(Voor Nederlands naar beneden scrollen)
Who is Johanna Mo? Can you tell us a bit about yourself?
Johanna: I’m originally from Kalmar in the south of Sweden, but now I live in Stockholm with my family. Besides my family I have one great love: books! I also enjoy watching series and cooking.
When did the idea to write a book come up and why a thriller?
Johanna: I’ve wanted to write since I was about 10 years old. I published my first book in 2007. The first two ones weren´t thrillers. In the beginning I didn’t have a clear picture of what I wanted to write about, but I´ve realised that suspense is the perfect genre for me. I like to write about dark subjects like death, loss, and guilt.
Was it difficult to find a publisher?
Johanna: Yes, I wrote about five books that got rejected before a publisher said yes to me. I’ve never been good at giving up, and also I’ve never found anything else I´d rather spend my time doing. I want to write, for me it’s as simple as that.
What does your writing process look like? Do you think of everything in advance or does this happen gradually?
Johanna: When I started writing thrillers I started to plan in advance. It’s hard to write a thriller without any planning at all. My planning start with the characters: Which will the people in the story be? Then I go on to plan what will happen to them. I seldom plan the book to the end, even though I have a picture of where the story will end. I start to write when I have enough planned, and the plan often changes when I start writing.
Did you expect your debut to be an instant success?
Johanna: My debut wasn’t an instant success. The success came with my eight book Nattsångaren/The Night Singer. After five books I tried to quit, but I couldn’t do it. I just love writing too much. I takes time to learn to be a good writer, and now I’m happy that my debut wasn’t an instant success.
What inspired you to write Nattsångaren?
Johanna: Two things inspired my. The first one was the environment itself. I wanted to write about Öland, cause I have so many fond memories from there. I grew up on the mainland, but my grandparents had a farm on Öland and I spent a lot of time there. The second thing was that I wanted to write about what it’s like to have someone in your family committ murder. That is how I came up with Hanna Duncker.
Was it immediately the intention to write a series with this protagonist?
Johanna: Yes it was, cause I knew from the beginning that it would take more than one book to tell the story of Hanna Duncker. I started by planning three, cause I don’t like to plan too far ahead. But after a while I realized that three books wouldn´t be enough either. Now I think there will probably be five.
Can you tell us a bit more about the main character?
Johanna: Hanna Duncker grew up on Öland and had a good childhood until she was twelve. Her mother died of cancer then, and her father started drinking. The week Hanna was graduating from school her father was arrested for murder. Hanna fled to Stockholm and became a police investigator. When The Night Singer starts she has moved back to Öland to deal with what happended.
Are there any similarities between you and the main character? If so, which?
Johanna: Maybe that we’re both very stubborn and never give up. She has a lot of anxiety and I can relate to that too. But I’m ten years older than her, and the best part for me about getting older is that I care less about what other people think. It’s impossible to please everyone.
You’ve been a book reviewer yourself, does that make it harder to write a book? Maybe you are much more critical?
Johanna: I’ve worked with books in a lot of different ways. Yes, I’ve been a book reviewer, but I’ve also been an editor, a translator, a proofreadear and a teatcher of creative writing. I’d say I’m critical by nature. I know a lot about how good writing is done, but that’s not the same as doing it. I can’t judge my own text the way I judge what other people have written.
Do you still read a lot now that you write yourself? Do you have a favorite author?
Johanna: Yes I still read a lot, especially Swedish crime fiction. It’s impossible for me to only name one favorite, but some of my favorites are: Arne Dahl, Camilla Grebe, Mattias Edvardsson, Christoffer Carlsson, Åsa Larsson and Tove Alsterdal.
Do you want to say something to our readers?
Johanna: I really hope you’ll enjoy The Night Singer and The Shadow Lily!
Nederlandse vertaling (Dutch Translation)
Wie is Johanna Mo? Kun je iets over jezelf vertellen?
Johanna: Ik kom oorspronkelijk uit Kalmar in het zuiden van Zweden, maar nu woon ik met mijn gezin in Stockholm. Naast mijn familie heb ik één grote liefde: boeken! Maar ik geniet ook van series kijken en koken.
Wanneer ontstond het idee om een boek te schrijven en waarom een thriller?
Johanna: Ik wilde al schrijven sinds ik ongeveer 10 jaar oud was. Mijn eerste boek publiceerde ik in 2007. De eerste twee waren geen thrillers. In het begin had ik nog geen duidelijk beeld voor me waarover ik wilde schrijven, maar ik kwam erachter dat suspense het perfecte genre voor mij is. Ik schrijf graag over duistere onderwerpen als dood, verlies en schuldgevoel.
Was het moeilijk om een uitgever te vinden?
Johanna: Ja, ik schreef ongeveer vijf boeken die werden afgewezen voordat een uitgever ja tegen me zei. Ik ben nooit goed geweest in opgeven, en ik heb ook nooit iets anders gevonden waar ik mijn tijd liever aan besteed. Ik wil schrijven, voor mij is het zo simpel als dat.
Hoe ziet jouw schrijfproces eruit? Bedenk je alles van tevoren of gebeurt dit geleidelijk?
Johanna: Toen ik begon met het schrijven van thrillers ging ik van tevoren plannen. Het is moeilijk om een thriller te schrijven zonder enige planning. Mijn planning begint met de personages: Wat zullen de mensen in het verhaal zijn? Dan ga ik verder met het plannen van wat er met hen zal gebeuren. Ik plan het boek zelden tot het einde, ook al heb ik een beeld van hoe het verhaal zal eindigen. Ik begin te schrijven als ik genoeg gepland heb, en het plan verandert vaak als ik begin met schrijven.
Had je verwacht dat je debuut meteen een succes zou worden?
Johanna: Mijn debuut was niet meteen een succes. Het succes kwam met mijn achtste boek Nattsångaren/De nachtegaal. Na vijf boeken probeerde ik te stoppen, maar het lukte me niet. Ik hou gewoon te veel van schrijven. Ik heb de tijd genomen om te leren en een goede schrijver te te zijn, en nu ben ik blij dat mijn debuut niet meteen een succes was.
Wat inspireerde jou om De nachtegaal te schrijven?
Johanna: Twee dingen inspireerden me. De eerste was de omgeving zelf. Ik wilde over Öland schrijven, omdat ik daar zoveel goede herinneringen aan heb. Ik ben opgegroeid op het vasteland, maar mijn grootouders hadden een boerderij op Öland en ik heb daar veel tijd doorgebracht. De tweede was dat ik wilde schrijven over hoe het is om iemand in je familie een moord te laten plegen. Zo kwam ik op Hanna Duncker.
Was het meteen de bedoeling om een serie met een vast hoofdpersonage te schrijven?
Johanna: Ja, want ik wist vanaf het begin dat er meer dan één boek nodig zou zijn om het verhaal van Hanna Duncker te vertellen. Ik ben begonnen met het plannen van drie, want ik hou er niet van om te ver vooruit te plannen. Maar na een tijdje besefte ik dat drie boeken ook niet genoeg zouden zijn. Nu denk ik dat het er waarschijnlijk vijf zullen zijn.
Kun je iets meer vertellen over de hoofdpersoon?
Johanna: Hanna Duncker groeide op op Öland en had een goede jeugd tot haar twaalfde. Haar moeder stierf toen aan kanker en haar vader begon te drinken. In de week dat Hanna afstudeerde van school, werd haar vader gearresteerd voor moord. Hanna vluchtte naar Stockholm en werd politieonderzoeker. Als De nachtegaal begint, is ze terug verhuisd naar Öland om te verwerken wat er is gebeurd.
Zijn er overeenkomsten tussen jou en het hoofdpersonage? Zo ja, welke?
Johanna: Misschien dat we allebei heel eigenwijs zijn en nooit opgeven. Ze heeft veel angst in zich en daar kan ik me ook in vinden. Maar ik ben tien jaar ouder dan zij, en het mooiste aan ouder worden vind ik dat het me minder kan schelen wat andere mensen denken. Het is onmogelijk om het iedereen naar de zin te maken.
Je bent zelf boekrecensent geweest, maakt dat het moeilijker om een boek te schrijven? Misschien ben je veel kritischer?
Johanna: Ik heb op veel verschillende manieren met boeken gewerkt. Ja, ik ben boekrecensent geweest, maar ik ben ook redacteur, vertaler, proeflezer en docent creatief schrijven geweest. Ik zou zeggen dat ik van nature kritisch ben. Ik weet veel over hoe goed te schrijven, maar dat is niet hetzelfde als het doen. Ik kan mijn eigen tekst niet beoordelen zoals ik beoordeel wat andere mensen hebben geschreven.
Lees je nog veel nu je zelf schrijft? Heb je een favoriete auteur?
Johanna: Ja, ik lees nog steeds veel, vooral Zweedse misdaadfictie. Het is onmogelijk voor mij om maar één favoriet te noemen, maar enkele van mijn favorieten zijn: Arne Dahl, Camilla Grebe, Mattias Edvardsson, Christoffer Carlsson, Åsa Larsson en Tove Alsterdal.
Wil je nog wat tegen onze lezers zeggen?
Johanna: Ja, ik hoop dat ze genieten van het lezen van De nachtegaal en De schaduwlelie!
