Omschrijving: "Pas na tweeën ’s middags werd ik weer wakker. Mijn hele wezen schreeuwde om Martijn, maar hij had niets meer van zich laten horen en wat zou ik moeten zeggen? Toch graai ik nu met wild kloppend hart naar mijn telefoon. Het appje is echter van Corine.
Hoe lang moet ik mijn nieuwsgierigheid nog bedwingen? Serieus Kim, ik maak me zorgen. Wat is er aan de hand? Wat is er aan de hand?
Absoluut een goeie vraag. Dat zou ik ook wel willen weten. Het lijkt er sterk op dat mijn minnaar zijn vrouw heeft vermoord, mijn echtgenoot heeft geprobeerd mijn moeder te vermoorden en ik ben bang dat een van mijn cliënten onderweg is om mij te vermoorden. Meer niet. Niets om je zorgen over te maken.”
In de literaire thriller Kamer 305 raken de levens van Kim en Eva met elkaar verstrengeld tijdens hun huiveringwekkende zoektocht naar het motief achter enkele mysterieuze moorden.
Als jong meisje las Yvonne Franssen al veel spannende verhalen en droomde ze dat ze ook een schrijver zou worden. Ze deed mee aan verschillende schrijfwedstrijden waaraan ze mooie publicaties en prijzen overhield. Haar debuutthriller Talio verscheen in 2012, gevolgd door De genius. In 2013 schreef ze een minithriller Mysterie aan de Maas. Ook schrijft ze iedere dag een versje die ze onder andere post op Facebook. In 2018 verscheen Schaduwen en nu dus Kamer 305.
De donkere cover van Kamer 305 waarop een lege parkeerplaats te zien is, oogt mysterieus en roept spanning op. De gele letters knallen van de cover zodat deze zeker zullen opvallen in een boekhandel.
In Kamer 305 maken we kennis met Kim (getrouwd met Simon), Martijn (een getrouwde man maar heeft een verhouding met Kim) en Eva (haar vader is gestorven maar is donor geweest voor een drietal personen). Kamer 305 is de vaste locatie waar Kim en Martijn afspreken. Wanneer Martijn niet arriveert op de afgesproken tijd, besluit Kim alvast de wijn klaar te zetten. Tot haar schrik ligt er een dode vrouw in het bad. Ze neemt een rigoureus besluit, een besluit dat grote gevolgen blijkt te hebben. Eva gaat op zoek naar de personen die donormateriaal van haar vader hebben gekregen en stuit op een aantal vreemde zaken. De levens van Kim en Eva raken verstrikt tijdens hun zoektocht naar de mysterieuze moorden en komen zelf in gevaar.
Wat een heerlijke thriller heeft Yvonne Franssen weer geschreven. Haar vlotte schrijfstijl, de megakorte hoofdstukken zorgen ervoor dat je alles om je heen vergeet en maar één ding wil: lezen! In het begin is het wennen wie er aan het woord is. De namen staan boven de hoofdstukken en langzaam leer je de personages kennen. Er worden verschillende puzzelstukjes op tafel gegooid en langzaam vormen deze de complete puzzel. In de eerste persoon vertellen Kim, Eva en Martijn het verhaal. Ook de dader komt aan woord. Dit is duidelijk gemaakt door een ander lettertype te gebruiken. Lange tijd blijft het onduidelijk wie deze persoon is. Yvonne houdt dit goed verborgen voor de lezer, regelmatig word je op het verkeerde been gezet en blijft het gissen naar de dader. Ook strooit ze met cliffhangers en dit maakt extra hongerig naar het einde. Niet alle personages zijn even sympathiek maar dit is precies de bedoeling van Franssen. Als lezer leef je intens mee met Kim en Eva. Ze worden duidelijk in beeld gebracht en voelen 'echt'.
Yvonne Franssen heeft met Kamer 305 wederom bewezen dat ze in de top tien van Nederlandse thrillerauteurs hoort. Het is een super spannende thriller, geschreven in de typische 'Franssenstijl' met een einde waarbij je mond openvalt en dat nog lang blijft hangen in je hoofd. Een dikke vette aanrader!
Bezoekersreacties:
Marjan Dekker (39) op 16 oktober 2019:
Tweet Martijn en Kim hebben een affaire.
Zij spreken regelmatig af in kamer 305 tot Kim op een dag een dode vrouw aantreft in die kamer.
“Half en half had ik verwacht bij terugkomst bij het hotel een hoop tumult aan te treffen, maar het parkeerterrein ligt er net zo verlaten bij als twintig minuten geleden.”
Eva heeft een moeizame jeugd waarin haar jongste broertje het hart van haar oudere broer als donororgaan ontvangt.
“… iemand met een donorhart die zei: ‘Als ik zeg dat ik de energie van mijn donor kan voelen, bedoel is eigenlijk dat het net is alsof ik haar ben en zij mij…’”
Wie is de grote onbekende? Wat is de relatie met Martijn, Kim of Eva?
Naast de vrouw die in kamer 305 wordt gevonden worden na verloop van tijd meer slachtoffers gevonden. Wat hebben zij gemeen? Waarom zijn juist zij het slachtoffer? Of is het gewoon toeval?
Kamer 305 neemt je mee in de levens van Eva, Martijn, Kim en een onbekend persoon. Het verhaal is geschreven in korte hoofdstukken waarbij je leest vanuit het gezichtsveld van de 4 hoofdpersonen. In het begin wordt terug gegaan naar het verleden van Eva en schakelt het vrij snel door naar het heden van Kim en Martijn. Lastig in dit stuk was dat de verhaallijn van Eva nog wel in het verleden verder ging, waardoor je niet alleen van persoon wisselde, maar ook van periode waarin het zich afspeelt. Dit is echter alleen in de eerste hoofdstukken. Het verhaal gaat daarna snel door in dezelfde periode voor alle personages.
De spanning is hoog, het verhaal is dusdanig opgebouwd dat je het boek niet weg wilt leggen, maar wilt weten wat er daarna gaat gebeuren. Als je denkt dat er uit bent wordt weer nieuwe informatie gegeven waardoor je toch weer gaat twijfelen. Net als je denkt dat alles rustig is wordt nog een saillant detail gepubliceerd.
“Mijn hart ligt als een ijsklomp in mijn borst. Kim slaat in ontzetting haar handen voor haar mond. Ze kokhalst.”
Van mij krijgt Kamer 305 4 sterren ****
Met dank aan vrouwenthrillers om dit mooie boek te mogen lezen.
Oordeel:
Annette Overvoorde (50) op 14 oktober 2019:
Tweet Yvonne Franssen heeft een grote liefde voor taal, wat blijkt uit haar mooie boeken. Al sinds ze kan lezen, schrijft ze korte verhalen en versjes.
Het drama van Kamer 305
“Pas na tweeën ’s middags werd ik weer wakker. Mijn hele wezen schreeuwde om Martijn, maar hij had niets meer van zich laten horen en wat zou ik moeten zeggen? Toch graai ik nu met wild kloppend hart naar mijn telefoon. Het appje is echter van Corine.
Hoe lang moet ik mijn nieuwsgierigheid nog bedwingen? Serieus Kim, ik maak me zorgen. Wat is er aan de hand?
Wat is er aan de hand? Absoluut een goeie vraag. Dat zou ik ook wel willen weten. Het lijkt er sterk op dat mijn minnaar zijn vrouw heeft vermoord, mijn echtgenoot heeft geprobeerd mijn moeder te vermoorden en ik ben bang dat een van mijn cliënten onderweg is om mij te vermoorden. Meer niet. Niets om je zorgen over te maken.”
In de literaire thriller Kamer 305 raken de levens van Kim en Eva met elkaar verstrengeld tijdens hun huiveringwekkende zoektocht naar het motief achter enkele mysterieuze moorden.
De elementen
De cover is een echte blikvanger. Donker en een beetje grimmig, met opvallende letters. De flaptekst maakt al zeer nieuwsgierig. Dit boek wil je gewoon dolgraag in je boekenkast.
Dat Yvonne Franssen een grote liefde voor taal heeft was al te bespeuren in het vorige boek "Schaduwen". In deze thriller Kamer 305, zien we opnieuw meerdere personages die we stuk voor stuk apart volgen. Door de fijne schrijfstijl en heerlijk vloeiende zinnen leest deze weer net zo prettig als Schaduwen. In dit boek bespeur je als lezer een soort cadans; als de een aan het eind van een hoofdstuk uit de auto komt, start het volgende weer met wegrijden van..dat is knap gedaan. Als je hier op gaat letten, kom je al tot mooie verrassingen.
Kamer 305 draait om mysterieuze zaken rondom een actueel thema. Met 3 personages in de hoofdrol. In de vertelperspectief van de ik-persoon, begint Eva met een terugblik aan haar jeugdjaren. Dan volgen Kim en Martijn, die minnaars zijn. Als een van beide zich bedenkt, dat het zo toch niet langer kan doorgaan, blijkt de echtgenote van Martijn verdwenen te zijn. De toon is dan al gezet, de spanning neemt toe.
Die spanning wordt goed vastgehouden door de korte hoofdstukken en de wisselperspectief. Het wisselt van Kim, naar Eva, en van Eva naar Martijn. Daarnaast heeft de "grote onbekende" ook een rol. Door de actie en wisselingen ontpopt KAMER 305 zich tot een soort puzzel. Yvonne Franssen heeft een groot schrijftalent. Naast de fijne schrijfstijl, die we al konden proeven in SCHADUWEN, zet de auteur de lezer aan om mee te gaan denken, wie het labyrint met zijn onverwachte wendingen, ongeschonden zal verlaten. En wie dit allemaal op zijn geweten heeft. Want de verdwijning van Judith was nog maar een begin. Daarna vinden er een aantal drama's plaats, die geen samenhang blijken te hebben. Al vindt Eva dit wel heel toevallig allemaal.
Conclusie
KAMER 305 is een verfijnde thriller, van hoog niveau. Door de wisselperspectief en acties die er gebeuren, blijf je bij het verhaal. De spanning wordt al snel aangetrokken, en net als bij een spannende serie is stoppen geen optie. Aan het eind van elke hoofdstuk word je getriggerd tot nadenken. Want wat hebben Kim, Eva en Martijn met elkaar gemeen? En wie steekt er zijn neus overal tussen?
~~Yvonne Franssen heeft hiermee opnieuw een super-thriller het levenslicht gegeven. Ik hoop dat er nog veel meer zullen volgen, want ik ben groot fan!~~ Oordeel:
Erna Eikhoudt (56) op 13 oktober 2019:
Tweet Yvonne Franssen ( 26-01-1969, te Tegelen) debuteerde in 2011 met haar eerste thriller Talio. Daarna volgden nog De genius, Mysterie aan de Maas en Schaduwen. Na enkele uitstapjes naar andere genres publiceert ze nu met haar nieuwe thriller Kamer 305.
Kim heeft een afspraak met Martijn in hun vaste ontmoetingsplek, kamer 305 van Hotel Nuland. Ze hebben een geheime liefdesrelatie. Kim is getrouwd met Simon, een ex-gedetineerde met een gruwelijk verleden. Martijn is getrouwd met Judith, een arts die bekend is omdat ze een transplantatiehart heeft gekregen. Als Kim kamer 305 binnen komt schrikt ze enorm, er ligt een dode vrouw op het bed. Ze weet niet wat te doen. Als dan ook nog het bericht van Martijn komt dat hij verhindert is slaat de paniek toe. Wat moet ze doen?
Martijn heeft de afspraak met Kim af gezegd omdat zijn vrouw ineens weg is. Eigenlijk vindt niemand dat vreemd, ze is eerder een periode verdwenen geweest. Maar toch besluit Martijn bij de politie aangifte te doen van vermissing.
Eva Duyn is een jonge vrouw die een beladen verleden heeft. Haar vader was gewelddadig en haar moeder deed niets om haar kinderen te helpen. Haar oudste broertje leefde dankzij een orgaan dat hij gekregen heeft van een jonger broertje dat overleden is. Haar broer verongelukt helaas. Eva heeft zich verdiept in orgaantransplantatie en stelt zich vaak de vraag of de overledene doorleeft in de ontvanger van het orgaan en je dat kunt merken. Haar vader is bij een gewelddadige overval om het leven gekomen en heeft drie organen geschonken, waaronder het hart dat naar Judith is gegaan.
Er ontwikkelt zich een spannend verhaal met onverwachte verbanden en relaties.
De cover: een duistere cover van een parkeerplaats. Al snel is duidelijk dat dit de parkeerplaats bij het hotel is. Het is een goede cover voor een thriller, duister en het maakt je nieuwsgierig.
Opbouw van het verhaal: het verhaal is geschreven in korte hoofdstukken, ieder vanuit een andere persoon geschreven en verspringen ook in de tijd. Het is vooral in het begin even wennen en je moet als lezer wel goed opletten.
Het plot: het plot zit goed in elkaar. Er waren voor mij echter te veel aanwijzingen en zo had ik het al snel door. Wat de spanning in het verhaal overigens niet verstoorde.
Waardering: 3 ˝ ster
Oordeel:
