Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Diane Kooistra op 13 oktober 2022:
Let op; als je de vorige delen nog niet gelezen hebt zou er een spoiler in de recensie kunnen staan.
Kirstin Rozema schreef onder haar pseudoniem Sophie Esther haar eerste thrillerserie. Daarnaast schrijft ze al jaren romans en kinderboeken. Momenteel is ze met een klein team actief om nieuwe talenten op schrijfgebied een kans te geven door het organiseren van de Valentijnprijs, de Junoprijs en de Hermesprijs (resp. prijzen voor de beste roman, kinderboek en spannende boek)
Kirstin woont in Almelo met haar man, hond en eigenwijze kater.
De cover is vrij eenvoudig gehouden, net als de andere delen. Elke keer een voorwerp dat centraal staat. Nu staat er nu een klok op en daar draait ook alles om in dit boek.
Tijdlijn is het vierde en afsluitende deel van de serie. De vorige delen heetten Ommekeer, Zijdelings en Terugkeer, Het is een spannende serie maar omdat er best veel tijd zit tussen de verschillende delen moet er wel steeds in het geheugen gegraven worden over hoe het alweer zat.
Dit deel is zeker niet los te lezen en de serie is zeer bingeread waardig.
Pieter-Jan Kuijpers organiseert een benefietconcert aan de andere kant van de wereld. Hij is bij de vrijwillige brandweer en wil zijn collega’s die tegen de branden in Australie strijden ondersteunen. Een droom die uitkomt. Het is bijzonder want zijn broer Benno was de dader van de aanslag op de band Watership die jaren geleden vele levens overhoop haalde. Pieter-Jan heeft contact met enkele mensen van de band die slachtoffer waren van de aanslag. Pieter wil goedmaken wat er toen gebeurde en waar niemand meer over wil praten. Dan heeft de auteur ineens een verrassing voor de lezer in petto en is daar ineens Boek 2 Tijdlijn waar Vincent wakker wordt in een wereld waarin het allemaal nog niet gebeurd is. Het lijkt allemaal een grap maar het wordt ook wel heel spannend. Het einde van het verhaal is ontroerend en mooi. Sophie Esther laat alles op een bijzondere manier bij elkaar komen.
'Ieder jaar, dezelfde tijd, een moment om hier te zijn.'
Sophie Esther heeft op verschillende fronten laten zien dat ze kan schrijven. Ook in dit deel laat ze de helicopterview zoals eerder beschreven in de recensie van Terugkeer niet los. Ze is heel consequent in haar schrijfstijl.
Ze houdt rekening met de verschillende emoties van de hoofdpersonen en in het bijzonder van Pieter-Jan die in Australië de tijd van zijn leven meemaakt. Ook de andere personages uit vorige delen hebben weer een mooie rol. Er is naast de spannende momenten ook voldoende ruimte voor liefde en romantiek. Daarnaast is er natuurlijk rouw en verdriet wat Sophie Esther goed beschrijft en waarin haar kennis van het meenemen van de lezer in het verhaal echt naar voren komt. Lang na het lezen blijft het verhaal hangen.
'Ik heb geen enkel probleem met jou of met jouw komst. Jij hebt geen schuld aan de daden van je broer.'
Sophie Esther beschrijft het verblijf in Australië alsof ze er zelf is geweest, een teken van goede research. Ze vertelt over de hitte en de droogte en creëert zo een mooi toneel voor dit afsluitende verhaal. Door het uitstapje in het Boek 2 krijgt het verhaal net die boost die het nodig heeft. Het zal in het begin apart over komen en nieuwsgierig maken naar wat er nu weer bedacht is en hoe dit af zal lopen.
Tijdlijn is een fijn afsluitend deel van een bingeread waardige serie. Voor lezers van spannende romans die meegenomen willen worden in het verhaal.
Bezoekersreacties:
Jaimy Smeets (32) op 14 oktober 2022:
Het langverwachte vierde deel in de serie waarin de Vanhovens centraal staan, is er eindelijk. Ik heb er reikhalzend naar uitgekeken want ik ben enorm fan van deze serie maar ik keek er ook een beetje tegenop, de personages zijn namelijk allemaal in mijn hart gaan zitten en ik ben nog niet klaar om afscheid van hen te nemen.
Sophie Ester heeft er echter weer een enorm spektakel van gemaakt, een meer dan waardig einde van deze misdaadroman-reeks.
Alles lijkt Vincent eindelijk voor de wind te gaan, hij is zelfs een nieuwe vriendschap aangegaan met iemand waar niemand het ooit van gedacht had.
Maar als hij na een geslaagde avond wakker wordt, blijkt zijn leven helemaal niet meer te zijn zoals hij het de afgelopen jaren geleefd heeft.
Het is niet alleen voor Vincent schakelen naar wat er allemaal gebeurd, ook als lezer moet je heel erg bij de les blijven.
Het is heel erg in de stijl van de vorige boeken, maar ik krijg er ook Stephen King-vibes van. Je denkt namelijk te weten hoe de vork in de steel zit, maar deze nieuwe verhaallijn geeft een totaal ander inzicht, wat je aan alles dat je dacht te weten, laat twijfelen.
Er zit niets anders op dan het boek verder te lezen en achter het daadwerkelijke verhaal te komen.
De plot is wederom meesterlijk opgesteld. Het had geen waardiger afscheid kunnen zijn. Alles wat Vincent verloor in de voorgaande delen passeert nogmaals de revue, maar op een heel nieuwe manier die je nog eens in het gezelschap zet van hen die we inmiddels moeten missen. De personages zijn natuurlijk allemaal bekenden, toch zien we ze nu ook in een ander daglicht. Het is leuk om ze op deze manier weer opnieuw te leren kennen, ook al pakt het niet altijd positief uit.
Sophie Ester heeft met het schrijven van deze misdaadroman echt een stijgende voortgang laten zien. De plot was bij het eerste boek al ontzettend goed, maar de uitwerking ervan net iets minder. In het tweede en derde deel haalde ze dit ruimschoots in: haar schrijfstijl werd beter en ging veel meer bij het verhaal passen waardoor het echt een genot werd om haar boeken te lezen, zeker in combinatie met de nog steeds indrukwekkende plots. Ditmaal heeft ze wat mij betreft de overtreffende trap genomen.
Tijdlijn is emotioneel, rauw en ‘bittersweet’. In lijn van de vorige verhalen maar toch ook in een andere/eigen stijl. Een uniek verhaal, dat de perfecte afsluiter voor deze unieke reeks blijkt te zijn.
Bedankt Sophie Ester voor het recensie-exemplaar van Tijdlijn.
Oordeel:
