Om maar meteen met de deur in huis te vallen, in een eerder interview in 2016 was er sprake van een roman die zou gaan verschijnen. Heb ik wat gemist of is die roman om redenen toch niet verschenen?
Eigenlijk was dat de bedoeling. Ik zou een roman schrijven, maar ik weet niet of dat er echt van gaat komen. De afstand is op dit moment nog niet genoeg. Ik heb ooit ergens gelezen “Als je nog midden in je verhaal zit moet je wachten. Pas als je op je verhaal kunt staat, en er los van bent, is het tijd om er iets mee te doen.” Voor nu ben ik gelukkig met de thrillers die op stapel staan, dus ik zie mezelf de komende tijd geen roman schrijven.
Schim, jouw nieuwe thriller, is net verschenen maar de zesde thriller De dwaas is alweer geschreven en verschijnt in 2021. Je bent zelfs al weer bezig met een volgende thriller. Kun je zeggen dat je schrijfflow nu op hoog niveau is?
Ook al ben ik blij met de schrijfflow van minimaal één boek per jaar, het is niets in vergelijking met anderen, die makkelijk drie boeken per jaar schrijven. Stephen King heeft ondertussen zoveel boeken geschreven... dat is bizar en vooral bewonderenswaardig. Ik zou dat nu niet kunnen, dan zou ik alleen maar fulltime typen.
Veel van jouw thrillers hebben een vleugje horror in zich. Dit vond ik nu niet terug in Schim, is dit bewust gedaan of paste het niet bij het verhaal?
Schim op zich is al intens duister en rauw. De horror zit diep verstopt. Bij mijn vorige boeken was het meteen duidelijk beschreven, maar bij Schim heb ik gekozen voor een subtiele benadering.
Kun je al wat meer vertellen over De dwaas? Waar gaat deze thriller over? En waardoor heb je je laten inspireren? En wat is de inspiratie voor Schim geweest?
Het boek dat volgend jaar uitkomt gaat over Logan Ledger, een documentairemaker bij History Net. Hij raakt betrokken bij een vreemde zaak. Verder kan ik daar niks over zeggen. De inspiratie voor Schim lag voor een deel bij Jeffrey Epstein. Het eiland. De connecties. De bijzondere manier hoe de wereld van entertainment in elkaar zit. Zoveel vreemde verhalen, en dat boeit me. Het zijn vaak zaken waarbij ik me afvraag hoe sommigen karakters in staat zijn tot zulke intens slechte dingen.
Hoe zou je jouw schrijfstijl omschrijven?
Rauw. Duister. Mysterieus. Onverwacht. Maar waar ik echt op hoop? Dat het een verhaal is dat blijft zitten. Dat het aanvoelt als een echte ervaring, of als een speelfilm!
Is schrijver zijn wat je ervan verwacht had?
Ja. Ook al voelt het af en toe erg eenzaam. Als schrijver ben je erg betrokken met de maatschappij, omdat veel onderwerpen uitnodigen tot een verhaal. Ondanks schrijvers vaak betrokken zijn bij de maatschappij, staan ze er toch ook los van. Of je altijd maar vanaf de rand toekijkt, in plaats van actief deel te nemen. Dat isolement knaagt soms wel.
Wat is je grootste valkuil tijdens het schrijven?
Een overkill aan onderwerpen in één boek. Absoluut. Mijn fantastische redacteur zegt altijd dat ik wel tien verhalen in één manuscript heb zitten. Ergens ook positief, want de onderwerpen die dan worden geschrapt, kan ik meenemen naar een nieuw avontuur.
Heb je nog een droom op het gebied van schrijven?
Ja. Mijn droom: dat ik iedereen kan overhalen om te gaan lezen. De hele wereld! Mijn droom van vijf jaar geleden is uitgekomen, ook al kan ik dat soms nog steeds niet bevatten. De komende vijf jaar werk ik er hard aan om ook internationaal een plekje te veroveren. Daarom komen de nieuwe boeken uit onder mijn eigen naam.
Kun je na het schrijven van een boek de personages makkelijk loslaten of blijven ze nog geruime tijd aanwezig?
Ja. Losmaken is soms moeilijk, maar noodzakelijk. Ik was gek op Mikayla Jackson. Daarom moest ik daar iets aan doen. Mason Robins, als personage, heeft mij af en toe lastige momenten gegeven. Omdat ik voor het eerst vanuit mannelijk perspectief moest kijken. Voor een deel gaf hij vorm aan Logan Ledger ‘De Dwaas (2021)’ zonder een kloon te worden. Logan is ruwer en rauwer, minder geslepen, botter en af en toe een macho. Eigenlijk is het zo dat alle personages ergens wel blijven hangen. Vaak is het personage waar ik aan werk mijn absolute favoriet.
Als je mocht kiezen of een van jouw thrillers verfilmd zou gaan worden. Welke thriller zou dit dan zijn en waarom? Of, indien je absoluut geen verfilming wil, waarom niet?
Weet je dat ik al een script heb geschreven? In opdracht van een regisseur? Dat was een kloon van Het vervloekte huis. Maar voor mij voelde het schrijven van een script heel anders. Onnatuurlijk. Het duurde drie maanden en het was slecht. Echt slecht. Die ervaring leerde mij dat ik juist moet blijven doen waar ik goed in ben. Duidelijk ben ik niet toe aan scriptschrijven. Ik weet ook niet of mijn ambitie daar ligt. Maar als ik moest kiezen, dan zou ik zeker voor Schim gaan. Prachtige locaties. Vreemde omstandigheden. Een sluimerende mysterie. Ja, dat zou een mooie ervaring op het witte doek kunnen zijn...
