Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Karin Bisschops op 7 mei 2021:
Marion Pauw werd geboren in Australië en kwam op haar zesde naar Nederland. Ze werkte onder meer als freelance journaliste en copywriter. Haar debuutthriller Villa Serena verscheen in 2005 en haar definitieve doorbraak was met het boek Daglicht waarmee ze de Gouden Strop won en dat ook verfilmd werd. Marion Pauw is naast schrijfster ook scenariste van de televisieseries In therapie en Dagboek van een callgirl. De mooie rustige cover met de rode kleuren is goed gekozen en laten de ogen van een vrouw zien, vogels als de neus en het eiland als de mond.
In Vogeleiland gaat het over twee zussen. Marianne is een opstandige puber die eigenlijk alles haat. Haar ouders, haar school en de maatschappij kunnen in haar ogen niets goeds doen. Ze krijgt een relatie met de veel oudere Berend. Ze loopt weg van huis om samen met hem op het onbewoonde Vogeleiland te gaan wonen waar ze een zeer primitief en dicht bij de natuur leven leiden. Alles verloopt soepel en fijn totdat het moment dat een zwangere Marianne op het punt van bevallen staat. Ze raakt helemaal in paniek en wil terug naar de bewoonde wereld. Berend staat dit niet toe en doet alles om haar op eiland te houden. Immers, wanneer ze terug zou gaan, zou hij in de gevangenis belanden omdat hij een relatie met een jong meisje is aangegaan. Er zit voor hem niets anders op dan Marianne gevangen te houden op het eiland. De andere zus is Nicole. Zij kampt nog steeds met het trauma van de verdwijning van haar zus. Ze kan en wil niet geloven dat Marianne niet meer leeft en blijft hoop houden op haar terugkeer. Dit wordt versterkt door een onverwachte en schokkende gebeurtenis. De vraag waar Marianne is wordt steeds sterker.
Marion Pauw heeft met Vogeleiland een verhaal geschreven dat zich afspeelt op een onbewoond eiland. Het eiland beschrijft ze alsof je zelf daar aanwezig bent en de stijl is filmisch te noemen. Ze schrijft to the point en zet een beklemmend verhaal neer. Een verhaal dat afwisselend wordt verteld door Berend en Nicole. De dialogen zijn natuurlijk en menselijk. De personages worden duidelijk neergezet en de opstandige puber Marianne zal op een aantal punten voor veel lezers herkenbaar zijn. Het afzetten tegen de ouderlijke macht, tegen alles op school en de maatschappij is iets wat veel pubers op die leeftijd doen. Wanneer ze op het eiland moet blijven, roept ze intens medelijden op. De onderhuidse spanning die door het hele verhaal voelbaar is, laat je af en toe even slikken. Het is duidelijk dat Pauw zich heeft verdiept in het leven van een aantal vogels. De plot is goed opgebouwd naar een climax tegen het einde. Een aantal complete verrassingen, waarover niet uit te weiden is om niets weg te geven, laten je naar adem snakken.
Marion Pauw heeft met Vogeleiland een psychologische thriller geschreven waarin hoop, vrees, liefde, wreedheid, sympathie en haat elkaar verdringen om vooraan te staan.
Bezoekersreacties:
Monique (57) op 13 oktober 2024:
Leest als een trein maar het hele Spanje gebeuren en zeker dat Pup daar weet je komen is belachelijk ver gezocht heeft geen enkele meerwaarde.
En waarom was Marianne zoals zij was?
Hoe kwam zij aan die blauwe plekken wat zij als reden gaf niet meer thuis te willen wonen?
En het eind nee totaal niet bevredigend
Oordeel:
Jose Scheemvaart-Bok (56) op 20 mei 2021:
Leuk boek! Ontroerend hoe die twee, Berend en zijn Marianne, op het vogeleiland elkaars poepertje schoonlikken bij gebrek aan papier of tissue.
De spanning is echte hetero-spanning, dat werkt vooral bij gezinnen.
Oordeel: