We hebben elkaar sinds vorig jaar juni niet meer gesproken. Toen hadden we het over De regels van het spel, was je toen ook al bezig met De moord op Willemina Jansen? Je hebt het namelijk in het interview over hele andere schrijfplannen; een vierde deel over Kenning of een nieuw ABBA verhaal… waar kwam Ella vandaan?
Ella spookte al zes á zeven jaar door mijn hoofd en een aantal keren had ik een start gemaakt met De moord op Willemina Jansen, maar telkens kreeg ik niet de juiste verteltoon, de juiste historische stem te pakken. Dat frustreerde nogal. Op een gegeven moment heb ik tegen niemand meer gezegd dat ik er mee bezig was, gewoon omdat ik mezelf op die manier onder druk zette en daardoor steeds blokkeerde. Ik ben inderdaad vorig jaar ook een tijdje bezig geweest met een vierde deel van Kenning, omdat ik tijdens het schrijven over mijn fictieve eiland Kenning altijd het plezier in mijn werk weer terugvind.
Ik las in een artikel dat je door de historische vereniging werd gevraagd om te helpen bij een thema-avond. Kun je hier iets meer over vertellen hoe dat ging?
In april 2017 las ik in het Dagblad van het Noorden een paginagroot artikel over de nooit opgeloste moord op Willemina Jansen in Paterswolde. Het was toen precies honderd jaar geleden dat haar lichaam in het bos werd gevonden. Dat artikel intrigeerde me en ik heb het bewaard omdat ik wist dat ik daar ooit iets mee wilde doen.
Het jaar erop werd ik gebeld door de lokale historische vereniging uit Eelde-Paterswolde. De vereniging (Ol Eel) wilde een thema-avond organiseren over de moord op Juf Mien, zoals Willemina hier in de volksmond wordt genoemd, en vroeg mij of ik als auteur van spannende boeken de avond zou willen presenteren. Het doel van een thema-avond is om een stukje historie van het dorp onder de aandacht te brengen. Die nooit opgeloste moord op een jonge vrouw had destijds een enorme indruk gemaakt op de dorpsgemeenschap en het mysterie over Willemina’s dood is in het dorp altijd blijven leven. Iedere dochter werd gewaarschuwd nooit in het donker alleen langs dat bos te fietsen en was dat toch nodig, dan moest ze bellen wanneer ze op de plek van bestemming was.
Omdat ik bij Ol Eel meteen vertelde dat ik van plan was om een boek te schrijven over deze mysterieuze moord, werd besloten dat we van een informatieve thema-avond een interactieve meedenkavond gingen maken. De gasten zouden mij dan als auteur op weg kunnen helpen met de plot. En natuurlijk kwamen er bij die avonden (door de grote belangstelling werden het er twee!) interessante oude geruchten en roddels naar boven, maar onder de bezoekers bleken ook meerdere detectives aanwezig te zijn, die met allerlei inspirerende ideeën kwamen. Al die informatie heb ik opgeslagen en er ook enkele details van gebruikt.
Jouw boek wordt vergeleken met de boeken van Agatha Christie, hoe vond je het om dit te horen en ben jij nu de nieuwe Nederlandse Agatha Christie? Komen er meer delen met deze hoofdpersonen? Ik denk dat veel lezer daarop hopen, gezien de reacties die ik lees.
Ik ervaar dat als een groot compliment. Agatha Christie was immers een meesterverteller, haar boeken werden en worden nog steeds overal ter wereld gelezen of verfilmd. Mijn vader was groot liefhebber van het werk van Christie. Hij had een verzameling van Christies Vijfling-serie (bundelingen van elk drie korte verhalen en twee detectiveromans), boeken die nu bij mij in de kast staan.
Ella is inderdaad een prettig karakter, ik zou me zo kunnen voorstellen dat zij bij mij weer een voet tussen de deur krijgt. En ik merkte, toen ik eenmaal in de flow zat, dat ik het historisch schrijven uiteindelijk heel erg leuk ben gaan vinden.
Een reactie die ik kreeg was dat mensen het leuk vinden dat er eens een thriller in hun woongebied plaatsvond. Ga je nog wel weer terug naar Denemarken of blijf je nu in Nederland?
Die reactie heb ik ook meerdere malen voorbij zien komen. Ook van mensen die ooit in Groningen hebben gewoond, want een deel van het verhaal speelt zich daar af. Dat is leuk om te horen, en eigenlijk verbaast het me een beetje, want waarom zou een verhaal zich niet in de noordelijke regionen van Nederland kunnen afspelen? Groningen heeft een interessante en rijke historie, net als bijvoorbeeld Maastricht.
Wat Denemarken betreft: ik verwacht nog wel eens iets te schrijven dat zich daar afspeelt, misschien pak ik deel vier van Kenning nog weer op, of misschien wordt het een roman, waarin ik een stuk historie verweef. Dit laatste heb ik al enige tijd in mijn achterhoofd.
Stel je had zelf in de beginjaren van de vorige eeuw geleefd, hoe denk je dat jouw leven eruit zou hebben gezien? Zou je dan dezelfde kansen hebben gehad om te schrijven zoals Ella?
De jaren ’20 van de vorige eeuw was een moment van grote veranderingen, de sociale norm werd ineens heel anders. Het moet vast opwindend zijn geweest om dat mee te maken, ik heb dat ook in Ella’s gedachtegang meegenomen. Het waren grote maatschappelijke wendingen, maar voor vrouwen ook veranderingen die dichtbij kwamen: ze gingen hun haar korter dragen, de roklengte werd anders. Maar ik denk dat de kansen die je toen kreeg sterk te maken hadden met het milieu waar je uit kwam en dat het anders een kwestie was van heel hard werken, knokken en vooral ook wat geluk om van schrijven je werk te kunnen maken.
Zijn jouw tekeningen (die ik nog steeds volg) al gebundeld? Lijkt mij heel leuk om te lezen!
Dat zou ik heel graag willen, maar dat is nog niet gebeurd. Misschien dat er ooit een uitgever op reageert. De laatste tijd is het tekenen er wat bij ingeschoten. Ik hoop dat in de komende maanden weer wat meer te kunnen oppakken.
Jouw boek was clubboek van de maand waardoor al veel mensen het konden lezen. Wat was de leukste reactie die je hebt gehad?
De leukste en fijnste reacties zijn echt die op Ella en de vraag of er nog een volgend boek komt met haar als detective in de hoofdrol.
Wat zou je aan mensen die graag willen schrijven willen meegeven?
Vooral dat het niet meteen perfect hoeft te zijn. Begin! Laat het verhaal uitrollen en bekijk pas veel later waar je aanpassingen moet doen. Als het verhaal eenmaal gaat stromen, komt je hart erin, dan raak je in die heerlijke schrijfflow en dan weet je waar je het voor doet.
Heel erg bedankt voor het beantwoorden van de vragen en heel graag tot een volgende keer, misschien na jouw volgende boek? Kun je hier al iets over vertellen?
Er zijn wat zaadjes geplant voor een volgend boek, maar daarover vertel ik pas wanneer het goed heeft kunnen ontkiemen.