Bestel bij Bol.com
Oordeel:
ISBN: 9789491875984
Uitgever: LetterRijn
Verschenen: 2020
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Nynke Koenen op 16 juli 2020:
Weet waar je aan begint met Stilleven. Het grijpt je naar de keel en laat je niet meer los.
Monica is de hoofdpersoon in dit boek. De hoofdstukken spelen zich afwisselend af in 2020 en 1998. De volwassen Monica is kunstenares en werkt aan een schilderij van haar zus die ze al jaren niet gezien heeft. Het werken aan dit schilderij brengt veel herinneringen naar boven. Vooral het verhaal over de 10-jarige Monica en haar 15-jarige zus maakt indruk. Ze groeien op in een gezin met veel problemen, maar wat er zich achter de voordeur van dit huis op een industrieterrein afspeelt, wordt niet meteen helemaal duidelijk, omdat het vanuit de belevingswereld van Monica als klein meisje geschreven wordt. De oplettende lezer zal begrijpen dat er zich allerhande louche zaken afspelen, maar voor Monica is dit het leven dat ze kent en sommige dingen snapt ze als kind nog niet zo goed. Zo gaan haar vader en moeder vaak 's avonds en 's nachts werken en laten ze de kinderen alleen. Monica leunt volledig op haar oudere zus. Het zijn dramatische patronen van kinderen die opgroeien in een gezin van drankmisbruik, criminaliteit, depressie en agressiviteit. Door ervoor te kiezen om het verhaal te vertellen vanuit een kind is dit nog aangrijpender.
Stilleven is niet echt te betitelen als een thriller. Het boek gaat veel meer over het opgroeien in een gezin met veel problemen en laat zien dat kinderen ondanks alles proberen te overleven. De auteur weet vorm te geven aan de kinderstem van Monica waar verder niemand in de omgeving haar hoort, of zijn ogen en oren liever sluit. Het doet denken aan Lieveling van Kim van Kooten waar de meest gruwelijke taferelen van misbruik worden omschreven vanuit de ogen van een kind.
Dit is het thrillerdebuut van Marieke Damen. Hoewel je bijna zou verwachten dat dit boek autobiografisch is, is dit gelukkig niet het geval. Ze weet zich op een geweldige manier in te leven in haar karakters en ze tot leven te brengen. Niet alleen Monica, maar ook de zorgzame zus die zo goed en zo kwaad als het gaat voor haar zusje zorgt, de agressieve nietsontziende vader en de moeder die niets meer lijkt dan een willoos slachtoffer komen tot leven door de kundige schrijvershand van Marieke Damen. De verhaallijnen uit heden en verleden komen aan het einde van Stilleven bij elkaar en doen je nog lang nasidderen.
Oordeel: 
vrouwenthrillers.nl - Wendy Wenning op 4 mei 2020:
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut. Ze is zelf een veellezer en als kind was ze bang dat de bibliotheek niet genoeg boeken zou hebben. Haar favorieten zijn thrillers van Nederlandse en Vlaamse bodem. Naast lezen en schrijven is ze gek van voetballen en trapt regelmatig een balletje met haar zoontje, die gelukkig ook een voetbalfanaat is.
Monica heeft al twintig jaar geen contact meer met haar zus Manuela. Monica is kunstenares en opeens wordt ze door haar zus benaderd om een portret van haar te schilderen. Monica kan het bijna niet geloven en leest de mail keer op keer. Wel jammer is dat ze haar zus vanaf een foto moet schilderen, maar zodra het portret klaar is zal ze eindelijk, na al die jaren, haar zus weer in de armen kunnen sluiten. En dan kunnen ze eindelijk hun sprookje leven zoals ze toen aan elkaar hadden beloofd.
“Mijn vingers glijden langs de giftige naalden, aarzelend nog, net zo lang tot ik het zeker weet. Dan breek ik enkele takken met rode bessen van de haag, kijk om me heen en haast me naar binnen. Alsof de beesten in dit bos weten wat ik van plan ben.”
De cover en de achterflap geven genoeg reden om dit boek op te pakken en zo snel mogelijk te gaan lezen. Er is al gelijk een bepaalde verwachting en bij een debuut is dan altijd de prangende vraag of deze waargemaakt gaat worden.
“Het wordt me steeds duidelijker waar de geur vandaan komt. Het is de geur van aangevreten rottend hout, vermengd met de dood“
Stilleven speelt zich af in het heden (2020) en verleden (1998), beiden in chronologische volgorde. Middels flashbacks lezen we over een heftig verleden van deze zussen. Een gezin waarin verslaving, geweld en criminaliteit centraal staan. De toen tienjarige Monica houdt zich staande met dank aan haar oudere zus Manuela. Veel mogen de zussen thuis niet, hun vader treedt met harde hand op en ze mogen blij zijn met een bed en wat eten. Duikend in het verleden van deze meisjes wordt de lezer meegesleurd in heftige situaties waarbij je je veelvuldig afvraagt hoe dit gaat eindigen. Situaties die medelijden oproepen maar ook weerzin en soms zelfs machteloosheid. Dit boek is pure fictie, maar zo voelt het niet altijd.
“Elke ochtend lijkt mijn bestaan, zodra ik wakker word, een fractie van een moment blanco, één tel waarin alles gewooon is, zonder voorwaarde, zonder gevoel of zonder bedoeling. Eén tel waarin de hersenen nog slapen en het hart gevoelloos is.”
De Monica in het nu wordt zodanig neergezet dat het lastig is om te bepalen hoe dit personage exact in het leven staat. Sowieso is dit hele verhaal voortdurend een groot vraagstuk. Soms is er even een idee hoe iets zal verlopen, maar Damen geeft net te weinig weg om zeker te zijn. Er worden continu prikkels afgegeven en er is dan ook maar weinig voor nodig om bij de les te blijven. Alleen de beklemmende sfeer al is genoeg om de spanning op grote hoogte te houden. Daarbij opgeteld de pakkende schrijfstijl en prikkelende verteltrant van Damen en je hebt voldoende elementen om het boek te verslinden. En door middel van een meer dan voortreffelijke uitwerking voert de auteur de lezer mee naar de plot. Waar alles wat in de lijn van de verwachting lag teniet wordt gedaan. Het enige wat overblijft is verbijstering. Wat een topdebuut!
Stilleven is een thrillerdebuut die op wel zeer overtuigende wijze binnenkomt.
Oordeel: 
Alle bezoekersreacties:
Dini van Heumen (63) op 7 juni 2020:
Marieke Damen (Doetinchem,1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven.
Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Met de opbrengst van het boek wil ze kinderen die noodgedwongen in woongroepen moeten leven een leuk dagje uit bezorgen,
Kunstenares Monica wordt door haar zus Manuela benaderd om een portret van haar te schilderen.
Twintig jaar lang hebben de zussen geen contact gehad terwijl zij in hun jeugd zo hecht en onafscheidelijk zijn geweest.
Samen delen ze een slechte jeugd door huiselijk geweld en verwaarlozing door hun ouders. die zich bezighouden met geweld en criminaliteit.
Monica en Manuela creëren zelf hun eigen veilige haventje, waar zij zich terug kunnen trekken wanneer het thuis niet uit te houden is.
Schilderen en het lezen van sprookjes en ook de beschermende liefde van haar zus Manuela houden Monica op de been.
Waardoor hebben de twee zussen geen contact meer?
Wat is er gebeurd?
Vanaf de proloog heeft het verhaal je te pakken, Wegleggen is geen optie meer.
We volgen twee verhaallijnen, die van de gebeurtenissen in 1998 en die van het heden in 2020.
Dat wordt duidelijk boven de korte hoofdstukken aangegeven en het is vanuit het perspectief van Monica in de ik-vorm geschreven.
Marieke Damen weet door haar schrijfstijl de personages en hun gevoelens zo levensecht en geloofwaardig neer te zetten, dat ze onder je huid gaan zitten.
Het verhaal laat je na afloop ook moeilijk los.
Een ware psychologische thriller die spannend blijft vanaf het begin tot het einde.
Alles klopt aan dit boek. Vanaf de cover tot de epiloog.
Een waanzinnig goed debuut om trots op te zijn.
Ik heb in geen tijden zo’n goed debuut gelezen.
Ik waardeer Stilleven dan ook met 4,5*
Oordeel:
Karin Hazendonk (59) op 6 juni 2020:
De auteur:
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Samenvatting:
Kunstenares Monica wordt door haar zus Manuela benaderd om een portret van haar te schilderen. De zussen hebben echter twintig jaar geen contact met elkaar gehad. Wat is er gebeurd dat hen uit elkaar heeft gedreven? De demonen uit haar verleden achtervolgen de volwassen Monica nog dagelijks. Of wordt zij werkelijk achtervolgd?
Middels flashbacks leren we de tienjarige Monica en puber Manuela kennen. De meisjes groeien op in een gezin waarin verslaving, geweld en criminaliteit aan de orde van de dag zijn. Schilderen en het lezen van sprookjes houden Monica op de been, evenals de liefde van haar zus. Kunnen ze zich staande houden in een leven waarin het geweld van hun vader een steeds grotere bedreiging vormt?
Stilleven vertelt het verhaal van een jong meisje dat tot waanzin wordt gedreven. Hoeveel kan een kind aan? Wat zou jij doen als je in haar schoenen stond? Zou jij tot het ergst denkbare in staat zijn?
Mijn leeservaring:
Monica en haar oudere zus Manuela zijn in hun jeugd getuige van huiselijk geweld, gepleegd door hun vader, verslaving en worden verwaarloosd door hun ouders. Het werk van hun ouders wordt door de meisjes op school betiteld als zelfstandigen, maar voor de lezer is het duidelijk in welke richting het moet worden gezocht: criminaliteit.
Om aan de tirannie van thuis te ontkomen creëren de meisjes een veilige plek voor zichzelf. Daar kan Monica haar talent, tekenen en schilderen, naar hartenlust uitoefenen.
Na twintig jaar geen contact te hebben gehad, krijgt Monica, inmiddels een gewaardeerd schilderes, de opdracht van haar zus om een portret van haar te schilderen.
Als lezer blijf je constant nieuwsgierig naar het waarom. Waarom hebben ze zo lang geen contact gehad, terwijl ze in hun jeugd onafscheidelijk waren.
Langzaam maar zeker wordt de waarheid ontrafeld en Marieke heeft kans gezien om de lezer tot op het laatste moment in onwetendheid, maar ook in spanning te houden.
Marieke heeft een hele fijne schrijfstijl en weet de gebeurtenissen zo te beschrijven dat je als lezer het gevoel hebt dat je het zelf meemaakt.
Een geweldig debuut.
Oordeel:
Diane Kooistra op 6 juni 2020:
Monica is bezig met een schilderopdracht. Haar zus heeft na jaren geen contact ineens weer contact gezocht en om een portret gevraagd. Maar naast het schilderij richt ze ook een kamer in……ondertussen denkt ze terug aan gebeurtenissen uit haar jeugd Monica en Manuela groeien op in een zeer onveilige thuissituatie. En niemand in hun omgeving ziet het of helpt hen. De grote vraag is of ze uit hun steeds benauwder wordende situatie kunnen komen en hoe? Er moet iets gebeurd zijn want na de gebeurtenis is er geen contact meer geweest...
Dit noem ik pas een spannend boek, vanaf het begin wordt je in het verhaal getrokken en dat komt vooral door de mooie schrijfstijl van Marieke Damen. De cover brengt je ook al helemaal in de stemming. Marieke beschrijft de situatie waar de zusjes in zitten zo mooi vanuit de belevingswereld van een tienjarige die zich onveilig voelt. En ook de omgeving die vooral met eigen dingen bezig is in plaats van te zien wat er aan de hand is. Ik denk dat het voor veel kinderen ook realiteit is daarom is het goed dat het beschreven is. Dat haar grote zus iets meer meekrijgt is ook goed beschreven en de beschermende rol die ze naar elkaar hebben is ontroerend. Door 2 verhalen in elkaar te weven maakt ze er een mooi geheel van, hoewel ik persoonlijk de gedeeltes die over het verleden gingen mooier vond. Het plot is vrij verrassend en maakt het verhaal compleet. Het verhaal laat je ook na het lezen niet meer los. Ik heb heerlijk gelezen in dit spannende boek.
Oordeel:
Dennis Scheerman (32) op 3 juni 2020:
Het is 20 jaar geleden dat Monica haar zus Manuela voor het laatst gezien heeft. Nu, nadat haar zus naar haar heeft uitgereikt om een schilderij te maken, is Monica gespannen om alles soepel te laten verlopen. Alles is er immers aan gelegen om weer herenigd te worden met haar zus na hun lange tijd apart.
Stilleven is het thrillerdebuut van Marieke Damen bij uitgeverij Letterrijn. Na een sabbatical in Zuid-Afrika ontdekte ze haar liefde voor het schrijven. Na het schrijven van een succesvolle column die ze op de radio mocht voordragen en het zelf publiceren van twee kinderboeken had ze de smaak echt te pakken en werkte ze vijf jaar lang aan Stilleven.
En Stilleven mag er zeker wezen!
Kunstenares Monica wordt via e-mail benaderd door haar zus Manuela om een portret van haar te schilderen. De zussen hebben echter twintig jaar geen contact met elkaar gehad. De demonen uit haar verleden achtervolgen de volwassen Monica nog dagelijks. Of wordt zij werkelijk achtervolgd? Aan de hand van flashbacks leren we de tienjarige Monica en de puber Manuela kennen. De meisjes groeien op in een gezin waarin verslaving, geweld en criminaliteit dagelijkse kost zijn. Schilderen en sprookjes geven Monica enig houvast, evenals de liefde van haar zus. Kunnen ze zich staande houden in een leven waarin het geweld van hun vader een steeds grotere bedreiging vormt?
In korte, prettig leesbare hoofdstukken wordt het verhaal van Monica uiteen gezet. Door de afwisseling tussen heden en verleden blijf je als lezer continu nieuwsgierig naar de rest van het verhaal. Aan de ene kant heb je het verhaal over de volwassen Monica, een kunstenares die in haar eentje in het bos woont. Al snel wordt duidelijk dat er iets is met Monica maar als lezer is het moeilijk om daar je vinger op te leggen. Door deze constante onzekerheid blijf je als lezer je afvragen wat er is met Monica en waarom ze eigenlijk haar zus de afgelopen 20 jaar niet heeft gezien. Zeker omdat de andere kant van het verhaal over de zusjes Monica en Manuela gaat en je als lezer direct de liefde tussen hun twee voelt. Ondanks hun moeilijke leven, en misschien wel door hun moeilijke leven staan de zusjes altijd voor elkaar klaar en hebben ze alles voor elkaar over. Hun toevluchtsoord ‘het zonnestelsel’ voelt ook echt als een veilige plek waar je als lezer altijd terecht wilt.
Het is knap hoe Stilleven omgaat met een aantal lastige onderwerpen zoals mishandeling, alcoholisme, drugs en verkrachting. Doordat deze onderwerpen door de ogen van een tienjarig meisje aan de lezer verteld worden komt het heel geloofwaardig over. Je voelt als lezer dat Monica niet altijd exact weet wat er gebeurt maar als lezer merk je tussen de regels door exact de situatie en krijg je direct medelijden met de twee zusjes. Er is een scène waarin Manuela voor het eerst door haar vader verkocht wordt en door de manier waarop het wordt omschreven vanuit Monica weet je precies wat er is gebeurd en grijpt het je enorm aan zonder dat het onnodig grafisch en expliciet wordt.
Mijn verwachtingen waren van te voren hooggespannen, dit kwam meer door de schitterende intrigerende cover dan wat ik had gehoord over het boek. Na het lezen kan ik niets anders zeggen dan dat Stilleven mijn verwachtingen dik overtrof en Marieke Damen er een fan voor het leven bij heeft. Voor mij is Stilleven nu al een van mijn favoriete boeken van 2020.
Oordeel:
Jet Spanjersberg (57) op 3 juni 2020:
Stilleven is het thriller debuut van Marieke Damen..en wat voor een! Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven.
De cover maakt het dat je in de winkel het boek al zou oppakken en de achterflap wilt lezen.
Het verhaal gaat over 2 zussen die elkaar beloven altijd bij elkaar te blijven. Ze komen uit een achterstands wijk, waar ze door hun vader mishandelt worden. Ook hun moeder laat hen in de steek doordat ze niet anders kan. Stilleven vertelt het verhaal van een jong meisje dat tot waanzin wordt gedreven. Hoeveel kan een kind van 10 jaar aan? Vreselijke gebeurtenissen die een inpakt op je hebben als kind. Gelukkig heeft Monica haar uitlaat klep…..tekenen en schilderen.
Het boek is met korte hoofdstukken en een vlotte schrijftaal zo geschreven dat je maar door wilt blijven lezen. Het boek is spannend, maar op een andere manier, geen moord en doodslag, maar meer een psychische spanning. De afwisseling tussen de hoofdstukken van 1998 naar 2020, maakt dat je beetje bij beetje door hebt wat er gaat gebeuren. Toch had ik het einde zo niet aan zien komen.
Het boek was moeilijk weg te leggen.
Oordeel:
Brigitte Bos (47) op 3 juni 2020:
Stilleven – Marieke Damen
Ik heb dit boek mogen lezen via de leesclub van Vrouwenthrillers.nl. Dank daarvoor en ook dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het beschikbaar stellen van de epub-versie. Uiteraard de grootste dank aan Marieke Damen voor het schrijven van dit boek!
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Stilleven is geschreven vanuit Monica’s perspectief en begint met het mailtje dat Monica ontvangt van haar zus Manuela met het verzoek om een schilderij van haar te maken. De zussen hebben dan al 20 jaar geen contact gehad. Monica stemt in met de klus en hoopt op deze manier ook weer het contact te kunnen herstellen.
Vanaf dit punt wordt het het verhaal verteld in chronologische volgorde van het heden en vanuit 1998 toen Monica 10 jaar oud was en Manuela 15 jaar.
De 2 zusjes groeien op in een gezin waarin geweld en verslaving een grote rol spelen. De situaties die ontstaan worden zo beschreven dat je de angst, de onmacht soms kan ‘voelen’.
De 10-jarige Monica krijgt veel steun en liefde van haar oudere zus Manuela en door alles wat ze meemaken wordt de band tussen beide erg hecht.
De Monica van nu heeft nog steeds last van haar traumatische verleden, maar lijkt er in haar dagelijkse leven toch redelijk mee om te kunnen gaan.
Hierdoor vraag je je constant af wat er dan toch gebeurd moet zijn waardoor de zussen al 20 jaar geen contact meer hebben. Want dat er iets is, dat voel je constant.
Het verhaal wordt geschreven in korte hoofdstukken. Boven de hoofdstukken staat wanneer je leest, het heden of het verleden. In het verleden lees je ook echt vanuit een 10-jarige.
Omdat je telkens vanuit een ander perspectief leest en het een vlotte schrijfstijl is, blijf je geboeid en wil je verder met het verhaal. Er is ook continu een spanning aanwezig alleen kun je er de vinger niet op leggen.
Uiteindelijk eindigt het met een dramatische gebeurtenis is 1998 wat ook van toepassing is op het einde van het verhaal in 2020. Dit was echt een twist die ik in het gehele boek niet bedacht had. Alle losse eindjes worden aan elkaar geknoopt. Erg knap gedaan!
Nadat ik het boek uit had heb ik het echt nog even moeten laten inwerken. Het boek speelt in op je gevoel en ik vond het een heftig vehaal door de thema’s die behandeld worden.
Maar al met al ben ik heel blij dat ik het boek heb mogen lezen en heeft Marieke Damen er een fan bij.
Nogmaals dank aan Vrouwenthrillers.nl, uitgeverij LetterRijn en natuurlijk Marieke Damen voor de vele uurtjes leesplezier!
Oordeel:
Flore Vandelook (26) op 3 juni 2020:
Dankzij vrouwenthrillers.nl kreeg ik de kans om het thrillerdebuut van Marieke Damen te lezen.
Monica wordt gecontacteerd door haar zus, Manuela, die ze al jaren niet meer gezien heeft. Ze vraagt of Monica een portret van haar wil schilderen. Vol enthousiasme start Monica aan de voorbereidingen van het portret en de hereniging met haar zus. Aan de hand van een afwisseling tussen fragmenten uit het verleden en het heden, leren we de zussen beter kennen. Hun kindertijd heeft de meisjes getekend voor de rest van hun leven. Het effect van de opvoeding en thuissituatie op het verdere leven is een thema dat enorm goed is uitgewerkt in dit boek. Het is soms schrijnend om te lezen hoe de moedige zussen dagelijks moeten overleven thuis. Gelukkig zorgt het heden voor een vrolijke noot in het verhaal. Maar is alles wel wat het lijkt?
Het boek is heel vlot geschreven. Er worden geen moeilijke woorden of ingewikkelde zinnen gebruikt. De hoofdstukken zijn lekker kort waardoor je blijft verder lezen. De afwisseling tussen heden en verleden zorgt ook nog voor een extra stimulans om verder te lezen. De spanning is van bij de start aanwezig en loopt het hele verhaal door. Je voelt dat er een climax komt op het einde en deze is heel sterk uitgewerkt.
Vrolijk word je niet van het lezen van dit boek, maar het is echt een steengoede thriller. De vlotte schrijfstijl gecombineerd met een spannend verhaal zorgt ervoor een boek dat je in een ruk wil uitlezen. Een schitterend debuut van Marieke dat zeker naar meer smaakt!
Oordeel:
Yolanda Nederlof (50) op 3 juni 2020:
Stilleven van Marieke Damen
Het eerste wat mij opvalt is de cover van het boek, een meisje met ogen zo groot met angst. Het bloed dat sporen achterlaat, dat beloofd niet veel goeds.
Het boek Stilleven speelt zich af in het verleden maar ook in het heden. Monica heeft al 20 jaar geen contact meer met haar oudere zus Manuela.
Monica is kunstenares en ineens wordt ze door haar zus via een mail gevraagd om een portret van haar zus te schilderen: een cadeau voor Manuela haar vriend.
Ze kan het maar niet geloven, het rare is wel dat het vanaf een foto moet gebeuren .
Monica kan het nog steeds niet geloven Ze leest de mail steeds opnieuw.
Monica gaat toch maar aan de slag. Ze is er zo mee bezig dat ze ook een plekje voor Monica in het huis gaat inrichten. In Monica’s gedachten gaan ze weer samen wonen. Dat was immers beloofd.
Een stukje uit het verleden
De twee zusjes Monica 10 jaar en Manuela 15 jaar groeien op in een achterstandswijk
Monica wordt op school gepest, ze is toch anders als een ander
Het gezin gaat steeds verder de afgrond in , vader gaat ’s nachts steeds met moeder en vreemde mannen op stap en aan het werk , vader is de baas de moeder lijkt wel een slaaf.
Moeder is moe van alles en gaat er steeds meer aan onderdoor, de meisjes leven op pasta en knakworstjes meer kan er niet worden opgebracht om voor de meisjes te zorgen.
Maar wat hun ouders nou precies voor werk doen? Het is ze een groot raadsel.
Monica wordt op school wel ondekt dat ze talent heeft om te tekenen. Het lijkt ook wel of ze daarmee een hoop ellende weg stopt. Ook haar oudere zus Manuela bezorgt haar gelukkig de nodige afleiding . Zo hobbelen ze maar dag in dag uit voort.
Al met al Stilleven is een super goed debuut.
Ik zag tot aan het eind van het verhaal de afloop niet aankomen, een goed plot
Ik zou het boek zeker aanraden.
Ik als thriller lezer heb weer een goede auteur leren kennen die een plekje in mijn boekenkast verdient .
Ik ga je zeker volgen !
Deze thriller krijgt van mij 5 sterren Klasse Marieke
Een lieve leesgroet Yolanda Nederlof-Salij.
Oordeel:
Janny Portma (49) op 3 juni 2020:
Toen ik het boek in handen had, vond ik de cover direct pakkend. De blik in de ogen en vinger op de mond, geeft het verhaal al heel goed weer.
Het verhaal gaat over de zusjes Monica en Manuela en springt steeds tussen heden (2020) en verleden (1998). Monica is kunstenares en krijgt via een e-mailbericht het verzoek om een portret te schilderen van Manuela. Ze heeft haar zus 20 jaar niet gezien en de e-mail brengt veel in haar los waardoor ze steeds herinnerd wordt aan haar verleden.
In 1998 is Monica 10 en haar zus Manuela 15. Monica wordt op school veel gepest en thuis heeft ze het ook niet gemakkelijk. In het gezin speelt huiselijk geweld een grote rol. Vader is erg agressief en alcoholist en moeder is erg bang. De meisjes hebben hier erg onder te leiden. Met haar zus heeft Monica een hele goede band en ze hebben een geheim plekje waar ze regelmatig naartoe gaan om alles even te vergeten. Ze spreken met elkaar af dat niets of niemand ooit tussen hen zal komen, dus je vraagt je al snel af wat dan de reden is geweest dat ze elkaar zolang niet hebben gezien.
Het plot was voor mij heel onverwachts en dat heeft me erg verrast.
Het verhaal leest vlot en het zijn korte hoofdstukken. De spanning blijft redelijk constant, wat er bij mij voor zorgde dat ik het boek snel uit wilde lezen. Het gedeelte uit het verleden wordt verteld vanuit de 10-jarige Monica en dat is heel goed gedaan.
Al met al een heerlijk thrillerdebuut van Marieke Damen. Ik ga deze schrijfster zeker in de gaten houden!
Oordeel:
Jaimy Smeets (30) op 2 juni 2020:
Als kunstenares Monica een mailtje van haar zus krijgt met de vraag haar te schilderen, komt er heel wat bovendrijven.
De zussen hebben al 20 jaar geen contact meer, iets wat op Monica flinke sporen heeft achter gelaten.
Ze neemt de klus aan en hoopt zo weer dichter bij haar zus te komen en langzaam ook hun band weer te herstellen.
We leren Monica en haar zus Manuela kennen in 1998.
Monica is dan tien jaar en Manuela vijftien.
De meisjes krijgen heel wat thuis te verduren.
Op hun jonge leeftijd krijgen ze te maken met geweld en verlies.
Hun ouders zijn dus niet bepaald een rolmodel en meer dan de helft van de tijd zijn de zusjes dan ook op elkaar aangewezen.
Ze maken van een oud kantoorpand hun toevluchtsoord en dromen van een beter leven.
Manuela is heel beschermend over haar kleine zusje en ze zijn echt twee handen op één buik.
De vraagt komt dan ook al snel bovendrijven hoe het kan dat ze uit elkaar gegroeid zijn en al twintig jaar geen contact hebben.
Naast de verhaallijn in 1998 leren we ook vooral Monica kennen in 2020.
Ze lijkt op het eerste oog goed terecht te zijn gekomen en heeft zelfs een relatie.
Maar al snel lijkt er toch iets niet helemaal te kloppen.
Het is duidelijk dat haar verknipte kindertijd littekens heeft achter gelaten, maar op de meeste momenten lijkt ze er toch goed mee om te kunnen gaan.
Hoewel Manuela heel goed beschreven wordt, vooral ook qua uiterlijk, kan er van Monica niet zo goed een voorstelling gemaakt worden. Bij haar wordt echt meer de nadruk op haar innerlijk gelegd.
Naast de tijdaanduidingen boven de hoofdstukken is ook aan de schrijfstijl heel goed te merken wanneer we in het leven van de tienjarige Monica zijn en wanneer we in haar volwassen wereld meekijken.
Het is niet versimpeld maar wel vanuit het perspectief van een tienjarige geschreven, wat heel knap is uitgevoerd.
Door het wisselen van perspectief blijft ook de nieuwsgierigheid op pijl en mede door de korte hoofdstukken vlieg je door de bladzijdes heen.
De spanning suddert door het hele verhaal en piekt op bepaalde punten als er lijntjes bij elkaar komen.
Er wordt langzaam naar de onthulling van het schilderij en de eerste ontmoeting tussen de zussen, na twintig jaar, toegewerkt.
Het voelt als een addertje onder het gras, wat klopt er niet?
Daarnaast bereikt ook het verhaal in 1998 een dramatisch hoogtepunt en worden de losse eindjes bijna allemaal weggewerkt.
Een knaller van een debuut, die je aandacht vasthoudt, op je gevoel inspeelt en je na het dichtslaan van het boek nog even laat nadenken.
Oordeel:
Corine Smans (57) op 2 juni 2020:
Marieke Damen (Doetinchem, 1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut. Twintig jaar lang hebben Monica en haar zus Manuela geen contact gehad met elkaar. Wat is er vroeger gebeurd? Op een dag wordt Monica, die inmiddels kunstenares is, benaderd door haar zus Manuela om een portret voor haar te schilderen. Het verhaal bestaat uit twee verhaallijnen, 2020 en 1998. In dat laatste jaar was Monica 10 jaar en Manuela 15. Ze groeien op in een gezin waarin verslaving, geweld en criminaliteit aan de orde van de dag zijn. Hun woonomgeving is dus allesbehalve veilig en ze worden liefdeloos opgevoed. Ook op school heeft Monica het niet gemakkelijk, omdat ze uit een asociale wijk komt. Gelukkig heeft ze veel steun van Manuela. Monica heeft veel talent voor schilderen en tekenen. Dit heeft ze niet van haar ouders. Maar van wie dan wel? Van haar moeder mag ze haar tekenkunsten niet aan haar vader laten zien. Wat schuilt hier achter? Samen met haar zus vindt ze een plekje om te schilderen in een verlaten gebouw. Daar leert ze een oude man kennen die haar helpt bij het schilderen. Wie is hij? De cover valt meteen op. De twee grote ogen kijken je aan en het bloed aan het gezicht maakt je nieuwsgierig. De vinger op de lippen zegt dat je moet zwijgen. Of niet? Het verhaal bestaat uit korte hoofdstukken en de tijdlijnen wisselen elkaar af. Het heeft een hele fijne schrijfstijl, zodat je door wil blijven lezen. Want je wil eigenlijk zo snel mogelijk weten hoe het eindigt. Marieke Damen heeft met dit debuut een verhaal geschreven waar de spanning steeds blijft sluimeren. Ik kijk zeer uit naar het volgende boek.
Oordeel:
Anneke van Ieperen (53) op 1 juni 2020:
Na het schrijven van een aantal kinderboeken en diverse publicaties van spannende verhalen maakt Marieke Damen met Stilleven haar thrillerdebuut. Ze is zelf een veellezer en als kind lag ze regelmatig met een zaklamp onder haar bed stiekem te lezen, ondertussen bang dat de bibliotheek niet genoeg boeken zou hebben voor haar.
De moeilijke en traumatiserende omstandigheden waaronder de zusjes Monica en Manuela zijn opgegroeid heeft een band gesmeed voor het leven. Toch is er een breuk ontstaan en hebben zij elkaar al twintig jaar niet meer gezien of gesproken. De volwassen Monica is inmiddels kunstenares en probeert haar hoofd letterlijk en figuurlijk boven water te houden, de gebeurtenissen van vroeger hebben hun sporen bij haar nagelaten. Wanneer ze opeens door Manuela wordt benaderd met het verzoek om haar portret te schilderen kan Monica haar geluk niet op. Is dit dan eindelijk het moment waarop hun jeugddroom werkelijkheid gaat worden?
“Niemand zou tussen ons komen. Geen vriendinnen, geen kinderen, en zeker geen mannen. We hadden een belofte”
Hoofdpersoon in Stilleven is de ik-verteller, Monica. Door het verzoek van haar zus om haar portret te schilderen wordt het verleden weer opgerakeld. In flashbacks worden intens zware jeugdherinneringen opnieuw beleefd. Het verhaal verspringt in chronologische volgorde van het heden naar het verleden waardoor de lezer inzicht krijgt in een beslissende periode in het leven van beide zussen. Opgroeien in een disfunctioneel gezin met problemen als alcohol- en drugmisbruik, mishandeling en criminaliteit heeft voor nogal wat bagage gezorgd in Monica’s rugzak. Het wordt al snel duidelijk dat de volwassen Monica psychisch wat labiel in het leven staat en dit maakt van haar een onbetrouwbare verteller. Stilleven is het verhaal van Monica en Manuela, alle andere aanwezige personages doen minder ter zake en blijven meer op de achtergrond. Dit is niet erg, hoewel de passieve rol die de school inneemt soms onbegrijpelijk en niet helemaal realistisch aandoet.
De schrijfstijl van Damen is ontzettend fijn om te lezen en ze houdt het tempo hoog. Korte hoofdstukken worden vaak met een kleine cliffhanger afgesloten waardoor de spanning steeds verder oploopt. De sfeer is beklemmend en als lezer voel je continu dat gevoel van naderend onheil. Het blijft lange tijd goed verborgen waar het verhaal heengaat en wanneer de plot dan eindelijk wordt blootgelegd is deze verbijsterend en schokkend. De combinatie van thema’s die worden uitgewerkt in het boek zijn op zich niet onbekend in thrillers, de manier waarop de auteur deze heeft uitgewerkt verdient zeker een groot compliment. Nergens vliegt het verhaal uit de bocht en is de mate van wreedheid goed gedoseerd, waardoor je als lezer werkelijk elk woord gelooft van de ontwrichtende gebeurtenissen in de jeugd van Monica en Manuela.
Stilleven is een intrigerende en voortreffelijk uitgewerkte psychologische thriller, een debuut waar de auteur trots op mag zijn.
Oordeel:
Terug naar Stilleven...
|
