Noem vier karaktereigenschappen die Isa Maron kenmerken.
Energiek, creatief, vrolijk, sociaal.
Waarom heb je ervoor gekozen om onder een pseudoniem te schrijven?
Mijn eerste uitgever had een auteur die gestalkt werd door een lezer. Omdat mijn debuut een erotische thriller was vertelde hij me dat het verstandig was om een pseudoniem te nemen. Ik koos daarbij voor een verbastering van de naam van mijn overleden dochtertje.
Hoe ziet je schrijfdag eruit?
Omdat ik vaak tot laat werk kom ik niet zo vroeg mijn bed uit, om een uur of negen. Ik zet een grote mok koffie en ga aan mijn Mac zitten. Eerst doe ik de mail, en wat dingen voor mijn bedrijf, dan begin ik te schrijven, ik doe research, maak schema’s en aantekeningen, doe wat huishoudelijk werk – bij mij loopt altijd alles door elkaar. Als ’s avonds iedereen naar bed is, werk ik vaak nog door. Dan schrijf ik de dingen waar ik stilte voor nodig heb, vaak de griezelige stukken.
Waar haal je je inspiratie vandaan en hoe bedenk je de karakters en de verhaallijnen van bijvoorbeeld De Noordzeemoorden? Heb je een strak plan/schema of ontwikkelt het verhaal zich tijdens het schrijven?
Inspiratie haal ik uit de werkelijkheid. Uit mooie dingen die ik tegenkom, maar ook uit gruwelijke zaken. De verhalen beginnen voor mij vaak met een beeld, een scène, meestal de begin- of eindscène. Dan begin ik me af te vragen wie die mensen zijn die in die scène optreden. Wat ze daar doen, wat ze bezighoudt en welke problemen ze hebben. Voordat ik begin te schrijven werk ik een synopsis uit, met een schema – maar dat gooi ik dan vervolgens aan de kant en dan laat ik het verhaal zichzelf ontvouwen. Tijdens het schrijven ontdek ik nog heel veel over het verhaal en de personages. Er gebeurt van alles wat je niet verwacht. Gelukkig maar, anders zou het saai worden.
Met welk personage uit De Noordzeemoorden voel jij je het meest verbonden en waarom?
Met Kyra. Ik mag haar graag, ook al is ze soms onuitstaanbaar: eigenwijs, eigengereid en roekeloos. Ik vind het leuk dat ze zo gefocust is, en nieuwsgierig. Ik leef ook erg met haar mee. Ze worstelt met haar rol in het gezin en met haar ouders en natuurlijk vooral met de vermissing van haar zus. Ik kan me goed voorstellen dat je zoiets niet los kunt laten en dat je blijft zoeken naar aanwijzingen. Verder vind ik haar ook ontzettend dapper. Ik ga haar missen!
De gruwelijke zaken die je beschrijft (kindermisbruik, seksfeesten, moord op het bejaarde echtpaar) zijn gebaseerd op echte feiten. Dit betekent dat je grondig research hebt verricht. Hoe heb je dit ervaren?
De research is soms verschrikkelijk om te doen. De feiten die je in de werkelijkheid tegenkomt zijn nog veel gruwelijker dat ik ze opschrijf. Dat maakt ook dat ik heel goed nadenk over wat ik schrijf. Ik wil graag net over de rand gaan. Het moet schuren en pijn doen. Maar die grens ligt natuurlijk voor iedere lezer ergens anders. Toch kan ik niet wegkijken als er gruwelijke dingen gebeuren. Op heel veel plaatsen in de wereld zijn heel veel vrouwen slachtoffer van geweld van mannen. In feite wil ik dat de lezer ook niet wegkijkt.
Je bent lid van het moordwijven collectief. Waarom is dit collectief in het leven geroepen? Overleg je bijvoorbeeld met hen tijdens het schrijven?
De Moordwijven willen elkaar inspireren en stimuleren. Schrijven is niet altijd makkelijk, of eerlijk gezegd: soms is het een kwelling en dan is het heel fijn om een paar collega’s bij de hand te hebben. Schrijven is een eenzaam beroep, maar niet als je een Moordwijf bent. Verder willen we natuurlijk aandacht voor ons werk genereren. Dat gaat gemakkelijker als je met een paar auteurs bent.
Wie is jouw favoriete auteur?
Ik heb niet een enkele favoriete auteur, maar ik houd wel erg van het werk van Stephen King. En van Tess Gerritsen, Karin Slaughter, Henning Mankell… nou ja, zo kan ik wel even doorgaan.
Welke drie dingen neem je mee naar een onbewoond eiland?
Mijn gezin (alhoewel dat wel sneu voor ze is….), naturel chips en een eindeloze hoeveelheid boeken.
Met veel plezier las ik de serie De Noordzeemoorden. Moeten we nu echt afscheid nemen van Kyra en Maud of heb je nog een vervolg in de pen zitten?
In mijn hoofd heb ik nog geen afscheid van ze genomen, maar de verhaallijn van Sarina, de zus van Kyra is nu afgerond. Dus als ik weer iets over Kyra en Maud zou schrijven moet het een nieuw, heel sterk verhaal zijn. Ik weet niet of dat er nog in zit. Maar als het me te binnen schiet dan zou het best kunnen.
Waar zie jij jezelf over vijf jaar?
Mijn grote wens is te kunnen leven van het schrijven. Dat is in Nederland niet zo gemakkelijk omdat de markt nu eenmaal vrij klein is en omdat de vergoeding per boek heel laag is. Maar ik hou moed. Dus over vijf jaar zou ik graag een succesvol auteur zijn die van haar werk kan leven. Ik zou dan graag nog een paar heel spannende thrillers op mijn naam hebben staan. En misschien ook wel wat boeken in een ander genre. En misschien zouden De Noordzeemoorden verfilmd kunnen zijn… En ik zou heel graag een keer – al is het maar 1 week op plek 60 – in de bestseller 60 staan. Daar maak ik dan een printje van en die hang ik boven mijn bed. Ik fantaseer nog even heerlijk door…
Isa, erg bedankt voor je antwoorden.
Graag gedaan!