Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Annette van der Meij op 13 september 2018:
J.D.Robb bracht in 1995 het eerste deel van de zogenaamde In Death reeks uit. Deze futuristische suspense thriller met Eve Dallas in de hoofdrol kreeg al snel een vervolg. Alle delen staan op zichzelf en zijn een goede mix van spanning en romantiek in een toekomstige setting. Pas in 2001 bij het lanceren van deel twaalf werd bekend dat J.D. Robb het pseudoniem van de bekende (roman)schrijfster Nora Roberts was.
In Verraad, het inmiddels 12e deel, wordt New York opgeschrikt door een koelbloedige moord in het luxueuze Roarke Palace Hotel. Een kamermeisje wordt mishandeld, verkracht en gewurgd terwijl er in de balzaal van het hotel een groot feest plaatsvindt ter ere van een benefiet-veiling. Het visitekaartje van de moordenaar, een zilveren wurgkoord, brengt Eve Dallas op het spoor van Sylvester Yost, huurmoordenaar van de Elite. Hij is al meer dan vijfentwintig jaar onvindbaar en wordt verdacht van minstens veertig moorden. Als er een tweede slachtoffer valt, wordt duidelijk wie het uiteindelijke doelwit is: Roarke, één van de rijkste, en machtigste, mannen van New York. Dat hij ook de partner van Eve Dallas is, maakt de zaak voor haar een persoonlijke race tegen de klok om én hem te beschermen én te voorkomen dat er meer onschuldige slachtoffers vallen.
Opvallend is het jaartal waarin Verraad zich afspeelt; 2059. In deze tijd maken geavanceerde computers het speurwerk aanzienlijk makkelijker, ‘rijden’ er luchtbussen, kan men interplanetair reizen en zijn sommige personages ware paradijsvogels. De futuristische elementen zijn heel natuurlijk geïntrigeerd in het verhaal, waardoor het een extra dimensie krijgt zonder dat het de boventoon voert. Hier en daar zijn sommige omschrijvingen een beetje té overdreven en een aantal technische vernieuwingen zijn in 2018 al heel normaal onder andere benamingen (videobellen, smartphone). De chemie tussen de hoofdpersonages is één van de sterkste punten van het verhaal. Eve en Roarke zijn als tegenpolen aan elkaar gewaagd. Als stel en als individu komen ze sterk naar voren. De andere personages passen goed in het geheel en hebben allemaal een eigen stem waardoor ze realistisch overkomen. Terugkerend thema is jezelf verantwoordelijk voelen voor een ander, zelfs al valt het buiten je macht. Het verhaal is chronologisch opgebouwd en wordt vanuit verschillende personages verteld. Doordat er snel en veel geschakeld wordt tussen de personages, soms wel om de paar zinnen, krijg je direct een inkijkje in hun gedachtes en beweegredenen. Het verhaal drijft op de vraag ‘wie heeft Yost op Roarke afgestuurd en waarom?’. Hoewel het onderzoek, mede dankzij vernieuwde computertechnieken, vlot verloopt, houdt deze vraag de lezer tot de laatste bladzijde bezig. De plot ontvouwt zich gestaag en geloofwaardig. Hier en daar worden vragen wel iets te makkelijk beantwoord en schuren de aannames omtrent de verdachte tegen het clichématige aan. Hetzelfde geldt voor het karakter van Roarke. De omvang van zijn bedrijf en kennis is net een tikje te groot.
Verraad is een goede combinatie tussen thriller en romantiek en blijft spannend tot de laatste bladzijde.
Bezoekersreacties: