Omschrijving:
Zeven dagen na de ontvoering van een twintigjarige vrouw wordt op een grasveld dicht bij de internationale luchthaven van Los Angeles haar lichaam gevonden. Haar ledematen zijn zo neergelegd dat haar lichaam een ster lijkt te vormen. Uit de autopsie blijkt dat ze op een verschrikkelijke manier is vermoord. Maar er wordt meer ontdekt…
Rechercheur Robert Hunter krijgt de zaak toegewezen en wordt vrijwel direct geconfronteerd met een tweede slachtoffer. Hij realiseert zich dat hij snel moet zijn, want deze moordenaar lijkt voor niets of niemand terug te deinzen. Kan Hunter de mysterieuze crimineel stoppen?
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Eline Van Der Meulen op 30 januari 2025:
Chris Carter heeft met Ik ben de dood het zevende deel in de Robert Hunter reeks afgevuurd op de Nederlandse en Belgische lezers. De serie is ongekend populair en wordt intussen al in meer dan twintig landen uitgegeven. Carter was vroeger een forensisch psycholoog, maar heeft zich intussen volledig toegelegd op het schrijven van boeken. Met succes zo blijkt.
Dit zevende deel draait rond een seriemoordenaar die zichzelf I am death gedoopt heeft en die de speurders uitdaagt om hem op te sporen. Zijn slachtoffers lijken geen link met elkaar te hebben en de modus operandi is telkens verschillend. Hoofdpersonages Hunter en Garcia weten aanvankelijk niet wat de link is tussen de dode vrouwen, maar uiteindelijk kunnen ze toch de losse eindjes aan elkaar knopen en komt een oplossing dichterbij. Of zo lijkt het toch.
Ik ben de dood bevat verschillende korte hoofdstukken, waarvan een deel ervan geschreven is vanuit het standpunt van een zekere Wurm. Een slachtoffer van het zogenaamde Monster en amper elf jaar oud. De andere hoofdstukken zijn grotendeels vanuit het standpunt van Robert Hunter en een kleine minderheid wordt verteld vanuit het standpunt van andere vrouwelijke slachtoffers. Het boek leest door het gebruik van de korte hoofdstukken en de spannende mini cliffhangers zeer vlot en het zet de lezer aan telkens meer pagina’s te verslinden. Net zoals in eerdere delen zijn de hoofdpersonages van dit boek Hunter en Garcia. De lezer komt te weten hoe ze de vorige zaak verteerd hebben en hoe het duo al snel weer geconfronteerd wordt met een nieuwe moord. Daarnaast wordt ook Wurm geïntroduceerd, een jongen van elf, die slachtoffer werd van het Monster. Zijn schrijnende situatie doorheen het boek kan de lezer een brok in de keel opleveren en bepaalde passages hiervan zijn zeker niet voor tere zieltjes bestemd. Dat geldt overigens ook voor enkele andere hoofdstukken in het boek, waarbij de moordwijze soms zodanig beschreven wordt dat mensen met een gevoelige maag dit boek best niet ter hand nemen.
Ik ben de dood is, net zoals zijn voorgangers in de reeks, een sterk deel. Door het boeiende verloop van de feiten en de cliffhangers aan het einde van bepaalde hoofdstukken, blijft de lezer geboeid verder lezen. Fans van Chris Carter kunnen dus weer hun hart ophalen aan zijn nieuwste boek en zullen ongetwijfeld uitkijken naar een vervolgdeel.
Bezoekersreacties: