Omschrijving: Hoe je het ook probeert, aan je verleden ontkom je niet. Een jonge vrouw verdwijnt spoorloos. Tussen haar bezittingenwordt een door haar geschreven brief gevonden met een zeer verontrustende inhoud. Ondertussen duikt in een havenstadje in Michigan een geheimzinnige vrouw op.
In Ben zo terug volgen we chronologisch een week in het leven van Quinn en Alex. De hoofdstukken worden afwisselend vanuit Quinn en vanuit Alex beschreven. Zij kennen elkaar niet en lijken tot in een vergevorderd stadium in het boek ook niets met elkaar te maken te hebben. Als lezer ben je lang in twijfel over de samenhang tussen de twee verhalen. Quinn is een twintiger die worstelt met liefde en werk en samen met Esther een appartement bewoont. Op een ochtend blijkt Esther niet in het appartement te zijn en komt ze na een paar dagen ook niet terug. De onrust hierover neemt toe bij Quinn naarmate de verdwijning langer voortduurt. Ze duikt steeds dieper in het leven van Esther en ontdekt verrassende dingen waardoor ze heel anders tegen haar huisgenoot aan kijkt en twijfelt over het ware gezicht van Esther. Ondertussen volgen we ook het verhaal van Alex. Hij heeft de middelbare school afgerond en werkt tot zijn ongenoegen in een restaurantje in het ingeslapen stadje waar hij is opgegroeid. Hij woont samen met zijn vader die alcoholist is en probeert zo goed en zo kwaad als het gaat voor zijn vader te zorgen en zelf overeind te blijven. Op een dag ontmoet hij een mysterieuze vrouw die uiteindelijk haar intrek neemt in het verlaten, vervallen huis aan de overkant van de straat. Hij raakt in de ban van haar.
In het debuut van Mary Kubica, The Good Girl, vertelde de auteur het verhaal ook vanuit verschillende personen. Dit werd hier en daar wat ingewikkeld, omdat ze ook koos voor verschillende tijdsperiodes. Dat is in dit boek niet het geval, waardoor het prima te volgen is. Wel duurt het iets te lang voordat de link tussen de verschillende verhaallijnen duidelijk wordt en lijkt het lange tijd alsof je twee verschillende boeken door elkaar leest. De auteur zet de lezer steeds op het verkeerde been; het wordt maar niet duidelijk voor wie je sympathie moet opbrengen en wie de boosdoener is. Helaas weten de karakters niet echt te raken, dit heeft misschien te maken met het feit dat je als lezer je focus steeds moet verleggen tussen Quinn en Alex. Zo nu en dan is het boek wat langdradig, maar de plot zit enorm goed in elkaar en leidt tot een verrassend einde waarin alle lijntjes heel logisch bij elkaar komen. Ben zo terug is echt een boek dat je nog eens wilt lezen met de kennis van nu om wellicht eerdere aanwijzingen en een diepere laag in het boek nog beter te kunnen begrijpen.
Bezoekersreacties:
