In gesprek met ...Nathalie Pagie
Door: Karin Bisschops op 22 september 2022

Bij uitgeverij Boekerij is deze week de nieuwe thriller van Nathalie Pagie verschenen: Vuurduivel. Een thriller die al voor verschijnen veel positieve reacties heeft gekregen. Ook onze recensent Karin was heel enthousiast en had na het lezen nog wel wat vragen voor de auteur...




Karin: Inmiddels heb je vele thrillers op je naam staan maar voor de lezers die je (nog) niet kennen: Wil je in het kort vertellen wie Nathalie is en wat je in het dagelijkse leven doet als je niet schrijft?

Nathalie: Ik ben schrijfster van thrillers en scenario’s, vrouw van Martijn, moeder van Amber (15) en Matz (11) en ik woon in Bavel in de gemeente Breda. Schrijven vind ik het leukste dat er is en daar gaat veel tijd naartoe, net als naar de promotie van mijn verhalen (signeersessies, boekenfeestjes etc). In de tijd die over is boks en drum ik graag en sinds kort heb ik het openwaterzwemmen ontdekt.

Karin: De littekens van de bosbranden die Australië een paar jaar geleden hebben geteisterd, zijn nog steeds zichtbaar. Heb je daardoor inspiratie gekregen voor het schrijven van Vuurduivel? Of heb je een fascinatie voor vuur? Wellicht zelf iets meegemaakt?

Nathalie: Nee, zelf heb ik gelukkig nooit een brand meegemaakt, dat lijkt me verschrikkelijk. De bosbranden over de hele wereld zijn inderdaad een deel van de inspiratie voor Vuurduivel geweest, het is een actueel thema. Daarnaast wilde ik een lekker vet actieverhaal vertellen en daar paste een brandweerman als hoofdpersoon goed bij.

Karin: Kun je in het kort vertellen waarover Vuurduivel gaat?

Nathalie: Vuurduivel gaat over bluspiloot Jake die rouwt om zijn vriendin nadat zij door een mysterieuze spontane zelfontbranding om het leven is gekomen. Een klein jaar later wordt hij gevraagd toe te treden tot een speciaal team van de brandweer dat het op moet nemen tegen de ‘vuurduivel’, een anonieme terrorist die het land (Australië) eerder al bijna volledig in de hens heeft gestoken. Jakes zus Emily, een journaliste, doet ondertussen onderzoek naar de zelfontbrandingen waaraan zij haar schoonzus is verloren. En dan is er nog Sam, Jakes vierjarige zoontje die in groot gevaar komt. Genoeg ingrediënten voor een vurig verhaal, lijkt me!

Karin: Tijdens het lezen (van de proefdruk) viel me op dat je gedegen research hebt gedaan. Bijvoorbeeld hoe een vliegtuig te besturen of een brand te blussen. In een interview vertelde je dat je zelf naar de plaatsen toegaat waar je verhaal zich afspeelt. Heb je ook zelf ook gevlogen of ben je bij een brand geweest?

Nathalie: Gelukkig kon ik gebruikmaken van twee experts in mijn netwerk, een voormalig klasgenoot van de basisschool is brandweerman en een klasgenoot van mijn scenario-opleiding was gezagvoerder bij de KLM. Zij hebben me geholpen de blus- en vliegacties zo realistisch mogelijk weer te geven. Daarnaast put ik uit mijn fantasie, zoals in al mijn verhalen, maar dit keer probeerde ik iets nieuws: dit boek speelt een tikje in de toekomst.

Karin: Hoe ziet een schrijfdag eruit? Waar schrijf je het liefst? Is je schrijfproces veranderd ten opzichte van je debuutthriller De toneelclub?

Nathalie: Ik schrijf het liefst van een uur of negen ’s ochtends tot einde middag. Dat gebeurt al elf boeken lang in mijn tuinhuis, een fijn houten chaletje achter in de tuin. Mijn schrijfproces is in de loop der tijd weinig veranderd, al leer ik steeds weer bij en leg ik de lat steeds hoger. Vuurduivel is een gelaagder, innovatiever en verrassender verhaal dan De Toneelclub, waarmee ik niets af wil doen aan mijn debuut. Ik word nu eenmaal ouder, wijzer (?) en krijg steeds meer ervaring, mijn verhalen zijn het bewijs.  

Karin: Heb je ambitie om een uitstapje te maken, wat betreft het schrijven, naar een ander genre? Zo ja, welk genre zou dat zijn?

Nathalie: Ik ben een horrorfan! Vampieren, zombies, kettingzagen, heerlijk. Toch denk ik dat ik het in mijn boeken (voorlopig?) bij thrillers hou. Met mijn scenario’s ga ik wel graag de horrorkant op. Zo heb ik LELIE geschreven, een speelfilm over een kermismoeder die ontdekt dat haar puberdochter een duivel is. Het zou geweldig zijn als dat script verfilmd wordt.

Karin: Een van je favoriete auteurs is Stephen King. Mocht je hem ontmoeten, en je mocht één vraag aan hem stellen, wat zou je hem dan willen vragen?

Nathalie: Of hij een drankje met me wil drinken 😊 Het lijkt me erg leuk met hem aan de bar te zitten om over boeken te praten, horror, films, zijn hondje Molly ‘the Thing of Evil’ en over Trump (aan wie hij een enorme hekel heeft).

Karin: We hebben al een tijdje niets van Diego en Tara gelezen. Zit er nog iets in de pen voor deze twee journalisten?

Nathalie: Toevallig dat je dat vraagt! Ik heb fans al vaker beloofd dat mijn duo nog eens aan de beurt komt, maar steeds drongen andere personages voor. Deze maand ben ik eindelijk begonnen aan deel 5. Dus na Paradijsvogels, Casa Familia, Rio Grande en De trip gaan Tara en Diego opnieuw op avontuur. Dit boek zal in 2023 verschijnen. 

Karin: Je volgt (of volgde) een opleiding tot scenarioschrijven. Is deze inmiddels afgerond en welk boek zou je graag verfilmd zien en waarom? (Schrijf je wellicht al J?)

Nathalie: Die is afgerond, ik ben geslaagd. Ik denk dat IJsengel, Noordkaap en Camping Oosthoek heel goed verfilmd zouden kunnen worden. Daarnaast heb ik inmiddels een aantal nieuwe verhalen, kort en lang, die zich lenen voor verfilming en daar wordt dan ook hard aan gewerkt. Zodra er ergens een rode loper uit kan, laat ik het weten!

Karin: Vaak komen dezelfde vragen voorbij tijdens een interview. Welke vraag zou je willen dat wordt gesteld maar is je nog nooit gevraagd?

Nathalie: Ehm… als ik een dag een bekende man mocht zijn, wie zou ik dan kiezen? (Antwoord: Bruce Springsteen, zodat ik kan zingen zoals hij, kan spelen met zijn band en kan optreden voor een uitzinnig publiek. Haha!)

Karin: Wil je zelf nog iets vertellen/vragen aan onze lezers van VrouwenThrillers?

Nathalie: Mijn vorige boek Camping Oosthoek werd door jullie lezers verkozen tot Vrouwenthriller van het jaar 2021. Vuurduivel is een totaal ander verhaal, met een man in de hoofdrol (al speelt zijn zus ook een grote rol). En het speelt niet nu, maar in de nabije toekomst. Ik ben heel benieuwd wat de lezers van Vrouwenthrillers hiervan vinden. Liever een man of een vrouw in de hoofdrol? En liever in het nu of is een klein sprongetje in de tijd juist lekker? Ik hoor het graag! 

 


Karin Bisschops

foto Nathalie: Yvette Kulkens



Bezoekersreacties:
Website Security Test