Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie IlseM op 6 september 2018:
Carl Feldman, een bekend kunstfotograaf, krijgt in het verzorgingstehuis voor zwaar criminele dementerenden waar hij verblijft bezoek van een jonge vrouw die zegt dat ze zijn dochter is. Carl is vrijgesproken voor de moord op meerdere meisjes, maar de jonge vrouw is ervan overtuigd dat hij schuldig is aan de moord op haar zus Rachel en nog enkele andere jonge vrouwen. Ze neemt Carl mee op een roadtrip langs een aantal plekken waar de meisjes zijn vermoord om zo de waarheid uit Carl los te weken. Is hij echt alles vergeten of speelt hij een spel met haar? En wat betekenen die verontrustende foto’s? Ze krijgt tien dagen de tijd om de waarheid uit te zoeken.
Julie Heaberlin neemt je in Vergeet me niet mee op een roadtrip door Texas. Door haar beschrijvende stijl lukt het aardig om de sfeer van de omgeving, het soms onherbergzame gebied, het pikkedonker, de geur in het huisje van Carl, bijna letterlijk op te snuiven. Het boek is opgedeeld in de dagen van de reis, wat het leesbaar houdt. De telkens terugkerende foto en de lijstjes voor het begin van ieder hoofdstuk, waren vooral in het begin eerder storend en een beetje bladvullend. Doordat Heaberlin ervoor kiest om heel beschrijvend te werk te gaan, gaat het verhaal eerder traag. Bovendien zijn de reacties van de personages in het boek soms wat overdreven, op het hysterische af, wat het verhaal nogal onrealistisch maakt. Het is ook niet altijd duidelijk waar de schrijfster heen wil met het verhaal. Soms wordt het een samenraapsel van mogelijkheden die wat los blijven hangen, maar niet helemaal worden uitgewerkt. Vergeet me niet heeft alle mogelijkheden in zich om spannend te worden, maar helaas heeft Heaberlin een andere weg gekozen. De plot is dan wel onverwacht, doch ietwat teleurstellend.
Bezoekersreacties: