Mijn echte naam is Tica Peeman. Geboren in Papendrecht, opgegroeid op Goeree-Overflakkee. Ik heb een bedrijf (VIStrainingen) en begeleid mensen op het gebied van persoonlijk leiderschap en teamontwikkeling. Ik begeleid☺ook mijn twee jongens: Zep en Bodi. We wonen met zijn drieën in Noordwijk aan Zee en zijn vaak op het strand te vinden. Water is voor mij magisch. Of ik nou op een surfplank lig of aan het zwemmen ben; het voedt me. Altijd. Daarnaast hou ik van sporten, klussen en mooie gesprekken voeren met mijn vrienden.

Veel, dat is volgens mij het antwoord. Mijn ervaringen bij de politie lang geleden, mijn fascinatie voor menselijk gedrag, mijn fascinatie voor taal en mijn creatieve hoofd waar altijd een verhaal zwerft, een gedachte leeft, een beeld opduikt. Soms lees ik een nieuwsbericht dat me ideeën geeft of spreek ik met iemand uit het veld. Overal liggen puzzelstukjes van verhalen.

We hebben meteen een andere route gekozen. Mijn uitgeefster, Wanda Gloude, kent de boekenwereld goed en wist dat een onbekende nieuwe auteur weinig kans maakte om ingekocht te worden door de boekhandel. Zij kwam met het idee om er meteen een serie van te maken en deze via een groot digitaal platform uit te brengen. En dus heeft zij contact gelegd met Kobo die enthousiast reageerde op het idee. Het bijzondere is dus dat mijn debuut uit vier boeken bestond. Digitaal. Vrij snel bleek dat de serie heel goed werd ontvangen en ondertussen zijn we 43.000 downloads verder en ligt nu de weg vrij om naar de boekhandel over te stappen. Deel 5 en 6 zijn ondertussen ook digitaal verschenen en nu komen deze zes delen in een halfjaar tijd in de boekhandel te liggen. Spannend!

Hoofdpersoon en rechercheur Zoë Janssen is slim, stoer en tegelijkertijd iemand die regelmatig twijfelt over zichzelf. Ze is moeder, vriendin en partner en moet alle ballen in de lucht houden. De serie speelt zich af op het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee, waar Zoë geboren en getogen is. Er komen gruwelijke zaken op haar pad en met haar team probeert ze deze op te lossen. Ondertussen wordt zij in de gaten gehouden door een ontsnapte TBS’er. In het eerste boek speelt dit op de achtergrond, maar hij kruipt per deel steeds meer onder haar huid en dreigt alles wat haar lief is af te nemen. Dit is het overkoepelende verhaal van de serie en daarnaast is er per deel een zaak die ze moet oplossen.

Jazeker. Alhoewel er in de eerste boeken meer overeenkomsten zitten dan in de delen erna. Overeenkomstige elementen zijn: alleenstaande moeder, stoere buitenkant en twijfelende binnenkant, niet te opvallend willen zijn, aversie tegen regels en structuren, onhandig. 

Aangezien ik een fulltimebaan heb en directeur ben van een bedrijf, moet ik mijn schrijftijd goed plannen. Dit doe ik door schrijfweken te plannen. Ik weet in grote lijnen hoe een verhaal gaat lopen, maar schrijf vrij organisch; ik zie wel waar mijn ideeën me heenbrengen. Qua kennis weet ik door mijn politieachtergrond al aardig wat, maar ik doe ook veel onderzoek, praat met experts en laat me ondersteunen door drie vriendinnen: twee zijn teamchef bij de politie en een is criminoloog en juriste. 

Vooralsnog zie ik mezelf niet in een ander genre schrijven. Ik ben zelf dol op het genre en kijk en lees veel detectives. Ik hou van het puzzelen, de spanning, de jacht en de fascinatie voor menselijk gedrag. 

In mijn vak heb ik geleerd om feedback te ontvangen en toch weet ik dat het pijn kan doen. Zeker als het anoniem, ongenuanceerd en onduidelijk is wat ik ervan kan leren. Ik ben altijd op zoek naar ontwikkeling en door goede feedback leer ik wat ik beter kan doen. Ik heb bijvoorbeeld een vaste club mensen die mijn boek leest voordat het gecorrigeerd wordt en gesprekken met hen vind ik super waardevol. 

Ja, volgens mij kun je niet goed worden in schrijven als je niet veel leest. Ik lees veel binnen mijn genre met het nadeel dat ik dit steeds meer als studiemateriaal begin te zien dan als ontspanning. De boeken van Galbraith (pseudoniem Rowling) heb ik verslonden. Ik hou daarnaast van de eenvoudige stijl van Scandinavische schrijvers alhoewel ik ze soms wel erg ‘zwart’ vind. Ze zullen wel te weinig licht binnenkrijgen. Britse schrijvers hebben mijn voorkeur. Ze kunnen als geen ander lichtheid met zwaarte combineren. Elizabeth George bijvoorbeeld en Galbraith dus. Overigens vind ik dat er in Nederland en België hele goede thrillerschrijvers rondlopen. 

Dat weet ik niet goed. Het valt me op dat we vaak weinig persoonlijks horen over schrijvers. Als ik ze als voorbeeld wil zien, dan zou ik meer over ze willen weten. Op mijn nachtkastje ligt ‘On Writing’ van Stephen King en dat is, als het om schrijven gaat, wel mijn bijbel. Het boek is geweldig omdat King op een grappige en inspirerende manier uit de doeken doet wat de kunst van het schrijven is, maar ook laat hij zichzelf als mens zien en dat maakt het een prachtige combinatie.

Ik heb geen idee. Ik hou mijn opties open en ben iemand die erg kan genieten van wat er nu is en gebeurt. Het schrijven is een geweldig avontuur met onverwacht veel enthousiaste lezers en geweldige recensies. Ik hoop op mooie nieuwe avonturen en als dat zo is, duik ik erin. 

Ik ben ze dankbaar, intens dankbaar. Sowieso dat ze mijn boeken hebben opgepakt, maar ook de lieve, grappige (‘mijn kinderen hebben twee dagen geen eten gehad, omdat je boek uit moest’), stevige en enthousiaste reacties waren een feest om te krijgen. Als schrijver ben ik niets zonder hen.