Het verleden gaat nooit op vakantie

Nena gaat op vakantie met haar vriend Diederik en zijn zoontje Benjamin. Ze hebben een groot strandhuis gehuurd in Málaga. Groot was een vereiste, want zijn ex Celeste moet ook mee, zoals afgesproken in het ouderschapsplan. Gelukkig gaan ook Pieter - een familievriend die nog volop in de rouw is om zijn overleden vriendin Lou - en zijn zoontje Casper mee. Nena's vriendin Karlijn en haar twee zoontjes maken het reisgezelschap compleet.

Prima, het huis is groot genoeg.

Tot er spoken uit het verleden opduiken en Nena zich afvraagt of het wel zo slim was om met deze groep instabiele 'vrienden' op vakantie te gaan.

Nena, de bonusmoeder, gaat met haar vriend Diederik en zijn zoontje Benjamin naar Malaga. Ze hebben een groot strandhuis gehuurd want er gaan nog meerdere personen mee. De ex van Diederik, Celeste moet ook mee. Het staat genoteerd in het ouderschapsplan dat ze samen op vakantie gaan. Nena’s vriendin Karlijn en haar tweeling Sam en Boaz gaan ook mee net als Pieter, een vriend van de familie met zijn zoontje Casper. Pieter heeft het zwaar met het verlies van zijn vriendin Lou en zit nog midden in de rouwverwerking. Het verleden speelt een rol en Nena twijfelt of het wel zo’n goed idee was om met deze groep mensen een ontspannen vakantie te gaan vieren. 

Strandhuis gaat verder waar De bonusmoeder eindigde. Het is aan te raden om eerst De bonusmoeder te lezen om zo de personages goed te leren kennen. Toch is het ook mogelijk om Strandhuis afzonderlijk te lezen omdat Inge van Prooijen regelmatig terugblikt op eerdere gebeurtenissen. Strandhuis start met slechts één zin. Het verhaal wordt chronologisch verteld met dreigende korte cursief geschreven stukjes ertussendoor. De schrijfstijl van Inge van Prooijen is filmisch te noemen, bloemrijk en vol details. De omgeving is duidelijk zichtbaar en ook de personages krijgen de nodige aandacht. Het is een groot gezelschap met personages die allemaal een verleden hebben. De spanningsopbouw is rustig en de plotwendingen voeden de nieuwsgierigheid en de drang om verder te lezen. 

Strandhuis is een heerlijke minithriller, een heerlijk tussendoortje om lekker in weg te duiken, geschreven in de typische van Prooijenstijl.