hier eerder ingezet op de persoonsontwikkeling van Annelinde en dat is de sterkte van het verhaal. Liefhebbers van cosy crime en katten zullen dit verhaal wel vermakelijk vinden.





  Help me - Ilse Ruijters *****
Kat van den Hoven (43): Ilse Ruijters debuteerde in 2014 met haar psychologische thriller De onderkant van sneeuw en daar was ik razend enthousiast over. Inmiddels heeft Ilse al diverse thrillers op haar naam staan (die bijna allemaal in mijn kast staan te pronken) en sinds deze maand is daar haar nieuwste bijgekomen Help me, uitgegeven bij uitgeverij Ambo Anthos. Ik mocht hem lezen en recenseren, lees met me mee of ik er net zo enthousiast over ben als over haar debuut? Help me bestaat uit 63 hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Roosmarijn Weijmer en speelt zich af in wisselende tijdspanne, in het heden we blikken terug naar het verleden. Daarnaast zijn er cursieve teksten van een nog onbekend persoon, een freak die niet helemaal honderd is. Het verhaal gaat van start met een intrigerend, geheimzinnige en warrig eerste hoofdstuk en sluit af met een verpletterende epiloog. Ilse Ruijters heeft een vlotte, prikkelende, beeldende en spannende schrijfstijl die onder de huid van de lezer kruipt. In het begin moest ik er even aan wennen maar al snel wist ze mijn aandacht te pakken en zat ik helemaal in het verhaal en kon dan ook niet meer stoppen met lezen. In Help me maken we kennis met Roosmarijn Weijmer, toegewijde advocaat en liefdevolle moeder van de driejarige Aletta en vrouw van Bart - Jan de Back. Samen zijn ze eigenaar van De Back & Weijmer advocaten in Amsterdam-Zuid. Sinds de geboorte van hun dochter heeft Roosmarijn de switch van vastgoed naar psychiatrisch patiëntenrecht gemaakt, ze verleend rechtshulp aan mensen die gedwongen behandeld of opgenomen worden in de psychiatrie. Ondanks dat ze dacht daarmee meer tijd over te houden voor het moederschap en een maatschappelijke functie te kunnen bekleden, blijkt het in de praktijk niet altijd even makkelijk, het is een veeleisende en specifieke specialisatie waarin haar cliënten steeds meer van haar lijken te gaan verwachten. Wat zijn weerslag heeft op haar privéleven dit in combinatie met de gebroken nachten waardoor ze permanent moe is, zou ze alles over hebben voor één nacht slaap en een heel klein beetje rust. Tot Roosmarijn die bewuste vrijdagmiddag gaat tanken en haar leven opeens radicaal veranderd en ze alles over zou hebben om terug te gaan naar die tijd waarin de spreekwoordelijke wallen onder haar ogen zo’n beetje haar grootste probleem waren. Wanneer een onoplettende man in het benzinestation hete koffie over haar heen gooit, probeert ze zich in de toiletruimte op te frissen. Opeens staat er een vreemd meisje voor de spiegel, doodsbang en dan frommelt ze een papiertje in haar hand om vervolgens weer net zo snel te verdwijnen als ze gekomen is. Stomverbaasd en nieuwsgierig opent Roosmarijn het papiertje waar met lippenstift de noodkreet Help me op staat geschreven. Zonder na te denken neemt haar instinct het over, ze kan het meisje niet in de steek laten en springt in haar auto en gaat er achteraan. Het begin van alle ellende, zo staat ze in de rij om te betalen en zo belandt ze aan de andere kant van de tafel, in een inktzwarte situatie. Ze wilde alleen maar een vrouw in nood redden en nu is zij degen die gered moet worden. Alles wat ze nodig heeft is het bewijs van haar onschuld, maar dat lijkt ver te zoeken. Is ze wel zo onschuldig als ze zelf denkt? Terwijl alle bewijs zich tegen haar keert en alles in twijfel wordt getrokken, zit ze volledig klem. Waar is ze in beland? Heeft iemand het op haar voorzien of is ze zelf knettergek geworden? Lukt het haar om haar onschuld te bewijzen en uit de nachtmerrie te verdwijnen? Of is ze zelf één van haar cliënten geworden? De verhaallijnen en karakters hebben een originele insteek met levendige karakters, waarbij Ilse onder de huid van de personages is gekropen. Het thema waarover ik niets wil prijsgeven, is zeer interessant te noemen. De verwarring, chaos en spanning zijn voelbaar overgebracht. Na een kleine opstart, zat ik volledig in het verhaal en kon ik niet meer stoppen met lezen. De spanning wordt steeds verder opgevoerd en de zenuwen worden op scherp gezet, Ilse weet je voortdurend op het verkeerde been te zetten en je brein te laten kraken. Wat gebeurd hier? Ze laat de lezer aan zichzelf twijfelen en in verbijstering achter. Met een aantal wendingen neemt het verhaal een sprint naar de climax en sluit Ruijters af met een verpletterend einde. En uiteraard een glimlach. Wat een voortreffelijk plot. Deze thriller is vaag, mysterieus en verwarrend, ofwel één grote mindfuck! Ilse Ruijters heeft een voorliefde voor boeken met een psychiatrisch thema en heeft hier ook uitstekende research naar gedaan. Ruijters is echt meester in het scheppen van verwarring in haar psychologische thrillers en blinkt hier dan ook echt in uit. Je weet gewoon nooit wie je moet geloven en je gaat twijfelen aan alles en iedereen en wordt heen en weer geslingerd in de verdachtmakingen en weet nooit of je voor de gek gehouden wordt of niet? Excellent. Meer ga ik er ook niet over verklappen, ik zou hem snel zelf gaan lezen, daar krijgt je vast geen spijt van. Met Help me heeft Ilse Ruijters wederom een meesterlijke psychologische thriller neergezet, een knap staaltje werk. Met originele verhaallijnen en karakters met een enorm interessant thema. Een verhaal wat je zenuwen op scherp zet en je brein laat kraken, waarin je voortdurend op het verkeerde been gezet wordt, verwarring zaaien is aan haar wel besteed. Vol wendingen, een voortreffelijk plot en een verpletterend einde maken Help me een grote mindfuck! Well done! Ik kijk uit het volgende werk van Ilse. Wat zou jij doen als je Roosmarijn was? In je auto springen of de politie inschakelen? Help me, meesterlijke psychologische thriller, knap staaltje werk. Zet je zenuwen op scherp en laat je brein kraken, vol verwarring, een grote mindfuck! Waar rook is is vuur? Of toch niet? Mustread!



  Hoe vermoord ik mijn familie? - Bella Mackie *****
Nadia (48): Prachtige boek... En vol verassing...moet stiekem toe geven Dat ik meestal als het spannend is durf De voor laatste de lezen... Maar bij u is er zoo veel plots Twist Dat het spannend Blijft...Heerlijk Ik smeek u om er een vervolg van de maken!!!! LOVE IT XXX



  De vrouw in de scherven - Naomi de Meer ****
Esther Goorman (40): Van VrouwenThrillers en de Crime Compagnie kreeg ik een exemplaar van het boek De vrouw in de scherven van Naomi de Meer cadeau in ruil voor het schrijven van een recensie. Het boek gaat over een psychologe genaamd Evi die net haar eigen praktijk heeft geopend in Groningen en daar samenwerkt met haar beste vriendin als assistente. Op de praktijk loopt het nog geen storm en zijn ze vanuit financieel oogpunt ernstig toe aan nieuwe patiënten. Tot op een dag Juliëtte binnen komt lopen. Juliëtte heeft een ernstige fobie voor spiegels. Vanaf dit moment dat ze binnenstapt krijgt het verhaal een vreemde en super spannende wending waardoor je het boek niet meer weg kunt leggen! De schrijver kende ik niet. Ze schrijft vlot maar geeft ook voldoende diepgang aan het verhaal waardoor het boek makkelijk wegleest. Een korte spannend thriller die zeker aan te raden is.



  Verborgen littekens - Yvonne Kersten ****
Diane Kooistra (48): Yvonne Kersten heeft in het onderwijs gewerkt en voor de zich helemaal op het schrijven richtte vijftien jaar een praktijk voor remedial teaching gehad. Zij heeft met haar man een tweede huis in Zweden en over dit land gaan ook haar geschreven boeken; Ontsnapping (een kinderboek uit 2016) Verborgen snaren (roman uit 2021) en nu een psychologische thriller Verborgen littekens. De jonge Emma verliest beide ouders door een ongeluk en doet een schokkende ontdekking over haar leven voordat ze door haar ouders geadopteerd werd. Waarom hebben haar ouders haar dit niet verteld? Ze vertrekt naar Zweden, het land waar ze geboren is en probeert daar, terwijl ze een nieuw leven begint, antwoorden te krijgen op de vele vragen die er zijn. Zal ze haar familie terugvinden? Het verhaal begint eenzaam, het is de ik-vorm geschreven waardoor het wereldje rondom de hoofdpersoon klein blijft en de lezer leeft mee met haar maar moet nog even naar overige informatie gissen. Wat voor ongeluk? Is er verder geen familie? Langzaam sluipt er een tweede verhaallijn het boek binnen, een andere persoon is cold cases aan het onderzoeken. Deze delen zijn in de derde persoon geschreven. Hij raakt meer en meer betrokken bij het onderzoek en zal het niet loslaten voor het opgelost is. Door kleine plottwists aan het einde van enkele hoofdstukken toe te voegen is het boek steeds moeilijker weg te leggen. De rust waarmee het boek geschreven is, een spannende rode draad over de vermissing van kinderen en de vondst van enkele lichamen en de romantiek van het leven in het mooie Zweden, de ontmoeting met haar nieuwe buren en beschrijving van de foto’s die Emma maakt, zorgt dat het een afwisselend verhaal is dat meerdere verhaallijnen tot een goed einde wil brengen. Kersten laat de lezer echt op een fijne manier kennismaken met Zweden maar laat ook zien dat dit land, juist door de wildernis, de extreme winters en het feit dat Emma heel afgelegen woont genoeg ingrediënten heeft voor deze en misschien ook volgende psychologische thrillers. Dat wordt rijkelijk geïllustreerd als ze een abseiler treft die in de problemen raakt of als ze Emma een wandeling door een moeras laat maken. Deze scenes zijn zo levendig beschreven! Kersten weet een onuitwisbare indruk achter te laten op de lezer. Iedereen wil nu een Zweedse Kerst meemaken! Als de grootste vraag beantwoordt is en alles tot een goed einde lijkt te zijn gekomen trakteert Kersten de lezer op nog een paar hoofdstukken die onverwacht heel spannend zijn Wat opvalt is dat er totaal geen taalprobleem is tussen Emma en haar nieuwe Zweedse buren en anderen die ze ontmoet. Soms wordt er iets in het Zweeds verteld maar meestal in het Nederlands. Na een paar hoofdstukken is de lezer hieraan gewend en leest ze lekker verder. Op het puntje van haar stoel want het volgende spannende moment komt er snel aan. Het boek valt op tussen de andere Scandinavische thrillers (waar er al veel van zijn) juist door de Hollandse invloeden en nuchterheid van Emma. En van Kersten zelf. Doe maar gewoon, een beetje direct zijn mag en wees eerlijk is hun motto. De mensen uit Zweden gaan anders met elkaar om en dat weet Kersten goed weer te geven in de mooie dialogen. Een thriller voor liefhebbers van het genre maar ook voor mensen die meer willen lezen over het mooie Zweden! Op @vrouwenthrillers.nl staat een interview dat ik met Yvonne Kersten heb gevoerd.



  Verborgen littekens - Yvonne Kersten *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: Verborgen Littekens Auteur: Yvonne Kersten Verborgen Littekens is het thriller debuut van Yvonne Kersten (1968). Deze psychologische thriller speelt zich af in Zweden, net als haar roman Gevoelige snaren en haar kinderboek Ontsnapt. Wijze van lezen: Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Droomvallei in ruil voor mijn recensie en deelname aan de leesclub georganiseerd door Esther van der Ham. Uitgeverij: Droomvallei Genre: psychologische thriller Cover en flaptekst: De cover van het boek vind ik adembenemend mooi. Maar ook enigszins spookachtig doordat de lucht donkergrijze wolken heeft naast het geel en rode. Het water oogt lieflijk maar kan ook verraderlijk zijn. De cover nodigt me uit het verhaal te lezen. Het maakt me nieuwsgierig. Ook over de mogelijke locatie. Waar kun je zulke mooie uitzichten bewonderen? De flaptekst is hartverscheurend heftig maar ook informerend en daardoor nieuwsgierig makend naar dit verhaal. De auteursfoto en informatie vind ik een waardevolle toevoeging. Quote: Hoofdstuk 27: We zaten naast elkaar op de pianokruk. Met een helder stemmetje zong ik het liedje dat we hadden verzonnen. Mijn moeder speelde de akkoorden en ik sloeg met twee vingers de noten aan die de melodie ondersteunden. We hadden veel plezier bij het maken van nieuwe teksten voor ons liedje. Het refrein kende ik al uit mijn hoofd. De rest kreeg steeds meer vorm. Bij het refrein viel mijn moeder in en zongen we uit volle borst. Daarna trok ze me tegen zich aan en gaf me een kus. ‘Dat ging heel goed. We hebben een beker limonade verdiend, vind je ook niet?’ Ik knikte en liet me van de pianokruk afglijden. Huppelend ging ik haar voor naar de keuken, die uitkeek op onze rommelige achtertuin. Helemaal aan het eind hing een schommel aan een tak van de oude appelboom. Mijn favoriete speelplek. Moeder schonk twee bekers limonade in en legde er een paar koekjes bij. Op een dienblad bracht ze het naar buiten. Plotseling werd het duister. Mijn moeder was verdwenen. Ik zat alleen buiten en had het koud. Mooie tekst: Pagina 150 en 151: I had a mother and a father Who looked after me so well I loved them like no other They picked me up when I fell But now I’m alone Nobody calls me on the phone. Now I’m all alone, got no home. Got to pick up My broken pieces All by myself I was surrounded by safety But now I am scared I was happy and secure But now They don’t surround me no more Het verhaal: Emma is net klaar met haar opleiding fotografie en journalistiek als haar pleegouders verongelukken. Tussen hun spullen ontdekt ze een verzameling foto’s van haar biologische moeder, de man die haar als kind heeft ontvoerd en krantenartikelen over vermiste kinderen. Ze zoekt haar ontvoerder op in een tbs kliniek. Ondanks de heftige ontmoeting en zijn dreigende woorden reist ze af naar haar geboorteland Zweden, om haar moeder te vinden. Ze moet erachter komen of haar gruwelijke herinneringen op waarheid berusten. Mijn leesbeleving: Emma vertelde me haar levensverhaal alsof ik op een stoel tegenover haar zat. Dit gevoel wordt nog versterkt door de gehanteerde ik-vorm. Ik wordt deelgenoot gemaakt van haar innerlijke gevoelens en denkwereld. Hartverscheurende, gruwelijke en intens pijnlijke herinneringen wisselen zich af met gevoelens van verdriet, gemis, angst en onzekerheid. Kunnen liefde, aandacht en genegenheid dit alles nog helen? Dit zijn vragen die door mijn hoofd gaan. De afwisselingen met de schuin gedrukte teksten maken dat ik geboeid door blijf lezen. Dat het verhaal zich afspeelt in Zweden vond ik prachtig. Ik beschouw Zweden als mijn tweede vaderland. De natuur is mooi en de stilte helend en ontspannend. Ik spreek, lees, schrijf en versta vloeiend Zweeds. Voor Emma is de Zweedse natuur met haar afwisselend: heuvels, rotsen, moerasgebied, meren en rivieren een walhalla voor haar fotografie. Maar op bloedstollende momenten is het ook een setting die niet misstaat in een horror verhaal. Al had dat in andere landen ook gekund. Maar het was fijn om samen met Emma weer even in Zweden te kunnen zijn. De sfeer en cultuur op te snuiven. De taal te spreken. Bij Emma eerst aarzelend en zoekend maar gaandeweg gaat het haar beter af. Ik vind het stoer dat zij het lef heeft om naar haar geboorteland af te reizen om op onderzoek uit te gaan. De personages vind ik gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. De dialoog tussen hen is geloofwaardig. De reis naar de waarheid is een uitdagende en psychologisch zware reis. De thematiek van identiteit en het ergens bij horen worden prima uitgewerkt in dit verhaal. Immers verliest Emma haar veilige plek, haar thuis als haar pleegouders verongelukken. Na hun overlijden vind ze foto’s van haar biologische moeder. Ook krijgt ze flashbacks naar een gruwelijke periode van mishandeling door een gewelddadige man. Dat zorgt voor een tsunami aan gevoelens. Wie ben ik echt? Wat is mijn afkomst? Wil mijn biologische familie mij er wel terug in hun leven? Voldoe ik wel? Of moet ik weer verdwijnen. Ook in haar liefdesleven loopt het stroef door zeer heftige ervaringen uit het verleden. Stap voor stap en met veel liefde en genegenheid wordt het langzamerhand beter. Een intens maar ook mooi omschreven proces. De plottwists zijn onverwacht maar komen het verhaal ten goede. De plot is mooi gedaan. Mijn mening: Ik geef 5 sterren Ik vind dat alle verhaallijnen intensief uitgediept zijn. Ze komen in de plot samen en vormen een magistraal einde van een lange, zware, psychologisch diepgaande reis. Hereniging met familie, je identiteit die bevestigd wordt en als klap op de vuurpijl de liefde van je leven ontmoeten. Dit vormen voor mij de ingrediënten van een goed onderbouwde psychologische thriller. Vaak lees je zogenaamde ‘scandi’ thrillers voortdurend in Zweden. Hier is het zo dat Nederland ook een rol speelt in het verhaal. Deze twee landen met elk hun eigen cultuur en gebruiken vervlechten zich later in het verhaal moeiteloos met elkaar. Yvonne Kersten en Esther van der Ham hartelijk dank dat ik mee mocht doen aan de boekenclub rondom het boek Verborgen Littekens. In de toekomst lees en recenseer ik graag meer boeken van Yvonne Kersten.



  Zeezicht - Linda van Rijn **
Rianne (33): Mwoah.. ik vond het wat langdradig. Hij werd op de helft pas echt spannend en op het laatst kwam de plottwist en werd het boek afgeraffeld! Ik heb betere en spannendere boeken van Linda gelezen!



  De vrouw in de scherven - Naomi de Meer ****
Ariane Dijkstal (57): Van VrouwenThrillers en de Crime Compagnie kreeg ik een exemplaar van het boek De vrouw in de scherven van Naomi de Meer cadeau in ruil voor het schrijven van een recensie. Deze korte verhalen thriller is spannend tot het einde en leest lekker weg. Ik had nog nooit van de schrijfster gehoord, ik vind het altijd leuk kennis te maken met een, voor mij, nieuwe auteur. Het verhaal gaat over een psychologe die net haar eigen praktijk is begonnen. Een van haar eerste cliënte is een vrouw met vreemde fobie, namelijk een fobie voor spiegels. Nadat ze door de psychologe in behandeling is genomen overlijdt ze ineens door ongeluk met een spiegel. Deze vreemde gebeurtenis triggert de psychologe om zelf uit te gaan op onderzoek, mede omdat de politie niet zo heel veel doet en het beschouwt als een ongeluk. Deze verhaallijn loopt naast de verhaallijn van de psychologe zelf. Kortom een verrassend en spannend verhaal dat goed in elkaar in een klein boekje.



  Web van leugens - Johnny Bollé *****
Sophia (45): Ik mocht namens Vrouwenthrillers het ebook Web van leugens van Johnny Bollé van uitgeverij Letterrijn-Neckar lezen. Het is het eerste boek dat ik van deze auteur heb mogen lezen en dat ik me heel goed bevallen. Madeline moet na 8 acht jaar terug naar haar geboortedorp Etouffant om zich te bekommeren op het opruimen en verkopen van het huis van haar overleden moeder. Efouffant is een dorp waar de tijd stil is blijven staan, waar iedereen elkaar kent en alles van elkaar weet. De terugkeer van Madeline wordt dan ook duidelijk niet gewaardeerd. Tijdens het opruimen van haar moeder spullen komt ze foto’s en documenten tegen, waardoor ze zicht afvraagt hoe haar is overleden. Als dan de excentrieke Cézanne, de beste vriendin van haar moeder, haar verteld dat haar moeder is vermoord, wilt Madeline achter de waarheid komen. De schrijfstijl van Bollé bevalt me heel goed. Zonder moeite werd in meegesleurd naar het dorp Etouffant en zijn merkwaardige bewoners. Door met twee tijdlijnen te spelen, vallen de puzzelstukken steeds meer zijn hun plek.



  Alles wat jij hebt - Michelle Frances ****
Maryse (72): Ons beschermt ons!
Als je voor een Michelle Frances-boek kiest, kom je nooit bedrogen uit! Natuurlijk wisselt de kwaliteit een beetje van thriller tot thriller. 'Zijn nieuwe vriendin' met het onvergetelijke, gewiekste karakter Cherry, overtreft daarbij al de andere plots. Snel dus naar haar nieuwste publicatie: 'Alles wat jij hebt'.

De twee vrouwelijke hoofdpersonages zijn verbonden aan een bedrijf dat series produceert voor Engelse tv-kanalen. In dit uiterst competitieve milieu komt het tot een confrontatie tussen de jonge Emma en de kersverse moeder Carrie die tijdelijk haar baan moet afstaan aan de invalster. Bovendien is de ambitieuze Emma gekomen om te blijven. Het uit de hand lopen van dit conflict kun je, met een gerust hart, overlaten aan deze geroutineerde schrijfster. 

Spiegelende plotspelers:
Al snel zie je overeenkomsten tussen Emma en Cherry: beiden zijn, bijna wanhopig, op zoek naar een geslaagd leven, beiden hebben een drijfveer die frustratie heet. Terwijl Cherry uit een kansarm gezin komt, ervaart Emma ernstige psychologische druk van haar ouders. Ondanks die parallellen zijn de verschillen opvallend. Waar Cherry's vileine natuur een duistere charme heeft, oogt Emma kwetsbaar en leeft de lezer mee met haar strijd om zich staande te houden.

Michelle Frances is erg goed in het creëren van een karakter dat een stok in het hoenderhok gooit en genadeloos een wig drijft tussen mensen van wie het wil winnen. Je voelt meteen dat Carrie en haar man, ondanks hun status in de onderneming, geen partij zijn voor de berekende Emma. Toch speelt de graaicultuur van het bedrijf haar parten. Wie geld in het laadje brengt wordt beschermd, alle anderen zijn vervangbaar. 

Ze staat er weer!
'Alles wat jij hebt' is een verhaal waarin mensen misbruik maken van elkaars zwakke plekken. Wie de ander steeds een stap voorblijft, is de winnaar! Ook deze keer heeft Michelle Frances een fris en vakkundig gecomponeerd plot afgeleverd.

Oh ja... het hoofd van de crèche waar Carrie haar kleine Rory naartoe brengt heet... Sherie! Krijgt de aandachtige lezer hier een samenzwerende knipoog?




  Kat in het nauw - Annet Hulst ****
Erika:
Annet Hulst werkt in de IT, daarnaast is zij een aantal jaren geleden met haar schrijverscarrière begonnen. Haar debuut was een Young Adult-thriller. In 2021 verscheen Bloedheet, haar eerste thriller. Kat in het nauw is een novelle die verschijnt bij De Verhalenfabriek, een uitgeverstak van De Crime Compagnie. Annet Hulst zelf noemt het verhaal een Cosy Crime. En dat suggereert direct een bepaalde mate van ontspanning, zelfs gezelligheid .

Annelinde is gescheiden en als haar zestienjarige zoon Timo ook het huis uit gaat, plopt direct het lege-nest-syndroom bij haar op. Ze is dus blij dat ze door buren gevraagd wordt te helpen bij de komende buurtbarbeque. En dan krijgt ze een wel heel onverwacht gezelschap.

Via een pakkende, korte proloog zet Hulst de aandacht van haar lezers op scherp. Direct daarna neemt ze hen mee naar de aanloop van alle gebeurtenissen, met de introductie van de zwarte kat Flip die als uit het niets bij Annelinde aan komt lopen. Gaandeweg zal blijken dat de titel Kat in het nauw niet alleen op Flip slaat. 

Hulst heeft een fijne, verhalende stijl, waarmee ze op een beeldende manier de personages en situaties schetst. Annelindes pijn als Timo van de een op de andere dag vertrekt, komt dicht onder de huid. De kat Flip vult voor haar echt het gat dat Timo heeft achtergelaten. 
In de eerste helft van de novelle komen geen thrillerelementen voor. Het verhaal over Annelinde kabbelt door - de gescheiden vrouw die zich eenzaam voelt nadat haar zoon het huis uit is en veel troost vindt bij een kat die precies op het juiste moment is komen aanlopen. Maar wel een vrouw die de wanhoop nabij is, bijkans verliefd wordt op kat Flip en buitengewoon verontwaardigd reageert als Flip toch ergens een baasje blijkt te hebben. Dit maakt iets bezitterig in haar los, en gebeurtenissen dreigen min of meer uit de hand te gaan lopen.

De auteur is duidelijk vertrouwd met katten. Ook met koken trouwens, met eten. Ze vertelt tot in detail wat Annelinde op tafel zet en hoe ze vooral troost vindt bij glaasjes wijn.
Op het hoogtepunt van Annelindes paniek over Flip komen er de meest wilde plannen in haar op. Hulst bouwt het verhaal zorgvuldig op tot tijdens de barbecue de ontknoping nadert. Zij trakteert haar lezers op een knallende, verrassende plot, die niemand heeft zien aankomen.

Kat in het nauw is fijn om te lezen; een heel leuk verhaal over wat er gebeurt als een eenzame vrouw met een leeg-nest-syndroom gaat doordraaien, ook al is het hier en daar niet moeilijk te raden wat er aan de hand is. Het kan een beetje absurdistisch overkomen, maar het is absoluut een heerlijk verhaal voor een vakantiemiddag.





  De vrouw in de scherven - Naomi de Meer ****
Linda Brink (41): De vrouw in de scherven. Evi is psychologe en heeft net haar eigen praktijk opgezet in Groningen samen met haar vriendin Noor. De praktijk “nieuwe hoop” loopt nog geen storm en uit financieel oogpunt zijn er dringend nieuwe patiënten nodig. Een jonge vrouw, Juliët, met een zeldzame, maar ernstige fobie voor spiegels wordt aangemeld door haar huisarts. De eisoptrofobie beïnvloed het leven van Juliet dusdanig dat ze dringend hulp nodig heeft. Naast de angst voor spiegels heeft zij ook zelfmoordneigingen. Evi gaat vol goede moed de behandeling aan met Juliet en lijkt verbetering te zien. In het privéleven van Evi zijn er ook nog een paar hobbels te nemen. Hoe komt het dat zij patiënten zo goed kan uitleggen hoe ze met hun problemen moeten omgaan, maar zelf vastloopt als het lastig wordt. Waar komen haar angsten vandaan? Het verhaal begint direct boeiend. We worden door Evi meegenomen in de aandoening eisoptrofobie. Met veel interesse heb ik dit gelezen. Het wordt duidelijk beschreven en je ervaart wat de angst die speelt. Niet lang na de eerste behandeling met Juliët begint Evi vreemde dingen te zien/ervaren. Situaties die verdacht veel lijken op symptomen van eisoptrofobie. Maar is dat welzo? Heb boek leest lekker weg. Is vlot geschreven, maar heeft ook zeker voldoende diepgang. Ik kon het boek moeilijk weg leggen, was erg benieuwd naar hoe het zou eindigen. De personages worden realistisch beschreven. Ik zag helemaal voor me hoe Juliet reageerde op een spiegel waar een doek vanaf werd gehaald tijdens de behandeling. Een korte spannende thriller die zeker een aanrader is.



  Onderstroom - Linda Jansma *****
Janneke (51): Heerlijke thriller waarin je niet kunt stoppen met lezen. Er is een soort onderhuids spanning, die je op het puntje van je stoel houdt. Het spelt zich af op een zeilschool en juist omdat ik daar niks van weet (ik heb nog nooit van mijn leven op een zeilboot gezeten, laat staan dat ik zelf kan zeilen) vond ik het naast spannend en boeiend ook best leerzaam. Je hebt nu toch een idee hoe het op zo’n cursus aan toe gaat. Het verhaal is vlot geschreven en heft oog voor detail. De schrjfster weet iedereen verdacht te maken en uiteindelijk verdacht ik ook iedereen. Maar de dader had ik dus echt niet zien aankomen en dat maakt dit boek voor mij sublime. Goed gedaan van de schrijfster!



  De vrouw in de scherven - Naomi de Meer ****
Lees.beestje (35): Evi is een psychologe met een eigen, nog niet zo goed lopende, praktijk. Gelukkig dient er zich een nieuwe cliënt aan want haar beste vriendin en secretaresse Noor, moet uiteraard betaald worden. De huisdokter van Juliette geeft aan dat zij met angsten te maken heeft en al snel merkt Evi de spiegelfobie op; een aandoening waarbij ze online naar wetenschappelijk informatie zoekt want dit zag ze nog niet eerder in haar carrière. Het boek kent verschillende mysterieuze en spannende fragmenten met flashbacks naar het verleden. Psychologe Evi is zelf ook behoorlijk beschadigd door situaties uit het verleden en kampt met mentale problemen. Haar hechtingsproblematiek zet de relatie met Nathan, de broer van Noor, serieus onder druk... De spanning stijgt naarmate de bladzijden vorderen en het plot is zowel angstaanjagend als zenuwslopend. Hoe loopt deze nachtmerrie af?! ➕ Een mustread als je zin hebt in een spannend tussendoortje want dit boek leg je gewoon niet meer weg! Naomi heeft een vlotte pen doe het inlevingsvermogen op scherp stelt. De zwart/wit cover spreekt me totaal niet aan waardoor ik minder leesgoesting had. Gelukkig ging ik af op de korte inhoud van dit boek. TIP: Lees eerst de vrouw die moord riep om psychologe Evi al beter te leren kennen. Dit is niet noodzakelijk, doch fijn om nog meer in het verhaal te kruipen.



  Wie schrijft, die blijft - Heleen van den Hoven ****
Ariane Dijkstal (57): Van Vrouwenthrillers en de Crimecompagnie kreeg ik het boek Wie schrijft, die blijft van Heleen van den Hoven cadeau, in ruil voor het schrijven van een recensie. Van deze schrijftster had ik nog nooit gehoord, ik vind het altijd leuk om met nieuwe schrijvers, voor wie ikzelf wellicht niet direct gekozen had, in aanraking te komen en kennis te maken met hun werk. Het verhaal draait om een twaalftal schrijvers die in een kasteel samenkomen voor de schrijfwedstrijd Wie schrijft, die blijft. Het is een soort afvalrace waarbij alle schrijvers hun eigen verhaal moeten schrijven over het raadsel van het kasteel, waar een jury iedere dag bepaalt wie van de schrijvers het kasteel moet verlaten. Al met al een spannend verhaal waarbij sommige schrijvers niet schuwen om andere middelen in te zetten dat hun schrijverskwaliteiten. Als lezers ga je mee zitten puzzelen om het mysterie te ontrafelen. Het is goed geschreven en blijft tot het einde boeien.



  Onderstroom - Linda Jansma ***
Maronna de Kraker Dumonsau (52): Ik mocht dit boek lezen, in ruil voor een recensie via vrouwenthrillers. Het verhaal op zich vond ik wel spannend, maar op de een of andere manier pakte het mij niet. Het was een hele lange aanloop naar een onverwachte plottwist, die dan weer heel kort werd beschreven. Er worden ook best veel zeil termen gebruikt, die ik even moest opzoeken. Als kenner wel leuk, maar als leek best onhandig.



  Boekhandel in the picture - Artikel
Birthe (-): Lieve dames, Heel hartelijk dank voor jullie uitnodiging en dit mooie artikel. Wij hopen dat nog meer boekwinkels hier gebruik van gaan maken, want als boekwinkels verdwijnen gaan we de verkeerde kant op! Hartelijk dank en groet, Birthe ~ BoekLief



  De Legataris - Katja Bongers ****
Alex (37): Boeiend tot de laatste bladzijde. Leest vlot weg, terwijl er toch een aantal zware onderwerpen aan de orde komen. Tussen de regels van de onderkoelde schrijfstijl kom je heel wat te weten over de nare trekjes van de personages. Een aanrader.



  Schijnspel - Lydia Albadoro *****
Kat van den Hoven (43): In 2015 debuteerde Lydia Albadoro met haar thriller Doodstil bij Kabook Uitgevers, dat was voor mij ook direct mijn eerste kennismaking met haar schrijfwerk. Inmiddels heeft ze al een heel scala aan boeken op haar naam staan. Vorig jaar verscheen De Moordcruise welke ik met veel plezier heb gelezen. Natuurlijk wilde ik haar nieuwste Schijnspel welke deze week is verschenen heel graag lezen. Lees met me mee wat ik ervan vond... Leuk weetje; Schijnspel is uitgebracht in twee verschillende paperback uitvoeringen en is dan ook verkrijgbaar met zomerse cover of met donkere mysterieuze cover. Schijnspel bestaat uit 62 korte hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Susan Sanders in wisselde tijdspanne. Het verhaal gaat van start met een spannende mysterieuze proloog die je met een speciale aantrekkingskracht direct het verhaal ingrijpt. En sluit af met een epiloog die je flabbergasted achterlaat. Lydia Albadoro heeft een heerlijke vlotte schrijfstijl met heel veel vaart, maakt niet uit hoe dik het boek is, eenmaal begonnen met lezen zit je direct in het verhaal waardoor je blijft lezen tot het uit is, dat is echt haar gave. Dit samen met haar levendige fantasie waarmee ze op beeldende gedetailleerde en intrigerende wijze het verhaal presenteert. Aangevuld met een hoop mysterieuze spanning en lugubere details en de humor geeft een grappige touch aan het verhaal. In Schijnspel maken we kennis met Susan Sanders. Een vijftigjarige vrouw die door het plotselinge tragische verlies van haar man Pierre, samen met haar hondje Jip, alleen achter bleef. In de hoop de nare tijd achter zich te kunnen laten en het geluk opnieuw te kunnen omarmen, vertrekt ze samen met haar nieuwe vriend Daan van Dent vol plannen naar het zonovergoten Ibiza. Haar eigen paradijs Villa Ibiza aan de mediterrane zee waar ze woonunits op het terrein achter hun huis willen gaan verhuren. Al snel komt ze erachter dat het eiland duistere geheimen herbergt en dat niets is wat het lijkt. Wanneer ze om zeven uur in de ochtend wakker gebeld wordt door een geheimzinnige telefoontje van een volstrekt onbekende vrouw, is dit nog maar het begin van alle ellende. Waarom wil deze dame haar zo dringend spreken en wat wil ze van haar? Er gebeuren steeds meer eigenaardigheden. Wanneer Claire, haar buurvrouw opeens verdwijnt, veranderd haar leven voorgoed. Susan gaat zelf op onderzoek uit en is weldra een illusie armer, wanneer ze in een web van leugens en bedrog verstrikt raakt is het de vraag of ontsnappen nog tot de mogelijkheid behoort? Lukt het Susan om te ontglippen en de bittere waarheid ontmaskeren? Het leuke aan de boeken van Lydia is, ook al lees je vooraf de achterflap, je hebt echt totaal geen idee waar het boek daadwerkelijk over zal gaan en wat voor krankzinnig avontuur je dit keer weer gaat beleven? Eén ding is zeker een Albadoro staat vrijwel zeker garant voor een heerlijke portie lugubere spanning! Zo ook Schijnspel, die op het eerste gezicht een “normale” thriller lijkt, maar ook voor Lydia geldt, niets is wat het lijkt! Met Schijnspel is het haar wederom gelukt om een macabere thriller met markante personages en verhaallijnen neer te zetten. Met haar rijkelijke fantasie lukt het haar zelfs om de meeste normaal ogende personages op het eiland met al haar geheimen een duister trekje te geven. Ibiza is prachtig maar ondertussen ook enorm weerzinwekkend. Door middel van een zorgvuldig opgebouwde spanningsboog met een stormvloed aan lugubere spanning en beschrijvingen, gehuld in mysterie en een vleugje spiritualiteit en een wervelwind aan twists zit Schijnspel gelikt in elkaar. Je wilt weten wat waar is en denkt te weten hoe het zit en dan ineens gooit Lydia er monsterlijke wendingen in wat deze thriller tot een pageturner maakt, een toxische rauwe thriller. De oplettende vaste lezer proeft haar specialiteit en leest het verhaal met een glimlach en een knipoog der herkenning en weten waar ik op doel. Susan, schrijfster van romantische doktersverhalen, kampt met een writersblock sinds de dood van haar man. Sinds ze haar soulmate Daan ontmoette ziet ze alles weer wat rooskleuriger in. Twee verloren zielen die hun ambities op het Spaanse eiland tot uiting willen laten komen. Lieve kleine Jip de Maltezer. Buren Claire en Tim Hendriks van Casa Claire. Een influencer en een personal coach een bijzonder stel voor wie image alles is. Jeugdvriendin en Ma Flodder look al like Irma en niet lulluh maar poetsen schoonmaakster Els Jansen. Een heel kleurrijk gezelschap. Met Schijnspel heeft Lydia Albadoro een macabere thriller neergezet. Een op het eerste oog normale thriller waarin niets is wat het lijkt. Met een heerlijke portie lugubere spanning en wederom een krankzinnig avontuur op het zonovergoten eiland met al haar geheimen. Met bizarre verhaallijnen en markante duistere karakters en een zorgvuldig opgebouwde spanningsboog gehuld in mysterie en een wervelwind aan monsterlijke wendingen zit het verhaal wederom gelikt in elkaar. Een ijzige mix van spanning, humor en lugubere details maakt een ware pageturner. 'Schijnspel, macabere thriller waarin niets is wat het lijkt. Een ijzige mix van lugubere spanning en humor gehuld in mysterie en een wervelwind aan monsterlijke wendingen. Een flauwe grap of een uiteengespatte illusie?' ★★★★1/2



  Web van leugens - Johnny Bollé ****
Viviane Gerits (68): Recensie Web van leugens van Johnny Bollé Via Vrouwenthrillers kreeg ik het laatste boek van Johnny Bollé: ´een web van leugens´toegestuurd om deel te nemen aan de blogtour. Hiervoor dank. Het boek werd uitgegeven bij Uitgeverij LetterRijn-Neckar in mei 2024. Na de dood van Isabelle, keert Madeline, haar dochter terug naar haar geboortedorp Etouffant om de nalatenschap te regelen. Acht jaar geleden verliet ze het dorp om haar toekomst op te bouwen in de stad. Al snel blijkt aan de reacties van de dorpelingen dat ze er niet welkom is. Ze begint te vermoeden dat de dood van haar moeder minder onschuldig is dan eerst werd aangenomen. Er volgen verschillende bizarre moorden en een aantal mensen doen bijzonder veel moeite om haar zo snel mogelijk weer te laten vertrekken uit het dorp. Zoals de vorige boeken van Johnny Bollé is ook dit boek weer een meesterwerk in zijn genre. Bollé slaagt er ook nu weer in om de spanning erin te houden tot op de laatste bladzijden. De spanningsboog die hij in het verhaal brengt blijft doorheen de hoofdstukken goed staan. Door het heden en verleden in elkaar te verweven groeit stilaan het verhaal en de geschiedenis van wat zich vroeger afspeelde in het leven van Isabelle en haar vrienden en ontvouwt zich voor de lezer stilaan de volledige naakte waarheid waarom ze uiteindelijk moest sterven. Ook van dit boek heb ik echt genoten. Bollé is volgens mij dan ook op dit moment een echte wizzard in het schrijven van sterke thrillers. Hij blijkt een meester te zijn in het verweven van ogenschijnlijk aparte verhalen die uiteindelijk telkens weer prachtig bijeen gepuzzeld geraken in een zeer sterk plot. Zijn schrijfstijl en woordgebruik kunnen me ook in dit boek weer echt bekoren. Hij kan beelden oproepen en emoties beschrijven waarbij ik me echt iets kan voorstellen. Ze zijn helder en duidelijk en spreken me aan. Ik ben blij van de kans gekregen te hebben ook dit pareltje te mogen lezen en recenseren. Voor mij krijgt dit boek verdiend vier sterren. Benieuwd naar zijn volgend pareltje.



  Web van leugens - Johnny Bollé *****
Lisette Rop (42): Het boek draait om het dorpje Entouffant In Frankrijk, beetjes stoffig en stilstaand. 1982: Daar groeit Isabelle op met haar vrienden, haar beste vriendin Lilou heeft een relatie met Gaspart een vriend van haar. De zomervakantie nadert en voordat Lilou haar studie in Parijs gaat volgen boeken Gaspard, Lilou en Isabelle een reis. Echter na de jaarkermis besluit Lilou dat ze Gaspart niet mee wil en ze bedenken een sluw smoesje zodat ze met z'n tweetjes op vakantie kunnen. Eenmaal daar aangekomen lijkt de sfeer koud en kil tussen die twee wat voor de eerste nacht uitmondt in het meest verschrikkelijke. Heden: Madeline, de dochter van Isabelle wonend in Bordeaux, krijgt het nieuws dat haar moeder is overleden. Om alle zaken af te wikkelen reist ze af naar het stoffige dorp Entouffant. Ze krijgt contact met de vrienden van haar moeder en gaande weg lijkt het verleden naar boven te komen en is het dorp helemaal niet stoffig als gedacht werd. Prachtig en vlot geschreven, het soepel overgaan van heden naar verleden tussen de hoofdstukken loopt vloeiend. Er zit vanalles is, vertrouwen, verraad, vriendschap, vijanden, doorzettingsvermogen dikke ⭐⭐⭐⭐⭐



  Wie schrijft, die blijft - Heleen van den Hoven ****
Jantine (33): Voor @vrouwenthrillers en @decrimecompagnie mocht ik het boek 'wie schrijft die blijft' recenseren. Waar ik vroeger ontzettend vaak thrillers las, lees ik tegenwoordig vaker feelgood en kinderboeken. Toch ben ik mijn oude liefde niet vergeten, en was dit een mooie manier om weer een keer in een thriller te duiken. Wie schrijft die blijft gaat over een schrijfwedstrijd op een oud landgoed, waar heel wat mysterie omheen hangt. Twaalf schrijvers worden twee weken lang op het landgoed opgesloten en moeten elke dag een (vervolg)verhaal van 1000 woorden inleveren. Elke dag valt er een deelnemer af, tot er een winnaar is. Al gauw blijkt dat niet iedereen met zuivere motieven naar de wedstrijd is gekomen, en de afvallers zullen niet allemaal levend het terrein verlaten.... Het was even wennen aan de schrijfstijl én aan de inception-achtige start van het boek (een boek over een schrijfwedstrijd in een boek), maar eenmaal in het verhaal las het als een razende door! Samen met de deelnemers aan de wedstrijd ontrafel je langzamerhand steeds meer van het verhaal, het oude mysterie en leer je de deelnemers en hun motieven kennen. Op deze manier doe je zelf als het ware mee in het mysterie, ik heb zelf in een notitieboekje ook heerlijk meegepuzzeld haha! Wie schrijft, die blijft is een heerlijke thriller zonder dat hij te gruwelijk of horror wordt (vind ik wel fijn), en je vliegt door het verhaal. Aan het einde denk je dat het boek al is afgelopen, maar dan komt er nog een toffe plotwist, waardoor je op het puntje van je stoel blijft zitten. Een aanrader!



  Miss Austen: De eerste affaire - Jessica Bull *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: Miss Austen De eerste affaire De jonge Jane Austen moet voorkomen dat haar broer wordt veroordeeld voor moord... Oorspronkelijke titel: Miss Austen investigated Vertaald uit het Engels door: Rosalyn van Moorselaar Ik vind de vertaling van het Engels uitstekend gedaan. Alle gevoelens en gedachten zijn intens voelbaar beschreven. Jane Austen kruipt echt in je hoofd. Alsof ze continu bij mij was. Levensecht. Ook alle woorden zijn metaforisch mooi tot hun recht gekomen. Auteur: Jessica Bull studeerde Engelse literatuur en was eerder bibliothecaresse. Miss Austen – De eerste affaire is haar literaire debuut. Wijze van lezen: Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Ls Amsterdam in ruil voor mijn recensie. Uitgeverij: Ls Amsterdam Genre: historische thriller Cover : Zwart en blauwachtige tinten. Het silhouet van een vrouw. Mysterieus en nieuwsgierig makend. Flaptekst: Informatief en indrukwekkend Quote: Gedeelte laatste hoofdstuk: De postkoets is gearriveerd. Jane rent en springt over boomwortels op het stoffige pad. In de doornige heg staan groene blaadjes op het punt zich te ontvouwen en sneeuwklokjes laten langs de oever hun kopjes hangen, de bloemknoppen stevig bijeen. Ze kijkt niet achterom om te zien hoe hij voor altijd zal verdwijnen. Als Jane bij de pastorie arriveert, staat Cassandra met een diepe rimpel in haar voorhoofd in de tuin te wachten. ‘En?’ Jane snuift en veegt de sporen van de tranen weg met de rug van haar hand. ‘Hij wilde afscheid nemen. Dat was alles.’ Cassandra blijft naar Jane kijken, terwijl ze een hand tegen haar borst drukt. Jane loopt langs haar heen naar de achterdeur. Ze haast zich de trap op en loopt regelrecht naar haar kleedkamer. Ze wil de deur dichtslaan, maar Cassandra is haar op de hielen gevolgd en ze wil niet het risico lopen haar zus te bezeren. In plaats daarvan pakt Jane haar schrijfdoos, klapt deze open en haalt er een halfgeschreven pagina uit Catherines verhaal uit. Janes heldin is in Bath. Ze heeft een nieuwe vriendin gemaakt, maar vrienden zijn niet altijd wat we willen dat ze zijn. Met een diepe zucht zakt ze in haar stoel en zet haar schrijftafeltje op haar schoot. Ze pakt haar zakmes, kiest een veer en begint die met vlugge halen te scherpen, met het lemmet van zich af. Cassandra blijft in de deuropening staan en neemt haar aandachtig op. ‘Sally heeft peperkoek gemaakt. Zal ik kijken of ik wat mee kan brengen, met een kopje thee?’ Jane stopt even met wat ze aan het doen was. ‘Dat zou lekker zijn,’ antwoordt ze zonder op te kijken. Cassandra blijft nog even staan. ‘Dan zal ik wat papier voor je knippen, goed? Het is bijna op en ik zie dat je goed opschiet met dit verhaal.’ Jane heft haar kin op en probeert die niet te laten trillen als ze de blik van haar zus ontmoet. ‘Bedankt, Cass. Ik ben zo blij dat je thuis bent.’ Cassandra glimlacht, de zonnestralen verlichten haar mooie gelaatstrekken. ‘En ik om len verlichten haar mooie gelaatstrekken. ‘En ik om thuis te zijn, gekkie.’ Ze draait zich om en huppelt de trap af, om zo snel mogelijk alles te halen wat Jane nodig heeft. Bitterzoete tranen wellen op in Janes ogen. Haar hart is gebroken en haar trots is gekrenkt, maar ze is vrij, veilig bij de familie die haar koestert en in haar gelooft, en klaar om haar ziel in haar verhalen te leggen. Het verhaal: Het is 1795, de Engelse Regency-periode, en de jonge Jane Austen heeft wel meer aan haar hoofd dan misdaden oplossen. Ze is slim, vurig en op zoek naar een echtgenoot. Maar als haar geliefde broer Georgie wordt beschuldigd van moord, moet Jane alles op alles zetten om de echte misdadiger te ontmaskeren als ze Georgie wil redden van de strop. Janes onderzoek stuurt haar op een wild avontuur waarbij haar lijst van verdachten blijft groeien. Ze zal al haar vaardigheden moeten inzetten om de dader op te sporen, maar niets is wat het lijkt bij deze zaak... Mijn leesbeleving: Nadat ik begonnen was met lezen bevond ik mij gelijk in de nabijheid van Jane Austen. De entourage, de sfeer, de personages voor mij was het allemaal haarscherp en levendig. Gelijk genoot ik van Jane Austen. Voor die tijd, 1795, is zij een vrijgevochten, slimme en zelfstandige jongedame. Als zij in onze tijd geleefd zou hebben dan had zij zeker haar mannetje gestaan. De schrijfstijl vind ik beeldend e filmisch. De opbouw van het verhaal is mooi gedaan. De ouderwetse kanten hoedjes boven ieder hoofdstuk benadrukken nog meer de tijd waarin dit boek speelt. Ook had ik continu het gevoel dat ik echt samen met Jane mee puzzelde naar het wat en waarom zich er had afgespeeld en wie het nodig vond het levenslicht voor altijd te doven in iemands ogen. Heel vreemd maar ik zag ook telkens beelden voor me van de televisie serie Murder she wrote. Waarin Angela Lansbury als Jessica Fletcher op inventieve wijze op zoek ging naar de moordenaar. De personages in dit boek zijn gedetailleerd uitgewerkt. Voor mij leefden ze daadwerkelijk. De dialogen tussen de diverse personages waren continu boeiend en fascinerend. Door de uitstekende uitwerking van de personages leerde je ze daadwerkelijk kennen. Qua gevoelens, gedrag, verleden en heden. Prachtig om te lezen hoe Jane Austen met veel bravoure en passie op de bres springt voor hen die zelf daarvoor de kracht niet hebben. Haar empathie is hartverwarmend. Haar scherpe tong en intellect zijn bewonderingswaardig. Maar zijn ook hard nodig in een tijd die geregeerd wordt door mannen. Gelukkig trekt zij zich daar niets van aan. Anders had ik dit verhaal moeten missen. Naast de uitzichtloze hartverscheurende en verdrietige momenten is dit ook een verhaal dat een realistische inkijk geeft in de tijd van 1795. Interessant en fascinerend. De toe werking naar de plot gaat niet over rozen. Maar over vele obstakels die opgeworpen worden door de heersende opvattingen en regels van die tijd maar ook zeker door kwaad willenden. Ook het feit dat opbloeiende liefde tussen twee mensen gedwongen onderdrukt moet worden in verband met komaf en geld is verdrietig. In de plot komen alle verhaallijnen uitmuntend samen. De waarheid omtrent alles komt aan het licht. Mijn mening: Ik geef 5 sterren. Een verhaal met een beeldende en filmische schrijfstijl. Metaforisch gebruik van woorden om de sfeer, gevoelens en gedragingen in doe tijd haarscherp op de lezer over te brengen. Je blijft geboeid door lezen omdat je koste wat kost het hoe, wat en waarom wilt weten. Het personage Jane Austen is puur geschikt om de lezer aan de hand mee te nemen. Voor mij voelde het alsof ze continu naar mij keek voor bevestiging van haar gedachten. Ook had ik het idee dat ze met me sprak. Een geweldige leeservaring. Ik lees graag meer van Jessica Bull. Het nawoord over het ontstaan van dit boek vind ik ook zeer de moeite waard. Het geeft nog meer inzichten over die tijd en het leven dat Jane Austen leefde.



  Wie schrijft, die blijft - Heleen van den Hoven ****
Heleen Ziere (48): Namens De Crime Compagnie mocht het boek Wie schrijft, die blijft lezen van Heleen van den Hoven-Schram Voor mij was Heleen een nieuwe schrijfster. Altijd leuk om te ontdekken of een nieuwe auteur bij me past. En ik kan je vertellen het beviel! Het verhaal van Wie schrijft, die blijft is orgineel en actueel. Er wordt een schrijfwedstrijd aangekondigd waarbij 12 deelnemers zullen worden opgesloten in kasteel Rijnhuizen. Bij aankomst moeten zij hun telefoons inleveren en krijgen zij een laptop van de organisatie waardoor elk contact met de buitenwereld uitgesloten is. Op de cover zie je landhuis met verlichte ramen waarachter schaduwen te zien zijn. Het heeft iets mysterieus en past goed bij het verhaal. Het verhaal neemt je mee het kasteel in en laat zich lezen door een verteller, Suus in de ik vorm en Jojanneke in de 3de persoon. Deze 3 wisselen steeds in de hoofdstukken. Het leest erg aangenaam. Het is vlot geschreven en naast de spanningsboog die zich langzaam opbouwd is er ook sprake van humor. De karakters zijn zeer uiteenlopend waardoor je tijdens het lezen meegenomen wordt in hun denkwereld en aan het puzzelen gezet wordt. Dit weet de schrijver tot het einde vol te houden en pas bij de plot-twist komt alles te zamen. Dus als je van thrillers houdt met mysterieuse slachtoffers dan is dit zeker een must-read.


Website Security Test