Een lang weekend
Laure Van Rensburg

Een lang weekend


logo_bookspot_120x90_2018
Geen Bookspotinfo aanwezig.



Oorspronkelijke titel:
Nobody But Us

ISBN: 9789400513488

Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers

Verschenen: 2022

Pagina's: 320

Overige edities:

9789044932478
E-book


Omschrijving:
Ellie is een bescheiden en zeer intelligente studente aan New York University. Steven is een knappe en gerespecteerde docent op een elitaire school in Manhattan. In zijn omgeving wordt met jaloezie naar de relatie met zijn jongere vriendin Ellie gekeken. Wanneer het stel voor het eerst een weekend weg gaat, kunnen ze beiden niet wachten om elkaar beter te leren kennen. Maar als ze tijdens een sneeuwstorm vast komen te zitten in het afgelegen huis, slaat de sfeer om en wordt duidelijk dat zowel Ellie als Steven grote geheimen met zich meedraagt - en dat een van hen het weekend niet zal overleven...






Oordeel VrouwenThrillers.nl:

Recensie Joke Veenstra op 20 mei 2022:

Een lang weekend is het debuut van de Franse schrijfster Laure van Rensburg en verschijnt in vijftien landen. Ze is op jonge leeftijd begonnen met schrijven en publiceerde eerder korte verhalen in diverse literaire tijdschriften. Het verhaal is deels geïnspireerd op eigen ervaringen van de auteur en andere vrouwen. In haar nawoord licht van Rensburg een en ander toe en vertelt ze over de MeToo-beweging. 

 “We zijn allemaal verantwoordelijk voor het verbeteren van onze samenleving.” 

Het is jammer dat deze toelichting op het verhaal niet in een voorwoord is geplaatst, want dat was de beleving van het verhaal ten goede gekomen. Dit ook doordat van Rensburg verschillende citaten van Emily Dickinson heeft vermeld en er meerdere malen naar Jane Eyre van Brontë verwezen wordt. De betekenis gaat pas duidelijk worden na het lezen van de uitleg aan het einde van het verhaal. Het boek begint met een proloog waarin de politie arriveert in een afgelegen huis en hier een bloedbad aantreft. “Wat hier is gebeurd, veroorzaakt rode vlekken op het tapijt en de muren, en het stinkt.” Daarna gaat het verhaal verder met dag 1, dat vooraf gegaan wordt door een citaat van Emily Dickinson. 

Studente Elly heeft een verhouding met haar docent Steven en ze zijn onderweg naar een afgelegen landhuis voor een romantisch uitje. De liefde- en seksscènes spatten van de bladzijden af en het verhaal lijkt in eerste instantie weinig spanning te hebben. Alleen blijken ze beide diepgaande geheimen te hebben voor elkaar, die verstrekkende gevolgen krijgen. Want Ellie slaat als een blad aan een boom om in de loop van het weekend en wil antwoorden van Steven, die hij haar niet kan of niet wil geven. Welk kat-en-muisspelletje speelt Ellie? In de loop van het verhaal wordt duidelijk welke rol het verleden speelt in haar ‘spelletje’. Tussen de regels door zijn er aanwijzingen dat niets is wat het lijkt. 

Het verhaal wordt vanuit de belevenis van Ellie en Steven verteld, maar is verwarrend doordat lang onduidelijk blijft waarom Ellie zo plotseling verandert. Het taalgebruik van Van Rensburg is wennen door de lange, niet altijd begrijpelijke zinnen. 

 “Ik werk me langs Steven en speur het bos af naar de bron van het geluid, maar ik zie niets dan zwarte, stakerige bomen die daar als figuranten in een griezelfilm staan, zo een waarin de naïeve studente die staat te zoenen met haar vriend de eerste is die wordt afgeslacht.” 

De prikkelende, aparte schrijfstijl van Van Rensburg nodigt niet altijd uit om door te blijven lezen. Moeilijke woorden als Clos, Miasma en Solipsisme in het verhaal zorgen dat Google de beste vriend is. Ellie en Steven blijven mysterieus en dat past goed bij het verhaal, waarin het gaat om de diepere betekenis ervan. Sympathie voor het handelen van Ellie blijft daardoor uit. Voor de lezer is Ellie een mysterie, een vrouw met een duister randje. De dialogen tussen Elly en Steven duren te lang en halen de spanning uit het verhaal. Van Rensburg maakt gebruik van het weer om de woede die in Ellie heerst los te laten barsten. Het weer gaat op en neer, net als haar woede. 

Een lang weekend is een origineel verhaal met een abrupte wending die niet helemaal geloofwaardig overkomt.

Bezoekersreacties:



Erika (64) op 4 september 2022:
Ellie en Steven gaan voor het eerst samen een weekend weg, naar een afgelegen huis, waar ze door een sneeuwstorm vast komen te zitten. Het romantisch bedoelde weekend verloopt echter rampzalig. Zowel Ellie als Steven hebben geheimen, maar ze zijn volledig aan elkaar overgeleverd. Het boek is opgebouwd uit elkaar afwisselende hoofdstukken vanuit beide personages. Ellie is de ik- figuur, over Steven lezen we in de derde persoon enkelvoud. Meteen komen ook de verschillen tussen de chaotische woelige Ellie en de nette georganiseerde Steven gelijk boven tafel. Daartussendoor staan geheimzinnige anonieme dagboekfragmenten, die zich in de tijd voor het weekend afspelen. Maar Van Rensburg heeft voor alle drie de personages dezelfde schrijfstijl toegepast. Ze schrijft beeldend, poëtisch, met prachtige zinnen in mooie beeldspraak. Knap, maar soms net iets te kunstmatig en Ik vraag me af of echt alles zo mooi en omfloerst beschreven moet worden, hier en daar mag het best kort en functioneel. De drie personages zijn niet te herkennen aan een eigen stijl. Hiermee zou het eindelijk nog mooier zijn geweest, aannemelijker ook. Het verhaal verloopt traag, stap voor stap, heel gedetailleerd volgen we de handelingen van Ellie en Steven. Het gevoel van onthaasting is duidelijk aanwezig, maar tegelijkertijd is er ook meteen een unheimische sfeer met subtiele hints naar geheime agenda’s van zowel Ellie als Steven. Na een bizarre wending in het verhaal wordt de sfeer steeds beklemmender, de gruwel van wat zich afspeelt of dreigt te gaan afspelen springt vanuit de pagina’s op je af, tot het onvermijdelijk dramatische slot, waar Van Rensburg de ontknoping zo lang mogelijk uitstelt. Vlak daarvoor heeft ze nog een klein, verbazend raadsel voor ons. Door aandachtig lezen kunnen we constateren wat dit zou kunnen betekenen, maar eigenlijk blijft het gissen. Hier laat ze ons een beetje teveel aan ons lot over. Verklappen hoeft niet, maar iets meer indirecte aanwijzingen zouden ons in staat stellen om met meer zekerheid de plot te begrijpen. Het boek eindigt te snel, te warrig en onwaarschijnlijk. Het had een betere plot verdiend. Wel is het leuk om de proloog nog een keer te lezen als je het boek uit hebt. Heel veel valt dan op zijn plaats, en heel veel van wat daar is weggelaten, is opgenomen in de laatste hoofdstukken. De originele titel Nobody but us is veel mooier dan de vertaling, ook al omdat hij in het boek een paar keer voorkomt en prachtig in de context past.
Oordeel:

Pas verschenen >
Bloedband

Bloedband
Jet van Vuuren

Roofdier

Roofdier
Toni Coppers

IJzige val

IJzige val
Ulf Kvensler

De nachtdienst

De nachtdienst
Esther Verhoef
(Midprice)

Onderstroom

Onderstroom
Linda Jansma

Doodvonnis

Doodvonnis
Andreas Gruber

De boekenmoord

De boekenmoord
Sandra Berg

De vergissing

De vergissing
K.L. Slater
(E-book)

Speelplaats

Speelplaats
A.M. Ollikainen

Website Security Test