Recensies en bezoekersreacties op Wat niet deert
Nicolet Steemers

Wat niet deert

Bestel bij Bol.com


Oordeel:


ISBN: 9789021436739

Uitgever: Volt

Verschenen: 2022

Recensie(s):

vrouwenthrillers.nl - Wendy Wenning op 24 maart 2022:
Nicolet Steemers belandde via het vertalen van toneelstukken en de journalistiek in het schrijversvak. Eerder zijn er van haar spannende romans verschenen zoals Zachte heelmeesters en Tweedracht. Voor Storytel schreef ze meerdere succesvolle audioseries. Nu maakt ze met Wat niet deert haar comeback naar het papieren boek. 

'Het is eruit. Het is gezegd. Ik kan eindelijk uitademen.'

Manon, Philip en Ruud brengen samen met hun vader die na een herseninfarct aan geheugenverlies lijdt de herfstvakantie door in de Achterhoek. Hun moeder is dertien jaar geleden plots verdwenen. In de buurt van de Leemputten bij Groenlo staat het familiebezit, een verwaarloosd zomerhuis. De vraag is wat er met dit zomerhuis moet gaan gebeuren, nu eigenlijk bijna niemand er meer gebruik van maakt. Nu ze voor het eerst sinds lange tijd met zijn allen in het zomerhuis verblijven wordt duidelijk wat het verdwijnen van moeder voor invloed heeft gehad. Ook heeft iedereen zo zijn eigen idee wat er destijds is gebeurd. Terwijl langzamerhand geheimen worden ontrafeld, is het maar de vraag of de waarheid per se naar boven moet komen...

Het verhaal start op een zaterdag en Manon is met haar vader, Philip en zijn vrouw Susan onderweg naar het zomerhuis. Bij aankomst blijkt broer Ruud al aanwezig te zijn. Vanuit een wisselend perspectief wordt de lezer in Wat niet deert voortdurend meegenomen in de gedachten van Manon, Philip en Ruud. Gedachten die regelmatig terug gaan naar vroeger. Merkbaar is al gelijk de spanning die tussen de personages hangt. Toch willen ze allemaal hetzelfde. Weten waarom hun moeder hen in de steek heeft gelaten en waar ze naartoe is gegaan. Leeft ze nog wel? Dit is de rode draad in het verhaal waar het allemaal om draait. Er is een vermoeden dat hun vader meer weet, en de hoop is dat de paar dagen in het zomerhuis zijn geheugen kan opfrissen. Steemers bouwt het verhaal heel geleidelijk op en door tussendoor af en toe een soort van hint te laten vallen, stuurt ze de lezer meerdere kanten op. Ook in de uitwerking van de personages geeft ze niet gelijk te veel weg waardoor het lang moeilijk blijft de personages te doorgronden. Twijfels alom wie er te vertrouwen is en of de interpretatie wel juist is.

Wat niet deert heeft voor meerdere lezers herkenbaarheid wat betreft de setting. Een zomerhuis in Groenlo, op een park waar menigeen vakantie heeft gevierd. Dat maakt dit boek sowieso lekker Hollands, iets wat zich dichtbij huis afspeelt. Het verhaal is deels chronologisch, maar ook zijn er regelmatig flashbacks. Soms maken die het een en ander meer helder, maar soms ook juist weer niet. Omdat echt duidelijke antwoorden uitblijven, blijft het verhaal continu interessant en het komt ook ten goede aan het spanningsniveau. Vooral omdat men veel geduld moet hebben om uiteindelijk het einde van die rode draad te bereiken. Met een mooie plottwist wordt dit einde bereikt en dan is er het besef dat een leugen om bestwil niet altijd de goede keuze is. Toch heeft het boek niet de hoge spanning die men van een thriller verwacht, maar past dit beter bij de noemer spannende roman. Maar dan wel een voortreffelijk uitgewerkte spannende roman waar familieverhoudingen op scherp komen te staan. 

Met Wat niet deert maakt Steemers niet zomaar een comeback naar het papieren boek. Ze zet zich gelijk weer volledig op de kaart en hopelijk is dit niet voor even.



Oordeel:

Alle bezoekersreacties:

Tessa (42) op 2 april 2022:
Manon, Philip en Ruud gaan samen met hun vader en de vrouw van Philip naar hun vakantiehuis in de Achterhoek om orde op zaken te stellen, omdat het slechter gaat met hun vader vanwege geheugenverlies. Ruud heeft andere ideeën om met het vakantiehuis te gaan doen dan Manon en Philip hebben. Er wordt teruggegrepen naar het verleden wat er allemaal is gebeurd in de levens van Manon, Philip en Ruud. De relatie tussen Arnold en Lydia was niet goed wat Lydia doet besluiten om het gezin te verlaten en nooit meer iets van zich te laten horen. Victoria de jeugdliefde van Philip en Ruud komt ze opzoeken in het vakantiehuis en de gemoederen lopen hoog op en dat heeft voornamelijk met het verleden te maken. Ik mocht dit boek lezen voor Vrouwenthrillers.nl en een recensie schrijven. Het is een prettig geschreven boek geschreven uit Manon, Philip en Ruud zodat je weet wat hun gedachtes en ideeën zijn. Ik moest soms wel even schakelen vanuit wie het werd geschreven terwijl het er wel duidelijk boven het hoofdstuk stond. Ik snap dat het niet vanuit Arnold geschreven had kunnen worden vanwege zijn geheugenverlies maar ik ben wel nieuwsgierig hoe hij alles zag gebeuren en hoe hij het verleden heeft ervaren. Er zaten spannende momenten in het verhaal waardoor het zeker als thriller kan worden beschouwd in samenhang met roman. Leuk om zo'n boek eens te lezen. De titel van het boek staat zeker voor het verhaal en het huisje op de kaft doet mysterieus aan en dat is het natuurlijk ook. Een aanrader om te lezen.
Oordeel:

Marja Alblas (64) op 31 maart 2022:
De definitie van "deren" : schaden; verdriet doen: dat deert hem niet; wat niet weet, wat niet deert wat iemand niet weet, bezorgt hem geen last. Wat niet weet... komt er voor wat niet deert... toch is er wel degelijk veel "gedeerd" oftewel beschadigd in het gezin de Rijke.... Vader Arnold, zoons Philip en Ruud, dochter Manon en schoondochter Susan zijn niet hecht, maar wel met elkaar verbonden. Door hun afwezige moeder... en door het vakantiehuis, waar zij nu naar toe gaan, in de hoop weer wat helderheid te krijgen in het brein van vader, die recent een herseninfarct had. Die helderheid komt er voor hem niet, maar er komt wel oud zeer naar boven... Bij de beide zoons, hun onderlinge verhouding in het verleden, en die met hun jongere zus Manon. Een leesbaar boek, verteld vanuit de 3 kinderen... ieder weer met hun terugblikken in de tijd, hun jeugd in en rond het vakantiehuis... Dit gaf soms wat verwarring, maar loopt in het verhaal wel natuurlijk over. Ik had soms wat moeite met de leeftijd van m.n. Manon, die wel heel onafhankelijk en volwassen overkomt, mogelijk ingegeven door een zelfstandige jeugd, met alleen haar vader. Heerlijk te lezen over een herkenbare omgeving die je gemakkelijk in gedachten kunt nemen... een verwaarloosd vakantiehuis, in bosrijke omgeving...je kunt er zo langs gefietst zijn. Geen thriller, naar mijn idee, maar een zekere spanning wordt wel opgebouwd. Al kon ik de ontknoping wel een beetje zien aankomen.
Oordeel:

Miranda Kleine Koerk (40) op 29 maart 2022:
Ik heb dit boek mogen lezen in ruil voor een recensie via vrouwenthrillers.nl Nicolet Steemers heeft al meerdere boeken op haar naam staan. Ze heeft een tussenstop gemaakt naar meerdere luisterboeken voor Storytel. Wat niet deert is haar comeback naar het papieren boek. Enkele van haar boeken zijn vertaald in het buitenland. Wat niet deert speelt zich af in een vakantiehuis in Groenlo. De auteur Nicolet Steemers komt zelf ook uit het Oosten van het land en weet de sfeer van de omgeving goed neer te zetten. Dertien jaar na de plotselinge verdwijning van hun moeder gaan de 3 kinderen, Philip, Ruud en Manon weer terug naar het vakantiehuis. Ook hun verwarde vader en de vriendin van Philip gaan mee. De bedoeling van de vakantietrip is om te inventariseren wat er moet gebeuren met het verwaarloosde vakantiehuis. Eenmaal daar komen alle herinneringen van de verdwijning van hun moeder weer terug en dit brengt de nodige spanningen met zich mee. Het verhaal wordt verteld vanuit 3 personen, Ruud, Manon en Philip. Hierdoor krijg je de verdwijning die 13 jaar geleden heeft plaats gevonden vanuit de verschillende perspectieven mee, dit geeft een mooie diepgang in het verhaal en bouwt ook de spanning goed op. Het boek leest vlot weg en je voelt continue de onderhuidse spanning, de puzzelstukjes vallen langzaam aan op hun plek, maar telkens veranderd er weer iets waardoor je als lezer continue door wil lezen om erachter te komen wat er 13 jaar geleden daadwerkelijk is gebeurd. Kortom een heerlijke thriller die je maar moeilijk weg kunt leggen.
Oordeel:

Linda (47) op 29 maart 2022:
Voor Vrouwenthrillers.nl mocht ik dit spannende familieverhaal lezen en recenseren. Het is een mooi dun en handzaam boek en een eerste kennismaking met deze Nederlandse thrillerschrijfster. De schrijfster schreef eerder spannende romans en succesvolle audioseries voor Storytel en maakt met dit boek weer een comeback naar het papieren boek. Na 13 jaar gaan drie inmiddels volwassen kinderen terug naar het zomerhuis in Groenlo waar ze vroeger hun vakanties doorbrachten, ook hun verwarde vader en de vriendin van de middelste zoon is erbij. 13 jaar geleden is vanuit dit zomerhuis plotseling hun moeder verdwenen. Het leest lekker weg omdat de hoofdstukken afwisselen tussen de drie kinderen en het is herkenbaar, het verwaarloosde vakantiehuis “Harmonie” waar voor iedereen zoveel herinneringen liggen en de familiebanden staan op scherp, je voelt letterlijk de spanning. De schrijfster gebruikt mooie zinnen zoals; “Mijn ouders onderhielden het huis en de omliggende grond zoals ze hun huwelijk onderhielden” en “Mijn overgrootouders beseften kennelijk niet hoezeer ze de goden verzochten toen ze het huis “Harmonie’ doopten”. Het boek speelt zich af in een kleine week, dat is waarschijnlijk ook lang zat om als gezin weer bij elkaar te zijn. Vooral door het leeftijdsverschil kijken alle drie de kinderen verschillend terug op hun jeugd en de omgang met hun ouders. Je rol tijdens je jeugd lijkt ook nu nog van belang te zijn. Ruud is de oudste en had de beste band met zijn moeder. De middelste, Philip, moest altijd op hun jongste zusje Manon letten en Manon heeft als nakomertje het langst thuis gewoond. Ook verschillen ze qua mening over het huidige ziektebeeld en het gedrag van hun vader, deze heeft enige tijd geleden een herseninfarct gehad en ze doen allemaal op hun eigen manier hun best hem zo goed mogelijk te verzorgen. De schrijfstijl is erg beeldend, je ziet de omgeving en personen echt voor je. Halverwege het boek doet de jonge dochter Manon een betekenis waardoor je de situatie beter gaat begrijpen maar de schrijfster laat de lezer gelukkig lang in het ongewisse of het echt niet deert wat er zich in het verleden heeft afgespeeld. Heel knap hoe de schrijfster de spanning weet vast te houden door vooral mee te lezen met de gedachten en herinneringen van de drie kinderen zonder dat ze deze echt naar elkaar uitspreken.
Oordeel:

Alie Urbach (72) op 29 maart 2022:
Herkenbaar gezin. Wat niet deert: Nicolet Steemers Een grappig en herkenbaar gezin, met de nodige onderlinge ergernisjes. Het gezin bestaat uit 2 zonen Ruud de oudste en Philip die getrouwd is met Susan, en een dochter Manon zij is een nakomeling. In de Achterhoek heeft het gezin een zomerhuisje waar ze vroeger regelmatig verbleven en inmiddels jaren niet meer geweest zijn. En een moeder die schildert altijd weg wilde en uiteindelijk ook verdwijnt. De vader heeft een winkel “De Rijke Antiek en Curiosa” waar de dochter en schoondochter in de winkel helpen. De vader heeft een herseninfarct gehad. Ze besluiten om naar de Achterhoek af te reizen om daar de herfstvakantie door te brengen. En bij elk kind komen de nodige herinneringen weer boven van vroeger. In zes dagen vertellen elk gezinslid zelf wat ze zicht herinneren van vroeger maar ook waar ze liever niet aan willen denken. Maar ze worden gedwongen de realiteit onder ogen te zien met alle gevolgen van dien. Het is een leuk en komisch boek niet super spannend, een auteur die je in de gaten moet houden ze zal steeds beter worden.
Oordeel:

Ariane (55) op 28 maart 2022:
Wat niet deert vond ik een goed boek om te lezen. Een spannend familieverhaal wat zich afspeelt in de Groenlo, in de Achterhoek, een niet zo heel voor de hand liggende omgeving in boeken over het algemeen. Het verhaal gaat over familieleden die na de verdwijning van moeder dertien jaar geleden, naar Groenlo gaan waar hun verwaarloosde zomerhuis staat, waar ze sinds de verdwijning van moeder niet meer zijn geweest. De familie gaat onder andere gezamenlijk verzinnen wat ze met het huis moeten doen. Er blijken nogal wat spanningen in de familie te bestaan tussen de verschillende familieleden die veelal terug te leiden zijn naar het verdwijnen van hun moeder. Ook blijken er nog erg veel onverwerkte grieven tussen de drie kinderen te bestaan, wat nog versterkt wordt door het feit dat hun vader steeds meer verzorging nodig heeft omdat deze steeds verwarder en vergeetachtiger wordt. Kortom een spannend, mooi, maar ook soms ontroerend verhaal met een psychologisch tintje en een verrassend plot.
Oordeel:

Laura Ploeger (31) op 27 maart 2022:
Voor VrouwenThrillers.nl mocht ik dit boek lezen in ruil voor een recensie. Daarvoor heel erg bedankt! Ruud, Philip en Manon besluiten om samen met hun verwarde en geheugenverlies lijdende vader en de vrouw van Philip, Susan, naar hun vakantiehuis te vertrekken in de Achterhoek. Vroeger kwamen ze daar vaak, maar na de verdwijning van hun moeder eigenlijk niet meer. Ze willen samen besluiten wat ze met het huis doen, maar als ze daar eenmaal zijn komen herinneringen naar boven en fijn zijn die niet allemaal. Hoe verder in de week hoe gespannender de sfeer wordt. De verdwijning heeft een stempel op hun allemaal gedrukt en ieder heeft zijn eigen idee over wat er met hun moeder is gebeurd. Komt de waarheid boven tafel of blijft deze verborgen en os dit maar beter zo? Het boek stond op m'n verlanglijstje, want het klinkt als een erg aangenaam en spannend boek. En aangenaam was dit boek zeker. Spannend vond ik het eigenlijk niet. Het was voor mij meer een verhaal over een familiedrama en wat het allemaal heeft toe geleden. Mooi vind ik de erg goed uitgediept personages, behalve Susan want van haar weet je nog niet weg veel, en de beschrijving van de omgeving. De gesprekken in het verleden en heden waren goed uitgevoerd, maar ook belangrijk voor het plot, die zich langzaam opbouwt naar een ontknoping. Voor de doorgewinterde thriller lezer is dit geen verrassing, want die weet al vrij vroeg in het boek hoe de vork in de steel zit. Wel moet ik zeggen dat ondanks dat het boek leuk blijft om te lezen want wat komt er nu allemaal boven tafel? Enig minpuntje wat ik nog kan noemen is dat er 2 personages waren die niet echt veel toevoegde aan het verhaal. Ik heb zeker aangename leesuurtjes gehad met dit boek en zou hem zeker aanraden aan diegene die van Nederlandse auteurs houden. Het boek had voor mij ook genoeg potentie om eventueel nog een boek in de toekomst te gaan lezen van Nicolet. Ik geef dit boek 4 sterren
Oordeel:

Daphne (41) op 27 maart 2022:
Een gezin, met drie volwassen kinderen en hun verwarde, aan geheugenverlies lijdende vader, brengt een vakantie door in hun zomerhuis in Nederland. Hun moeder is dertien jaar eerder verdwenen en al vrij snel wordt duidelijk wat er is gebeurd. Maar het hoe en waarom wordt gaandeweg pas duidelijk in het verhaal, wat me toch bleef boeien. Chronologisch verteld, met af en toe flashbacks maakt de lezer steeds meer duidelijk hoe het verhaal in elkaar zit. Alle drie de kinderen gaan op hun eigen wijze om met het verlies van hun moeder en hebben hun waarheid gekoppeld aan het moment dat ze verdween. Ook de onderlinge verhoudingen tussen de broers en zus worden goed en vlot beschreven. Het is naar mijn idee niet een heel spannend boek maar het blijft wel intrigeren. Voor mij was de schrijfster, Nicolet Steemers, nog niet bekend maar ik ga zeker meer van haar lezen.
Oordeel:

Meike Damen (48) op 27 maart 2022:
Wat niet deert Nicolet Steemers De auteur van Wat niet deert, Nicolet Steemers, heeft al meerdere boeken op haar naam staan. Zachte heelmeesters was haar debuut, een ander boek dat destijds goed ontvangen werd was Tweedracht. Verder heeft ze meerdere succesvolle audioseries geschreven voor Storytel. Ze werd geboren in Hengelo en kent de streek waar het verhaal zich afspeelt, goed. 13 jaar na het verdwijnen van hun moeder en echtgenote, keren de overige gezinsleden in de herfstvakantie terug naar het vervallen zomerhuis, waar het drama destijds heeft plaatsgevonden. Het huisje ligt in Groenlo , vlakbij de leemputten. Het idee om terug te gaan komt van zoon Ruud, die er na een werkopdracht langs gereden is en gezien heeft, dat er een boom omgewaaid is. Bovendien moet er een beslissing genomen worden over de toekomst van het huis. Behalve zoon Ruud, zijn er nog zijn broer Philip met echtgenote Susan, jongste zusje Manon en vader, die een herseninfarct gekregen heeft en daardoor niet meer helemaal bij de tijd is. De kinderen hopen dat er bij vader , die tevens lijdt aan geheugenverlies, herinneringen terug zullen komen aan vroeger. De spanningen lopen op tijdens het verblijf , de onderlinge gezinsverhoudingen blijken niet aldoor even goed te zijn. Wat is er nu eigenlijk precies gebeurd 13 jaar eerder? Het boek beslaat 6 dagen en in die dagen komen de verschillende gezinsleden aan het woord, verteld vanuit henzelf. Die manier van schrijven houdt de spanning erin en geeft een goed beeld van de gezinsverhoudingen en de onderlinge fricties. Nicolet Steemers hanteert een goede schrijfstijl , het boek is beeldend geschreven en de diverse personages komen goed uit de verf. Ook de flashbacks dragen bij aan de broeierige sfeer. Een echte thriller is het boek niet, maar er is zeker voldoende spanning aanwezig om ervoor te zorgen dat je door blijft lezen. Het einde van het verhaal is een grote verrassing en de epiloog geeft nog eens extra duidelijkheid. Wat niet deert is een goed geschreven, spannende roman, die het lezen zeker waard is.
Oordeel:

hugo van der wildt (72) op 25 maart 2022:
Het verleden. Zeer belangrijk in deze familie. De moeder is plotseling verdwenen; 13 jaar later gaan vader, twee broers en een zus op herfstvakantie in hun buiten verblijft. Door hun gespreken en handelingen komt stilaan aan de oppervlakte. Zeer spannend en een verassend einde. Het epiloog is voor mij overbodig.
Oordeel:


Terug naar Wat niet deert...

Website Security Test