Zoals gebruikelijk starten we ook deze keer met een voorstelrondje: Wie zijn onze deelnemers, wat doen ze en welke hobby’s hebben ze naast lezen nog meer? We krijgen zo een beeld van de lezers.
Als snel vallen de boeken op de deurmat en bekijken we de cover en de achterflaptekst. Wat vinden de lezers hiervan? Zouden ze het boek in een boekhandel oppakken en waarom wel/niet?
De antwoorden kwamen vrijwel allemaal overeen.
Dini verwoordt het als volgt: De eerste keer dat ik de cover zag vond ik deze mooi maar eerder passen bij een historische roman dan bij een thriller. Maar het heeft wel iets Agatha Christie-achtigs. Een boek van Corine Hartman zou ik sowieso al oppakken ongeacht de cover. Ze is een van onze beste auteurs.
Ook Nel is het hiermee eens: De titel vind ik heel intrigerend, de kleuren op de cover heel mooi. Het kasteel doet in eerste instantie denken aan een familieroman. Als je dan de achterkant leest ben je direct verkocht en wil je boek lezen. Natuurlijk doet de naam van de schrijfster, Corine Hartman, de rest.
Enthousiast wordt er gestart met lezen. Benieuwd hoe het verhaal leest, volgt de tweede vraag: Hoe leest het verhaal? Met andere woorden: wat vind je van de schrijfstijl? Leest het vlot of heb je moeite om het te lezen? En waarom is dat?
Corine: Het leest heel fijn en snel. Dat komt ook door de korte hoofdstukken. Het is een fijne schrijfstijl zonder ellenlange uitleg, gewoon "to the point". Denise: Ik vind het een aangename en vlotte schrijfstijl. De hoofdstukken zijn kort en krijgen als het ware een ‘titel’ die je probeert te begrijpen. Het is een aangename kennismaking met de auteur.
De schrijfstijl is zo vlot dat een aantal lezers het boek al uit hebben! Spanning is belangrijk, zeker in een thriller. Hoe zit het met de spanning in De dode die niet werd gemist? We vragen de lezers de spanningsboog te beschrijven.
Jeanet: Het is niet een spanning waarbij je op het puntje van je stoel zit, maar je wilt wel weten wat er aan de hand is. Een nieuwsgierige spanning, want is er nu wel of niet iets met de baron aan de hand? Met name naar het einde loopt de spanning op. Ik zou het zelf ook niet een thriller noemen, ik zag de term cosy crime al benoemd worden, dat vind ik zelf passender.
Agnes beaamt bovenstaande: Wat spanning betreft ben ik het helemaal met Jeanet eens. Ik vind het verhaal wel heel vloeiend verlopen, leest fijn. In het begin kon ik het boek ook nog goed wegleggen maar gisterenavond moest het boek écht uit voordat ik kon slapen.
De volgende vraag gaat over de personages uit De dode die niet werd gemist.
Wie is je favoriete persoon en waarom? Zijn alle personages voldoende uitgewerkt zodat ze een goed beeld vormen? Van wie zou je meer willen weten?
Jet: Eigenlijk Eva wel. Ze komt wel uit voor haar standpunt ... alhoewel … Elke personage wordt naar mijn idee voldoende ontwikkeld.
Sietske: Ik had niet een favoriete personage maar Eva vond ik interessant met haar doorzettingsvermogen om onderzoek te doen naar haar buurman. Verder vind ik dat de personages goed genoeg waren uitgewerkt.
Jessica: Mijn favoriet is ook Eva. Maar ik was ook benieuwd naar vriend van Eva. Voor het verhaal was er genoeg over deze personage bekend. Alle personages zijn in mijn ogen voldoende beschreven.
Er wordt fanatiek gelezen en we zijn nieuwsgiering naar de mening van onze lezers over de plot. We vragen het ze: Wat vind je in zijn algemeenheid van de plot? Hoe zit de plot in elkaar (structuur)? Nodigt de plot uit om snel verder te lezen? Leg je antwoorden uit.
Nel geeft het volgende antwoord: De weg naar de plot ging langzaam waardoor je blijft lezen om het te weten te komen. Door de korte hoofdstukken gaat het lezen heel snel.
Denise: Ik vind dat het verhaal heel goed in elkaar steekt. Beetje bij beetje komt men dichter bij het einde van het verhaal. Je wilt de hele tijd doorlezen om te weten hoe het afloopt. Het geheel is een aangename leeservaring.
De ervaren lezers Dini en Sietske hadden wel een vermoeden over het verloop van het verhaal.
We vragen Dini of haar leesplezier hieronder lijdt. Ze antwoordt dat dit niet het geval is. Ondanks weinig spanning en dat ze niet echt verrast werd was het een goed geschreven boek dat heerlijk las. Een cosy crime.
Deze vraag beantwoorden de lezers na het lezen van het verhaal. Voldoet het verhaal aan je verwachting? Vertel waarom wel/niet.
Jeanet: Ik probeer altijd om geen verwachtingen te hebben, maar natuurlijk heb je die altijd wel een beetje. Ik had wel iets meer spanning verwacht en ook dat Eva wat daadkrachtiger zou zijn. Het verhaal zit goed in elkaar en de personages zijn prima en dat had ik zeker verwacht van een boek van Corine, gezien haar vorige boeken.
Demi: Dit was mijn eerste ervaring met cosy crime, waardoor ik niet goed wist wat ik ervan kon verwachten. Ik had wel gehoopt op wat meer spanning of wendingen die mij omver zouden blazen.
Agnes: Ik heb het boek met plezier gelezen. Vind het een goed boek, las vlot en ik wilde, vooral op het laatst steeds doorlezen. Ik zal een eventueel vervolg zéker lezen. Waarschijnlijk zal ik dit boek dan eerst weer lezen om weer helemaal in het verhaal te zitten.
Corine Hartman was ook aanwezig in de leesclub en was nieuwsgierig naar de mening van onze lezers. Ze stelde de volgende vraag: Ik ben wel benieuwd of jullie, lezers, dit genre 'cosy crime' herkennen in De dode... Ik weet ook niet of het als zodanig binnen de club is gepresenteerd, maar ik zie het een beetje als Midsomer Murders-achtige verhalen. Met wél diepgang in de karakters en hun ontwikkeling, maar zonder bloederige toestanden 😉 Ik vond het een uitdaging om weer eens een andere vorm binnen het misdaadgenre uit te proberen, ik hou het voor mezelf ook graag spannend. Maar ik ben benieuwd of het jullie aanspreekt... Vraagt De dode... om een vervolg met Eva?
Hierop gaven de lezers bijna eensgezind hetzelfde antwoord, Demi had een andere mening. Zij vond het een afgesloten hoofdstuk.
Maar Jet verwoordde het als volgt: De genre cosy crime kende ik nog niet, laat ik zeggen de uitdrukking niet. Maar ik vind hem erg goed bij dit boek passen. En ja Corine Hartman Eva mag een vervolg krijgen!
Nel: Ik kende de term niet, maar de vorm van dit boek vond ik prima en ben best wel nieuwsgierig hoe het Eva verder vergaat. In de Achterhoek is van alles mogelijk en de natuur prachtig daar is zeker iets heel spannends van te maken.
De dode … lezen we voor VrouwenThrillers. Wat zijn voor onze lezers de kenmerken voor een vrouwenthriller? Is De dode … dat of zou je er een ander ‘etiket’ op plakken?
Corine: De eeuwige discussie en een vraag die ik moeilijk kan beantwoorden. Want wat is nou een vrouwenthriller? Ik heb werkelijk geen idee. Ik vind dat dit boek door zowel mannen als vrouwen gelezen kan worden.
Sietske: Lastige vraag. Ik vind ook dat elke thriller een vrouwenthriller is. Of het nu een bloederige thriller is of een soft thriller, elke thriller is in mijn ogen ook geschikt voor vrouwen en voor mannen.
We doen een beroep op de creativiteit van onze lezers en vragen ze om een originele quote te bedenken die niet zou misstaan op de cover.
Jet: Ze krijgt de schrik van haar leven.
Nel: Cosy Crime in de Achterhoek.
Jeanet: Is de Achterhoek wel zo gemoedelijk?
Denise: Wanneer leer je mensen echt kennen…
Demi: Dorpse gemoederen lopen hoog op.
Agnes: de dode die niet gemist werd (en dan ik het klein eronder:) en dát in de Achterhoek Want hier is nog redelijk veel sociale controle en noaberschap Sietske: Een heerlijke cosy crime dat zich afspeelt in de Achterhoek.
Dini: Een heerlijk meeslepend mysterie.
Corine: Een verrassend verhaal over een vermissing.
De laatste vraag: Hoeveel sterren geef je aan De dode die niet werd gemist?
Demi: 3 sterren
Dini: 4 sterren
Agnes: 4 sterren
Sietske: 3 sterren
Jet: 3 sterren
Jeanet: 3 sterren
Nel: 4 sterren
Corine: 4 sterren
