S.K. Tremayne is een van de pseudoniemen van Sean Thomas. Zijn geboorteplaats is Evon en momenteel woont hij in Londen. Hij studeerde filosofie aan de University College London. Zijn tweede baan is journalist. Hiervoor reist hij veel en komt op plaatsen die ook in zijn thrillers voorkomen. Hij heeft voornamelijk over reizen, politiek en kunst geschreven voor onder andere The Times en The Daily Mail. Onder de naam S.K. Tremayne schreef hij in 2015 de thriller IJstweeling. Onder zijn andere pseudoniem, Tom Knox, schreef hij een aantal archeologische en religieuze thrillers. 

Omdat ik een proefexemplaar mocht lezen, heb ik de cover op internet opgezocht. Hierop zien we een donker silhouet van een vrouw. De grote witte letters van de titel vallen op en de ondertitel belooft veel spanning. Jo huurt na haar scheiding voor een klein bedrag een logeerkamer van haar vriendin Tabitha. Het betreft een kamer in het super-de-luxe hightechappartement in een sjieke wijk in Londen. Alles wordt geregeld door de thuisassistenten; het licht, de temperatuur etc. In iedere ruimte staat een Elektra, HomeHelp of Minerva plus die Jo gezelschap houdt en leert welke voorkeuren en interesses Jo heeft. Op een avond praat Elektra uit zichzelf. Ze zegt: 'Ik weet wat je gedaan hebt.' Er zijn een paar mensen op de hoogte wat er zich in het verleden heeft afgespeeld en zij hebben gezworen er nooit over te spreken. Beetje bij beetje nemen de Assistenten het leven van Jo over totdat Jo nog maar één oplossing ziet. 

De Assistent start op een ludieke manier; Jo maakt een account aan op een datingsite, OKCupid, en beantwoordt de vragen. Zo leren we Jo alvast een beetje kennen en bemerken dat ze vooral heel erg eenzaam is. Dit ondanks het feit dat ze samen met Tabitha een flat deelt. Tabitha is namelijk niet veel thuis. Of ze is op reis voor haar werk als documentairemaker of ze is bij haar vriend Arlo. Arlo heeft ervoor gezorgd dat alle assistenten geïnstalleerd worden zodat hij er zeker van is dat er niets ergs kan gebeuren met Tabitha en dus ook met Jo. Omdat het verhaal van Jo geschreven is in de eerste persoon, kruip je tegen wil en dank in het hoofd van Jo en beleef je zo haar eenzaamheid, angsten, verwarring en hulpeloosheid intens mee. De andere personages, geschreven in de derde persoon, zie je ook zo voor je, alhoewel sommige een kleinere rol toebedeeld krijgen. De schrijfstijl is doorspekt met humor en leest prettig. De originele vergelijkingen en de gedetailleerd beschreven omgeving dragen bij aan het leesplezier. Er gebeuren vreemde, onverklaarbare dingen door de assistenten. S.K. Tremayne laat zien hoe de techniek de mens zou kunnen beheersen en het sociale leven kan ontwrichten. Een persoon kan helemaal in een isolement raken en zo gaan twijfelen aan zichzelf dat er nog maar een uitweg mogelijk is. Hij zorgt ervoor dat je steeds dieper in het verhaal wordt getrokken en misschien ook gaat twijfelen aan je Google Home of andere smartspeaker. 

S.K. Tremayne heeft met De Assistent wederom bewezen dat hij sterk is in het schrijven van een psychologische thriller waarvan het einde heel verrassend is.