Recensies en bezoekersreacties op Blauwe maandag
Nicci French

Blauwe maandag

Bestel bij Bol.com


Oorspronkelijke titel:


Oordeel:


ISBN: 9789041419309

Uitgever: Ambo|Anthos

Editie: E-book

Verschenen: 2011

Recensie(s):

vrouwenthrillers.nl - Annette Hulscher (39) op 14 juni 2011:
Blauwe maandag is het eerste boek in een reeks van acht boeken over psychoanalytica Frieda Klein. Nicci French vindt zichzelf opnieuw uit, staat achterop het boek, en daar lijkt het inderdaad een beetje op. Na een reeks van 12 succesvolle vrouwenthrillers gooien Nicci en Sean het over een andere boeg. Blauwe maandag is dikker dan de eerste 12 boeken van het duo, het is in de derde persoon geschreven en niet in de ik-vorm, het verhaal komt langzamer op gang en er wordt meer tijd uitgetrokken voor het uitdiepen van de personages, de vrienden en familie van Frieda. Een schoonzus die net gescheiden is, een nichtje dat aan het puberen slaat, een klusjesman die letterlijk uit de lucht komt vallen en haar baas die het leven niet meer ziet zitten. Stuk voor stuk zorgen zij voor genoeg aanknopingspunten om de volgende boeken in deze serie te kunnen vullen.  
Is het een goede keuze geweest om een nieuwe weg in te slaan? Ik denk van wel. Ik heb veel plezier beleefd aan dit boek. Vooral de beschrijvingen van Londen en de kleurrijke personages zijn heel geslaagd. Het boek is wat volwassener, wat zwaarmoediger dan de eerste boeken, en Nicci French demonstreert ook in dit boek weer hoe je een briljante dialoog schrijft. Hier en daar deed het boek me denken aan de boeken van Lieneke Dijkzeul, maar dan is toch ook direct duidelijk dat Lieneke het altijd zal winnen van een vertaling.  
Het plot vond ik eigenlijk nog het minste aan dit boek. Een jongetje wordt vermist, en dan duikt er een man in de praktijk van Frieda op die droomt dat hij een zoontje heeft dat er precies zo uitziet als het verdwenen jongetje. Al vrij snel is ze op het spoor van een mogelijke dader, ook wordt er veel gegist door en het motief wordt wel erg snel ingevuld als laatste puzzelstukje. Achteraf gezien vond ik de acties van de dader nogal onlogisch. Het einde is daarentegen weer lekker onverwacht. 
Ik kijk uit naar de volgende delen in deze serie, wil graag de personages nog beter leren kennen, en dan neem ik een plot dat niet honderd procent sluit voor lief. Vier sterren.

Oordeel:

Alle bezoekersreacties:

Rayhana (34) op 2 september 2011:
Na de 1 sterren die ik hier tegen kwam bij de reacties was ik een beetje huiverig om te beginnen aan dit boek. Ik heb hem echter in 2 dagen uitgelezen en vond het een prima boek. Oké niet superspannend maar wel een goed verhaal als je er eenmaal in zit. Ik zou dus zeggen tegen de andere lezers: laat je niet afschikken door de eerdere reacties. Deel 2 ga ik zeker lezen!
Oordeel:

Natascha van der Ste (41) op 1 september 2011:
Nicci French, de schepster van een nieuw thrillergenre slaat een nieuwe weg in. In 1997 verscheen in Nederland Het geheugenspel, de eerste literaire ofwel psychologische thriller van Nicci French. In de boeken kwamen gewone mensen in ongewone situaties terecht. Nu, veertien jaar later is het tijd voor iets nieuws. Tot opluchting van waarschijnlijk menig lezer, die inmiddels enigszins is uitgekeken op de zoveelste heldin die in de problemen kwam, niet geloofd werd en toch gelijk bleek te hebben. Om te beginnen is de hoofdpersoon van Blauwe maandag, Frieda Klein, een geheel ander type dan de lezer gewend is. Zij is psychoanalyticus en een tamelijk onconventionele vrouw. Ze loopt graag ’s nachts door Londen als ze niet kan slapen door de onrust in haar hoofd. In haar relaties met mannen heeft ze last van bindingsangst. Ze heeft graag alles onder controle, tot haar frustratie lukt dat niet altijd. Mensen zijn immers onvoorspelbaar, net als hun dromen. Daarnaast is de plot van Blauwe maandag gecompliceerder en ingenieuzer dan die in eerdere thrillers van het schrijversechtpaar. Meer personages en meer verhaallijnen. In 1987 wordt een klein meisje op weg naar de snoepwinkel ontvoerd. Een maandenlange speurtocht levert niets op. Het enige resultaat van de ontvoering is dat het huwelijk van haar ouders is gesneuveld. Haar moeder is een nieuw gezin begonnen om niet meer te hoeven denken aan de verdwenen dochter. Haar vader heeft zijn troost in de drank gezocht en haar zus wordt verteerd door schuldgevoel. Ruim twintig jaar later wordt opnieuw een kind ontvoerd op weg naar de snoepwinkel. Ditmaal een roodharig jongetje met sproeten. Frieda Klein wordt betrokken bij deze verdwijning als haar patient Alan Dekker een paar dagen voor de verdwijning droomt over het hebben van een zoon met rood haar, sproeten en een brede grijns. Na lang aarzelen en lange nachtelijke wandelingen besluit Frieda met dit verhaal naar de politie te stappen. In tegenstelling tot wat ze verwachtte wordt haar verhaal serieus genomen door Karlsson, hoofd van het onderzoek. Voordat Frieda het goed en wel in de gaten heeft, is ze meer betrokken bij het onderzoek dan haar lief is. Een deel van de ontknoping is helaas iets wat al vaker in thrillers is vertoond en daarmee voorspelbaar. Een goed punt aan het einde is dat niet alles wordt opgelost. Net als in het echte leven blijven wat losse draadjes hangen. Het versterkt de geloofwaardigheid. En er blijft wat over voor een volgend deel. Nicci French schept ook deze keer levensechte personages, sommige zijn opvallend leuk, kleurrijk en zeker geen standaardtypetjes. Zoals de klusjesman Josef, die boos wordt als mensen hem aan zien voor een Pool terwijl hij uit de Oekraďne komt. Of Reuben de hippie-oprichter van The Warehouse, de instelling voor geestelijke gezondheidszorg waar Frieda voor werkt. Andere zijn ronduit zielig en triest. Het is moeilijk te bepalen of ze slecht, dom of slachtoffer van de omstandigheden zijn. De schrijfstijl is als vanouds, vlot en goed. Geen mooischrijverij wel veel mooie, treffende beschrijvingen. Zoals bijvoorbeeld van een aantal buurten in Londen. Al zou het op sommige punten beter zijn als er iets aan de verbeelding zou zijn overgelaten. Met name de uitgebreide persoonsbeschrijvingen en het gruwelijk lot van het jongetje. Alles bij elkaar genomen valt er ondanks de minpuntjes veel te genieten. Mijn complimenten voor Nicci Gerrard en Sean French, dat ze het aandurfden om zichzelf te vernieuwen en nieuwe wegen zijn ingeslagen. Blauwe maandag is het eerste deel van een achtdelige serie rond Frieda Klein. Kom maar op met deel twee!
Oordeel:

Mirjam (29) op 17 augustus 2011:
Pff, wat een tegenvaller dit boek. Ik had er veel van verwacht, omdat ik de vorige boeken van het duo zo goed vond. Regelmatig vroeg ik me af of ze dit boek wel echt hadden geschreven, zo slecht vond ik het. Aangezien dit de eerste van een hele reeks met Frieda Klein is, weet ik dat ik de eerstkomende jaren niet meer naar hun nieuwe boeken hoef uit te kijken.
Oordeel:

m (52) op 16 juli 2011:
Zolang naar uitgekeken maar wat een enorme tegenvaller dit boek. Langdradig, totaal niet spannend, erg vlak geschreven en verwarrend. Deel 2 ga ik zeker niet kopen uit deze nieuwe serie........
Oordeel:


Terug naar Blauwe maandag...

Website Security Test