Liefde, wraak, verkeerde keuzes, het verleden onder ogen komen en gerechtigheid spelen onder andere een grote rol in het leven van de hoofdrolspelers van deze bundel. Zo is er de hoogbejaarde Sybrand die trouw is aan zijn hulpbehoevende vrouw en haar beschermt tegen het kwaad van buitenaf. Over vriendschap en verraden worden en hierdoor niet in staat zijn te zien wat er werkelijk speelt. Ook is er een prachtige monoloog van een moeder tegen haar ongeboren kind dat laat zien dat er heden ten dage heel wat veranderingen hebben plaatsgevonden in het medische tijdperk. In De ontdekking keert Renske terug naar het eiland Karpathos waar herinneringen bovenkomen op de plek waar haar dochter is verwekt. Soms is echter je eigen waarheid mooier dan de werkelijkheid. En in Babe leeft Isolde al dertien jaar met Adriaan een leven in weelde en staat dan oog in oog met Erica. Hoe ver ga je om datgene te kunnen behouden als terugkeren naar hoe het ooit was geen optie blijkt?
De verhalen van Loes den Hollander zijn voor ieder van haar trouwe lezers gesneden koek. Haar inmiddels overbekende fijne hand van schrijven is prettig en vertrouwd. Toch kan ik niet om het gevoel heen dat al deze verhalen ook geschreven hadden kunnen worden door menig ander. De toegankelijkheid, soms ook echt een klassiek verloop van het verhaal en veelal een voorspelbaar plot, maken dat het geheel niet boven het gemiddelde uitstijgt. De uitschieter is de opgenomen voorpublicatie van Troostkind, dat in mei zal verschijnen. Een heerlijke teaser waar de trouwe Loes-lezer met smart op zal wachten. Tot die tijd vermaken we ons uitstekend met Vrije val.