Bezoekersreacties:
Silvia v. Elzelingen (55) op 21 maart 2017:
Tamara Geraeds (1981) werd geboren in het Zeeuwse dorpje Arnemuiden. Al op haar 6e schreef ze haar eerste gedichtje: ‘Een knufje voor jou en een knufje voor mij en zo gaat het leven voorbij’.
Op haar 15e begon ze aan haar eerste (jeugd)boek ‘Achtervolgd door de Dood’, dat ze in 2005 in eigen beheer uitgaf onder het pseudoniem Jayda Rosa. Datzelfde jaar kwam er een bundel met gedichten uit met de naam: ‘De tijd staat even stil’. Tamara droomde jaren van een carričre als schrijfster, in 2011 kwam haar droom eindelijk uit. Karakter Uitgevers gaf de bundel ‘Bergen Bloedt’ uit met daarin haar spannende verhaal ‘Elf november’. In 2012 debuteerde ze met ‘Nergens’ dat bij Kluitman verscheen. Tamara Geraeds stortte zich volledig op het schrijven en startte begin 2011 haar eigen bedrijf: Tekstbureau Charizma. Ze volgde de opleiding voor Docent Creatief Schrijven aan de HVA en geeft nu cursussen. Met ‘Echo’ laat Geraeds een geheel andere kant van zichzelf zien.
Sara groeit op bij haar moeder. Gevangen binnen de muren van hun huis leidt ze een leven vol pijn, vernedering en ontbering. Niemand weet van Sarah’s bestaan. Ze wordt uitgebuit en geslagen door haar demonische moeder. Toch weet Sarah overeind te blijven en hoop te houden, ook al is het leven nog zo zwaar. Ze blijft vechten voor haar leven en de vrijheid waar ze zo naar verlangt. Zal ze ooit kunnen ontsnappen aan de tirannie van haar moeder?
‘Echo’ is het tragische verhaal van de jonge Sarah die door haar moeder vernederd en mishandeld wordt. Op de cover staat een foto waarop ze ineen gedoken ligt. Vanaf de allereerste pagina’s houdt deze thriller je in zijn greep om je vervolgens niet meer los te laten. Wegleggen is absoluut geen optie meer. De ene gruwelijke gebeurtenis volgt de andere in rap tempo op en doet je de adem benemen. Spannend, gruwelijk, verdrietig, mensonterend is wat er door je hoofd schiet. Hoe kan een moeder dit haar kind aandoen!
‘Sara hield haar adem in toen ze de blik in Moeders ogen zag. Fase Geërgerd was duidelijk voorbij. Even twijfelde ze of Moeder zich in Fase Boos of Kwaad bevond. Tot ze met haar hoofd tegen de lage kast smakte…’
Tamara Geraeds weet hoe ze een thriller moet schrijven. Spannend, creepy en vooral erg luguber. Dagenlang na het lezen spookt het verhaal nog door je hoofd! Geraeds heeft een vlotte, gemakkelijk te lezen schrijfstijl en weet je aandacht te vangen. Het verhaal wordt op zo’n manier verteld dat je het meisje Sarah meteen in je hart sluit en wilt beschermen. Voor de moeder kan ik echter geen sympathie opbrengen, zoiets doe je gewoon niet! ‘Echo’ bestaat uit twee delen en heeft korte hoofdstukken. Het ene deel is nog gruwelijker dan het andere. Het verhaal is gebaseerd op fictie, maar het zou zo allemaal in het echt kunnen gebeuren. De plot is verbijsterend! Als je nog niet van het ene gruwelijke deel bekomen bent duik je meteen in het volgende. Spanning ten top!
Voor lezers die van horror en gruwel houden is dit boek zeker een aanrader. Ik waardeer het dan ook met 4,5 sterren. Een boek wat me blijft achtervolgen… Mijn petje af Tamara!
Oordeel:
Wendy op 15 maart 2017:
Sara komt nooit buiten. Leren doet ze thuis en verder moet ze van haar moeder schoonmaken, koken, strijken en ga zo maar door. Voortdurend wordt ze vernederd door haar demonische moeder en als ze haar werk niet goed doet, wordt ze gruwelijk gestraft. Niemand weet dat ze bestaat. Toch lukt het haar hoop te houden op een gelukkig leven en blijft ondanks de vele mishandelingen, veroorzaakt door haar moeder, overeind. Ooit zal ze een beter leven krijgen en zal het haar lukken onder het juk van haar moeder vandaan te komen. Toch…
“Ze pakte Sara’s hoofd met beide handen vast en sloeg het tegen de rand van het aanrecht. Sara gilde. Haar benen begaven het en ze smakte tegen de grond.”
Het eerste dat opvalt als je het boek openslaat is het kleine lettertype. Geen lettertype dat ik echt prettig vind om te lezen. Maar de achterflap en de cover zijn veelbelovend, dus nog genoeg reden om dit boek te gaan lezen.
Echo is onderverdeeld in twee delen. Beide delen bevatten gruwelijke situaties, situaties waar je je liever niet een te goede voorstelling van wil maken. Het is niet te bevatten dat iemand haar eigen vlees en bloed tot op het bot vernederd en haar eigen dochter als slaaf gebruikt. Het eerste deel lezende is er voortdurend die hoopvolle verwachting dat Sara weet te ontsnappen en de kans krijgt op een goed leven. Maar het lijkt erop dat haar moeder de grote winnaar is en blijft. Elk klein beetje hoop wordt al snel weer de grond ingedrukt.
Tamara Geraeds heeft een fijne, toegankelijke schrijfstijl en het verhaal pakt gelijk. Sara is een meisje waar je medelijden meekrijgt en intens hoopt dat het leven wat beters voor haar in petto heeft. Ik leefde voortdurend met haar mee, en kon absoluut geen sympathie opwekken voor haar moeder. Wie doet dit een kind nu aan?
“Sara voelde zich vies en onbenullig. Waarom liet ze het toe? Natuurlijk wist ze het antwoord best. Moeder had het verdiend om te leven. Zij niet.”
Echo ontwikkelt zich niet zoals je in eerste instantie zou verwachten. Aan de andere kant is het ook begrijpelijk hoe Sara zich profileert, en in het echte leven zie je dit ook vaak gebeuren, maar als lezer zie je het graag anders. In het tweede deel van het boek was er een soort van déjà vu gevoel, en als je het boek gelezen hebt, zul je begrijpen wat ik hiermee bedoel. En het is natuurlijk allemaal fictie, maar soms was het iets te overdone en dit maakte het verhaal voor mij minder overtuigend.
Even moest ik tijdens het lezen van dit boek aan het boek Bloemen op zolder van Virginia Andrews denken.
Alleen heeft Echo een nog meer sadistische inslag en veel meer afschuwwekkende passages. Soms iets voorspelbaar maar toch ook wendingen die niet te voorzien waren en vooral de epiloog zal de lezer versteld laten staan. Echo is een thriller met een flinke vleug horror en de beschreven gruwelijkheden zijn soms te eng voor woorden. Hier moet je tegen kunnen en ben je zo’n iemand die van een beetje enge film al nachtmerries krijgt, dan moet je dit boek zeker niet lezen. Kan het voor jou niet bloedstollend genoeg zijn, dan zit je met Echo aan het goede adres.
Oordeel: