Ellen: Hoi Diane, terwijl wij elkaar spreken zit ik in een mooie tuin in de Vendée. Het is de 4e week van mijn rondreis door Frankrijk: van de Auvergne naar de Gironde en de laatste week in de Vendée. 

Ellen: Wij gaan veelal in juni op vakantie, voordat de schoolvakanties beginnen. Voor de rest heb ik het plan om deze zomer lekker veel te gaan schrijven, ’s middags lekker in de zon te zitten en een beetje in de tuin te rommelen.

Ellen: Sowieso vind ik het heerlijk om met boeken bezig te zijn. Ik zou me een leven zonder boeken niet voor kunnen stellen. Ik voel me ook bevoorrecht dat ik van mijn schrijfwerk mijn beroep heb kunnen maken en ervan kan leven. Maar inderdaad ben ik wel kritischer op mijn eigen schrijfwerk geworden sinds ik meer boeken lees en ook recenseer.   

Ellen: Ik heb maar een YA-boek geschreven Crush dat later als Zoutelande is uitgebracht. Voor de rest schrijf ik inderdaad thrillers ofwel spannende romans. Daarnaast vind ik het enorm leuk om reisboeken te schrijven. Daarvan zijn er nu drie gepubliceerd (Curaçao, Bonaire en Aruba) en volgend jaar komen daar nog twee nieuwe boeken bij (Vendée en Sint-Maarten). Ook heb ik een aantal non-fictieboeken geschreven zoals Ons bin de leste,  De tien van Renesse en De weduwe. Dat vind ik ook erg leuk om te doen: geschiedenis uitzoeken, krantenarchieven uitpluizen, etc. 

Ellen: Eigenlijk wel een aantal boeken van voornamelijk Nederlandse vrouwelijke auteurs. Ik ben nu een boek van Evi Dekker aan het lezen en wil Het verkeerde meisje van Angelique Haak nog lezen en Vogeleiland van Marion Pauw.  

Ellen: Ik vind het een enorme eer om vergeleken te worden met een topauteur als Suzanne Vermeer, maar eigenlijk vind ik dat auteurs niet met elkaar vergeleken moeten worden maar gewaardeerd moeten worden om wat zij zelf schrijven. Ik ben wel een enorme fan van de boeken van Esther Verhoef. 

Ellen: Welke vraag ik aan Esther zou willen stellen? Misschien waar ze haar inspiratie vandaan haalt? Of waarom bekende schrijvers allemaal ‘schrijfhuisjes’ nodig hebben 😊 Ik schrijf zelf gewoon thuis op de bank. 

Ellen: Ik heb nog niet vaak meegedaan aan wedstrijden. Als lezer mogen kiezen zou ik het wel mooi vinden om een mooie nominatie te krijgen. Vaak vind ik dat hetzelfde ‘kliekje’ wordt genomineerd voor een prijs en dat is jammer. 

Ellen: Leuk dat je dit vraagt. Veel van mijn boeken spelen zich inderdaad af in Zeeland: daar woon ik en Zeeland zit in mijn hart. De omgeving waarin mijn boeken zich afspelen kloppen dan ook altijd met de werkelijkheid. Bitterzoet speelt zich af op Curaçao hetgeen een van mijn favoriete eilanden is. Vermist deels op Sint Maarten en Blond op Bonaire op Bonaire. Allemaal plaatsen waar ik geweest ben. Mijn nieuwe boek Dwaalspoor speelt zich af in Frans Baskenland waar ik in juni 2021 op vakantie ben geweest.   

Ellen: In juni 2021 waren mijn man en ik een paar weken in Frans Baskenland op een camping. Daar is toen het idee ontstaan van Fiona die er een baan als assistent-manager kreeg. Ik vind het moeilijk om een verhaal al vanaf het begin tot het einde van tevoren te bedenken, maar mijn uitgever Sander Knol wil dat wel graag. Ik schrijf mijn boeken tussen mijn werk als journalist voor diverse kranten en vakbladen door en dat gaat eigenlijk als vanzelf. Mijn redacteuren Amber en Lotte en mijn zus Carolien lezen mijn schrijfwerk en voorzien het van feedback. Dat gaat allemaal op een heel fijne manier. De samenwerking met het team van Xander Uitgevers is heerlijk.     

Ellen:  Dank je wel, Diane! Fijn dat je tijd had voor mijn nieuwe boek en voor mij als auteur.