De troonopvolger is alweer het achtentwintigste deel van deze serie met commissaris Guido Brunetti in de hoofdrol. Op de cover heel treffend de Campanile op het St. Marcoplein plein van Venetië . Als Gonzalo's goede vriendin in Venetië arriveert om voor een aantal vrienden een herdenkingsdienst te organiseren, wordt ze in haar hotelkamer vermoord. Brunetti verricht het onderzoek en stuit op een geheim waarbij meteen de vraag rijst wie koste wat kost wil voorkomen dat alles blijft zoals het is. Wie is die vrouw eigenlijk en wat zijn haar bedoelingen? Het verhaal begint rustig, zoals we dat gewend zijn in deze serie. Dit kabbelt door totdat er een moord wordt gepleegd. Dan begint de spanning zich langzaam te ontwikkelen. Donna Leon weet je iedere keer weer mee te nemen naar Venetië en je in het verhaal te trekken. Ze laat de lezer genieten van de Italiaanse sfeer. Naast de vertrouwde bekende personages verschijnen ook nieuwe die heel subtiel het verhaal een bepaalde richting insturen om het tot een mooi geheel te maken. Commissaris Brunetti is een rustige man en hij houdt van de goede dingen van het leven, wat de auteur goed weet te vatten. Ondanks de uitvoerige scènes die worden beschreven, wordt het verhaal niet langdradig. De vaart blijft erin.

In De troonopvolger wordt de nadruk gelegd op het dagelijkse leven in Venetië en tegelijkertijd wordt ook de bureaucratie en zaken als eigenbelang onder de loep genomen. Donna Leon weet op een subtiele manier de aristocratie te vermengen met onze moderne tijd waarmee duidelijk wordt dat er nog voldoende ruimte over is voor meer boeken in deze serie.