Als er kort na elkaar drie gruwelijk verminkte lichamen worden gevonden in het anders zo rustige stadje Corvallis, gaan inspecteur Tim Sackley en zijn partner op onderzoek uit. Het lijkt het erop dat ze de seriemoordenaar al snel te pakken hebben, maar dan wordt er een vierde moord gepleegd. Vrouwen van Corvallis begint met een afschuwwekkende en misselijkmakende terugblik naar een gebeurtenis in het jaar 1999. Een proloog waarmee de toon direct gezet is, om vervolgens, opvallend rustig verder te gaan in het heden. De opbouw van het verhaal is redelijk sterk maar had wat meer verrassende wendingen kunnen gebruiken, zodat het minder voorspelbaar was geweest. Dankzij de vele korte hoofdstukken, gezien vanuit het oogpunt van verschillende personages, blijft dit boek wel boeiend en is het zeer verleidelijk om telkens nog even snel een hoofdstukje verder te lezen. 

Echter qua bloedstollende spanning laat het verhaal jammer genoeg sterk te wensen over. Heel even viel er wat spanning te bespeuren, maar helaas was het onvoldoende en daarnaast veel te laat. Voor mij een onbetwistbaar minpunt. Als er maar één moment was geweest waarbij ik nagelbijtend de bladzijdes omsloeg, dan zou mijn waardering voor dit boek hoger uitgevallen zijn.

Een enorm pluspunt is dat de personages erg interessant en met aandacht uitgewerkt zijn. Ze hebben bijna allemaal een 'rugzakje' met privé-problemen die het verhaal een beetje meer kleur en diepgang geven. In dit geval zeker geen overbodige luxe aangezien het verhaal zelf, de jacht op een seriemoordenaar, vrij standaard en weinig origineel is. 

Vrouwen van Corvallis is een thriller zoals zoveel andere thrillers maar de verhalen eromheen maken veel goed. Wat betreft de schrijfstijl valt het direct op dat het boek geschreven is door een Vlaamse auteur. Het leest over het algemeen erg vlot en prettig weg maar door de gebruikte zinsopbouw en Vlaamse woorden of uitdrukkingen werd ik hier en daar wel afgeremd tijdens het lezen. Ondanks het gebrek aan spanning heb ik me wel vermaakt met dit boek en zal ik een volgend boek van Christine Bols zeker lezen. De basis is stevig gelegd, er is meer dan genoeg aandacht besteed aan de personages. De schrijfstijl is, ondanks de Vlaamse taal, prettig en vlot. Als er bij een tweede boek nog een dosis knallende spanning en een paar sublieme wendingen aan toegevoegd wordt dan is mijn oordeel beslist hoger!